บทที่ 1

คุณหญิงทิพย์มณีนั่งอ่านพาดหัวข่าว หนังสือพิมพ์หลายฉบับของเช้าวันนี้แล้วของขึ้น สั่งเรียกยาหอมยาดมจ้าละหวั่น

‘ชะนีไฮโซตัวแม่’ ถูกจับในงานปาร์ตี้มั่วยาที่คอนโดหรูย่านดัง แหล่งมั่วสุมแห่งใหม่ของคนไฮโซ

‘ทรรศิกา’ ไฮโซสาวฉาวไม่หยุดฉุดไม่อยู่ ล่าสุดถูกจับตรวจหาสารเสพติดพร้อมคู่ควงคนใหม่ในงานปาร์ตี้แห่งหนึ่ง

หลานสาวคุณหญิงทิพย์มณี ไม่หยุดสร้างข่าวฉาว เมารัก เมารั่ว คั่วคู่ควงคนใหม่ในงานปาร์ตี้มั่วยา

คุณหญิงสุดที่จะทนกับพฤติกรรมเลว ๆ ของทรรศิกา หลานกำพร้าเพียงคนเดียวของตนเอง ถึงกับออกคำสั่งให้เด็กไปตามแม่ตัวดีลงมาพบอย่างเร่งด่วน

ตัวปัญหาลงมาพบคุณย่าในสภาพเมาค้าง เพราะเพิ่งจะนอนพักไปได้เพียงสามชั่วโมง

ทันทีที่ปรากฏตัวต่อหน้าคุณหญิงทิพย์มณี หนังสือพิมพ์รายวันชื่อดังหลายฉบับที่รายงานข่าวเกี่ยวกับวีรกรรมของเธอเมื่อค่ำคืนที่ผ่านมาก็ลอยมาตกลงตรงหน้า

“งามหน้าจริง ๆ หลานสาวฉัน ขยันเป็นข่าวฉาวโฉ่ขึ้นหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์ไม่เว้นแต่ละวัน ฮึ! แล้วแบบนี้จะให้ฉันเอาหน้าไปไว้ที่ไหน” เสียงของผู้เป็นย่าตวาดลั่น

หญิงสาวทำหน้าเมื่อย ก่อนจะเหลือบสายตาไปมองพาดหัวข่าวของหนังสือพิมพ์เหล่านั้นอย่างไม่ใส่ใจ เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอตกเป็นข่าวเกรียวกราวบนหน้าหนังสือพิมพ์

“ก็เอาไว้ที่เดิมนั่นแหละค่ะคุณย่า อย่าสนใจข่าวไร้สาระพวกนี้เลยนะคะ พวกนักข่าวก็ชอบใส่สีตีไข่เขียนข่าวเกินจริงแบบนี้ล่ะค่ะ คุณย่ายังไม่ชินอีกหรือคะ” หลานสาวคนสวยบอกพร้อมโบกมือไปมา

“ทรรศิกา!” ประมุขของบ้านเขมะสิริกุลเรียกด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง พร้อมกับยกมือกุมขมับ

หลานสาวเพียงคนเดียวที่เธออุตส่าห์เลี้ยงมาอย่างดี ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม ทั้งรักและทะนุถนอม ตามใจทุกอย่าง เพราะหวังจะให้สืบทอดกิจการต่อจากตน แต่ดูเหมือนว่าแม่ตัวดีจะไม่ได้ดั่งใจ เรียนจบมาตั้งนาน งานการก็ไม่ยอมทำ ดีแต่ทำเรื่องเดือดเนื้อร้อนใจมาให้ไม่เว้นแต่ละวัน แล้วแบบนี้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน

“คุณเทย่าอย่ายั่วโมโหคุณหญิงค่ะ” คนสนิทของคุณหญิงที่เลี้ยงดูหญิงสาวมาตั้งแต่เล็กเอ่ยเตือน

“โอเคค่ะป้าสร้อย” ทรรศิกาเอ่ย ก่อนจะหันไปพูดกับคุณหญิงย่า

“เทย่าผิด เทย่าขอโทษ พอใจหรือยังคะคุณย่า” ทรรศิกาพูดด้วยน้ำเสียงประชดประชัน โดยไม่รู้สึกว่าการกระทำของตัวเองนั้นมันผิด

