09 | ส่ำส่อน

สายตาคมยังคงจดจ้องใบหน้าเนียนใสไร้ตำหนิของสาวน้อยด้วยความไม่เข้าใจเจ้าหล่อนเชิดหน้าใส่เขาอย่างไม่ทราบสาเหตุ ชายหนุ่มทำได้เพียงถอนหายใจและดึงร่างแน่งน้อยเข้ามากอดเอาไว้

“หนูเมย์โกรธพี่เหรอคะ”ผงกหัวกระซิบถามเธอข้างหูก่อนที่เจ้าหล่อนจะย่นคอหนีอย่างแง่งอน ชายหนุ่มจึงจับร่างบางกดลงเตียงตรึงเธอเอาไว้ให้กันมาเผชิญหน้า

“อื้อ…”พิชยุทธ์ประทับจูบลงบนกลีบปากบางอย่างดูดดื่มพลางเม้มด้วยความหมั่นเขี้ยวเมียตัวน้อยของตนที่ทำท่าทางรังเกียจเขาก่อนจะเอื้อมมือไปตบก้นงามงอนอย่างไม่เบามือนัก

เพี๊ยะ

“หนูเจ็บนะ!!”เด็กสาวแผดเสียงก่อนถลึงตาใส่จนคนมองยิ้มออกมาให้กับความน่ารักของเจ้าหล่อน

“เจ็บสิดีวันหลังจะได้ไม่ดื้อกับพี่อีก!”เค้นเสียงพลางทำตาดุแบบไม่จริงจังนัก ก่อนจะพลิกร่างของเธอให้ทับร่างหนาของเขาเอาไว้ และกอดเจ้าหล่อนให้แนบอกกดศีรษะเล็กลงทางอกด้านซ้ายฟังเสียงหัวใจที่สั่นไหวของเขา

“หนูกลัวท้อง!...อึก”เมวีญาพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือวางฝ่ามือลงบนอกด้านขวาของเขา เธอกังวลไปหมดทุกอย่างเมื่อสักครู่เขาไม่ได้ดึงตัวตนอันใหญ่โตออกมาจากกายเธอด้วยซ้ำ แถมน้ำรักของเขาก็เข้าสู่ร่างกายเธอทุกหยาดหยดจนหญิงสาวกลัวว่าจะเกิดสิ่งมีชีวิตในตัวของเธอ

“พี่ตี้ปล่อยก่อนหนูเมย์จะไปเอายาคุมในกระเป๋า!”ใช่เธอพกยาคุมฉุกเฉินไว้ในกระเป๋านักเรียนของตนตั้งแต่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเขาแต่ยังไม่มีโอกาสได้ใช้เพราะบางครั้งชายหนุ่มจะสวมเครื่องป้องกันเอง

แต่ครั้งนี้มันคือความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่อาจจะทำลายอนาคตของเธอได้ เมวีญาเท้าฝ่ามือทั้งสองข้างลงบนแผงอกกว้างเพื่อพยุงตัวเองลุกขึ้นคนตัวเล็กทำทีจะลุกจากตัวเขาแต่กลับถูกกระชากกลับมาที่เดิม

“อุ้ย! เจ็บนะ”เด็กสาวอุทานด้วยความตกใจ

“กินยาคุมด้วยเหรอ!”น้ำเสียงเข้มเอ่ยถามคิ้วหนาขมวดเข้าหากันจนเป็นปมจ้องมองเมียตัวน้อยเพื่อรอคำตอบ

“ก็เราไม่ได้ป้องกันกันทั้งคู่อีกอย่างหนูไม่อยากท้อง!”เธอบอกเขาไปตามตรง และแหงนมองหน้าชายหนุ่มที่ดูไม่พอใจปกติแฟนหนุ่มจะไม่ทำหน้าดุหรือไม่พอใจใส่เธอแบบนี้จะออดอ้อนตลอด

...หรือว่าเขากำลังจะเบื่อ!

“ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะคะ?”

“หนูเมย์เลิกกินยานั่นซะ!”เขาสั่งเสียงหวนก่อนจะใช้มือปัดปอยผมทัดหูผงกศีรษะสูดดมกลิ่นหอมจากไรผมหยักศก เขาจงใจจะปล่อยเชื้อเข้าสู่ร่างกายเธอทุกครั้งเองแหละ ก็อีกในกี่สัปดาห์ข้างหน้าสาวน้อยของเขาจะเรียนจบในระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพและมั่นใจแล้วว่าเธอนี่แหละเหมาะที่จะเป็นแม่ของลูกแล้ว

“ไม่ได้นะ! หนูไม่กินไม่ได้หนูยังต้องเรียนหนังสืออีก...อย่างถ้าหนูท้องแล้วพี่ทิ้งหนูไปล่ะ”เมวีญาพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือหยาดน้ำใสๆ หยดแหมะบนแผงอกกว้างพานทำให้หัวใจดวงแกร่งกระตุกวูบไหว

“รังเกียจพี่นักหรือไง ห๊ะ!”พิชยุทธ์ตวาดใส่คนที่นอนทับกายแกร่งเอาไว้มองเธอด้วยสายตาที่เจ้าหล่อนอ่านไม่ออกแม้แต่น้อย ชีวิตของเขาที่เหลืออยู่อยากจะมีเด็กสาวอยู่ข้างกายตลอดจนคิดว่าตอนนี้กำลังหลงสิเน่หาเธอมากเกินไปกว่าที่ควรจะเป็นแล้ว

“หนูเมย์ไม่ได้เคยคิดแบบนั้น แล้วจะให้มั่นใจได้ยังไงอึก~ ขนาดบอกว่ารักหนูพี่ยังไปนอนกับผู้หญิงคนอื่นเลย”เธอบอกแฟนหนุ่มทั้งน้ำตาทั้งที่ไม่อยากเข้าสู่โหมดดราม่าเลย แต่มันอดที่จะพูดออกมาไม่ได้จริงๆ ทว่าเขากับไม่เข้าใจเธอเลย

“ถึงพี่จะมีใครพี่ยังอยู่กับหนูไงจะเอาอะไรอีกวะ!”

