8 ของดีมีประโยชน์ NC

ท่ามกลางความเงียบงันในห้องนอน อินทัชจับมือเรียวบางที่กำลังสั่นเทาของเด็กสาวเอาไว้แน่น ก่อนจะปลอบประโลมเธอ

“ไม่เป็นไรนะมีนา เดี๋ยวฉันจะช่วยหนูเอง” เขาพูดปลอบโยน ก่อนจะค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อชุดนอนของเธอออกอย่างเบามือ เด็กสาวจับมือเขาเอาไว้แน่น ก่อนจะทำท่าลังเล แล้วจ้องหน้าเขาเขม็ง

“ฉันไม่ได้คิดอะไรกับหนูหรอก แค่จะช่วยเฉย ๆ” เขาเอ่ยสิ่งที่ตรงกันข้ามกับหัวใจ

“เราพอจะหาซื้อที่ปั๊มนมได้ไหมคะ” มีนาถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

“กลางดึกเช่นนี้จะไปหาจากที่ไหนกันล่ะ” เขาส่ายหน้าเบา ๆ พลางมองใบหน้าของเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความห่วงใย เมื่อสองเต้าของเธอถูกปลดเปลื้องจนเปลือยเปล่า อินทัชค่อย ๆ ประคองร่างบางมานั่งบนตักในลักษณะหันหน้าเข้าหากัน เด็กสาวยอมทำตามอย่างว่าง่าย

“ฉันจะดูดระบายน้ำนมออกให้นะ” สิ้นเสียงทุ้ม พ่อเลี้ยงหนุ่มก็รีบโน้มตัวลงอย่างช้า ๆ ประคองเต้านมอวบเต่งตึงของเธอขึ้นอย่างแผ่วเบา แล้วใช้ปากครอบดูดหัวนมของเด็กสาวอย่างนุ่มนวล อุ้งปากร้อน ดูดดึงมาจนถึงลานนม ไม่นานนักน้ำนมที่คั่งค้างก็พุ่งเข้าปากของเขา

“อื้มมม...อย่าค่ะพ่อเลี้ยง อร๊ายย!!! เบา ๆ ค่ะ อื้มมม”

“เจ็บเหรอ!! นมไหลออกมาเยอะเลย ดูดอีกนิดก็หายเจ็บแล้วล่ะ”

“ไม่ถึงขั้นเจ็บหรอกค่ะ แต่หนู....อื้มมม!!!” มีนาตอบเสียงกระเส่า เธอไม่กล้าแม้แต่จะบอกความรู้สึกที่แท้จริง ใบหน้าแดงก่ำจากทั้งพิษไข้และความอับอาย

มือหนาของอินทัชประคองเต้านมอีกข้างของมีนาไว้อย่างแผ่วเบา ความเจ็บปวดที่เคยมีในอกของเธอค่อยๆ คลายลงเมื่อเขาดูดกลืนน้ำนมลงคออย่างไม่รังเกียจ ส่วนมืออีกข้างก็โอบกอดบั้นเอวคอดกิ่วพลางลูบไล้แผ่นหลังเนียนเพื่อปลอบประโลมเธออย่างอ่อนโยน

มีนารู้สึกถึงความเสียวซ่านที่แล่นไปทั่วร่างแทนที่ความเจ็บปวด เธอใช้มือโอบรอบลำคอแกร่งพลางแอ่นอกให้เขาได้ดูดดื่มอย่างถนัดถนี่

“อร๊ายยย!!!...” เด็กสาวเผลอร้องครางออกมาเสียงแผ่ว

“เจ็บเหรอหนู?” อินทัชถามอย่างร้อนรน

“เอ่อ...” มีนาไม่กล้าตอบ

“เสียวก็บอกมาเถอะ” เขาพูดกลั้วหัวเราะ

“ก็พ่อเลี้ยงเล่นตวัดลิ้นแบบนั้น หนูก็เสียวสิคะ”

“อื้มมม!!!... อย่าดูดของหนูแรงสิคะ” มีนาเอ่ยเสียงกระเส่า ความรู้สึกบางอย่างกำลังก่อตัวขึ้นในตัวเธอ

“เสียวหรือเด็กน้อย” อินทัชเอ่ยขึ้นอย่างแผ่วเบา ก่อนจะดูดซับความหอมหวานจากหน้าอกของเธออีกครั้ง

