ep1

แสงไฟระยิบระยับที่อยู่เบื้องล่างกระจายตัวออกไปเป็นกลุ่มกว้าง เมืองที่ใครๆ ต่างก็บอกว่าเป็นเมืองสวรรค์ เมืองฟ้าอมร ที่ชื่อว่ากรุงเทพมหานครฯ ซึ่งในยามราตรีนี้ หากมองลงมาจากเบื้องบนนั้นสวยงามที่สุด

มาลีหรือ “โรสแมรี่” เพ่งมองทิวทัศน์จากหน้าต่างเครื่องบินโดยสารสายการบินราคาถูกด้วยความรู้สึกสับสน สิ่งที่เธอกำลังจะทำต่อไปนี้ มันอาจจะหมิ่นเหม่กับศีลธรรม

แต่เพื่อประโยชน์ของครอบครัวผู้มีพระคุณที่กำลังรอความช่วยเหลือทำให้เธอไม่อาจปฏิเสธข้อเสนอที่พิลึกพิลั่นนั้นได้

ย้อนกลับไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ร่างระหงในชุดปักดิ้นสีเงินทิ้งตัวกรุยกรายอวดสัดส่วนอันยั่วยวนของกัปตันสาวคนสวยในชื่อของเธอ

โรสแมรี่ กำลังเดินรับแขก วี.ไอ.พี. ด้วยรอยยิ้มอันทรงเสน่ห์ ทว่าหาได้

มีใครหิ้วเธอออกไปจากผับแห่งนี้ได้ เพราะเธอเป็นเพียงพนักงานของร้านที่มีตำแหน่งเป็นกัปตันของผับนี้เท่านั้น

แขก วี.ไอ.พี. หลายคนชอบที่มองเธออยู่เงียบๆ ด้วยสายตาชื่นชมกับความสวยงามที่ปรากฏตรงหน้า แต่หลายคนก็ใช้ความพยายามที่จะถึงเนื้อถึงตัวของเธอ

แต่พวกเขาทำได้แค่เพียงจับมือถือแขน สายตายั่วเย้าของโรสแมรี่ทำให้หนุ่มใหญ่ หนุ่มน้อย เฝ้าละเมอเพ้อหา และมีส่วนหนึ่งมักจะเข้ามาปรึกษาชีวิตส่วนตัวของเขากับเธอ หากมาโดยสุภาพ

เธอจะเป็นเพื่อนเขา แต่ถ้ามากกว่านั้น จะมีเด็กหนุ่มหิ้วตัวพวกเขาออกไป นี่แหละ โรสแมรี่ ของผับAways fun

บ่ายวันหนึ่ง โรสแมรี่ กัปตันคนสวย ถูกเรียกให้ไปพบกับเจ้านาย ซึ่งเป็นเจ้าของธุรกิจเอ็นเตอร์เทนเมนท์คอมเพล็กซ์ที่ใหญ่ที่สุดในเขตปริมณฑลฝั่งตะวันออกของกรุงเทพฯ

คุณแพรพรรณ เจ้านายของเธอเป็นแม่หม้ายสาวใหญ่ทรงเครื่องที่มีลูกชายหนุ่มใหญ่ ๒ คน และลูกสาววัยทำงานอีก ๑ คน

พวกเขาแยกย้ายไปสร้างอาณาจักรของตัวเอง โดย พฤกษ์ คนโตคุมกิจการช่วยแม่อยู่ที่นี่ พจน์ ลูกชายคนกลางไปเปิดผับหรูร่วมกับหุ้นส่วนที่เชียงใหม่แต่ก็ยังต้องให้พี่ชายเข้า

ไปช่วยดูอยู่บ่อยๆ และพาฝัน ผู้หญิงคนสุดท้ายไปเปิดรีสอร์ตที่พังงา

ทุกคนมีทางเดินของตัวเอง แต่กลับไม่มีใครยอมแต่งงาน คุณแพรพรรณพยายามที่จะหาคู่มาให้เลือก แต่ไม่มีใครอยากจะผูกบ่วงคอให้กับตัวเอง สร้างความกลุ้มอกกลุ้มใจให้กับคนเป็นแม่

เพราะอยากจะมีหลาน และอยากจะวางมือกับธุรกิจกลางคืนที่เธอกำลังทำเสียที

“เจ๊ มีอะไรหรือคะ”

