ep1

บนทางเปลี่ยว แสงไฟวับแวมอยู่ทางรายทางบนเส้นทางโรยกรวด เสียงฝีเท้าที่วิ่งอย่างรวดเร็วแล้วผลุบเข้าพุ่มไม้ข้างทางก่อนที่ร่างทะมัดทะแมงจะบึ่งรถจักรยานยนต์ออกจากที่ซ่อน พร้อมคนซ้อน เสียงรถจักรยานแผดก้องขึ้นในความเงียบก่อนที่เสียงจะเงียบหายไปเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน จวบจนรุ่งเช้า

“หลีกทางหน่อยนะครับ...ให้ทีมของผมเข้าไปทำงานก่อนนะครับ” เสียงตะโกนขอทางของบุรุษพยาบาลคนหนึ่งบอกชาวบ้านที่มุงดูรถยนต์หรูคันหนึ่งที่จอดอยู่ข้างทาง ภายในรถมีคนนอนหลับอยู่..ไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย!

“เขายังไม่ตาย”

เสียงคนหนึ่งพูด เมื่อเห็นร่างที่คุดคู้อยู่ในรถขยับตัว ทีมกู้ชีพมาถึงรถพอดีกับที่เจ้าหน้าที่ตำรวจเงยเงยหน้าขึ้นมอง รถเก๋งยี่ห้อหรูถูกเปิดออกทั้งสี่ด้าน เพื่อระบายอากาศ พร้อมๆ กับตำรวจได้กันคน

ออกไปจากบริเวณที่เกิดเหตุให้อยู่บริเวณรอบนอก

“อีกรายแล้วหรือครับ”

“ใช่..ถูกปลดทรัพย์นอนเปลือยเหมือนรายก่อน พวกมันก่อเหตุซ้ำๆ กันแบบนี้ คงเป็นรายเดียวกัน”

บุรุษพยาบาลยิ้มแล้วส่ายหน้า เมื่อชะเง้อมองไปที่ร่างของชายหนุ่มที่ถูกเสื้อคลุมท่อนล่างเอาไว้ เขาเดาได้เลยว่าก่อนนี้หน้า คงไม่มีอะไรคลุม

“เฮ่อ...ถูกปลดทรัพย์ยังไม่พอ ยังมานอนให้อับอายกันอีก แก๊งค์นี้มันร้ายจริงๆ”

“อุจาดตาผมมากที่ต้องมาทำคดีลักษณะนี้ ถ้าเป็นผู้หญิงจะไม่บ่นเลย”

เสียงตำรวจชั้นผู้น้อยกระซิบเบาๆ กับบุรุษพยาบาลที่คุ้นหน้าคุ้นตากันอยู่

“ผู้หญิงเขาคงไม่นอนเปลือยแบบมีชีวิตหรอกครับ คงจะเหลือแต่ร่างไร้วิญญาณ”

ทั้งคู่หัวเราะด้วยกันเบาๆ จนตำรวจเจ้าของคดีหันมาดุ

“มัวทำอะไรกันอยู่”

“ครับๆ เขาเริ่มรู้สึกตัวแล้วครับหมวด”

บุรุษพยาบาลเข้าไปขยับท่าทางให้ชายหนุ่มผู้เคราะห์ร้ายพร้อมกับโบกแท่งสำลีพันแอมโมเนียรอไว้ที่จมูก ชั่วครู่ชายหนุ่มที่เริ่มได้สติ

“โอ๊ยยยย......ผมอยู่ที่ไหนเนี่ย”

“กลางถนนครับ” เสียงตอบเรียบๆ ของบุรุษพยาบาล

ตึ๊ดดด.....ตึ๊ดดดด.... เสียงสั่นของโทรศัพท์มือถือที่หล่นอยู่ด้านหลังเบาะ ผู้หมวดหนุ่มเอื้อมไปหยิบมาดู แต่ยังไม่ทันได้รับเสียงนั้นก็เงียบไปและปรากฏหน้าจอว่ามี Miss call มาสิบกว่าครั้ง

“มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย” เสียงเหยื่อโอดครวญเบา ๆ

“ผมต้องถามคุณมากกว่านะครับ ว่าทำไมมานอนเปลือยกายอยู่ที่นี่”

ตำรวจหนุ่มถามเสียงเรียบ ทั้งที่พอจะรู้เค้าแล้วว่าชายหนุ่มคนนี้ถูกหลอกมาปลดทรัพย์

“ผม.....ผมจำอะไรไม่ได้ โอ๊ยยยย ปวดหัวชะมัด”

