EP 11 คิดมากไปเอง

"แกกับพี่ครินต์ทะเลาะกันเหรอซินเนีย?" นาราเอ่ยถามเพื่อนด้วยความเป็นห่วง เพราะทั้งสองดูแปลกไปจนคนรอบข้างเห็นได้ชัด

"เปล่าหนิ"

"อย่าโกหกฉันเลย เรารู้จักกันมาตั้งเท่าไหร่แล้ว" เพื่อนสาวเพียงคนเดียวที่ซินเนียมีคงไม่พ้นนาราคนนี้ และแน่นอนว่าการรู้จักกันดี แค่มองตาก็รู้ใจ

"ฉันรู้สึกว่าช่วงนี้ครินต์แปลกไป"

"ยังไง?" นาราเลิกคิ้วสูงเป็นเชิงถาม เพราะมองยังไง ครินต์ที่เธอเห็นและรู้จักผ่านคนรักอย่างอัทก็ดูปกติไม่มีอะไรที่เปลี่ยนแปลง

"เขาพูดเหมือนกำลังหลงรักฉัน"

"แกคิดมากไปหรือไง อยู่กันมาสี่ปีแล้วนะแบบนี้" นาราแทบไม่เชื่อสิ่งที่เพื่อนสาวคิด แต่ถึงเป็นแบบนั้นก็ไม่ใช่เรื่องที่น่าเสียหายอะไรหากสองคนจะคบกันแบบคนปกติทั่วไป

"อืม ฉันคิดมากไปเอง"

"ถามจริง ๆ นะซิน แกไม่คิดจะคบกันแบบผัวเมียเหรอ แกกับพี่ครินต์ดูเหมาะสมกันมากเวลาที่อยู่ด้วยกัน"

"สิ่งที่ฉันได้ยินมาตลอดคือคนอย่างคฌากรไม่เคยรักใคร แกคิดว่าฉันจะเชื่อว่าผู้ชายคนนี้จะรักฉันงั้นเหรอนารา?" เธอถามและแสยะยิ้มด้วยความสมเพชให้กับความสัมพันธ์ของเขาและตัวเธอ

"ไม่เคยรักใคร ก็ใช่ว่าจะเริ่มรักไม่ได้หนิ" นาราพูดทำนองเดียวกันกับครินต์ไม่มีผิด

"ฉันอยู่กับครินต์มาสี่ปีแล้วนารา เพราะแบบนั้นฉันถึงมั่นใจว่ารู้จักเขาดีพอ"

"แกอย่ามั่นใจสิ่งที่แกคิดมากเลยซิน เพราะถ้ามันไม่ใช่แบบนั้นนอกจากแกจะสร้างความไม่มั่นใจให้กับตัวเอง แกยังดูถูกความรู้สึกของพี่ครินต์แบบไม่รู้ตัวด้วย" หลังจากได้ฟังแบบนี้ เธอเริ่มเม้มปากแน่นราวกับว่ากำลังประหม่า

"ไม่ไปนั่งกับพี่อัทเหรอ?"

"ไม่ล่ะ แกทะเลาะกันแบบนี้ ถ้ารวมโต๊ะคงอึดอัดใจน่าดู" ซินเนียไหวไหล่เล็กน้อยเชิงชิลล์ให้กับเพื่อนสาว ก่อนสายตาจะเบือนไปอีกทางและพบกับบางคนที่เธอคุ้นหน้าเป็นอย่างดี

"ศรันต์" เสียงของซินเนียที่เอ่ยเรียกบางคน เรียกความสนใจจากโต๊ะของครินต์ได้เป็นอย่างดี พวกเขาพากันหันไปมองตามคนที่ซินเนียกำลังให้ความสนใจ ก่อนผู้ชายร่างกำยำทุกคนในโต๊ะจะหันมามองที่เขาคนเดียว

"มองทำไม?"

"เด็กมึงไม่ใช่หรือไงไอ้ครินต์"

"แล้วยังไง?" ครินต์ทำหน้าเรียบนิ่งเหมือนเขาไม่รู้สึกอะไรสักนิด ทั้งที่ตอนนี้ในใจกระวนกระวายแทบตาย

"ไม่อยากรู้เหรอว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร" อัทแฟนของนาราถามและยิ้มเล็กน้อยให้กับเพื่อน

"มันคือเรื่องส่วนตัว ฉันไม่ยุ่ง"

"แน่ใจ?" อัทพูดเหมือนว่าเขารู้อะไรมา แต่ก็แค่เหมือนเพราะเขาแค่อยากจะลองเชิงเพื่อน สุดท้ายอัทก็ได้คำตอบให้ตัวเองว่าคนอย่าง ครินต์ไม่รักใครจริง ๆ ซึ่งความจริงแล้วมันไม่ใช่เลย เขาประเมินเพื่อนของตัวเองต่ำไป และไม่มีใครรู้จักชายหนุ่มได้ดีพอ

"อืม"

"โอ้ว มุมนี้อย่างกับหอมแก้มกัน" เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มพูดขึ้นเมื่อหันไปเห็นชายหญิงสองคนกระซิบอะไรอย่างสนิทแนบชิด

"ยอมได้เหรอคฌากร นั่นมันของของมึงนะ"

"นั่งเงียบ ๆ กันไปเถอะ คนของกู กูคุมได้" ครินต์เริ่มไม่พอใจเท่าไหร่ที่มีคนยุ่งเรื่องส่วนตัวของเขามากเกินไป และมองว่าเขาเอาซินเนียไม่อยู่ ทั้งที่ความจริงเธอครวญครางร้องขอให้เขาทำเธอราวกับสัตว์ทุกวัน เมื่อนึกถึงตรงนี้ ครินต์กระตุกยิ้มด้วยความเจ้าเล่ห์และหยิบโทรศัพท์ส่งข้อความหาซินเนีย

