สือเรื่องราว

หากมองดูเผินๆ คงไม่มีผู้ใดสงสัยในคำพูดของนาง แต่เมื่อหมอหลิวได้ฟังเรื่องราวความฝันของบุตรสาวมาแล้ว เขาจึงได้พิจารณานางตู้ซื่ออีกครั้ง

ท่าทีที่ร้อนรนของกงหลี่เฉียง ทำให้เขาคิดไม่ออกว่า เขาจะทำร้ายจิตใจบุตรสาวของตนได้อย่างไร

“อาเฮ่อ เช่นนั้นก็นำเทียบชะตาออกมาแลกกันเถิด” นายท่านกง เอ่ยออกมา

“ข้ากำลังจะแจ้งเรื่องนี้กับเจ้าอยู่พอดี ไว้ให้อาการของชิงเออร์ ดีขึ้นเสียก่อน ค่อยเจรจาเรื่องสัญญาหมั้นหมายเถิด”

“ท่านหมายความว่าอย่างไร มิใช่ว่าเจรจาจบสิ้นไปแล้วรึ” ตู้ซื่อเอ่ยออกมาอย่างไม่พอใจ

หมอหลิวเลิกคิ้วมองนาง จนกงหลี่เฉียงต้องสะกิดเตือนมารดาที่นางพูดจาโผงผางออกไปเช่นนี้

“เอ่อ สตรีผลสั้นหูยาวก็เช่นนี้ เจ้าอย่าได้มีโทสะเลย” นายท่านกงเอ่ยตำหนิภรรยาทันที

แม้แต่ตัวเขายังไม่กล้าทำให้หมอหลิวมีโทสะเลย แล้วนางเป็นเพียงสตรีที่อยู่ในเรือนหลังจะพูดเช่นนี้ออกมาได้อย่างไร

ที่นายท่านกงต้องไว้หน้าหมอหลิวอยู่หลายส่วน เพราะหมอหลิวเป็นหมอหลวงที่เป็นที่ไว้พระทัยของฮ่องเต้ แม้แต่เยว่ชิงก็ถูกเรียกตัวเข้าเฝ้าเพื่อตรวจอาการของไทเฮา ฮองเฮาและพระสนมอยู่เสมอ

เรื่องความโปรดปรานไม่ต้องพูดถึง เยว่ชิงเกือบจะได้ถวายตัวเป็นนางสนมในวังตั้งแต่ปักปิ่นแล้ว แต่ด้วยหมอหลิวมิต้องการให้บุตรสาวถูกกักขังอยู่ในวังหลวง ฮ่องเต้ก็ทรงยินยอมอย่างใจกว้าง

“เอาเถิด เรื่องหมั้นหมายค่อยพูดทีหลัง” หมอหลิวโบกมืออย่างไม่ใส่

เมื่อเห็นว่าเรื่องที่มาก็ไม่เรียบร้อย ทั้งยังโดนสามีตำหนิต่อหน้าหมอหลิวอีก ตู้ซื่อจึงไม่เอ่ยอะไรขึ้นมาอีกเลย ระหว่างที่พวกเขาสนทนาเรื่องอื่นกัน

พอออกจากจวนตระกูลหลิวได้ นางก็เลิกปั้นหน้ายิ้มแย้มแล้วเอ่ยตำหนิเยว่ชิงออกมาทันที

“เหอะ นางคิดว่านางสูงศักดิ์มากเพียงใดถึงได้เล่นตัวเช่นนี้”

“ท่านแม่ อย่าได้พูดเช่นนี้ หากผู้อื่นได้ยินเข้า การแต่งงานของข้าเห็นทีจะไม่สำเร็จแล้ว” กงหลี่เฉียงส่ายหัวออกมา

“จริงเช่นที่อาเฉียงว่า หากเจ้ายังปากมากอีก ก็ไม่ต้องเข้ามาจัดการเรื่องนี้” นายท่านกงมองตู้ซื่ออย่างดุดัน

“เพ้ย ท่านคิดว่าข้าอยากจัดการเรื่องงานแต่งของนางอย่างนั้นรึ อาเฉียงแม่บอกเจ้าแล้วว่าให้แต่งกับเยียนเออร์เสียเจ้าก็ไม่เชื่อ” นางเอ่ยออกมาอย่างไม่ยินยอม พร้อมทั้งเอ่ยไปถึงหลานสาวบ้านเดิมของนาง

“ท่านแม่แล้วเยียนเออร์ นางช่วยเรื่องหนี้สินที่จวนเราได้หรือไม่เล่า” กงหลี่เฉียงเริ่มจะไม่พอใจในคำพูดของมารดาบ้างแล้ว

ทั้งๆ ที่นางก็รู้ถึงสภาพในจวน แต่คิดจะดึงดันให้แต่งกับหลานสาวบ้านเดิมของนางอยู่ตลอด

ตู้ซื่อเมื่อเอ่ยเรื่องหนี้สินในจวนออกมา ใบหน้าของนางก็เคร่งเครียดขึ้น แล้วเริ่มมองไปทางนายท่านกงที่สร้างเรื่องไว้มากมาย