“นี่แกยังไม่สำนึกตัวอีกหรือ ที่ผ่านมาทำแต่เรื่องงามหน้า ให้ย่าต้องคอยตามล้างตามเช็ดไม่หยุดหย่อน คราวก่อนเมาแล้วขับรถชนคน คดียังคาอยู่ในศาล แล้วนี่อะไรถูกจับปาร์ตี้มั่วยาพร้อมตรวจหาสารเสพติด งามหน้าจริง ๆ หลานฉัน มีเรื่องเลว ๆ อะไรอีกไหมที่แกยังไม่ได้ทำ”

สรรพนามที่เปลี่ยนไปทำให้ทรรศิการู้ว่าครั้งนี้ย่าของเธอโกรธมาก แต่เธอก็รับฟังคำตำหนิติเตียนของคุณหญิงย่าแบบเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา เพราะเป็นคำพูดที่มักจะได้ยินอยู่เสมอยามที่ตนเองได้สร้างปัญหากวนใจท่าน

และเธอก็เป็นคนที่ขยันสร้างปัญหาซะด้วยสิ!!

จึงต้องรับฟังคำพูดเหล่านี้อยู่บ่อยครั้งจนชิน ยอมทนฟังหน่อยเดี๋ยวพอคุณย่าหายโกรธ ทุกอย่างก็จะกลับคืนสู่สภาพปกติ

ทรรศิกายิ้มหวาน พร้อมกับลุกขึ้นไปโอบกอดผู้สูงวัยอย่างประจบเอาใจ “คุณย่าอย่าไปใส่ใจข่าวพวกนี้เลยนะคะ อีกไม่นานคนเขาก็ลืมกันไปเอง”

เพราะทะนงตนว่าเป็นหลานเพียงคนเดียวที่ท่านรักและตามใจ ทะนุถนอมเลี้ยงมาตั้งแต่แบเบาะ แม้จะเคยทำความผิดมากมายแค่ไหน ท่านก็ให้อภัยทุกครั้ง แต่ไม่ใช่ในครั้งนี้!!

“ถ้าไม่เห็นโลงศพ...ก็คงจะไม่หลั่งน้ำตาสินะ”

คิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากัน คลายอ้อมกอด มองหญิงชราด้วยความสงสัย

“คุณย่าหมายความว่ายังไงคะ”

“นับจากนี้เป็นต้นไปย่าจะสั่งระงับเงินในบัญชี และระงับบัตรเครดิตทุกใบของเทย่า รวมถึงยึดกุญแจรถสปอร์ตคันหรูคืน”

“คุณย่าทำแบบนี้ไม่ได้นะคะ ถ้าคุณย่าไม่ให้เงินเทย่า แล้วเทย่าจะเอาที่ไหนใช้ล่ะคะ” ทรรศิกาโอดครวญ

“ยากตรงไหน...ก็หัดใช้มันสมองและสองมือหาเลี้ยงตัวเองสิ และถ้ายังไม่ยอมปรับปรุงตัวให้ดีขึ้น ย่าจะตัดเทย่าออกจากกองมรดก สักบาทก็จะไม่ยกให้ และจะนำทรัพย์สินทั้งหมดไปบริจาคให้กับองค์กรการกุศล” คุณหญิงเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง จากนั้นก็หันไปสั่งงานคนสนิทของตนเอง

“สร้อยเดี๋ยวเธอไปเอากุญแจรถของคุณเทย่ามาให้ฉันที่ห้อง”

“ค่ะคุณหญิง”

ทรรศิกาถลาตาม ไปยึดแขนหญิงชราไว้ เมื่อเห็นว่าคุณย่ากำลังจะเดินออกไปจากห้อง

“เดี๋ยวก่อนค่ะคุณย่า...”

