ตอนที่2 ไม่รัก
เพจซุบซิบคนดัง มหาวิทยาลัยXXX: [อัพโหลดวิดีโอ] ฮัลโหล~~ลูกเพจทุกท่านวันนี้แอดมินมีข่าวใหม่มาอัปเดตค่ะ ตามในวิดิโอนะคะมีสาวสวยน้องใหม่ปี1 มาตามตื๊อพี่วายุสุดฮอตถึงหน้าตึก เอ๊ะ!!อะไรยังไงคะ? ไหนหนุ่มหล่อสุดฮอตของเราก็ประกาศว่ามีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้ว ทำไมยังมีสาวสวยบุกมาหาถึงหน้าตึกคณะเลยล่ะคะ แล้วแบบนี้แฟนตัวจริงจะจัดการยังไงน๊าหรือว่าทั้งคู่จะเลิกกันไปแล้ว?.....ลูกเพจทุกคนเห็นควรว่ายังไงคอมเมนต์กันเข้ามาค่ะ ใครรู้เบื้องลึกเบื้องหลังส่งข่าวกันให้แอดมินทราบทีค่ะ อยากเผือกไม่ไหว~~~
ไม้ขีดไฟ: อันนี้น่าสงสัยค่ะ เพราะไม่ค่อยเห็นพี่วายุกับแฟนไปไหนมาไหนด้วยกันเลย อาจจะเลิกกันเงียบๆ หรือเปล่าอ่ะ?
อย่าห้าวกับพี่: หวังอยู่ลึกๆให้ไอ้วายุเลิกกับแฟนเถอะ พี่รอขายขนมจีบให้แฟนมันอยู่ คนอะไรวะน่ารักสัสๆใจบางไปหมดแล้ว~~ น้องตะวันสุดที่รักของพี่
ตัวเล็กแสบว่า: @ไม้ขีดไฟ ใช่ๆเรื่องนี้เห็นด้วย ส่วนมากเราเห็นพี่วายุหิ้วสาวกลับห้องบ่อยๆ เวลาหลังผับปิดอารมณ์แบบไปต่ออ่ะนะ ไม่เคยซ้ำหน้าเลยถ้ายังไม่เลิกกับแฟนนี่คือเลวๆ มากเลยนะสงสารแฟนพี่แกเลยอ่ะที่โดนแฟนทำเรื่องแบบนี้ลับหลัง แต่ถ้าเลิกกันแล้วก็คงจะเป็นเรื่องปกติของคนโสด
ทั้งโสดทั้งซิง: เขายังไม่เลิกกันค่ะ เราเชียร์คู่นี้อยู่ #วายุตะวัน
ZZZ: มีแฟนแต่ยังคั่วผู้หญิงไปทั่วแบบนี้ก็ไปเลิกกับแฟนเถอะค่ะ สงสารน้องตะวันผู้น่ารักของเจ้ต้องมามีแฟนไม่รู้จักพอแบบนี้ ถ้าเป็นแบบนี้เชียร์ให้เลิกค่ะ น้องควรไปเจอคนที่ไม่นอกกายนอกใจ คนที่เหมาะสมและคู่ควรกว่านี้อ่ะ เอาจริงๆคนนี้คงไม่ไหวข่าวคาวเยอะเกิน
เพจซุบซิบคนดัง มหาวิทยาลัยXXX: @ตัวเล็กแสบว่า เรื่องนี้น่าติดตามมากๆ เลยค่ะพวกเราต้องรอจับตามองความสัมพันธ์ของคู่นี้กันต่อไป.....
