Ep : 2. ไม่หย่า!

เธอเจ็บกับทุกคำพูดสารพัดของสามี ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันมา เธอซื่อสัตย์มาตลอด ไม่เคยคิดนอกกายนอกใจเขาแม้แต่น้อย แล้วทำไมเขาถึงมาพูดแบบนี้กับเธอ

“ษรไม่หย่าค่ะ ษรไม่ได้ทำอะไรผิด อีกอย่างษรยืนยันว่าลูกในท้องของษรเป็นลูกของคุณแทน”

“ไม่หย่าก็ไสหัวออกจากห้องนี้ ย้ายไปอยู่ห้องรับแขก ลูกเธอคลอดเมื่อไหร่ เธอได้หย่าแน่ษร” พูดจบแทนก็หมุนตัวเดินออกจากห้องไปด้วยความเดือดดาล

นภษรมองตามแผ่นหลังหนาของสามีที่เดินจากไป อยู่ดีๆ วันนี้เขาก็มาให้ ‘หย่า’ และไล่เธอออกจากบ้าน ไม่รู้ว่าเขาไปรู้อะไรมาถึงเปลี่ยนไปเป็นคนละคนแบบนี้ อีกอย่างที่เธอไม่ยอมเซ็นใบหย่า เพราะเธอต้องการที่จะอยู่พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเอง และลูกของเธอก็ไม่ใช่ลูกชู้อย่างที่เขาพูดใส่หน้าด้วย ในเมื่อเธอไม่ได้นอกกายนอกใจ เธอจะเซ็นใบหย่าทำไมกัน

พิมพ์ภามองหลานชายที่ตนเลี้ยงมาตั้งแต่พี่สาวกับพี่เขยจากไป ไม่ใช่ลูกในไส้ก็เหมือนลูกในไส้ของนาง แทนเป็นเหมือนลูกชายของนางกับสามี

“มีเรื่องอะไรตาแทน” พิมพ์ภาเอ่ยถามหลานชายที่เดินมาทิ้งตัวลงนั่งโซฟาตัวเล็กข้างโซฟาที่ตนนั่ง

“ผมจะหย่ากับษร” เขาตอบท่าน

“เกิดอะไรขึ้น เห็นดีๆ กันอยู่ก่อนหน้า แล้ววันนี้ทำไมถึงจะหย่ากับหนูษร หนูษรทำอะไรผิด อีกอย่างจะหย่าได้ยังไง หนูษรกำลังท้องอยู่นะตาแทน” พิมพ์ภาเอ่ยถามยาว

“ผมให้เธอเซ็นใบหย่าแล้ว แต่เธอไม่เซ็น อีกอย่างลูกในท้องหล่อนไม่ใช่ลูกผม”

“เอาอะไรมาพูดตาแทน” พิมพ์ภาไม่เข้าใจคำพูดของหลานชาย

“ผมมีหลักฐานทุกอย่างว่าเธอเล่นชู้ ไปนอน ‘เอา’ กับผู้ชายคนอื่น และไม่ใช่แค่คนเดียวด้วย หลายคน สำส่อน!” เขาพูดพร้อมกำมือแน่นด้วยความเดือดดาลพร้อมกับขบกรามแน่นจนสันกรามปูดโปนขึ้น มีเสียงของฟันที่ขบกันแน่นลอดออกมาจากปากหนา

กรอด!

“ใจเย็นๆ ก่อนพ่อแทน พูดจาไม่น่ารักเลยนะ แทนไม่ควรพูดถึงหนูษรแบบนั้น ษรเป็นเมียแทนนะ และเป็นผู้หญิงด้วย” นางรับน้ำเย็นๆ จากมือสาวใช้มาส่งให้หลานชายดื่มดับไฟโทสะในอก

“ไม่ใช่เมียผมคนเดียวน่ะสิ! อีกอย่างมีแค่คำพวกนี้แหละครับ ที่เหมาะกับผู้หญิงแบบนั้น หลักฐานผมมีทุกอย่างว่าเธอเล่นชู้ครับน้าพิมพ์ และผมก็ไม่อยากให้น้าพิมพ์ดู มันเป็นรูปที่ทุเรศมาก” พูดจบเขาก็กระดกน้ำที่รับจากน้าสาวมาดื่มจนหมดแก้วแล้วกำแก้วในมือแน่นเต็มแรงโกรธจนแก้วในมือแตก

“ว้าย! ตายแล้ว” พิมพ์ภาเห็นเลือดไหลอาบมือหลานชายที่กำแก้วแน่นจนแตกบาดมือตัวเองแล้วก็ร้องตกใจรีบหยิบทิชชูมาซับเลือดให้หลานชายที่ตอนนี้ปล่อยแก้วในมือทิ้งแล้ว

“แทนไม่เป็นไรครับน้าพิมพ์”

“ไม่เป็นไรได้ยังไง แทนต้องไปทำแผลที่โรงพยาบาล”

“ไม่เป็นไรครับ แทนทำแผลที่บ้านได้”

“ไม่ได้นะ แผลใหญ่และลึกขนาดนี้ต้องเย็บ” นางเช็ดเลือดไปมือสั่นไป

“ครับ” แล้วเขาก็ลุกขึ้น

“แทนจะไปยังไง ขับรถไปเองไม่ได้หรอกนะ มือเจ็บแบบนี้ เดี๋ยวน้าให้สมพาไป”

“ครับ น้าพิมพ์ วันนี้ผมจะนอนที่บ้านน้าพิมพ์นะครับ”

“แล้วไม่กลับบ้านตัวเองเหรอตาแทน หนูษร...” ท่านยังพูดไม่ทันจบ เสียงเข้มของหลานชายก็ตอบสวนกลับมาก่อน

“ผมไม่อยากได้ยินชื่อผู้หญิงคนนั้นน้าพิมพ์”

“จ้ะๆ รีบไปโรงพยาบาลทำแผลเถอะ เลือดไหลไม่หยุดเลย”

“ครับ” แล้วแทนก็เดินจากไป

เฮ้อ!

พิมพ์ภารีบคว้าโทรศัพท์บ้านกดต่อสายหาลูกสาวทันทีเพื่อจะเล่าเรื่องนี้ให้กับเพ็ญนภาฟัง แต่ลูกสาวบอกว่ากำลังไปบ้านพี่ชายไปหานภษร นภษรได้โทรบอกแล้ว