EP 02 ระวังจะโงหัวไม่ขึ้น

หลังจากที่คุยธุระเสร็จครามก็นั่งทำงานของตัวเองต่อ นอกจากคาสิโนแล้วเขายังมีธุรกิจนำเข้ามากมายที่เป็นเจ้าของ แต่ชายหนุ่มจะเป็นที่รู้จักในแวดวงด้านมืดซะมากกว่า

เมื่อเคลียงานเสร็จครามก็เตรียมตัวอาบน้ำเพื่อที่จะออกไปกินเหล้าที่คลับของเพลิง เขาไปที่นี่ทุกวัน ไปช้าบ้างไปไวบางตามประสาคนนิ่งๆอย่างเขา

คลับ

มาถึงชายหนุ่มก็เดินตรงขึ้นด้านบนที่เป็นโซน VIP ก่อนจะเบี่ยงสายตาไปมองด้านล่างโต๊ะประจำของบางคนที่เขาสนใจอยู่ในตอนนี้

"หึ! สนุกให้เต็มที่กวางน้อย ถ้าเธอพลาดเมื่อไหร่อิสระของเธอจะหมดไป" เขาพูดพรึมพร่ำคนเดียวและเดินต่อ

พลั่ก!! และเมื่อเปิดประตูเข้าไปก็พบว่าตอนนี้เพื่อนเขามากันจนครบ

"กว่าจะมา" เปลวเพื่อนสนิทหันมาแขวะครามอย่างกวนๆ

"ใครจะไปเหมือนมึง มาไวอย่างกับคนแก่ขี้เหงา" มีหรอที่คนอย่างเขาจะยอมโดนจิกกัดอยู่ฝ่ายเดียว อย่างครามไม่มีทางยอม เขาปากร้ายกว่าผู้หญิงบางคนซะอีกหากมีใครมาทำอะไรให้ไม่พอใจ แม้แต่กับผู้หญิงก็ไม่เว้นเหมือนกัน

"หาเรื่องไปทั่วมึงเนี้ย" หมอภาคเพื่อนอีกคนพูดอย่างเอื้อมระอา มันก็น่าอยู่แหละ เปลวจะขี้แกล้งให้ทุกคนหงุดหงิดอยู่เสมอ แต่การมีเขาอยู่มันก็ทำให้กลุ่มมีสีสันอยู่ไม่น้อย เพราะแต่ละคนมักจะไม่ค่อยขี้เล่นเท่าไหร่

"เมื่อกี้กูเห็นเมียมึงนั่งกินเหล้าอยู่ข้างล่าง" ครามหันไปพูดกับหมอ เมียหมอก็คือเพื่อนของผู้หญิงที่เขาสนใจอยู่ในตอนนี้

"มึงจะให้กูไปลากเมียเพื่อเด็กมึงจะได้ขึ้นมาด้วยหล่ะสิ" หมอเองก็พูดอย่างรู้ทันเรื่องแค่นี้ใครก็มองออกทั้งนั้นเขาไม่ใช่เด็กน้อยซะเมื่อไหร่

"แล้วมึงจะไปมั้ย?" ครามพูดอย่างหงุดหงิด เขาไม่ชอบให้ใครรับรู้ถึงความรู้สึกของตัวเองเท่าไหร่และมันเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไร

“กูไปอยู่แล้ว รอให้เด็กมึงได้ผู้ชายก่อน!” ครามตวัดสายตาไปมองอย่างไม่พอใจ หมอถึงกับจะหลุดขำกับอาการของเพื่อนชายที่แสดงออกอย่างชัดเจน

“ถ้าเด็กกูมีผู้ชาย กูจะหาผัวใหม่ให้เมียมึง” เขาหันกลับไปสวนเพื่อนอย่างจัง ก่อนจะกระตุกยิ้มอย่างเอาคืน

"ปากมึงไม่น่ามีใครอยู่ด้วยได้หรอก!" พูดจบหมอก็เดินออกจากห้องเพื่อไปตามเมียสาวของตัวเอง โดยมีครามที่คอยมองตาม

"คนนี้จะเอาจริงหรือไง?" เปลวถามเพราะไม่เคยเห็นครามจะสนใจใครมากขนาดนี้

"ไม่หรอก ก็เหมือนทั่ว ๆ ไป!"

