บทนำ

อากาศหนาวเย็นของฤดูหนาวในประเทศญี่ปุ่นส่งผลให้ร่างบางในชุดเดรสสีครีมอ่อนต้องยกมือขึ้นกอดตัวเองเอาไว้เพื่อบรรเทาความหนาวเหน็บในยามค่ำคืนที่ไร้แสงไฟ ใบหน้าเนียนใสเหม่อมองไปที่โปสเตอร์ขนาดใหญ่ยักษ์ที่ในนั้นมีรูปของนักร้องชื่อดังแปะเอาไว้อยู่

และหนึ่งในนั้น…คือชายหนุ่มที่ทำให้หัวใจดวงน้อยๆ เต้นแรงขึ้นเป็นครั้งแรกในชีวิตอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

มือบางยกขึ้นลูบไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มเรือนผมสีดำสนิทในโปสเตอร์แผ่นใหญ่อย่างเหม่อลอยก่อนจะไล่ลงไปหยุดอยู่ที่นัยน์ตาสีดำสนิทคู่นั้น

“อีกไม่ช้าเราก็จะได้เจอกันแล้วนะ…เรน”

‘ดังชนิดที่อะไรก็ฉุดไม่อยู่เลยนะค่ะตอนนี้สำหรับนักร้องวงชื่อดัง sweet ที่ไม่ว่าใครที่ไหนก็คงไม่มีทางไม่รู้จักพวกเขาทั้งสี่เป็นแน่ ถึงแม้ว่าเมื่อสามเดือนจะมีข่าวเรื่องของหนุ่มหล่อนักร้องนำอย่าง เรน ที่ออกมาประกาศว่ามีสาวสวยในดวงใจแล้ว ซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหน เธอคือนางเอกเอ็มวีตัวล่าสุดของพวกเขานั่นเอง แต่แม้ข่าวเรื่องการมีคนรักจะทำให้เรนตกเป็นเป้าความสนใจของสื่อทุกแขวง

แต่อย่างไรก็ตามเราควรจะยกย่องเธอคนนั้น ที่ทำให้แฟนคลับทั่วทั้งประเทศได้มีโอกาสเห็นรอยยิ้มของเขาคนนั้นเป็นครั้งแรก นับว่าความรักนี้ช่างมีอนุภาพที่ร้ายแรงเกินกว่าใครที่ไหนในโลกจะคาดเดาได้เลยนะค่ะ และตอนนี้วง sweet กำลังไปเดินทางไปทัวน์ที่ญี่ปุ่น เราหวังว่าพวกเขาจะได้รับความรักจากแฟนๆ ที่ญี่ปุ่น ข่าวต่อไปอากาศเย็นวันนี้…’

ปึก!!

มือบางกดปิดโทรศัพท์ทันทีที่ข่าวรายการเรื่องความสัมพันธ์ของเธอและเขาจบลง ดวงตากลมโตก้มลงมองชายหนุ่มที่กำลังนอนหนุนตักด้วยความรู้สึกที่ไม่อาจจะคาดเดาอะไรได้เลยจนกระทั่งเขาค่อยๆ ลืมตาขึ้นและส่งยิ้มบางๆ มาให้เธอ

“ยังจะมีหน้ามายิ้มอยู่อีกนะเรน เพราะนายประกาศออกไปแบบนั้นเลยทำให้นายถูกจ้องเล่นงานตลอดเวลาเลย”

“ช่างเถอะน่า! หรือเธออยากจะให้เรื่องความรักของเราเป็นความลับ”

“แต่อย่างน้อยนายก็น่าจะถามฉันบ้างสิก่อนจะประกาศอะไรออกไปแบบนั้น รีบไปจัดข้าวของเร็วเข้าสิ ถ้าพรุ่งนี้เราไปช้ารู้ใช่ไหมว่าดีว่าจะโมโหแค่ไหนน่ะ”