“เฮ้ย! ไงวะพ่อหนุ่มสุดฮอตเห็นข่าวในเพจมหา’ลัยยังวะเรื่องเมื่อวานของมึงได้ลงเพจด้วยนะ” เอ็มเดินมาถึงที่นั่งประจำของกลุ่มจึงเอ่ยปากถามวายุและปอนด์ที่นั่งอยู่ก่อนแล้ว
“อืม” วายุตอบรับในลำคอ
“อืม นี่คือเห็นแล้ว? หรือว่าเลิกกับน้องตะวันแล้ววะ?” ปอนด์ถามขึ้นอีกคนหลังจากเห็นสีหน้าเพื่อนที่ไม่ทุกข์ร้อนกับข่าวที่เป็นประเด็นร้อนอยู่ในตอนนี้
“เลิกเหี้ยไรวะ ปากหมาไอ้สัส” วายุตวัดสายตามองเพื่อนเวรทั้งสองของตน ไอ้พวกนี้ปากหมากันจังวะ!
“อ้าว กูจะรู้กับมึงหรอ ข่าวขึ้นเพจขนาดนั้นน้องไม่ว่าอะไรเลยรึไง”
“ก็ไม่”
“ไม่ว่า หรือไม่ยอมคุยกับมึงล่ะไอ้เสือ” เอ็มว่าออกมาอย่างเยาะเย้ยเพื่อนของตน
“ไม่ว่าอะไรเว้ย! ก็คุยกันปกตินั่นแหละจะถามอะไรมากมายวะพวกมึงสองคน”
“กูขอถามมึงตรงๆเลยนะวายุ” เอ็มมองหน้าวายุนิ่งๆ อย่างสังเกตท่าทางของคนตรงหน้าไปด้วย
“???”
“มึงรักน้องมันไหมวะ?”
“อืม นั่นสิอันนี้กูก็สงสัย” ปอนด์เสริมทัพมากับเอ็มมองหน้าของวายุอย่างรอคอยคำตอบ
“……”
“ว่าไงวะ ปกติมึงไม่คิดนานแบบนี้หนิ” เอ็มเร่งเอาคำตอบจากร่างสูงตรงหน้าเขาที่ตอนนี้มีสีหน้าท่าทางยุ่งยากใจ ไม่เหมือนแต่ก่อนที่พอพวกเขาถามคำถามนี้กับมันจะได้คำตอบมาแบบไม่ต้องเสียเวลาคิดด้วยซ้ำ แต่วันนี้นายวายุเพื่อนเขาคนนี้ทำตัวแปลกไปจนรู้สึกได้ว่ามันไม่ปกติ หรือว่ามันจะหลงรักน้องเข้าแล้วจริงๆ วะ
“มึงคิดดีๆ ก่อนตอบออกมานะเว้ย!” ปอนด์เตือนสติวายุ พลางชำเลืองสายตามองวายุที่มีสีหน้าเคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัดกับความรู้สึก และคำตอบของตัวเองว่ารู้สึกยังไงกับคนที่ขึ้นชื่อว่าแฟนคนปัจจุบัน
“กูไม่ได้รักมัน” ร่างสูงเอ่ยออกมาช้าๆ พลางเบนสายตาคู่คมหลบสายตาของเพื่อนที่จ้องมองเขาอยู่ก่อนแล้ว
“มึงแน่ใจหรอวะ?” ปอนด์ถามย้ำเพื่อความมั่นใจ
“แน่ใจสิ”
“ไม่รักแล้วคบทำไมวะ”
“ไม่รู้สิ น้องมันไม่วุ่นวายมั้ง”
“กูว่าไม่ใช่ว่ะ ถ้าไม่รักมึงไม่คบหรอก”
“นั่นสิ เรื่องนี้กูก็เห็นด้วยกับที่ไอ้ปอนด์มันพูดนะถ้ามึงไม่รักไม่ชอบแล้วจะทนคบทำไม อยู่เป็นโสดกินไปเรื่อยๆไม่ดีกว่ารึไง มึงจะมาทำให้ตัวเองมีพันธะทำไมวะ”
“กูแน่ใจว่าไม่ได้รัก แต่อาจจะชอบบ้างมั้ง”
“ชอบ? แต่มึงนอกใจน้องมันนี่นะ”
“นั่นสิชอบอะไรของมึง กูไม่เข้าใจมึงเลยว่ะ”
“ก็แค่ชอบไงไม่ได้รัก กูยังไม่อยากหยุดที่ใคร”
“แต่มึงทำแบบนี้มันไม่ถูก” ปอนด์มองไปที่คนพูดอย่างเอือมๆ เขาสงสารแฟนมัน ดูทางฝั่งของน้องตะวันจะรักมันมาก ให้อิสระไว้ใจมันมาตลอด แต่ดูมันทำกับน้องเขาสิมันน่าโดนทิ้งซะ!
