ตอนที่ 2

“นี่เราทำบาปทำกรรมกับคนพวกนั้นจริงๆ เหรอเนี่ย เราเป็นสาเหตุให้พวกเขาตาย เราเป็นผู้หญิง...”

คำนั้นละไว้ฐานที่เข้าใจเพราะไม่กล้าแม้แต่จะพูดมันออกมา แค่คิดก็เจ็บปวดหัวใจเสียจนหยาดน้ำตาต้องทะลักไหลออกมาอีก

“ฮือ... เราเป็นอย่างที่เขาว่า ฮือ...”

ใบหน้าฉ่ำชื้นไปด้วยน้ำตาซบลงที่พวงมาลัย ไหล่เล็กสั่นไหวจากแรงสะอื้นที่มีแต่จะถาโถมเพิ่มขึ้นจากหัวใจที่สั่นสะท้าน เมื่อหวนนึกถึงครั้งแรกที่ต้องเผชิญหน้ากับคำว่า ‘ม่ายผัวตาย’

เริ่มจาก ‘สราวุฒิ’ สามีคนแรกของเธอ พ่อม่ายเสี่ยใหญ่เจ้าของร้านค้าวัสดุก่อสร้างที่ใหญ่ที่สุดในอำเภอ แม้จะไม่ได้รักชอบในเชิงชู้สาว เพราะสราวุฒินั้นอยู่ในวัยไล่เลี่ยกับพ่อของเธอ ทั้งครอบครัวก็ยังสนิทสนมกันตั้งแต่เธอยังเด็ก แต่ความสม่ำเสมอช่างเอาอกเอาใจ ตั้งแต่เธอเริ่มเข้ามหาวิทยาลัยจนเรียนจบ ก็ทำให้แม่และยายอยากให้เธอรับปากแต่งงานกับเขา เพื่อเธอจะได้เป็นฝั่งเป็นฝาและมีคนดูแลปกป้องแทนพ่อที่เสียชีวิตไปแล้ว

เธอจึงตัดสินใจที่จะแต่งงานกับเขา เพื่อตอบแทนบุญคุณแม่กับยายที่อุตส่าห์ส่งเสียเลี้ยงดูเธอจนเรียนจบ แม้ว่าพ่อจะจากไปกว่า 5 ปีแล้วก็ตาม อีกอย่างฐานะร่ำรวยของสราวุฒิก็จะทำให้แม่กับยายสุขสบายและมีคุณภาพชีวิตที่ดีมากยิ่งขึ้น

แต่ใครจะรู้เล่าว่ายังไม่ทันเจ้าบ่าวจะบอกความประทับใจในตัวเจ้าสาวได้จบ เธอก็ได้รับรู้รสชาติการเป็นม่ายครั้งแรกในชีวิตซะแล้ว เพราะจู่ๆ สราวุฒิก็เกิดอาการแน่นหน้าอกขึ้นมากะทันหันก่อนจะทรุดร่างแน่นิ่งลงไปกับพื้นเวที ทั้งที่มือยังกำไมโครโฟนแน่น ความโกลาหลมาพร้อมกับแววตาสิ้นหวังของใครหลายๆ คนที่เมียงมองมายังเธอ

ครั้งนั้นเธอจดทะเบียนสมรสกับสราวุฒิตั้งแต่วันหมั้น ทรัพย์สมบัติของสราวุฒิจึงกลายมาเป็นของเธอกึ่งหนึ่งในทันที ซึ่งมันก็มากพอที่จะทำให้เธอ แม่ และยายจะอยู่ได้อย่างสุขสบายไปตลอดชีวิต ในครานั้นแม้จะไม่มีใครมาด่าว่าให้เธอต้องเสื่อมเสีย เพราะสราวุฒินั้นมีโรคประจำตัวรุมเร้าอยู่มากมาย และเขาอาจตื่นเต้นมากจนทำให้หัวใจล้มเหลวก็ได้ แต่เธอก็ยังต้องเรียนรู้กับคำว่า ‘อับอาย’ เพราะตามธรรมดาที่จะมีคำติฉินลอยลมมาให้ได้ยิน

‘นี่ล่ะนะ แก่แต่อยากจะมีเมียเด็กคราวลูก ดีนะที่ตายบนเวที ถ้าไปตายคาหอ คงต้องเรียกว่า ตายคาอก แน่ๆ’

‘คงจะตื่นเต้นที่ได้เมียเด็ก หรือไม่ก็คงจะเสียพลังงานไปเยอะ ถึงได้ช็อคไปแบบนั้น’

‘ม่ายทรงเครื่องแบบนี้แหละ คงนอนคนเดียวได้ไม่นานหรอก’