“อื้อ~ คำพูดของพี่มันเห็นแก่ตัวที่สุด อึก…ที่หนูไม่พูดอย่าคิดว่าหนูไม่เจ็บนะ!”กำปั้นน้อยระดมทุบลงบนอกกำยำของคนเห็นแก่ตัว น้ำตาไหลพรากดั่งเขื่อนทำนบแตกเธอรู้มาตลอดว่าเขายังติดต่อและยังไปหาผู้หญิงคนอื่นอยู่

“จะมากไปแล้วนะเมวีญา!”พิชยุทธ์ตวาดลั่นด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดอย่างโกรธจัดที่เด็กสาวกล้าทำร้ายเขา และสรรพนามที่เคยใช้เรียกหวานหูกับเปลี่ยนไปราวกับไม่รู้จักกันมาก่อน ทำให้เจ้าหล่อนชะงักงันทันทีอย่างไม่อยากเชื่อ

หญิงสาวกัดฟันตัวเองแน่นกลั้นเสียงสะอื้นที่น่าสมเพชเอาไว้ ดวงตาหวานแปรเปลี่ยนเป็นแดงก่ำมือน้อยสั่นเทาคว้ากระเป๋าเงินหนังแท้ของแฟนหนุ่มก่อนจะเปิดและหยิบบางอย่างออกมา

แปะ!

เสียงโยนซองสีเงินเงาวับเข้าที่ใบหน้าหล่อเหลาก่อนที่เมวีญาจะลงจากตัวเขาโดยคว้าผ้าห่มพันกายมาด้วยแขนเรียวเสลายกขึ้นปาดน้ำตาจนเหือดแห้งตัดสินใจบางอย่างอย่างเด็ดขาด

“ถุงยางที่พี่ใช้กับหนูไม่ใช่ยี่ห้อนี้นะคะถ้ายังสำส่อนแบบนี้หนูไม่จำเป็นต้องซื่อสัตย์กับพี่อีกต่อไป”เมวีญาหยิบชุดชั้นในที่เกลื่อนพื้นขึ้นมาและเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าที่มีชุดของเธออยู่บ้างเนื่องจากว่าชุดนักศึกษาที่เธอใส่มานั้นถูกเขากระชากจนขาดวิ่นหมดแล้ว ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปโดยไม่สนใจอารมณ์ของชายหนุ่มที่กำลังเดือดอยู่

ปัง!!!!

“เชี่-ยเอ๊ย!”ชายหนุ่มสบถหลังจากที่เจ้าหล่อนทำตัวเฉยชาใส่ถ้อยคำที่หญิงสาวพูดเมื่อครู่ว่านับจากนี้เธอไม่จำเป็นต้องซื่อสัตย์กับเขา พิชยุทธ์ก็ได้แต่กัดฟันแน่นหัวใจหนุ่มนักบิดหล่นยวบไปถึงตาตุ่มเหมือนกำลังจะเสียเธอไป

ตลอดหลายเดือนที่คบกับเธอมามีหลายสิ่งหลายอย่างที่เข้ามาเปลี่ยนแปลงชีวิตเขาจากที่ไม่เคยรักใครก็รักผู้หญิงที่เด็กกว่าเขาหลายปีหมดหัวใจ แต่เหมือนความรักที่ชายหนุ่มมีให้เธอมันไม่มากพอเท่าความไว้ใจที่ เมวีญามีให้...สุดท้ายเขาก็ทำร้ายมันอย่างเลือดเย็น!

พิชยุทธ์ยอมรับว่ายังมีผู้หญิงคนอื่นอยู่มันเหมือนเป็นความเคยชินมากกว่าสำหรับผู้ชายไม่รู้จักพอคนหนึ่ง...แต่เมวีญาไม่เคยจะเป็นรองใครเพราะเขาให้เธอเป็นที่หนึ่งตลอดและจะเป็นอย่างนี้ตลอดไป

แอด!!!

“จะไปไหน”เสียงเปิดประตูห้องน้ำเปิดออกทำให้เขาหลุดออกจากภวังค์ความคิดเหลือบมองเมียตัวน้อยของตนที่แต่งตัวล่อเสือล่อจระเข้ เสื้อเกาะอกที่เธอใส่เข้าชุดกันกับขาสั้นที่ขาดวิ่นเป็นแฟชั่นทำให้คนมองต้องลอบกลืนน้ำลาย

“พี่จำเป็นต้องรู้ไหมคะ...ต่อจากนี้ก็ทางใครทางมัน บ๊าย!”เมวีญาคว้าสมาร์ทโฟนไว้ในมือและไม่ลืมที่จะโบกให้ชายหนุ่มเมื่อเห็นเขาลุกจากเตียงในสภาพเปล่าเปลือยหญิงสาวก็รีบปรี่ไปประตูก่อนจะกระชากมันออกอย่างแรง

ปัง!

“หนูเมย์! โธ่เว้ย!”กำปั้นหนักทุบประตูครั้งนึงอย่างทำอะไรไม่ได้เพราะตัวเองยังแก้ผ้าอยู่เช่นนี้ ก่อนจะรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องนอนที่เพิ่งออกมาเมื่อครู่เขาไม่ยอมเสียเธอไปเด็ดขาด

ยังไงก็ไม่ยอม…