ครรภ์รักเมียชัง+เมียเก็บคนทราม

เผียะ!

มือน้อยยกขึ้นตวัดฟาดใบหน้าคมเข้มของสามีเต็มแรงเกรี้ยวกราดหลังจากได้ยินคำพูดจากปากหนาสีเข้มจากการสูบบุหรี่มาเป็นระยะเวลานานของเขา ไม่คิดว่าคำพูดต่ำทรามโสมมพวกนี้จะหลุดออกมาจากปากของผู้ชายที่เธอแต่งงานด้วยอย่าง แทน คหการพาณิชย์ หรือแทน วัย 39 ปี เจ้าของไร่องุ่นที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัดกาญจนบุรี

กรอด!

แทนกัดกรามเกร็งหน้าด้วยรู้อยู่แล้วว่าจะโดนภรรยาตบหน้าตน เขาหันกลับมาพร้อมกับเลือดซึมมุมปากหนาแล้วถุยน้ำลายทิ้งลงพื้นพรมราคาแพงในห้องนอน แทนมอง นภษร วัย 26 ปี ที่ตนเลือกมาเป็นภรรยาออกหน้าออกตา เพราะคิดว่าหล่อนเหมาะสมที่สุด แต่แล้วในวันนี้เขาก็ได้รู้ว่าเธอไม่ได้เป็นแบบที่เขาเห็น ตลอดเวลาเจ็ดเดือนที่แต่งงานอยู่ด้วยกัน หล่อนทำหน้าที่ภรรยาได้ดี ไม่ว่าจะงานบ้านงานเรือนและงานบนเตียงที่ต้องคอยเอาอกเอาใจยามค่ำคืนที่แสนเร่าร้อน แม้จะภูมิใจที่ได้เป็นชายคนแรกของนภษร แต่ก็ใช่ว่าทุกอย่างมันจะทำให้เขามีความสุข เพราะเธอเองก็ไม่ได้ซื่อสัตย์กับเขา เธอทรยศความเชื่อใจของเขา

“ไปเอาออกซะ!” เขาพูดย้ำอีกครั้งพร้อมส่งซองเอกสารสีน้ำตาลในมือของตนให้กับนภษรดูสิ่งที่อยู่ข้างใน

นภษรรับมาแล้วก็เปิดซองเอกสารนำเอกสารข้างในออกมาอ่าน มันคือ ‘ใบหย่า’ ที่เขาเซ็นไว้ก่อนหน้า

“ไอ้คนสารเลว!” เธอกำกระดาษที่เขาส่งให้ตนอ่านแน่นด้วยความเดือดดาล

“ไปเอาเด็กออกซะ! ฉันไม่ต้องการเด็กที่เกิดจากเธอ”