“แบบนี้มันเห็นแก่ตัวเกินไป กูว่ามึงควรบอกเลิกน้องและปล่อยให้น้องไปเจอคนที่พร้อมจะมีน้องมันเถอะ” เอ็มเอ่ยออกมาอย่างจริงจัง
“อืมใช่ กูสงสารน้องมัน” ปอนด์พูดพร้อมพยักหน้าเห็นด้วยกับสิ่งที่เอ็มพูดออกมา
“แล้วทำไมพวกมึงต้องเดือดร้อนแทนมันวะ” วายุส่งสายตาดุๆไปมองปอนด์และเอ็มที่ดูเหมือนว่าจะห่วงความรู้สึกแฟนเขาเหลือเกิน หรือว่าพวกมันทำอะไรลับหลังเขาวะ
“มึงอย่ามาใช้สายตาแบบนี้มองพวกกูนะเว้ย พวกกูไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละก็อย่างที่บอกไป สงสารไม่อยากให้น้องมาติดอยู่กับมึง น้องมันไม่ได้ผิดอะไร ออกจะแสนดี ใสซื่อขนาดนั้นเขาควรไปเจออะไรที่ดีกว่านี้ว่ะ”
“ปล่อยให้น้องมันไปเจอคนที่เขารักมันจริงๆไม่ดีกว่าหรอวะ มึงก็จะได้เป็นอิสระไงอยากทำอะไรไปไหนกับใครก็ได้ จะได้ไม่มาเป็นกับเรื่องคาวๆ ดังไปทั่วมหา’ลัยแบบนี้” เอ็มร่ายยาวออกมาตามความคิดของเขา ไม่เข้าใจเพื่อนหน้าหล่อคนนี้เลยว่าไม่รักเขาแล้วจะรั้งไว้ทำไม ทำไมไม่ปล่อยเขาไป จะได้ใช้ชีวิตตามใจมันเที่ยวได้แบบสนุกอยากจะลากจะหิ้วใครกลับคอนโดด้วยก็ไม่ต้องรู้สึกผิดต่อใคร ไม่ต้องมาคิดถึงจิตใจใคร ที่สำคัญจะได้ไม่ต้องมาทำให้ใครเขาเจ็บปวดไปกับการกระทำแบบนี้ของมัน
“กูก็ยังยืนยันคำเดิมนะว่าไม่เลิก”
“แล้วถ้าน้องมันขอเลิกล่ะ” ปอนด์ถามออกมาเสียงแผ่ว ทั้งห่วงความรู้สึกน้องตะวันที่โดนแฟนหลอกมาตลอด ทั้งเพื่อนของตนที่ไม่เคยคิดที่จะหยุดที่แฟนตัวเอง แต่ก็ยังไม่ยอมเลิก พอมีเรื่องทะเลาะกันมันก็แถไปเรื่อยจนน้องยอมกลับมาหามันเหมือนเดิม สุดท้ายมันก็ทำร้ายความรู้สึกน้องอีกเหมือนเดิมนั่นแหละไม่เคยที่จะเปลี่ยนได้หรอกไอ้ความเหี้ยของมันน่ะ
“ไม่มีวันนั้นหรอก” วายุว่าออกมาอย่างมั่นใจ เขาเชื่อว่าตะวันไม่มีทางบอกเลิกเขาแน่นอน ก็น้องมันรักเขาอันนี้ตัวเขารู้ดี แต่เขาก็ยังไม่อยากที่จะหยุด...ที่ใคร
“มึงอย่ามั่นใจไปหน่อยเลยว่ะวายุ นี่มึงคงยังไม่รู้สินะว่าเดี่ยวนี้มีรุ่นพี่คณะน้องมันตามตูดต้อยๆอยู่ทุกวัน” ปอนด์เอ่ยประโยคนี้จบก็ชำเลืองสายตาไปมองหน้าเพื่อนตัวเองทันที
