ตอนที่4 ภารกิจกล่อมองค์ชายน้อยหลับ

6 เดือนต่อมา

“เมาคลีล่าสัตว์ เมาคลีล่าสัตว์” (เนื้อเพลงเมาคลีล่าสัตว์หาฟังได้ในยูทูป

“พระสนมกุ้ยเฟยเพคะ!ทรงร้องบทเพลงอันใดกล่อมองค์ชายน้อยเหรอเพคะฟังแล้วแปลกหูยิ่งนัก นู๋ปี้ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย พระสนมทรงไปฝึกฝนมาจากที่ใดหรือเพคะแปลกยิ่งนัก”

“เพลงเมาคลีล่าสัตว์ไง เพลงนี้ดังมากเด็กทุกคนที่เคยเรียนลูกเสือสมัยประถมต้องได้ร้องจนจำขึ้นใจ เจ้าไม่รู้จักได้ยังไงซิงเอ๋อร์ไม่เคยเรียนลูกเสือมาเหรอ?”

“ว้าย!ลูกเสือฟังดูน่ากลัวนัก นู๋ปี้ไม่เคยได้ยินว่าสำนักศึกษาหลวงจะเคยสอนศาสตร์ดนตรีบทเพลงนี้มาก่อน นู๋ปี้ตามพระสนมไปสำนักศึกษาตั้งแต่วันแรกจนจบการศึกษาไยจะจำไม่ได้ว่าพระองค์ไม่เคยเรียนขับร้องบทเพลงนี้มาก่อน” โป๊ะแตก!ฉันลืมไปได้ไงว่าตัวเองไม่ได้อยู่โลกปัจจุบันแต่ย้อนมาอยู่ในยุคจีนโบราณเพลงที่นิยมและกับมาฮิตอีกครั้งในสมัยปัจจุบัน คนยุคโบราณแล้วยังเป็นคนจีนไหนเลยจะรู้จักแถยังไงก่อน

“เอ่อ…คือว่าข้าเคยอ่านจากบันทึกการเดินทางจากแดนไกลในหอตำราหลวงเห็นว่าเป็นบทเพลงที่จังหวะร่าเริงสนุกสนานเหมาะกับการกล่อมเฉียงเอ๋อร์ให้อารมณ์ดีไม่งอแงเลี้ยงง่ายๆ"

“โหจริงหรือเพคะดียิ่ง!เป็นเช่นนั้นนู๋ปี้จะหัดขับร้องบทเพลงตามพระสนมกุ้ยเฟยทรงสอนจะได้ช่วยร้องกล่อมให้องค์ชายน้อยร่าเริงนะเพคะ”

“อืมใช่เข้าใจถูกต้องฉลาดมาก ถ้างั้นเจ้าก็ร้องตามข้าแล้วกันนะ” ก่อนเคยไปเยี่ยมเพื่อนสมัยเรียนมัธยมต้นที่มีลูกแล้วเห็นเพื่อนเปิดเพลงเมาคลีล่าสัตว์ให้ลูกฟังทั้งวันและมันก็ติดหูจนหลอนแต่แม่หนูน้อยดันชอบหัวเราะเอิ๊กอากใหญ่เลย เจ้าก้อนซาลาเปาที่ตอนนี้กำลังนอนมองฉันตาแป๋วคงสงสัยว่าเสด็จแม่ทำอันใดให้ข้าดูสินะไม่เห็นหัวเราะเหมือนลูกเพื่อนแม่เลย หัวเราะหน่อยเถอะอย่าเป็นเสือยิ้มยากแต่เด็กเจ้าซาลาเปาก้อนอวบแต่แม่ไม่ยอมแพ้หรอกนะยังไงวันนี้หนูต้องหัวเราะ

“นู๋ปี้ฉันว่าองค์ชายน้อยทำท่าทางเหมือนจะร้องเลยเพคะพระสนมกุ้ยเฟย…” แหนะ!ยิ่งพูดเจ้าซาลาเปายิ่งเบะปากน้ำตาปริเริ่มคลอจนจะไหลออกมาเต็มสองข้างแก้มอยู่รอมร่อ อะไรกันนี่ยังไม่รู้ความก็จะว่าแม่ร้องเพลงเพี้ยนจนร้องไห้ออกมาประท้วงเสียได้แล้วหรืออย่างไรเจ้าลูกชายคนนี่หรือไม่ชอบเพลงเมาคลีล่าสัตว์สงสัยยังเด็กเลยจะกลัวการฆ่าวัวฆ่าควาย…ต้องใช่แน่