"แต่กูรู้สึกว่าเธอพิเศษกว่าคนอื่น!" เพลิงพูดพร้อมยกแก้วดื่มและมองดูปฏิกิริยาของคราม แต่เขาก็นิ่งจนไม่มีใครสามารถเดาใจได้ถูก

"ปกติไม่ใช่คนขี้เสือก ตั้งแต่มีเมียดูจะเปลี่ยนไปนะ" อย่าคิดว่านี่คือการทะเลาะกัน พวกปากร้ายคุยกันก็คงประมาณนี้เป็นเรื่องธรรมดา

"อยากมีสีติดปากออกจากห้องหรอ?"

"ถ้าปากกูติด กูคงไม่ปล่อยปากมึงว่าง" พลั่ก!! สงครามเล็ก ๆ ระหว่างเพื่อนต้องจบลงเมื่อตอนนี้เพื่อนชายที่เดินออกไปเมื่อครู่กลับมาแล้วพร้อมกับหญิงสาวสองคน คนนึงก็เมียก็เขา อีกคนนึงก็เพื่อนเมียที่ดูเหมือนกำลังจะเป็นเมียของใครสักคนในห้องนี้

"เซย์นั่งก่อน" คาเรนเมียสาวของหมอภาคเอ่ยบอกเพื่อนของเธอ

"เดี๋ยวฉันว่าจะกลับแล้ว แกมีหมอคอยดูแลแล้วหนิ?"

"แต่ว่า.."

"นั่งลงสิ ฉันไม่กัดเธอหรอก!" ครามที่เงียบอยู่นานพูดแทรกขึ้น เขารู้ดีว่าทำไมเซย์ถึงไม่อยากนั่งอยู่นักหนา เหตุผลก็เพราะการมีเขาอยู่ในโต๊ะนี้แหละ

"ฉันไม่.."

"คิดดีๆก่อนจะพูดอะไรออกมา!" คำพูดสั้น ๆ ที่ออกจากปากของคราม ทำเอาเซย์ไม่กล้าปฏิเสธต่อ เธอเลือกที่จะนั่งลงตรงที่ว่าง และที่นั่งนั้นก็อยู่ข้างชายหนุ่มที่เหมือนจะพูดข่มขู่เธอเมื่อกี้

"ว่าแต่เซย์ทำงานอะไร?" เปลวเริ่มเปิดประเด็นถามขึ้นเพราะอยากทำความรู้จักบุคคลที่เข้ามาใหม่ เพื่อลดความเกร็งให้กับเธอ

"ร้านดอกไม้" เธอตอบนิ่ง ๆ ตามสไตล์ด้วยความเป็นสาวเปรี้ยวเซย์จึงไม่ได้อ่อนหวานอยู่แล้ว

"ไม่อยากจะเชื่อผู้หญิงแซ่บแบบเธอจะทำร้านดอกไม้" เปลวยังคงแซวต่อเพราะคิดว่าเธอก็เหมือนเพื่อนคนนึงในกลุ่มที่เข้ามาใหม่เท่านั้น

"แซ่บแต่รูปลักษณ์ภายนอกหรือป่าว?" เป็นครามที่พูดขึ้นมาบ้าง แต่ดูเหมือนคำถามที่ออกจากปากเขาจะเป็นการแขวะเธอซะมากกว่า

"แซ่บแต่รูปหรือแซ่บจริงไม่รู้ แต่ระวังลองแล้วนายจะโงหัวไม่ขึ้นแล้วกัน!"

"!!!!"