"อยากเล่นหนังสดโชว์ผู้ชายคนนั้นหรือเปล่า ถ้าไม่ห่างหน่อยก็ดี ฉันมีอารมณ์ทุกครั้งที่เธออยู่ใกล้คนอื่นเกิน 1 เมตร" ตามคาด ซินเนียหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอ่านและถอยห่างจากศรันต์ เพื่อนในโต๊ะได้แต่นั่งหน้าเหว๋อเพราะไม่รู้ว่าครินต์ใช้วิธีไหนในการทำให้ซินเนียดีดตัวออกแม้เขาไม่ได้เดินเข้าไป

"มึงนี่มัน..."

"กูบอกแล้วไง คนของกู กูคุมอยู่"

"แต่ถ้าเขาอยากสร้างครอบครัวหรือมีผัว วันนั้นมึงนั่นแหละที่ต้องบอกให้ตัวเองคุมตัวเองให้อยู่" อัทพูดด้วยความหวังดี ความสัมพันธ์ที่ยาวนานแบบนี้ เขาไม่เชื่อหรอกว่าจะไม่มีฝ่ายใดที่รู้สึก เพียงแต่ที่เขาคิดไม่ใช่ครินต์เท่านั้นเอง

"ซินเนีย ให้ศรันต์กลับโต๊ะก่อนดีมั้ย สายตาพี่ครินต์แบบนี้ไม่ใช่เรื่องดี"

"ไม่ต้องห่วงไปหรอก พวกฉันไม่เคยหึงหวงกัน เพราะรู้ดีว่าข้อตกลงคือการไม่ไปนอนกับใคร" ซินเนียยังคงยกแก้วดื่มต่อแม้เพื่อนจะเตือนแล้วก็ตาม

"พี่นาราร้อนเหรอครับ?"

"ป่าวหรอก พี่แค่กลัวคนในคลับจะมีเรื่องกันน่ะ" นาราตอบและยิ้มแหยะ ๆ ให้กับศรันต์ที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวว่าตัวเองกำลังเป็นเป้าสายตา

"หมายถึงอะไรเหรอครับ" เด็กหนุ่มหันมองรอบตัว แต่ก็ไม่เห็นอยู่ดีว่ามีผู้ชายหน้าดุกำลังจ้องเขาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ

"ไม่มีอะไรหรอก นาราก็พูดไปแบบนั้น" ซินเนียไม่อยากให้ใครต้องหมดสนุกเพราะเธอเป็นต้นเหตุเลยแก้ต่างไป

"ว่าแต่มากับเพื่อนเหรอศรันต์?"

"ครับ แล้วแฟนพี่ล่ะพี่นารา?" ศรันต์เอ่ยถามกลับบ้างเพราะได้ข่าวมาว่าเพื่อนของพี่สาวข้างบ้านคนนี้มีเจ้าของหัวใจแล้ว เขาเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศจึงไม่เคยเห็นหน้าของอัทมาก่อน

ต่างจากอัทที่รู้จักเด็กหนุ่มตั้งแต่วันแรกที่เขารู้ว่าแฟนสาวไปเดินห้างโดยมีศรันต์ไปด้วยแล้ว เพียงแค่ไม่เข้าไปยุ่งเพราะรู้ดีว่าคนที่ศรันต์ต้องการและแอบมองไม่ใช่นาราแฟนสาวของเขา

"นั่งอยู่ตรงโต๊ะวีไอพีน่ะ เรามองไม่เห็นเขาหรอก" นาราไม่กล้าบอกจุดนั่งเพราะกลัวว่าหากศรันต์หันไปมอง จะกลายเป็นคนในโต๊ะแฟนเธอคิดในแง่ลบว่าหาเรื่อง เพราะแค่การที่เด็กคนนี้มานั่งโต๊ะเดียวกับพวกเธอ ความปลอดภัยของศรันต์ก็ลดลงไปถึง 50% แล้ว

"อ่อ แล้วแฟนพี่ล่ะพี่ซิน"

"พี่มะ..."

"คุณซินเนียครับ นายฝากให้มาตามครับ แจ้งว่ามีธุระจะคุยด้วย" ไม่ทันจะได้พูดประโยคจบ การ์ดคนหนึ่งของครินต์ก็เดินเข้ามาขัดเสียก่อน

"นาย?"

"ศรันต์ไปหาเพื่อนได้แล้ว พอดีเพื่อนพวกพี่ตามแล้วแหละ" ซินเนียเป็นคนตอบเองเพราะกลัวว่านาราจะลนจนศรันต์รู้ว่าคนที่การ์ดพูดถึงเป็นอะไรกับเธอมากกว่าเพื่อนอย่างที่เธออ้างไป

"งั้นถ้าพี่เมาจนขับรถไม่ไหวแค่เดินไปเรียกผมที่ตรงนั้น ผมจะไปส่งพี่เอง" ซินเนียพยักหน้าเล็กน้อยและมองตามน้องข้างบ้านจนเขาเดินไปถึงโต๊ะ ก่อนจะหันกลับมามองการ์ดที่ยืนรอ

"บอกครินต์ว่าถ้าอยากคุยอะไรก็เดินมา ฉันไม่ได้มีหน้าที่ที่จะต้องเดินไปหาใคร"

"ครับ"