ครั้งแรกมันคือ ‘ฝันร้าย’ ในชีวิตของสาวน้อยอย่างเธอ ซึ่งเธอต้องทำใจและผ่านความทุกข์ไปให้ได้ แต่เหตุการณ์ครั้งที่ 2 ล่ะ มันจะเรียกว่า ‘ฝันร้าย’ ‘บังเอิญ’ หรือว่า ‘ความซวย’

หลังจากสราวุฒิจากไปไม่นาน ครอบครัวเธอก็ได้ต้อนรับ ‘อุเทน’ หนุ่มใหญ่เจ้าของธุรกิจติดตั้งระบบไฟฟ้าในโรงงานอุตสาหกรรม วัย 42 ปี ซึ่งเป็นเพื่อนรุ่นน้องของสราวุฒินั่นเอง

อุเทนเข้านอกออกในบ้านเธอบ่อยครั้งด้วยความเห็นใจที่เธอต้องเป็นม่ายตั้งแต่ยังสาว อีกทั้งธุรกิจร้านค้าวัสดุก่อสร้างที่สราวุฒิทิ้งไว้เป็นมรดกให้กับเธอก็เอื้อเฟื้อทำให้เธอต้องเจอกับอุเทนบ่อยครั้ง และเมื่อเขาแสดงออกชัดเจนว่าไม่รังเกียจสักนิดที่เธอเป็นม่าย ทั้งแม่และยายก็เป็นใจอยากให้เขาเข้ามาดูแลเธอ

เพราะคนเคยแต่งงานมาแล้วครั้งหนึ่ง เมื่อมีผู้ชายแสดงความจริงใจจนถึงกับยอมแต่งงานจดทะเบียนสมรสอย่างออกหน้าออกตา ก็ถือว่าเป็นความโชคดีที่สุดแล้วที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะได้รับ และก็หวังว่าการแต่งงานครั้งนี้คงจะทำให้เธอได้ขึ้นสวรรค์หลังจากที่พาตัวเองไปเกาะอยู่ขอบนรกมา 1 ปีเต็ม เพราะความคิดว่าเธอมีส่วนที่ทำให้สราวุฒิตาย

แต่ใครจะรู้เล่าว่าแทนที่เธอจะมีโอกาสได้ไปสวรรค์ เธอกลับตกลงไปในนรกจริงๆ

เมื่อเช้าวันแต่งงานอุเทนเกิดหัวใจล้มเหลวขณะอยู่ที่บ้านของตนเอง ยังไม่ทันที่เธอจะได้เข้าพิธีกับเขาด้วยซ้ำ แต่ก็ต้องถือว่าเธอเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขาไปแล้ว เพราะอุเทนพาเธอไปจดทะเบียนสมรสกันตั้งแต่วันแห่งความรักที่ผ่านมา เพราะเขาถือเคล็ดว่าจะรักกันตลอดไป และครั้งนี้แหละคำว่า ‘ผู้หญิงกินผัว’ จึงลอยลมมาให้ได้ยินอีกครั้ง

‘น่ากลัวจริงๆ เลยผู้หญิงคนนี้ แต่งงานทีไรผัวตายหมด’

‘เธอต้องดวงกินผัวแน่ๆ’

และคำเหล่านั้นมันก็ฝังหัวใจจนไม่คิดจะแต่งงานกับใครอีก แต่เธอคงถูกคำสาปของแม่มด โชคชะตาถึงเล่นตลกกับเธอไม่เลิก เพราะจากนั้นไม่นานเธอก็ได้พบกับ ‘ทวิช’

เกือบ 2 ปีทีเดียวที่เขาเทียวไปเทียวมาพาตัวเองให้มาอยู่ในวงโคจรของเธอเสมอ ซึ่งแม่กับยายก็ชอบเขามากๆ เพราะทวิชเป็นคนคุยเก่งและช่างเอาใจผู้ใหญ่ ไปมาหาสู่มีของฝากติดไม้ติดมือมาเสมอ ซึ่งน่าจะเป็นคุณสมบัติพิเศษตามอาชีพของเขา เพราะคนขายประกันมักจะคุยเก่งและเข้าผู้ใหญ่เก่ง

เขาทำให้เธอหลงลืมถ้อยคำประณามของผู้คนไปได้บ้าง แต่ก็ไม่มากพอที่จะทำให้เธอ ‘รัก’ เขาหรอกนะ หรืออาจพูดได้ว่าเธอไม่เคยรักเจ้าบ่าวของเธอเลยสักคนก็ได้ เพราะเรื่องที่ผ่านมามันหนักหนาสาหัสจนทำให้เธอไม่อาจมองผู้ชายคนไหนในสถานะหนุ่มสาวได้อีก แต่เพราะคำพูดของแม่และยาย เธอจึงยอมที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้ง