“ต่อไปเทย่าจะปรับปรุงตัวเอง ไม่ดื้อ ไม่สร้างปัญหาอีกแล้วนะคะ” เธออ้อนเสียงอ่อนเสียงหวาน สีหน้าสำนึกผิดเต็มที่

คุณหญิงทิพย์มณีเหลียวมองหลานสาวนิ่งนาน ทรรศิกาได้ทีรีบฉีกยิ้มหวานหยดที่เคยใช้ได้ผลเสมอส่งให้ แต่เธอก็ต้องยิ้มค้าง เมื่อคุณย่ายังคงเฉย หญิงชราปลดมือเธอออก

“หมดเวลาแก้ตัวแล้วเทย่า ที่เธอเหลืออยู่คือเวลาที่จะพิสูจน์ตัวเอง”

“คุณย่าใจร้าย!”

คุณหญิงทิพย์มณีไม่สนใจคำตัดพ้อของหลานสาว และเดินออกไปจากห้องโดยมีสร้อยเดินตามไปด้วย

ทรรศิกามองตามหลังคุณหญิงทิพย์มณีไปด้วยสีหน้าครุ่นคิด ไม่นานก็ยักไหล่

‘ปล่อยไปสักวัน สองวันก่อน รอให้คุณย่าหายโกรธ แล้วค่อยไปออดอ้อนประจบเอาใจ เพื่อขอให้คุณย่ายุติการลงโทษเธอด้วยวิธีนี้’ หลานสาวคุณหญิงคิดคำนึงในใจ

เมื่อออกมาจากห้องนั่งเล่น คุณหญิงทิพย์มณีก็หันไปพูดรำพึงรำพันกับสร้อย

“มันเป็นความผิดของฉันเอง เพราะฉันเลี้ยงเขามาอย่างตามใจมากจนเกินไป เทย่าถึงเป็นแบบนี้”

“เธอน่าสงสารออกค่ะ กำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่เล็ก ๆ”

“ก็เพราะฉันเคยคิดอย่างที่เธอคิดน่ะสิสร้อย ฉันถึงได้ตามใจเขามาตลอดจนเขาเกือบจะเสียผู้เสียคน ถึงเวลาแล้วที่ฉันจะต้องดัดนิสัยเขา”

“ทำแบบนี้จะดีหรือคะคุณหญิง”

“มันเป็นสิ่งที่ฉันควรจะทำตั้งนานแล้วต่างหาก เธอก็เห็นข่าวแล้วนี่สร้อย ล่าสุดถึงกับโดนเล่นข่าวมั่วยาพร้อมคู่ควงคนใหม่”

“คุณหญิงเชื่อจริง ๆ หรือคะว่าคุณเทย่าจะใช้ยาเสพติดตามที่เป็นข่าว”

“ฉันสั่งสอนหลานสาวคนนี้มาด้วยตัวเอง เพราะฉะนั้นฉันรู้ดีว่าเขาไม่มีวันที่จะมั่วยาหรือมั่วเซ็กซ์อย่างที่เป็นข่าวบนหน้าหนังสือพิมพ์ แต่ถ้าฉันยังปล่อยให้เขาใช้ชีวิตอิสระ เสเพล ไร้แก่นสาร ไม่เอาถ่านเอาไฟอะไรสักอย่างแบบนี้ ต่อไปถ้าไม่มีฉันอยู่เขาจะลำบาก ให้เขาได้รับบทเรียนซะตั้งแต่ตอนนี้เหมาะสมที่สุดแล้ว”

“แต่คุณเทย่าไม่เคยลำบากมาก่อนเลยนะคะ”

“ไม่เคยก็เคยซะ ดีซะอีก...รอยหยักในสมองจะได้ทำงานบ้าง ประสบการณ์ และบทเรียนในครั้งนี้อาจจะนำเทย่าไปสู่เส้นทางที่เขาควรจะเดินสักที”

แม้อยากจะค้านเพราะรักและสงสารหญิงสาวที่ตัวเลี้ยงดูมาตั้งแต่อ้อนแต่ออก แต่ดูจากท่าทางขึงขังและคำพูดเอาจริงเอาจังของคุณหญิงในวันนี้ ทำให้สร้อยรู้ว่างานนี้เจ้านายของเธอพูดจริง ทำจริง แม้จะรู้สึกสงสารและเห็นใจทรรศิกาแต่ก็จนปัญญาที่จะช่วย