ตอนแรกเขาว่าจะไม่บอกวายุเรื่องที่มีคนมาตามติดแฟนของมันช่วงนี้ แต่เพราะดูท่าแล้วไอ้นี่ก็คงจะสนใจในตัวแฟนของมันอยู่ไม่มากก็น้อยแต่เสือกไม่ยอมรับความรู้สึกตัวเองไง พอเขาเอ่ยประโยคนี้จบไปไอ้เพื่อนตัวดีก็มองมาที่เขาด้วยสายตาจะกินเลือดกินเนื้อทันที เหอะ!นี่คงไม่เคยสนใจ ไม่รู้เรื่องอะไรของแฟนตัวเองสินะ ก็นะ!วันๆมันสนใจชีวิตเขาที่ไหนล่ะเลิกเรียนก็ไปเที่ยว กินเหล้าเข้าผับวันๆหนึ่งมันคุยกับเขาสักกี่ประโยคกัน ไอ้เพื่อนเวร!อยากจะสมน้ำหน้ามันนัก ระวังจะโดนเข้าสักวันถ้าวันนั้นมาถึงนะ เขานี่แหละที่จะหัวเราะมันก่อนใครเพื่อนเลยคอยดูสิ เล่นทำกับน้องมันไว้มากมายขนาดนี้
“เมื่อไหร่” ถามขึ้นด้วยสีหน้าทะมึน จ้องเพื่อนอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ปอนด์กลัวแต่อย่างใด นอกจากมันไม่กลัวเขาแล้วยังยกยิ้มมาให้อีก ไอ้เพื่อนเวร!
“อะไร”
“มึงอย่ามาเล่นลิ้นนะไอ้ปอนด์”
“หึ! หวงห้างรึไงวะเพื่อน”
“มันตามตั้งแต่เมื่อไหร่วะ ทำไมตะวันไม่เคยบอกกู” วายุว่าออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน หน้าตาดูทมึนน่ากลัวถ้าเป็นเรื่องจริงแล้วทำไมแฟนเขาไม่เคยเล่าให้ฟัง หรือว่าแฟนเขาเองก็ชอบไอ้ห่านั่นที่มันมาตามวะ!
“มึงเคยสนใจน้องมันด้วยรึไง”
“......”
“ปอนด์มึงก็อย่าปิดบังมันสิวะ เพื่อนมึงมันยิ่งโง่อยู่รีบบอกมันไปเถอะก่อนที่มันจะโดนเขาเขี่ยทิ้ง” เอ็มว่าออกมาอย่างเยาะเย้ยเพื่อน
ใช่ว่าเขาจะเห็นดีเห็นงามกับการกระทำของวายุ ที่ชอบทำอะไรลับหลังแฟนมันแต่เขาก็ทำอะไรได้ไม่มากนัก มากสุดก็คงได้แต่เตือนสติมันไม่ให้เลยเถิดไปไกลกว่านี้เดี๋ยวจะกู่ไม่กลับ ดูท่าทางแล้วเพื่อนเขามันก็หวงแฟนอาการเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน แต่มันแค่ไม่ยอมรับความรู้สึกที่มีต่อเขาไง หยิ่งยโสไม่มีใครเกินก็เพื่อนเขานี่แหละ หวงเขาขนาดนี้ยังบอกว่าไม่ได้รัก มันน่าถีบสักทีจริงๆ
“โง่บ้านมึงสิไอ้เอ็ม รีบบอกกูมาสิวะ!” อะไรที่บอกว่าเขาโง่ เขาแค่ไม่รู้ไหมวะ!
