2 หาแต่เรื่อง

ตอนที่2 หาแต่เรื่อง

มือบางของหญิงสาวสั่นเทาจนแทบประคองสมาร์ทโฟนเอาไว้ไม่อยู่หลังจากที่ดูคลิปผู้ชายสองคนฟัดกันเหมือนหมาจบไปแล้วหลายรอบ มันใจว่ามีคนนึงเป็นพี่ชายของเธอแน่ ๆ เพราะคำว่า ‘ไอ้นนท์ชนะ’

ตืดดด ตืดดด

“น้องลี่โทรมาว่ะ”

“ไม่ต้องรับ เอาโทรศัพท์มาให้กู”คนเจ็บบนเตียงจะคว้าเอามือถือแต่อิทธิกรก็เอามันหนีมือเขาที่เป็นเจ้าของไปเสียก่อน

“ไอ้เหี้ยอิทธิ์ไม่ต้องรับ”

“น้องคงอยากมาเยี่ยมพี่ชาย”

“ไอ้เหี้ยอิทธิ์ โอ้ย!!!”นนท์นภัทรกุมมือที่หน้าอกเมื่อเผลอตะเบงเสียงจนเจ็บแปลบภายใน ส่วนเพื่อนตัวดีเสียมารยาทที่มีอันน้อยนิดสัมผัสที่ปุ่มสีเขียวบนหน้าจอรับสายน้องสาวเขาไปแล้ว

“สวัสดีครับน้องลิลลี่”

“ไอ้เหี้ย อ๊ะ!”

“ใครคะ แล้วพี่นนท์ไปไหน”

“ไอ้เหี้ยอิทธิ์!”นนท์นภัทรฝืนสังขารลงจากเตียงเมื่อยัยน้องสาวตัวดีกดเปิดกล้องแต่เพื่อนเขายังไม่ทันได้กดรับ

“หนึ่ง สอง...”

“มึงกดวางดิ๊ไอ้เหี้ยอิทธิ์!”

“ไอ้คริสรับ!”สมาร์ทโฟนของที่คาสายของลลิลถูกโยนให้คริสที่นั่งอยู่บนโซฟา แต่เขายังไม่ทันสัมผัสมันแม้แต่นิดเดียวก็เห็นผู้หญิงหน้าขาว ๆ ในหน้าจอแล้ว และเธอก็ดูตกใจที่เขาชะโงกเข้ามาในกล้อง ทั้งสองมองกันนิ่งค้างจนเจ้าของมือถือลากตัวเองมากดวางสายเธอไป

“มึงเห็นอะไรวะ”

“ไม่เห็น”

“วุ้ว กูเห็นนิ่งไปนึกว่าเจอน้องลี่”อิทธิกรบ่นให้คริสที่แกล้งคนเจ็บไม่สำเร็จ มันจะหวงทำไมในเมื่อลลิลน่ะลงรูปในโซเชียลออกจะบ่อย ‘เขาตามกดไลค์ทุกรูป’

นนท์นภัทรเดินกลับมาที่เตียงหลังจากกดปิดเครื่องเรียบร้อยก่อนจะพยายามเอาร่างกายที่บอบช้ำขึ้นนอนอย่างทุลักทุเลโดยที่เพื่อนทั้งสองคนมองทุกอิริยาบทของเขาอย่างไร้น้ำใจ

“ไอ้พวกเหี้ย”

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ”อิทธิกรระเบิดหัวเราะเมื่อถูกบ่นเข้าให้ในขณะที่คริสยังนิ่งไปตั้งแต่สมาร์ทโฟนเครื่องนั้นถูกโยนมาให้

“ไอ้เหี้ยไม้เป็นไงมั่งวะ ตายมั้ย”นนท์นภัทรถามขึ้นเมื่อทิ้งตัวลงนอนสำเร็จ

“ไม่เป็นเหี้ยอะไรเลย ดีนะที่มันดีดยาไม่ได้นอนมาหลายวันเลยสู้มึงไม่ไหว”

“ไอ้อิทธิ์ มึงพูดเหมือนจะบอกว่ากูฟลุ๊คชนะมันอะ”

“จริงมั้ยล่ะ”

“พรุ่งนี้มึงนัดมันมาให้กูเลย”คนเจ็บไม่ยอมเสียหน้าบอกให้เพื่อนนัดอีกฝ่ายมาอีกทั้งที่ตอนนี้ใบหน้าแตกยับแทบไม่เหลือเค้าโครงความหล่อ

.....

ลลิล สาวปีหนึ่งสุดฮอต เธอเริ่มมีคนติดตามในโซเชียลหลายแสนตั้งแต่ยังไม่เข้ามหาวิทยาลัย ด้วยใบหน้าที่ว่าสวยและน่ารักในคน ๆ เดียว เธอเป็นผู้หญิงที่มองยังไงก็ไม่น่าเบื่อ ‘เขาพูดกันมาแบบนั้น’ สิ่งที่น่ารำคาญในชีวิตวัยรุ่นของเธอคือคุณพี่ชายสุดหล่อที่ห้ามเธอมาหาตอนที่เขาอยู่กับเพื่อน ๆ หรือหากเจอที่ไหนก็ไม่ต้องเข้ามาทัก

“อย่าคุยกับไอ้คริสและไอ้อิทธิ์เด็ดขาด พวกมันเหี้ย”

“...”

“หมายถึงพวกมันเป็นคนไม่ดีไง”

“ว่าแต่เขาพี่นนท์ก็เหมือนกันแหละ ลี่รู้นะว่าพี่กับเพื่อนของพี่ทำตัวไม่ดีกันขนาดไหน”

“เออ รู้แล้วก็ไม่ต้องเข้าใกล้พวกมัน จบ”

.....