“มีนาจ๋า!!!....หน้าอกหนูสวยเหลือเกิน” เขาพูดพลางสบตาเด็กสาวอย่างหวานซึ้ง เพียงแค่นี้ก็ทำให้มีนาตัวอ่อนระทวยอยู่ในอ้อมกอดของเขา

“อะ... อร๊ายยย... พอแล้วค่ะ...พ่อเลี้ยง หนูเสียวอะ” เธอร้องครางออกมาอย่างอดไม่ได้ อินทัชผละริมฝีปากออกมาเพียงเล็กน้อย แล้วใช้มือบีบนวดเนินอกอวบอิ่มของเด็กสาวอย่างชำนาญ

“น้ำนมออกหมดหรือยังคะ”

“ใกล้แล้ว... ขอนวดดูก่อนว่ายังไหลอีกไหม” เขาตอบ ก่อนที่น้ำนมจากอกของเธอจะพุ่งปรี๊ดออกมาเป็นเส้น เมื่อสัมผัสได้ถึงหยาดน้ำสีขาวที่ไหลพุ่งออกมาเมื่อเขาตั้งใจบีบหัวนมของเด็กสาวอีกครั้งจะมันพุ่งออกมาจนหมด

อินทัชก็ไม่อาจหักห้ามใจได้อีกต่อไป เขาก้มลงจูบเนินอกของเด็กสาวอย่างรักใคร่ ก่อนจะสูดดมกลิ่นกายหอมละมุนอย่างลุ่มหลง

“รู้สึกดีขึ้นไหม หายเจ็บเต้าหรือยัง” เขากระซิบถามเสียงแหบพร่า

“ดีขึ้นมากแล้วค่ะ” มีนาตอบเสียงแผ่ว ใบหน้าแดงระเรื่อ เธอสัมผัสได้ถึงสายตาของอินทัชที่มองมายังเต้านมอวบอิ่มของเธอด้วยความลุ่มหลงและความต้องการที่ไม่อาจปฏิเสธได้ ถึงแม้ร่างกายจะยังอ่อนเพลีย แต่ไฟปรารถนาที่เขาจุดขึ้นในกายของเธอมันร้อนแรงเกินกว่าจะต้านทานไหวแล้ว

“อิ่มมั้ยคะ” มีนาเอ่ยถามเสียงแผ่ว พลางมองร่องรอยแดงช้ำที่บริเวณเนินอกของตัวเอง

“รู้ไหมว่าฉันอยากจูบร่างกายของหนูไปทุกสัดส่วนเลย” อินทัชกระซิบเสียงแหบพร่าข้างหู ทำเอาเลือดในกายสาวร้อนฉ่า สิ้นคำพูดนั้น มีนาก็ไม่รอช้ารีบประคองใบหน้าของพ่อเลี้ยงหนุ่มเข้ามาใกล้ ก่อนจะประทับริมฝีปากของตนเองลงบนกลีบปากหยักหนาอย่างดูดดื่ม

รสจูบแรกเริ่มด้วยความแผ่วเบา ก่อนจะทวีความร้อนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ลิ้นร้อนของอินทัชสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากหวานเกี่ยวพันกับลิ้นเล็กของมีนาอย่างเร่าร้อน น้ำลายเหนียวหนืดไหลรินออกมาตามมุมปากอย่างห้ามไม่อยู่

ทั้งสองต่างปล่อยกายปล่อยใจไปตามอารมณ์ที่กำลังประทุราวกับลาวาที่พร้อมจะปะทุออกมาทุกเมื่อ มือของอินทัชลูบไล้แผ่นหลังบอบบางของเธออย่างแผ่วเบา ก่อนจะเลื่อนลงมาสัมผัสบั้นท้ายกลมกลึงแล้วบีบเคล้นอย่างมันมือ มีนาเองก็ซบหน้าลงกับอกแกร่งของเขา มือเล็กก็ลูบไล้ไปตามแผงอกกำยำอย่างยั่วยวน ก่อนจะเลื่อนลงไปสัมผัสหน้าท้องแข็งแรงอย่างแผ่วเบา

