2.คนละชั้น

ผมสีทองของเขานั้นทำให้ฉันรู้สึกเหมือนกับว่าเขากำลังเปล่งประกายอยู่ท่ามกลางแสงแดดที่เจิดจ้า

และในวินาทีที่เขาสั่งให้ฉันเดินเข้าไปหาเขา ฉันก็รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองกำลังถูกมนต์สะกด เพราะค่าเสน่ห์ของเขานั้นมันมากเกินกว่าที่เธอจะยอมรับได้

นี่คือตัวละครตัวที่สิบที่ฉันจะต้องพิชิต แต่ทว่าทำไม..ฉันต้องเจอเขาเป็นคนที่สองด้วยนะ นี่มันไม่ยุติธรรมเลย

ค่าเสน่ห์20ของฉันจะเอาอะไรไปสู้กับค่าเสน่ห์100ของเขากันนะ บ้าชะมัดเลย!

“ขออภัยด้วยครับท่านค่าดินัน แต่ท่านนักบุญหญิงพึ่งจะเดินทางมาที่นี่ และข้าอยากพานางไปที่ห้องพักก่อน..อีกทั้งท่านนักบุญหญิงต้องเปลี่ยนชุดและเข้าร่วมพิธีต้อนรับอีกนะครับ..”

ดวงตาของแซรัสหรี่ลงเล็กน้อย เขากำลังไม่พอใจ ไม่พอใจอย่างมากที่มาไคกำลังขัดขวางเขา

แต่ทว่านี่มันพึ่งจะเริ่มต้น ยังมีเวลาอีกมากมายให้เขาได้เพลิดเพลินไปกับการดื่มด่ำกับร่างกายที่แสนหอมหวานนั่น..

“เช่นนั้นเจ้าก็พานักบุญหญิงคนใหม่ของเราไปที่พักเถิดมาไค..”

อัศวินศักดิ์สิทธิ์ผู้นั้นไม่ธรรมดาเพราะพี่ชายของเจ้านั่นคือแกรนด์ดยุคและยศของหมอนั่นคือท่านชายด้วยซ้ำ

เขาไม่อยากจะมีปัญหาที่มากวนใจ อะไรที่ปล่อยไปได้ก็ควรจะปล่อยไปก่อน

“คืนนี้..ใช่แล้วจานีคคืนนี้ข้าจะไปหาเจ้า จัดการไล่อัศวินหมาเฝ้าบ้านของเจ้าไปให้ไกล..ข้าเชื่อเหลือเกินว่าในยามนี้ส่วนล่างของเจ้าจะต้องกำลังเปียกอยู่อย่างแน่นอน.."

เขายกมือขึ้นมากดลงไปบนยอดอกที่เต่งตึงขึ้นมา เพราะมาไคยืนอยู่ด้านหลังเขาจึงไม่เห็นการกระทำของท่านคาดินัน..

ฉันไม่ชอบความรู้สึกนี้เลย ไม่ชอบที่เขาทำตัวเหนือกว่าและไม่ชอบที่ตัวเองถูกมองราวกับของเล่นชิ้นใหม่ของเขา ถึงปฏิเสธเสน่ห์ของเขาไม่ได้ก็จริงแต่ใช่ว่าฉันจะตอบโต้เขากลับไม่ได้สักหน่อย

“ข้า..กำลังเปียกอยู่เรื่องนั้นท่านคาดินัน พูดถูกเลยค่ะ แต่ทว่าข้าอาจจะไม่ต้องรอถึงช่วงเวลากลางคืนก็ได้ ข้าอาจจะใช้ริมฝีปากนั้นของท่านมาไคทำให้มันแห้ง..แต่เอ๊ะ ข้าไม่รู้ว่าเขาจะทำให้มันแห้งหรือว่าทำข้าเปียกมากกว่าเก่า..”

