ตอนที่ 6 ล่า

“มันคือเรื่องจริงนะคะ คุณหมอเป็นคนทำมัน ก็ควรได้รับการลงโทษ ทำไมถึงยังโทษคนอื่น ทั้งที่ตัวเองเป็นคนผิดคะ”

“เพราะฉันคิดว่าคนที่ยุ่งเรื่องคนอื่น มันไม่ใช่เรื่องที่ฉันชอบใจนักเท่าไหร่”

“เป็นความผิดของตัวคุณหมอเองค่ะ อย่าโทษคนอื่น”

“เอาเป็นว่าคืนนี้เจอกันที่คลับนี้ตอนสี่ทุ่มแล้วกันนะ”

ไอยูก้มมองกุญแจในมือก่อนจะมึนงงเล็กน้อย ซึ่งบนกุญแจได้เขียนว่าวีไอพี หญิงสาวก็รับรู้ได้ทันที

“ฉันไม่ชอบความวุ่นวาย”

ไบรอันเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินออกจากห้องทันทีโดยไม่หันกลับมามองหญิงสาว ไอยูถอนหายใจออกมาเถือกใหญ่เธอคิดว่าเขาจะทำกับเธอเหมือนที่เคยขู่เอาไว้ เธอค่อยๆ วางมีดขนาดเล็กลง

@DNDPUB

“มึงกันผู้หญิงสองคนนั้นออกจากไอยู”

“ทำแบบนี้จะดีเหรอวะมึง มอมเหล้าเลยนะเว้ย”

“พรุ่งนี้วันหยุด พวกเธอไม่ได้ขึ้นเวร”

นายและเสก มองใบหน้ากันอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจทำตามที่เพื่อนบอก

“กูว่าไอไบรอันแม่งจะเอาพยาบาลไอยูนั่นให้ได้เลย

ผ่านไปไม่นานทั้งสามสาวก็เดินย่างกรายเข้ามาในผับ โดยไอยูก็ใส่ชุดเดรสสีดำของเธอปกติ

“หมอ..”

สายน้ำผึ้งเดินเข้าไปสวมกอดไบรอันอันที สร้างความมึนงงให้นายและเสกเป็นอย่างมาก

“สวัสดีค่ะหมอ ขอโทษที่ให้รอนะคะ นี่พี่วินค่ะ ขอโทษที่ไม่บอกก่อนนะคะ ว่าฉันชวนพี่เขามาด้วย”

ไอยูเอ่ยขึ้น เพราะเธอไม่ไว้ใจเขาจึงชวนอัศวินมาด้วย

ไบรอันกระตุกยิ้มมุมปากทันที ก่อนจะส่งสายไปหาเพื่อนทั้งสองให้เริ่มแผนที่วางไว้

“ไม่เป็นไรครับมากันเยอะๆ สนุกดี”

“คุณวิน จะดื่มอะไรดีครับ”

“ไม่เป็นไรครับขอบคุณหมอมาก แต่วันนี้ ผมแค่มาเฝ้าเด็กขี้เมา”

อัสวินเอ่ยขึ้น ก่อนจะมองใบหน้าหญิงสาวด้วยสายตาอบอุ่น

“พี่วิน หนูไม่ใช่เด็กขี้เมาสักหน่อย”

ไบรอันนั่งมองทั้งสองหยอกล้อกันด้วยสายตายากจะคาดเดา ก่อนที่โทรศัพท์มือถือของอัศวินจะดังขึ้น

“ไอครับ พี่ขอตัวไปรับโทรศัพท์ก่อนนะ ไออยู่ได้ใช่ไหม”

“อยู่ได้ค่ะ”

ไอยูรู้สึกประหม่าเล็กน้อย เมื่อถูกสายตาของคนตรงข้ามจับจ้อง

“ไอขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ เมษา ๆ”

ไอยูพยามเขย่าแขนเพื่อนรัก แต่เมษาและสายน้ำผึ้งนั้นดื่มหนักเกินไป จนทำให้เธอต้องลุกออกไปคนเดียว

“เอาผู้หญิงสองคนนี้ออกไป”

ไบรอันลุกขึ้นเต็มความสูงก่อนจะเดินตามร่างบางเข้าไปในห้องน้ำ และหยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมา

Line

(“เมษาและสายน้ำผึ้งเมามาก ไอกลับก่อนนะคะ”)

อัศวินมึนงงเล็กน้อยกับข้อความที่ถูกส่งมา แต่ชายหนุ่มก็เลือกที่จะไม่เอะใจ ไอยูคงอยากดูแลเพื่อนของเธอ

ไบรอันหยิบโทรศัพท์มือถือของหญิงสาวพร้อมกับกระเป๋าสะพายข้างสุดหรู เข้าไปในห้องน้ำทันที

“เข้ามาได้ยังไงคะ นี่มันห้องน้ำหญิงนะ”

ไอยูเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงตกใจ เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มยืนสูบบุหรี่บนเคาร์หน้าห้องน้ำด้วยท่าทีเรียบนิ่ง

พรึ่บบ!!