“ถ้าอย่างนั้นเปลี่ยนบทเพลงแล้วกันนะซิงเอ๋อร์ เราว่าเฉียงเอ๋อร์น้อยคงจะมิชอบการฆ่าสัตว์ตัดชีวิตจิตใจดีมีเมตตาดังองค์ฮ่องเต้ผู้เป็นบิดากระมั้ง”

“ถ้าเช่นนั้นพระสนมกุ้ยเฟยจะขับร้องบทเพลงหรือบรรเลงพิณกล่อมองค์ชายน้อยดีเพคะ นู๋ปี้จะไปนำพิณมาถวายดีหรือไม่เพคะ”

“พิณเหรอเอ่อคือว่าข้าเล่นไม่เป็น…แต่ว่าข้าขับร้องเพลงต่อดีกว่าถ้าบทเพลงนี้เฉียงเอ๋อร์มิชอบข้ายังมีบทเพลงอีกหนึ่งบทเพลงพร้อมร่ายรำด้วยเฉียงเอ๋อร์ต้องชอบแน่”

“เพคะ”

“เริ่ม!….สวัสดีจ้าทุกท่านวันนี้เราเอาท่าทางในชีวิตประจำวันมาประยุกต์ให้เป็นท่าออกกำลังกายกันดีกว่าเอ้า…ย้ำเท้าจ้า (ฉันย้ำเท้าเตรียมพร้อมออกสเต็ปเต็มที่เพลงนี้เวลาเครียดๆจากการทำคดีฆาตรกรรมซ้อนเงื่อนงำเครียดหนักฉันจะเต้นเพลงนี้คลายเครียดเป็นประจำมันช่วยรีเร็กผ่อนคลายได้ดีมาก!)

“รู้มั้ยว่า…การออกกำลังกายมันดียังไง มันจะช่วยเบิกทวารทั้งเจ็ดเบาหวานจะลด ผดผื่นจะหายไป กรวยไตจะกลับมาใสสะอาดเลือดฟาดจะกลับมา หน้าจะเด้ง เด้ง เด้ง…สมองจะแล่นปรี๊ดดดเฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย”

“ท่าแรก!ท่าโบกแท็กซี่ (บริหารหัวไหล่และกล้ามเนื้อสะโพก) ”

“ซิงเอ๋อร์ยื่นแขนของเจ้าออกมาเร็ว!” ฉันหันหน้าไปมองสบตาซิงเอ๋อร์ที่ทำตาโตเท่าไข่หานมองฉันนิ่งค้างแล้วกระดิกนิ้วชี้สามครั้งเป็นคำสั่งให้นางกำนัลคนสนิทลุกขึ้นยืน

“พระสนมจะให้นู๋ปี้ทำตามจริงหรือเพคะเกรงว่าจะไม่เหมาะ...” น้ำเสียงอันสั่นเทาอย่างหวาดกลัวของอาซิงหรือจะกล้าขัดคำสั่งฉันที่เป็นพระสนมกุ้ยเฟยพยักหน้าให้อย่างช้าๆ

“ใช่! เจ้าจะต้องเต้นตามข้า”

“แต่นู๋ปี้ไม่...” เธอปฏิเสธไม่ทันแล้วนะจุจุ

“ไม่ต้องเถียงคนอารมณ์กำลังมา แค่เต้นตามเข้าใจ๊”

“เข้าใจแล้วเพคะ”

“เอ้ายื่นแขนออกมากันเร็วต่อจากนั้นก็…โบก โบก โบก สะบัดแขน โบก โบก โบกซ้าย โบก โบก โบกขวา โบก โบ๊ก โบก โบก โบก โบกโบ๊ก โบ๊ก โบก โบกลา ลา ลา ลั๊นลา ลันลา ลา ลา”

“ท่าต่อไปท่าที่2ท่ารีดผ้า (ช่วยขยายกล้ามเนื้อไบเช็บ) จับเตารีด บิดเอวไปด้วยบิด บิด บิด เอวเจ้าต้องบิด บิด แบบนี้ เอ้าบิดซ้าย บิด บิด บิดขวา บิด บิ๊ด บิดบิ๊ด บิ๊ด บิด บิดลา ลา ลา ลั๊นลา ลันลา ลา ลา”

“ต่อไปท่าปั่นเสือหมอบ (ช่วยแก้หืดหอบวิงเวียนศรีษะ) นะซิงเอ๋อร์”