เธอกระซิบที่ข้างหูของเขา ก่อนจะก้มหน้าลงเพื่อทำความเคารพ จานีคฉีกยิ้มหวานบนใบหน้าก่อนจะหมุนตัวเพื่อกลับไปหามาไคที่กำลังยืนรออยู่

หัวใจยังไม่หยุดเต้นเลย แถมตรงส่วนนั้นของเธอก็เปียกจนต้องหุบขาเข้าหากัน นี่คือร่างกายที่สามารถต้านทานเสน่ห์อันร้ายกาจของท่านคาดินัน..ค่าเสน่ห์หนึ่งร้อยของเขา เธอจะต้องพิชิตมาให้ได้เลยคอยดูสิ!

แต่ก่อนอื่นเธอจะต้องจัดการพิชิตใจของมาไคให้ได้ก่อน

“อ่า..ให้ตายสินี่นางอวดดีขนาดนั้นได้อย่างไรกันนะ สตรีที่มีดีแค่ใบหน้า อย่างนาง แค่ได้นอนกับข้าก็ควรจะก้มกราบกรานขอบคุณพระเจ้าแล้วสิ ท่าทีเช่นนั้นมันคืออะไรกัน..กล้าดีอย่างไรมาอวดดีเช่นนี้กันนะ..”

ฟลิน นักบุญผู้ถวายการรับใช้อย่างใกล้ชิดท่านคาดินันแซลัสก้มหน้าลง

“ท่านคาดินันต้องการให้ข้าพานางมาหาท่านในคืนนี้เลยรึเปล่าครับ ไม่ควรมีสตรีใดที่ทำให้ท่านต้องรอ..และสตรีผู้นั้นเองก็ไม่คู่ควรทำให้ท่านคาดินันขุ่นเคืองด้วย”

ค่าเสน่ห์ที่น้อยนิดของจานีค ทำให้นางยังไม่เป็นที่รักใคร่ของผู้คนทั่วไป หากอยากจะถูกรุมรักหรือว่าถูกเอาใจใส่มากกว่านี้นางจะต้อง..เพิ่มค่าเสน่ห์ของตัวเอง

“ไม่..ข้าไม่ต้องการแบบนั้นฟลิน อะไรที่มันได้มาง่ายๆ ก็น่าเบื่อเกินไปนะสิ..”

ฟลินก้มหน้าลงอีกครั้ง

“เช่นนั้นข้าจะไปจับตาดูนักบุญหญิงคนใหม่อย่างใกล้ชิด”

แซลัสมิได้กล่าวคำใด เขาเพียงเดินเข้าไปในวิหารเพี่อที่จะเข้าไปยังห้องพักของเขา

อะไรก็ตามที่ก้าวเท้าเข้ามาในวิหารแห่งนี้มันคือของเขา รวมไปถึง..จานีคคนนั้นด้วย

วิหารแห่งนี้หรูหรามากทีเดียว และนั่นทำให้ฉันคิดว่าราชวงศ์เองก็จะต้องสนับสนุนวิหารมากพอตัว ไม่อย่างนั้นจะเอาเงินที่ไหนมาสร้างสถานที่ใหญ่โตและหรูหราเช่นนี้ได้

“จากนี้ไปห้องพักของท่านนักบุญหญิงจะอยู่ที่นี่ครับ..”

ห้องนอนที่ดูเหมือนกับพระราชวัง เตียงนอนที่ใหญ่ขนาดนอนสามคนยังไม่เบียดกันเลย

“แล้วท่านจะพักที่ไหนกันคะ”

มาไคชี้ไปที่ห้องข้างๆ

“ข้าจะพักอยู่ที่ห้องข้างๆ หากมีอะไรฉุกเฉินก็สามารถเรียกข้าผ่านทางการสั่นกระดิ่งได้เลยนะครับ”

เขาชี้ไปที่กระดิ่งตรงหัวเตียง ที่นี่ไม่มีสตรีอื่นนอกจากเธอ ฉะนั้นแล้วข้ารับใช้คนอื่นๆ จึงเป็นผู้ชาย..