หญิงสาวเข้ามาหาด้วยท่าทางนอบน้อม ด้วยเสื้อเชิ้ตแขนยาวพับแขนถึงข้อศอกกับกางเกงยีนส์ตัวเก่า ขาดเข่า และรองเท้าผ้าใบสีซีดในช่วงกลางวัน

“โรสแมรี่” จะกลับร่างเป็นมาลี ตำแหน่งอีกตำแหน่งของเธอคือ เป็นผู้จัดการตรวจงบบัญชีของผับแห่งหนึ่งภายใต้ธุรกิจกลางอื่นอีกหลายหลากของคุณแพรพรรณ

เธอเป็นเด็กที่ขยันขันแข็งไต่เต้ามาจากเด็กเสิร์ฟจนได้รับการไว้วางใจและได้รับความเอ็นดูจากคุณแพรพรรณเป็นพิเศษ ถึงกับส่งเสียให้เรียนบัญชี มาลีเรียนจบ จึงไม่ไปทำงานที่อื่นแต่มาทำงานให้กับคุณแพรพรรณ เพื่อตอบแทนบุญคุณ

มาลีเป็นสาวสู้ชีวิต ปราดเปรียวและเอาตัวรอด เธอต้องเลี้ยงดูครอบครัวอีกหลายชีวิต น้องในวัยเรียนอีก ๒ คน พ่อพิการและแม่ที่ป่วยกระเสาะกระแสะ

“เข้ามาซิ ฉันมีเรื่องให้เธอช่วย”

“ได้ค่ะเจ๊”

“ยังไม่ได้บอกเลยว่า จะให้ช่วยอะไร รับปากแล้ว ถ้าทำไม่ได้จะเสียคำพูด ฉันเคยสอนแล้วไม่ใช่เหรอ”

คุณแพรพรรณตำหนิเอาตรง ๆ แต่คนตรงหน้ากลับยิ้มทะเล้น

“ไม่มีเรื่องไหนที่ลี่จะทำให้เจ๊ไม่ได้ ต่อให้ลี่ไปตาย ลี่ก็ยอมค่ะเจ๊”

คุณแพรพรรณหัวเราะหึ ๆ ส่ายหน้ากับความประจบของเด็กที่เลี้ยงตั้งแต่แตกเนื้อสาว ท่าทางทะมัดทะแมงแบบนี้ เวลาตกกลางคืน จะกลายร่างเป็นนางแมวยั่วสวาทได้อย่างไม่อยากเชื่อสายตา

“เฮ่อ...อันที่จริงฉันก็ไม่อยากจะใช้เธอหรอกนะ แต่มองหาแล้วไม่มีใครเหมาะเท่าเธอ”

“เจ๊ว่ามาเลยดีกว่าไม่ต้องอารัมภบท เดี๋ยวลี่จะต้องกลับไป

แต่งตัวอีก เสียเวลา”

มาลีเร่งคุณแพรพรรณอย่างคุ้นเคย เพราะเธอต้องทำอีกหลายหน้าที่ ไม่ใช่ว่าคุณแพรพรรณใช้งานเธอหนัก แต่เพราะเธอต้องการเงิน เพราะน้องๆ กำลังจะเปิดเทอม

“ไอ้ลี่ น้อย ๆ หน่อย ฉันก็ลำบากใจที่จะให้เธอช่วย กำลังนึกว่าจะพูดอย่างไรกับเธอดี”

“โธ่ เจ๊ ไม่ต้องกังวลไป ยังไงลี่ก็ช่วย เจ๊บอกมาตรงๆเลยเจ๊ก็รู้ว่าลี่รักเจ๊ขนาดไหน บอกแล้วไงว่า ให้ลี่ไปตาย ลี่ก็ไป”

มาลีจ้องหน้าเจ้านายอย่างจริงจัง แววตามุ่งมั่นและพร้อมที่จะช่วยเหลืออย่างที่ปากพูด

“เอ๊า ก็ได้ ฉันอยากให้เธอไปแยกลูกชายฉันออกจากผู้หญิงที่เขากำลังคั่วอยู่”

“โอ๊ะ แม่จ้าว”

มาลีอุทาน แล้วทำท่าผงะหงายหลังลงพนักเก้าอี้

“นี่ อย่ามาทำเสียงแบบนี้ใส่ฉัน เดี๋ยวฉันตัดเงินเดือนเสียเลย”

“ไม่... ไม่ อย่าตัดเงินเดือนลี่เลย ลี่ล้อเล่น แต่ว่างานนี้มันยากนะเจ๊”

“จะเอาเท่าไหร่ว่ามา”