“ยังไม่จบบทเพลงอีกเหรอเพคะพระสนมกุ้ยเฟย นู๋ปี้จะไม่ไหวแล้วนะเพคะเต้นรำท่าประหลาดแถมยังเหนื่อยมาก จนจะล้มลงไปนอนกับพื้นอยู่แล้วยังมิจบเพลงอีกเหรอเพคะ”

“อาการยังนี้บ่งบอกว่าเจ้ามันเป็นพวกขี้เกียจตัวเป็นขนไม่ชอบออกกำลังกายสินะ เลยเหนื่อยง่ายทั้งที่อายุแค่ยี่สิบปีเองร่างกายก็เหมือนคนแก่ชราเสียแล้ว ต่อไปนี้เจ้าต้องมาเต้นกับข้าให้เฉียงเอ่อดูทุกวัน เห็นไหมเขาเริ่มจะยิ้มแล้วแสดงว่าเจ้าชอบเพลงนี้สินะเจ้าซาลาเปาตัวอวบ ได้แม่กับซิงเอ่อจะเต้นให้เต็มที่เพื่อเจ้าเด็กดี!”

“ให้นู๋ปี้ไปขัดพื้นหน้าตำหนักยังดีเสียกว่าเต้นรำเพลงนี้อีก อย่าทรงแกล้งนู๋ปี้อีกเลยเพคะพระสนมกุ้ยเฟย ต่อไปนี้นู๋ปี้มิกล้าขัดใจพระองค์อีกแล้ว เหนื่อยอย่างที่ไม่เคยเหนื่อยมาก่อนมากขนาดนี้ในชีวิตที่ติดตามพระสนมมาตั้งแต่เด็ก ได้โปรดหยุดเถอะเพคะ"

“ทำตามต่อเลิกบ่น ก้มตัวลงเตรียมปั่น!ยกขาสูงๆปั่น ปั่น ปั่น2ขา ปั่น ปั่น ปั่นซ้าย ปั่น ปั่น ปั่นขวา ปั่น ปั๊น ปั่น ลา ลา ลา ลั๊นลา ลันลา ลา ลา ขอขอบคุณทุกท่านที่รับชมในวันนี้ ยังไงก็อย่าลืม ไปบิด ไปปั่น ไปโบก กันต่อที่บ้านด้วยล่ะจบแล้ว!!!”

“เอิ๊ก เอิ๊ก เอิ๊ก”

“นู๋ปี้ขอนอนตรงนี้เลย ไปไหนไม่ไหวแล้วเพคะพระสนมกุ้ยเฟย”

“กรี๊ดเจ้าซาลาเปาหัวเราะเสียงดังใหญ่เลย ชอบเพลงนี้มากสินะเด็กดี ถ้าเจ้าเดินได้มารดาจะสอนให้เจ้าเต้นนะเฉียงเอ๋อร์รับรองเจ้าต้องชอบกว่านอนดูมารดาเต้นแน่นอน” ฉันดึงแก้มย้วยๆทั้งสองข้างของเจ้าซาลาเปาก้อนอวบอย่างหมั่นเคี้ยวในความน่ารักน่าชังจนอยากกอดฟัดทั้งวันก็คนมันหลงลูกนั้นแหละ

“องค์ชายน้อยทรงหนีไปอยู่ชายแดนดีกว่าเชื่อนู๋ปี้เถอะเพคะ นู๋ปี้หวังดีกับพระองค์ที่สุดแล้ว!”

“เจ้าว่าอย่างไรนะซิงเอ๋อร์ยังอยากเต้นอีกรอบสินะ” น้ำเสียงหวานไพเราะชวนเคลิบเคลิ้มแต่ผู้ฟังกับรู้สึกขมขื่นเหมือนกลืนยาพิษเข้าไป

“ไม่ไหวแล้วเพคะ ถ้าอีกรอบนู๋ปี้คงไม่มีลมหายใจอยู่แล้ว องค์ชายน้อยรีบโตเร็วๆมาเต้นกับพระมารดานะเพคะ…”

###

หวังว่าคนอ่านจะเปิดเพลงฟังตามและยิ้มไปกับบทนี้ที่เน้นความตลกอ่านสบายๆผ่อนคลาย มีรอยยิ้มก่อนนอนนะคะ

Cr.

YouTube

#ฉบับรีมิกส์ [เมาคลีล่าสัตว์] (3ยก3โจ๊วะ) Remix By [กันต์ DBZ Remix] ) ))

เพลง T26 โบกโบ๊กโบก (Ost.ป้าแฮปปี้ She ท่าเยอะ)