“มิใช่บิดาของเจ้ารึที่ก่อเรื่องเอาไว้ เอาเถิดข้าจะไม่พูดเรื่องนี้อีก แต่เมื่อแต่งนางเข้ามาแล้ว เจ้าต้องรับเยียนเออร์เข้ามาเป็นฮูหยินรองทันที เข้าใจหรือไม่” นางหันไปคาดคั้นบุตรชายของนาง

“ท่านแม่ท่านลืมไปแล้วหรือขอรับ ว่าข้ารับปากท่านหมอหลิว เรื่องที่จะไม่รับฮูหยินรองหรืออนุเข้าเรือนหลัง” กงหลี่เฉียงเอ่ยออกมาอย่างเหนื่อยใจ

“แล้วอย่างไรเล่า หากนางตั้งครรภ์มิได้ เจ้าจะแต่งอนุเข้าจวน เรื่องนี้จะมีผู้ใดว่าเจ้าได้กัน” เมื่อได้ยินคำของมารดาดวงตาของกงหลี่เฉียงก็เปล่งประกายขึ้นมา

นายท่านกงมองสองแม่ลูกสนทนากันอย่างไม่ใส่ใจ ทั้งคู่จะจัดการเรื่องนี้เช่นไรเขาไม่สน แต่ต้องแต่งเยว่ชิงเข้าจวนให้ได้เสียก่อน เพื่อนำสินเดิมของนางมาชดใช้หนี้ที่เขาสร้างไว้

ทางด้านเยว่ชิงเมื่อรู้ว่าพวกตระกูลกงเดินทางกลับไปแล้ว จึงได้ออกจากเรือนไปพบบิดาเพื่อสอบถามเรื่องราวที่เกิดขึ้น

“พ่อบอกให้พวกเขารอจนกว่าเจ้าจะหายป่วย”

“ท่านพ่อไม่ปฏิเสธไปเลยเล่าเจ้าคะ” เยว่ชิงอดที่จะกังวลไม่ได้

“เจ้าอย่าได้รีบร้อน หากปฏิเสธโดยที่กงหลี่เฉียงไม่มีความผิด ไม่เท่ากับว่าความผิดเกิดจากที่ตัวเจ้าอย่างนั้นรึ เรื่องนี้ปล่อยให้พ่อจัดการเถิด”

เยว่ชิงเห็นด้วยกับคำพูดของบิดา ทั้งสองจึงสนทนาเรื่องอื่นกันต่อ หมอหลิวยังเอ่ยเรื่องที่นางตู้ซื่อมีท่าทีแปลกๆ อีกด้วย

“ท่านพ่อ ท่านลองสืบเรื่องหนี้สินของตระกูลกงสิเจ้าค่ะ ท่านจะได้รู้ว่าอีกเหตุผลที่นางตู้ซื่อยอมให้กงหลี่เฉียงแต่งกับลูกแทนที่จะเป็นหลานสาวบ้านเดิมของนาง”

หมอหลิวมองบุตรสาวอย่างช่างใจ เพราะเรื่องหนี้สินของตระกูลกงเขาไม่เคยได้ยินมาก่อน และรู้ว่าหากเขายังไม่รู้บุตรสาวก็คงไม่รู้อย่างแน่

ถ้าหากสืบพบเป็นเรื่องจริง มิใช่ว่าความฝันที่นางเอ่ยเล่าก็เป็นเรื่องจริงอย่างนั้นหรือ

“ได้ พ่อจะลองสืบเรื่องนี้เอง” ถึงอย่างไรการแต่งงานของบุตรสาวเขาจะเลือกบุรุษอย่างลวกๆ ไม่ได้ เพราะมันคือชีวิตของนางทั้งชีวิต

หลายวันหลังจากวันที่ตระกูลกงมาเยือน เยว่ชิงนางยังคงเก็บตัวอยู่แต่ภายในจวนมิได้ออกไปที่ใด

กงหลี่เฉียงขอเข้าเยี่ยมนางแทบจะทุกวัน แต่นางก็ยังคงไม่ยินยอม บ่าวไพร่ในจวนต่างสงสัยเรื่องนี้กันไม่น้อยที่คุณหนูของพวกเขาเปลี่ยนไปมากเหลือเกิน

หากเป็นเมื่อก่อนที่กงหลี่เฉียงมาพบที่จวน นางจะให้การต้อนรับเป็นอย่างดี และจะออกไปเที่ยวเล่นด้านนอกกับเขาอยู่เสมอ แต่นี่แม้แต่เรื่องหมั้นหมายก็ผลัดแล้วผลัดอีก ไม่ยอมพูดคุยให้รู้เรื่อง

หมอหลิวที่กลับมาจากวังหลวง นั่งมองสารตรงหน้าด้วยใบหน้าไม่สู้ดี คนของเขาที่ออกไปสืบเรื่องตระกูลกงได้หลักฐานกลับมาไม่น้อย

ทั้งเรื่องความสัมพันธ์กับตู้ซิงเยียน และเรื่องหนี้สินที่นายท่านกงติดหนี้บ่อนการพนันอยู่ไม่น้อย

“ไปเรียกชิงเออร์มา” เขาเอ่ยสั่งบ่าว