“ก็ไม่มีอะไรมากหรอกก็รุ่นพี่ที่คณะมันนั่นแหละ อดีดเดือนคณะปี4หนุ่มฮอตคณะนิเทศรูปหล่อ บ้านรวย ตามจีบแฟนมึงมาตลอดนั่นแหละแต่น้องมันไม่เล่นด้วย แต่เมื่อ2-3วันที่แล้วมีคนไปเจอ2คนนี้ไปเดินห้างซื้อของด้วยกัน เขาเอาลงในเพจข่าวมหา’ลัยด้วยนี่ หน้าตาดีสมคำร่ำลืออยู่นะดูอบอุ่นชิบหายพอเดินคู่กับน้องตะวันก็เหมาะสมกันดี แล้วนี่ล่าสุดแบบสดๆร้อนๆมีกลุ่มแฟนคลับรวมตัวขึ้นมาแล้วนะภายใต้ชื่อ #คนรักอาทิตย์ตะวัน เท่าที่กูไปส่องมาคนเขาให้ความสนใจกับคู่นี้เยอะมากๆเชียร์ให้เป็นแฟนกันจริงๆด้วยนะ”
วายุนั่งฟังปอนด์เล่าออกมาเงียบๆ แต่หน้าตาเคร่งเครียดบ่งบอกว่าโมโหมาก ในหัวก็คิดไปต่างๆ นาๆ ว่าทำไมแฟนเขาไม่เคยที่จะเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง ปกติตะวันจะบอกเขาตลอดนี่ไม่ว่าใครจะเข้าหา แต่นี่คือยังไงวะมีไปเดิน ไปเที่ยวด้วยกันสองต่อสอง คิดจะสวมเขาให้เขาอย่างนั้นเหรอ หึ!
“นี่ไงมึงดูรูปนี้สิ มึงว่าเหมาะสมกันไหมวะ” เอ็มเปิดรูปที่มีคนแอบถ่ายตะวันกับรุ่นพี่คนนั้นลงให้วายุดู ในรูปทั้งคู่ดูสนิทสนมกันมาก อีกคนสูงหล่อรูปร่างสมส่วนกำลังใช้สายตาที่อบอุ่นมองคนตัวเล็กที่ยืนยิ้มหวานอยู่ข้างๆ มองยังไงก็ไม่ได้คิดกับแฟนเขาแค่พี่น้องแน่ๆ ถ้าคนไม่รู้จักก็คงจะคิดว่าทั้งคู่เป็นแฟน คู่รัก แต่สำหรับวายุแล้วมันไม่ใช่!!! นั่นมันแฟนเขา! ไอ้เหี้ยนี่มันเป็นใครวะ!!!
“แล้วนั่นมึงจะรีบไปไหนวะ” เสียงของปอนด์ตะโกนตามหลังของวายุที่รีบเดินตรงไปทางลานจอดรถอย่างเร็ว แต่ไม่มีเสียงตอบรับจากฝั่งนั้นเลย
“กูว่ามันต้องไปหาเรื่องน้องตะวันแน่เลยว่ะ” เอ็มที่มองตามแผ่นหลังหนาของเพื่อนที่เดินดุ่มๆ ออกไปเอ่ยออกมา
“จะเหลือหรอวะ หวงก้างขนาดนั้นรักเขานั่นแหละแต่ทำทรง” ปอนด์ยิ้มมุมปากส่งให้เอ็มที่กำลังมองหน้าเขาอยู่ยิ้มๆ พอเห็นอาการเพื่อนที่รีบลุกออกไปแบบนั้น สรุปว่าพวกเขาทำถูกที่เอาเรื่องนี้มาเล่าให้มันฟัง เพราะถ้ารอมันรู้เองอาจจะเป็นวันที่น้องเขี่ยมันทิ้ง ไปกับคนที่ดูแลน้องได้ไม่เหมือนกับเพื่อนเขาที่หาแต่เรื่องหวังว่ามันจะรู้ความรู้สึกตัวเองและยอมรับสักทีว่ารักน้องเขา
“หึ แต่ตอนนี้เพื่อนเราเก็บทรงไม่อยู่แล้วว่ะปอนด์ อยากจะสมน้ำหน้าจริง ทีอย่างนี้รีบเชียว”
“กูว่าเรื่องนี้ยาวแน่ๆ”