ไอยูพยายามจะวิ่งหนีคนตรงหน้า แต่ก็โดนกระชากแขนไว้พร้อมกับลากเข้าไปในห้องนอนวีไอพีสุดหรู

“กรี๊ดดดด!!! ปล่อยนะ พี่วินช่วยหนูด้วย”

ไอยูกรีดร้องพร้อมกับขอความช่วยเหลือจากอัศวินอย่าบ้างคลั่ง ก่อนที่ไบรอันจะเหวี่ยงเธอลงเตียงอย่างแรง

“พร้อมจะรับบทลงโทษ โทษฐานแส่เรื่องของคนอื่นรึยัง”

“ปล่อยนะ หมอฉันเจ็บนะ”

ไอยูพยายามขืนตัวเมื่อชายหนุ่มเริ่มบีบแขนเธอแรงขึ้น

ภายในห้องนอนขนาดหรู เต็มไปด้วยกล้องขนาดเล็กไปทั่วมุมห้อง โดยชายหนุ่มได้เตรียมความพร้อมเพื่อจะต้อนกวางน้อยให้ตกหลุมพรางของเขาไว้หมดแล้ว

“จะทำอะไรน่ะ หยุดนะ”

ไอยูเอ่ยร้องห้ามขึ้น เมื่อชายหนุ่มค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าอาภรณ์ของตนออก เผยให้เห็นรอยสักมังกรขนาดใหญ่บนแผงอกแกร่ง รอยสักที่นอกจากปุยเมฆแล้วก็ไม่มีใครได้เห็นมัน

พรึบบ

(“...”) อืออออ..ออ!!

คำพูดสุดท้ายหลุดหายเข้าไปในลำคอหญิงสาวเมื่อชายหนุ่มบดขยี้ริมฝีปากเข้าหาหญิงสาวอย่างรุนแรง

(อื้ออออ่อยนะ) ไบรอันได้จังหวะที่หญิงสาวเอ่ยร้องท้วงจึงค่อยๆ สอดปลายลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากของเธอพร้อมกับตวัดดูดกลืนเรียวลิ้นของเธออย่างหนักหน่วง มือแกร่งค่อย ๆ สอดเข้าไปใต้กระโปรงเดรสสั้นของหญิงสาว ก่อนจะใช้นิ้วบดคลึงติ่งกระสันอย่างหนักหน่วง

“อ๊ะ!อื้ออ!!”

เรือนร่างหญิงสาวบิดเร้าตามจังหวะนิ้วของชายหนุ่ม ร่างกายไม่รักดีค่อยๆ ปลดปล่อยน้ำสีใสออกมา

ไบรอัน ถอนจูบออก ก่อนจะซุกไซร้เข้าหาซอกคอขาว พร้อมกับขบเม้มซอกคอขาวอย่างแรง กลิ่นสาปสาวภายในกายนุ่มนิ่ม แทบทำให้ชายหนุ่มไม่อยากออกห่าง กลิ่นหอมเฉพาะกายของตัวเธอยังคงติดจมูกเขาอยู่

“ยังไม่เริ่มก็แฉะสะแล้ว เธอคงยังไม่เคยสินะ”

“ปล่อยฉันนะ ไอ้สารเลว”

ไอยูพยายามขืนตัวออกจากการเกาะกุม แต่ก็โดนชายหนุ่มกระชากเรียวขาเอาไว้ ไอยูยกขาอีกข้างถีบเข้าที่แผงอกของชายหนุ่มอย่างแรง ก่อนจะวิ่งออกจากห้อง แต่ด้วยขนาดตัวที่แตกต่างกัน ทำให้หญิงสาวนั้นช้ากว่าชายหนุ่ม

“โอ๊ย!”

ไอยูเอ่ยร้องขึ้นด้วยความเจ็บปวด เมื่อชายหนุ่มกระชากเรียวขาเธอจนล้มลง

“ปล่อยฉันนะ”

“อยู่นิ่งๆ!”

ไบรอันเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีเดือดดาล ก่อนที่ไอยูจะสะดุ้งขึ้นด้วยความตกใจ ความหวาดกลัวชายหนุ่มถ่าโถมเข้ามาในใจ ไบรอันในตอนนี้เขาดูหน้ากลัว และโหดร้ายเอามากๆ

“ขอร้องนะ ปล่อยฉันไปเถอะ ฉันกลัวแล้ว ฉันจะไม่ยุ่งเรื่องของหมออีก”

“หยุดขอร้องสักทีรำคาญ เก็บเสียงไว้ครางชื่อฉันดีกว่า”