คนเจ็บนอนดูอาการหนึ่งคืนหมอก็อนุญาตให้กลับเพราะเขาบาดเจ็บเพียงภายนอกเท่านั้น คริสกับอิทธิกรแกล้งเดินนำคนเจ็บมาไกลก่อนจะพากันขำเมื่อนนท์นภัทรออกเสียงร้องเรียกเขาทั้งสองคน

“ไอ้คริส! โอ้ย ไอ้อิทธิ์!”

“มีอะไรวะ”เป็นอิทธิกรที่หันมาพร้อมกับสีหน้าชอบใจ

“ไอ้พวกเวรเดินลิ่วกันเลยนะมึง”

“แล้วมึงเรียกกูกับไอ้อิทธิ์ทำไม?”คริสหันมาถามสีหน้าเรียบนิ่ง แต่นนท์นภัทรรู้ดีว่าเพื่อนกำลังหัวเราะเขาอยู่ในใจ

“เดี๋ยวถึงทีพวกมึงบ้างนะ”

“เร็ว ๆ ไอ้เหี้ยเสียเวลา”อิทธิกรบ่นให้คนเจ็บก่อนที่เขากับคริสจะเดินต่อโดยไม่รอคนเจ็บ

ติ๊งประตูลิฟต์เปิดออกสองคนที่แข็งแรงดีก็พากันก้าวออกจากลิฟต์โดยไม่รอคนที่เดินกระเพลกตามหลัง อิทธิกรเป็นคนกดรหัสห้องของนนท์นภัทรและคริสเป็นคนเปิดประตู สิ่งแรกที่ปรากฏแก่สายตาพวกเขาอยู่กลางห้องทำเอาชายหนุ่มทั้งสองนิ่งงันไปหลายวินาที

“ว้าว”อิทธิกรถึงกับหลุดเสียงออกมาโดยไม่รู้ตัว

“ยืนออกันทำเหี้ยอะไรแม่กูอยู่ในนั้นหรือไง ไอ้ลี่!”

สาวน้อยตาใสแป๋วบนโซฟาสีดำมองทั้งสามคนอย่างคาดไม่ถึงว่าจะเจอพวกเขาทั้งกลุ่ม เธอนิ่งค้างก่อนจะเห็นใบหน้าพี่ชายเต็ม ๆ ตาแล้วเกิดปรี๊ดแตก

“โหยพี่นนท์! ดูดิแตกไปทั้งหน้าเลย”

“มาทำไมกลับไปเลย”คริสกับอิทธิกรแย่งกันเข้ามานั่งข้างหญิวสาวที่ขยับไปนั่งตรงกลางอัตโนมัติ กลายเป็นว่าเธอถูกเขาสองคนนั่งประกบเข้าให้ ส่วนคนหวงน้องก็เดินมาดึงน้องสาวให้ลุกขึ้น

“กลับไปได้แล้ว”

“จะให้น้องลี่รีบกลับไปไหนวะ”

“นั่นสิคนอุตส่าห์เป็นห่วงนะ โทรมาก็ไม่รับ”ลลิลมองพี่ชายอย่างออดอ้อนแต่ก็ไม่ได้ทำให้คนหวงน้อง(กับเพื่อน)ใจอ่อน

“กลับ”

“ไม่ พี่นนท์ทำอะไรลี่ไม่ได้หรอก”หญิงสาวสบัดข้อมือหลุดจากมือของพี่ชายแล้วหนีไปมุมหนึ่งของห้อง โดยมีสายตาของสองคนบนโซฟาจับจ้องเธอไม่วางตา

“โว้ย! กลับไปเลย”

“ไม่ พี่นนท์ชอบสั่งน้องนู่นนี่แต่ตัวเองหาแต่เรื่อง”

“ใช่ครับน้องลี่ พี่กับไอ้คริสพยายามห้ามมันแล้วนะ แต่มันไม่ฟังเพื่อนเลย”ลลิลเหลือบมองไปที่เจ้าของคำพูดนั้นซึ่งก็คืออิทธิกรแต่คนที่ดึงดูดสายตาของเธอกลับเป็นคนที่นั่งข้าง ๆ เขาต่างหาก เขานั้นมีรอยสักตั้งแต่ลำคอ แขนทั้งสองข้างก็แทบไม่ว่างเว้น มันดูเหมือนจะเลอะเทอะแต่ก็ดูเป็นศิลปะเสียมากกว่า ‘สเปกเธอทุกอย่างเลยพี่คริส’

“ลิลลี่!”เพราะมัวแต่เผลอมองเขานานเธอเลยโดนพี่ชายลากสังขารมาจับข้อมือเธอได้อีกครั้ง คราวนี้นนท์นภัทรดึงเธอให้ออกจากห้องแต่ลลิลก็ขืนตัวไว้

“ลี่จะโทรบอกแม่ว่าพี่มีเรื่อง แล้วก็จะเอาคลิปให้แม่ดูด้วย”

“คลิป?คลิปอะไรวะ” คนหน้ามีแต่รอยฟกช้ำหันมาถามเพื่อนทั้งสองคน และคนที่ให้คำตอบเขาก็คืออิทธิกรคนช่างพูด

“เมื่อคืนมึงกับไอ้ไม้ตีกันออกไลฟ์สดไง แต่ไม่ต้องห่วงนะบางคนก็ลงคลิปมึงในติ๊กตอก”

“เวร”