บุรุษพยาบาลมองหน้าตำรวจแล้วตัดสินใจเรียกเปลเข้ามา เพื่อนำชายหนุ่มเคราะห์ร้ายไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาล เพื่อตรวจสอบหาสารตกค้างในร่างกายต่อไป

“ระวังหน่อยคนไข้ยังมีอาการเบลออยู่”

พยาบาลที่ตามมาอีกคนบอกกับเพื่อน เมื่อเห็นสภาพทุลักทุเลในการพยายามที่จะทำให้ชายหนุ่มถูกหามลงไปในเปล โดยที่เจ้าตัวเปลือยทั้งร่าง โดยมีเสื้อคลุมตำรวจคลุมไว้ที่ท่อนล่างเท่านั้น

******

“คุณพีทคะ เจอตัวแล้วค่ะ””

เสียงของสายสมร เลขานุการหน้าห้องผลักประตูเข้ามาอย่างร้อนรน แล้วรีบเดินเข้ามาหาชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ที่ยืนหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่ผนังกระจกที่มองกว้างลงไปยังป่าคอนกรีต บริษัทรับเหมาก่อสร้างของเขาเจริญเติบโตดี เพราะสิ่งปลูกสร้างที่ผุดขึ้นอย่างไม่หยุดหย่อน พีรพัฒน์หรือพีทรับช่วงจากบิดาที่เสียชีวิตไปแล้ว ทำงานร่วมกับ พีรพจน์หรือพจน์ น้องชายที่เพิ่งจบวิศวะมาหมาดๆ พีรพจน์ยังติดเที่ยวตามประสา เพราะอย่างนี้เขาจึงต้องคอยเช็ค คอยกำชับในเรื่องการทำงานที่สำคัญๆ เสมอ โดยเฉพาะการเสนอโปรเจ็คงาน ที่น้องชายทำได้ดีระดับหนึ่ง แต่ชอบมาสาย และยังรับผิดชอบงานได้ไม่เต็มที่

“พจน์อยู่ไหน?”

“อยู่ที่โรงพยาบาล....ค่ะ”

“อุบัติเหตุหรือ? มิน่าล่ะ โทร.เท่าไหร่ไม่รับสาย เตรียมรถให้ผมด้วย ผมจะไปหาเขาเดี๋ยวนี้”

“ค่ะ ดิฉันแจ้งคนขับรถให้มารอหน้าตึกแล้วค่ะ”

“ขอบคุณมาก วันนี้ยกเลิกนัดของผมทั้งหมด เลื่อนไปวันอื่นนะครับ”

พีรพัฒน์สั่งงานแล้วรีบออกไปทันที ทิ้งให้เลขานุการวัยกลางคน มองตามด้วยความเป็นห่วง สองพี่น้องที่นิสัยต่างกัน คนหนึ่งเงียบขรึม มุ่งมั่นทำงาน จนไม่มีเวลาเหลียวมองสาวๆ ส่วนอีกคนหนึ่งร่าเริง สนุกสนาน ขี้เล่น ทั้งคู่รักกันดี คนน้องจะรู้ไหมนะว่า คนพี่เป็นห่วงแค่ไหน เมื่อหายไปทั้งคืนแล้วติดต่อไม่ได้

“พี่สมรครับ จะเริ่มประชุมแล้วนะครับ”

เสียงเคาะหน้าห้องพร้อมใบหน้าเข้มๆ ของชายหนุ่มรุ่นน้องโผล่เข้ามาบอก

“ช่วยแจ้งยกเลิกไปวันอื่น วันนี้คุณพีทไม่ว่าง คุณพจน์เข้าโรงพยาบาลน่ะ”

“อ้าว คุณพจน์เป็นไรหรือพี่ งานนี้...งานคุณพจน์นะครับ”

“อยู่โรงพยาบาลเห็นว่าเกิดอุบัติเหตุ คุณพีทกำลังไปดู”

“หวังว่าคุณพจน์คงไม่ใช่ผู้ชายเปลือยที่ถูกแก๊งค์สาวปลดทรัพย์ที่ออกข่าวเมื่อเช้านะครับ”

“ทำไมคิดว่าเป็นคุณพจน์ล่ะ”

“ภาพข่าวซิเจ๊ เขาปิดชื่อแต่รถที่จอดทิ้งไว้ มันเหมือนรถคุณพจน์มาก”

“เออ...ช่างเขาเถอะ เขาเป็นนาย เราเป็นลูกน้องก็ทำงานให้คุ้มกับเงินเดือนที่เขาจ้างก็แล้วกัน”

เลขานุการสาววัยดึกถอนใจ ภาวนาอย่าให้เป็นจริงดังคำที่ลูกน้องบอก

******