ให้ตายสินั่นใช่เรื่องที่จะรับมือได้ง่ายๆ งั้นเรอะ

“แล้ว..หากว่าข้าไม่มีเรื่องด่วนข้าสามารถสั่นกระดิ่งนี้ได้ไหมคะ”

มาไคมีสีหน้าที่เรียบเฉยเช่นเดิม มีเพียงใบหูทั้งสองข้างเท่านั้นที่แดงระเรื่อ

“หากท่านนักบุญหญิงต้องการสิ่งใด ข้าจะ..นำมันมาให้ท่านในทันที”

“จริงนะคะ ที่ว่าไม่ว่าข้าต้องการสิ่งใด ท่านจะนำมาให้ข้าได้ทุกอย่าง..”

เธอกล่าวคำพวกนั้นออกมาด้วยแววตาที่ลึกซึ้งมากยิ่งขึ้น แน่นอนว่าคำกล่าวสองแง่สองง่ามของเธอมันยิ่งทำให้มาไคทำตัวไม่ถูกยิ่งขึ้น

“ครับ ทุกอย่างที่ท่านต้องการ”

การเข้ามาดูแลนักบุญหญิงในความคิดของมาไคมันคือหน้าที่อันทรงเกียรติและในฐานะหนึ่งในสมาชิกของราชวงศ์ เขาจำเป็นต้องมาที่นี่เพื่อทำให้นักบุญหญิงเป็นผู้ที่จะหยัดยืนและต่อสู้เพื่อราชวงศ์

อยากให้นางเข้าข้างราชวงศ์เพราะตัวของคาดินันอัมโบรเซอร์นั้นดูไม่น่าไว้ใจ หากวันใดที่ความเชื่อมั่นในราชวงศ์จางหายไป เขากลัวว่าจะเกิดกบฏขึ้นมา นั่นคือเหตุผลที่เขามาที่นี่ มาเพื่อทำให้นักบุญหญิงผู้นี้เป็นพวกเรา

จานีคส่งยิ้มให้เขา เธอมองเห็นตัวเลขของเขาลดลงนิดหน่อยแล้ว

จาก 35 เป็น 32

และเมื่อไหร่ก็ตามที่มันถึง20 นั่นหมายความว่าเธอจะสามารถพิชิตใจของเขาได้

“เช่นนั้นข้าออกไปก่อนนะครับเผื่อว่าท่านนักบุญหญิงอยากพักผ่อน และช่วงเวลาสิบเอ็ดโมง ข้าจะมารับท่านอีกครั้งเพื่อเข้าร่วมพิธีแต่งตั้งอย่างเป็นทางการ”

ฉันมองเขาเดินออกไปเงียบๆ ก่อนจะล้มตัวนอนลงบนที่นอน เข้ามาอยู่ในวิหารแล้ว แถมยังพบเจอตัวละครตัวที่สิบแล้วด้วย

พอพบท่านคาดินันฉันรับรู้ได้ในทันทีว่าเรานั้นมันคนละชั้น ร่างกายร้อนไปหมด มันเหมือนกับว่าไฟกำลังแผดเผาร่างกายของฉันอยู่และเขาคือแหล่งน้ำเพียงแหล่งเดียวที่จะดับไฟร้อนนั้นได้

อันตรายชะมัดเลย..ทั้งที่ปกติแล้วฉันไม่ได้แพ้คนหล่ออะไรขนาดนั้นแท้ๆ

จานีคเหลือมองชุดนักบุญที่วางอยู่ก่อนจะอมยิ้มแล้วยื่นมือไปสั่นกระดิ่ง

เอ..ฉันจะใส่ชุดแบบนั้นคนเดียวได้ยังไงกัน เรื่องนี้จะต้องให้ท่านมาไคช่วยสิ