ฉันเอ็ดก่อนจะพยายามดันหัวเรนให้ลุกขึ้นแต่เขาก็ดื้อเกินกว่าที่จะยอมทำตามอย่างว่าง่าย

คุณไม่รู้หรอกว่าฉันโดนอะไรบ้างเมื่อครั้งก่อนที่เราจะไปทัวน์ที่ประเทศจีนด้วยกัน เพราะเรนมัวแต่หอมแก้มฉันทุกครั้งที่รถติดไฟแดงนั่นแหละเราเลยตกเครื่อง และเชื่อไหมว่าดีว่าเล่นงานฉันยังไง

เธอจ้างใครที่ไหนก็ไม่รู้มาหอมแก้มฉันตอนที่กำลังยืนดูเรนออกรายการสดอยู่ และเชื่อไหมล่ะว่าเรนโมโหจนแทบบ้าในขณะที่ดีว่านั่งหัวเราะชอบใจอยู่ที่หน้ากล้องที่กำลังจับภาพไปที่เธอ

เชื่อเขาเลย!

ฉันมีความรู้สึกว่าเรนหวงฉันมากกว่าแต่ก่อนเยอะมาก ไม่ว่าฉันจะทำอะไรหรือจะไปที่ไหนเขาจะต้องรับรู้ก่อนเสมอ แต่นั่นไม่ได้ทำให้ฉันอึดอัดมากเท่ากับการที่แฟนคลับชอบให้ฉันบอกให้เรนยิ้มทุกครั้งที่เจอหน้า

เขาไม่ใช่หุ่นยนต์นะ

แต่ทำไงได้ล่ะ มันก็ยังดีกว่าให้พวกเธอมาตามราวีฉันล่ะน้า!

“กลับมาจากญี่ปุ่นเราหมั้นกันดีไหมหวาน”

“ทำไมล่ะ มันไม่เร็วไปหน่อยเหรอเรน วงนายตอนนี้กำลังมีชื่อเสียงนะ ฉันกลัวว่าถ้าเราหมั้นกันตอนนี้อาจจะทำให้วงนายเสียชื่อก็ได้”

ใช่ว่าฉันไม่อยากหมั้นหรอกนะ เพียงแต่ว่าอะไรหลายๆ อย่างมันยังไม่คงที่นี่น่า แต่ดูเรนทำหน้าเข้าสิ เขาจะกลัวอะไรนักหนานะ

“เธอไม่อยากหมั้นกับฉัน”

“เปล่านะ! ฉันแค่คิดว่า…”

“จะหมั้นหรือไม่หมั้น!”

“เรน….”

“ถ้าไม่หมั้นฉันจะปล้ำเธอ” พูดจบร่างสูงก็เดินมาอุ้มฉันแนบอกจนฉันต้องหวีดเสียงร้องลั่นเพราะตกใจ สีหน้าของเรนดูเจ้าเล่ห์จนฉันอดกลัวว่าเขาจะทำตามคำขู่นั้นไม่ได้

ให้ตายสิ เอาแต่ใจตัวเองชะมัดเลย

“โอเคๆ ฉันจะหมั้นกับนาย หมั้นแล้วๆๆ”

“หึหึหึ“

“หมั้นแล้วไงเรน อย่าทำอะไรฉันเลยนะ”ฉันพูดก่อนจะทำสีหน้าออดอ้อนจนเรนต้องใจอ่อนอีกครั้งและค่อยๆ วางฉันลงที่เตียงอย่างแผ่วเบา เพราะว่าเขาน่ารักแบบนี้นี่ไงฉันถึงได้รักเขามากนัก

“ฉันกลัวนะหวาน…กลัวว่าอนาคตจะทำให้เราเปลี่ยน”

“ฉันไม่มีวันเปลี่ยนใจแน่ๆ ตราบใดที่นายยังยืนยันว่าถ้ามีฉันอยู่ด้วยนายจะยิ้มได้อย่างมีความสุข”

“ฉันจะไม่มีวันเปลี่ยนเหมือนกัน”

“สัญญานะเรน”

“ฉันสัญญา”