เขาไม่ได้สนใจคำด่าเกรี้ยวกราดของคนตรงหน้า เขาสนใจแต่ความต้องการของตัวเอง จะว่าเขาใจอำมหิตก็ได้ เพราะหากให้ลูกเกิดมามีแม่แบบเธอ สู้ไม่ให้เด็กเกิดมายังจะดีเสียกว่า ตอนแรกที่รู้ว่าภรรยาท้อง เขาดีใจมากที่จะได้เป็นพ่อคน เพราะการมีลูกคือการทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองไม่ได้อยู่โดดเดี่ยวอีกต่อไป เพราะตั้งแต่เล็กจนโต เขาก็อยู่กับน้าสาวและน้าเขยมาตลอด พ่อกับแม่จากไปเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์ตอนเขาห้าขวบ และอุบัติเหตุในครั้งนั้นเขาก็อยู่ด้วย พ่อกับแม่เสียชีวิต มีเพียงเขารอดจากความตายนั้น น้าสาวและน้าเขยเลยรับมาเลี้ยงและช่วยดูแลไร่องุ่นแทนจนเมื่อเขาเรียนจบอายุยี่สิบสองปี เขาก็แยกตัวออกมาอยู่บ้านของตัวเองและบริหารจัดการไร่องุ่นของตัวเองเอง แม้จะได้รับความอบอุ่นจากน้าสาวกับน้าเขยและน้องสาว ลูกสาวของทั้งสอง เขาก็ยังโหยหา “ครอบครัว” ที่แท้จริงของเขา แม้ว่าเขาจะใช้ชีวิตก็ไม่ได้ดีไปกว่าใคร เป็นผู้ชายก็ต้องมีเรื่องผู้หญิง ถึงไม่มีแฟน แต่ก็ใช่จะไม่มีคู่นอน จนกระทั่งน้องสาว ซึ่งคือลูกน้าสาวอย่างเพ็ญนภาได้เล่าเรื่องของ ‘นภษร’ ให้ฟัง เขาจึงอยากเจอเธอสักครั้ง และนั่นแหละคือจุดเริ่มต้นของทุกอย่างของชีวิตคู่ของเขาและหล่อน เขาตัดสินใจขอหล่อนแต่งงานแม้จะเพิ่งรู้จักกันได้ไม่นาน และนภษรก็ตกลงแต่งงานกับเขาอย่างง่ายดายทั้งๆ ที่เพิ่งรู้จักกันได้เดือนกว่า ทุกอย่างมันง่ายดายไปหมด แต่ในความง่ายดายนั้นก็ทำให้มันมีปัญหาในตอนนี้ หล่อน ‘หักหลัง’ ทำตัว ‘สำส่อน’ ไม่ต่างจากโสเภณี เมื่อมีบุคคลปริศนาส่งรูปถ่ายของเธอที่นอนหลับกับผู้ชายหลายคนบนเตียงมาให้ดูเมื่ออาทิตย์ก่อน และนั่นแหละทำให้เขาเกลียดชังขยะแขยงภรรยาตีทะเบียนของตนในตอนนี้จนไม่สามารถที่จะอยู่ร่วมบ้านกันได้ ตอนนี้รู้แล้วว่าที่แท้นภษรนั้นแต่งงานกับตน เพราะหวังอยู่สุขสบายเป็นคุณนายเจ้าของไร่องุ่น

“สารเลว! คุณพูดแบบนี้ได้ยังไงคุณแทน นี่ลูกของคุณนะ คุณเป็นพ่อของลูกในท้องษรนะคะ อีกอย่างตอนที่คุณรู้ว่าฉันท้อง คุณก็ดีใจ แล้วทำไมวันนี้ถึงมาบอกให้ฉันไปเอาเด็กออก ฉันไม่เอาเด็กออกและไม่ ‘หย่า’ ด้วยค่ะ เพราะฉันไม่ได้ทำผิดอะไร”

“เธอแน่ใจว่ามารหัวขนในท้องเธอเป็นลูกของฉัน?” แทนถามกลับเสียงห้วนแข็งพร้อมกับมองจ้องหน้าท้องของเธอที่ตอนนี้อายุครรภ์ได้สองเดือนแล้ว

นภษรกอดกุมท้องตัวเองเมื่อมองตามสายตาอำมหิตของสามีที่มองจ้องท้องตนเองราวกับว่าจะจ้องให้เธอตกเลือดด้วยสายตาของเขา

“ทำไมคุณพูดแบบนั้นคุณแทน ษรมีแค่คุณคนเดียวนะคะ ทำไมลูกจะไม่ใช่ลูกของคุณ”

แทนคือญาติผู้พี่ของเพื่อนสนิทอย่างเพ็ญนภา ที่เธอได้ฟังและตกหลุมรักเขาตั้งแต่ได้ยินเรื่องราวของเขาผ่านจากปากเพื่อน จนในที่สุดก็ได้มีโอกาสเจอกันจริงๆ และนั่นทำให้เธอตัดสินใจแต่งงานกับผู้ชายคนนี้โดยไม่สนคำพูดของคนอื่นว่าเธอหวังสมบัติของตระกูลคหการพาณิชย์ ซึ่งเธอไม่ได้หวังมันแม้แต่น้อย เพราะถึงพ่อกับแม่เธอจะไม่ได้รวย แต่ก็พอมีกินเหมือนข้าราชการครูทั่วไป

มุมปากหนายกยิ้มเล็กน้อยแล้วก็แค่นขำจนเสียงลอดดังออกมาจากริมฝีปากหนาแล้วก็ตอบกลับ

“ตอแหล! เธอทำอะไรอยู่ เธอเองก็รู้อยู่แก่ใจษร หย่าซะ! แล้วก็ไสหัวออกไปจากบ้านของฉัน”