ฉันยังไม่ตายอีกหรือ

จ้าวเหลียนเฟยที่ตอนนี้พยายามลืมตาขึ้น เธอรู้สึกเจ็บที่ศีรษะ ไอ้รถถบรรทุกคันนั้นเฉี่ยวเอารถเธอลอยกระเด็น แต่เธอกลับไม่ตายเช่นนั้นหรือ นี่มันปาฏิหารย์หรือไงนะ

กระทั่งเธอค่อยๆลืมตาขึ้นมาก็ต้องนิ่วหน้า ตรงหน้าของเธอเหมือนจะเป็นหลังคาที่ทำจากหญ้าฟาง เดี๋ยวนะเธอกำลังนอนอยู่บนพื้นแถมยังได้กลิ่นกลิ่นดินโคลนให้ตายนี่อะไรกันวะเนี่ย จ้าวเหลียนเฟยสะบัดศีรษะไปมา

สายตาเริ่มปรับโฟกัสได้แล้ว รอบๆเหมือนเป็นกำแพงที่ทำจากดินเหนียว บ้านดินเหรอหลังคาทำมาจากฟางข้าวและเธอนอนอยู่บนพื้นที่แฉะๆ สายตาเหลือบไปเห็นก้อนกลมๆ สองก้อนอยู่ตรงมุมบ้านที่เธอได้กลิ่นโคลนที่เธอได้กลินมาจากพื้นที่เธอนอนอยู่มีน้ำขัง ดูเหมือนฝนจะตกแล้วมีน้ำซึมเข้ามา ไม่เช่นนั้นก็รั่วจากหลังคา

จ้าวเหลียนเฟยเห็นก้อนกลมๆ สองก้อนเริ่มขยับ ให้ตายสินั่นมันศีรษะน้อยๆ ของเด็กสองคนนั่งกอดกันอยู่นี่ น่าจะสามสี่ขวบเองล่ะมั้ง จ้าวเหลียนเฟยเห็นพวกเขาใส่ชุดโบราณก็แปลกใจ ฉันข้าวภพมาเหรอ อะไรกันวะเนี่ย กำลังจะไปฉลองปีใหม่กับคุณยายและคุณน้าแท้ๆเลย

"ไม่นะ...อย่ามาอเมซิ่งจิงกาเบลแบบนี้ฉันแค่ฝันแหละเดี๋ยวก็ตื่นขึ้นมาฉันก็เจอหมอหล่อๆ ในชุดกราวน์กับพยาบาลสาวในชุดขาวๆ สวยๆ พร้อมสายระโยงระยาง ใช่ๆ ฉันกำลังฝันมันเป็นความฝัน หมอคงให้ยานอนหลับเดี๋ยวฉันก็ตื่น อูย..เจ็บหัวชะมัดเหมือนถูกใครตีท้ายทอยเลย อืม"

และอยู่ๆ เธอก็ปวดหัวจนนอนตัวงอ ดิ้นทุรนทุรายไปมา กระทั่งเด็กน้อยค่อยๆ ลุกออกมาดูก่อนจะเอ่ยปากคุยกัน

"พี่ใหญ่..ท่านแม่ปีศาจเป็นอะไรไป หรือว่านางจะตายแล้วเจ้าคะ"

"อย่าไปสนใจนางเลย ตายไปเสียก็ดีผู้หญิงร้ายกาจอย่างนางไม่คู่ควรกับท่านพ่อหรอก"

"เจ้าหนู..มียาแก้ปวดหัวไหม โอ๊ย ปวดอะไรขนาดนี้ แล้วยายนี่ใครอีกเนี่ย"

จ้าวเหลียนเฟยที่ตอนนี้นั่งคุกเข่า เอาหัวตัวเองโขกกับพื้นดินเพื่อระบายความเจ็บปวด เธอเห็นผู้หญิงอีกคนที่หน้าตาคล้ายกับเธอ ผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่เด็กจนโตถูกสตรีคนหนึ่งทำร้ายและทุบตีหลายหน

พ่อของก็ไม่สนใจรักใคร่แต่ลูกสาวคนใหม่ กระทั่งเธอถูกแย่งคู่หมั้นไปและพ่อกับแม่เลี้ยงของเธอขายเธอให้กับนายพรานคนหนึ่งเพื่อมาเป็นภรรยา แต่ยายเด็กนี่ก็ร้ายกาจไม่น้อย ก่อเรื่องตบตีกับญาติสามีไม่เว้นแต่ละวันเจอหน้ามใครก็ชี้หน้าด่าทอ จนคนในบ้านและชาวบ้านในหมู่บ้านรังเกียจ เป็นเพราะเธอถูกกระทำมานานเธอจึงสะสมความเกลียดชังเอาไว้ เมื่อเก็บไม่ไหวก็ระเบิดออกมา

เธอเคยมีคู่หมทั้นเป็นบัณฑิตคนหนึ่งชื่อหลี่อี้ตอนนี้กลับกลายเป็นคู่หมั้นของน้องสาว และไอ้คู่หมั้นจอมโลเลเคยมาหาถึงสองครั้งเพื่อขอยืมเงินพอดีกับที่แม่น้องสาวตัวดีมาพบเจอเข้านางเอาไปป่าวประกาศว่าจ้าวเฟยเฟยคนนี้ล่อลวงน้องเขยตนเอง จนชาวบ้านเกือบจะจับนางใส่กรงหมูถ่วงน้ำ แต่เพราะเกรงใจสามีของนางเฉินมู่หยางพวกเขาจึงไม่ลงมือ

แต่ความจริงสามีไม่ใช่ว่าเขารักใคร่ห่วงใยเธอคนนี้สักเท่าไหร่ ที่สำคัญเขาออกจะเกลียดเธอด้วยซ้ำ เพราะเขาจับได้ว่าเธอมักจะทุบตีเด็กทั้งสองเวลาที่เขาไม่อยู่ และล่าสุดจ้าวเฟยเฟยคนนี้ลงมือโหดเหี้ยม ตบอาสาวของเขาจนหน้าบวมเหมือนหมู ทำให้บ้านใหญ่ทนไม่ไหวยื่นคำขาดให้เขาหย่าและเรียกสินสอดคืนพร้อมกับตัดสัมพันธ์

จ้าวเฟยเฟยคนเดิมก็ท้าหย่าเช่นกัน แต่เพราะพ่อของเด็กทั้งสองต้องไปทหารในอีกสองเดือนข้างหน้าจึงไม่อาจหย่านางได้อย่างน้อยเด็กๆ ต้องมีคนดูแล อีกทั้งบ้านใหญ่ไม่ต้องการเลี้ยงดูตัวสิ้นเปลืองที่ทำงานไม่ได้