“แผลผ่าตัดหนูยังไม่หายดีเลย...หนูกลัวมันอักเสบ” มีนาพูดเสียงสั่นพร่า พ่อเลี้ยงหนุ่มดูดกลืนเต้านมอวบอย่างเมามันพลางใช้หูฟังคำพูดของเด็กสาวที่พูดไปด้วยครางไปด้วยแต่ก็พอฟังออก

“ถ้าหายแล้วหนูจะให้รางวัลพ่อเลี้ยงค่ะ” มีนาเอ่ยเสียงหวานพลางยิ้มยั่วยวน

“รางวัลอะไร” อินทัชถามเสียงแหบพร่า ดวงตาคมกริบจ้องมองเธออย่างไม่ละสายตา

“พ่อเลี้ยงอยากได้ไหมล่ะคะ” เธอตอบกลับด้วยความเจ้าเล่ห์

“อยากได้สิ” เขารับคำทันที มีนารู้สึกถึงความร้อนรุ่มที่แล่นขึ้นมาในกายแทนที่พิษไข้

“นมหนูรสชาติเป็นอย่างไรบ้างคะ” มีนาถามเสียงกระซิบ

“อื้ม...รสชาติก็ไม่ถึงกับแย่หรอก ถึงจะออกคาวนิด ๆ ...แต่ฉันก็ชอบ” อินทัชตอบพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

“เชื่อไหมว่าฉันยังไม่เคยทำแบบนี้ให้ใครเลย” มีนาพยักหน้าเบา ๆ พลางหลับตาลงด้วยความโล่งอก เธอไม่รู้สึกถึงความกระดากอายอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้เธอรู้สึกขอบคุณพ่อเลี้ยงที่อยู่เคียงข้างเธอในวันที่เธออ่อนแอที่สุด

“ถ้าหนูเจ็บเต้านมอีกล่ะคะ” เด็กสาวอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามอย่างยั่วยวน

“ก็ให้ฉันช่วยสิ แล้วก็ลืมที่ปั๊มนมไปได้เลย” อินทัชตอบรับในทันที น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความเสน่หา

“นอนพักเถอะ เดี๋ยวฉันจะเช็ดตัวให้ ไข้หนูจะได้ลด” ตอนนี้อาการเจ็บคัดเต้านมของเด็กสาวได้หายไป มีเพียงแค่อาการตัวร้อนเท่านั้น ซึ่งพ่อเลี้ยงหนุ่มก็สัมผัสได้จึงไม่อยากล่วงเกินเด็กสาวในตอนนี้ อีกอย่างแผลผ่าตัดของมีนาก็ยังไม่หายดี

“ขอบคุณนะคะ” หญิงสาวกล่าวอย่างซาบซึ้ง ก่อนที่มือหนาจะประคองร่างของเธอให้นอนลงบนเตียงของเขา

จากนั้น พ่อเลี้ยงหนุ่มเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้เธออย่างเบามือ เพื่อลดไข้ และคอยดูแลเธออยู่ไม่ห่างตลอดทั้งคืน ทำให้มีนารู้สึกปลอดภัย และอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก

“หนูอยากบอกอะไรกับพ่อเลี้ยงอย่างหนึ่ง”

“อะไรเหรอ...เด็กน้อย”

”หนูแอบชอบพ่อเลี้ยงค่ะ ชอบตั้งแต่วันแรกที่หนูมาที่นี่”

“จริงเหรอ งั้นอยู่กับฉันที่นี่นะ ฉันจะดูแลหนูเอง”

เขาพูดพลางเช็ดตัวให้เด็กสาว ไม่นานนักน้ำนมของเด็กสาวก็ผุดออกมาอีก

“มันไหลออกมาอีกแล้ว ฉันขอดูดให้นะ หนูจะได้ไม่เจ็บอีก”

“อื้อม...พ่อเลี้ยงขา อื้มมมม!! พอแล้ว” เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าน้ำนมจากเต้าอันเต่งตึงของหญิงสาววัยนี้จะหอมหวานและชวนให้หลงใหลได้ถึงเพียงนี้ ยิ่งดูดดื่มเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกเหมือนกำลังดื่มด่ำกับความอ่อนเยาว์และชีวิตชีวาที่หายไปนาน

“คืนนี้ฉันจะดูแลหนูเอง หลับซะนะ..คนเก่ง” อินทัชพูดเสียงนุ่มพลางลูบศีรษะเธออย่างอ่อนโยน

“ห้ามลักหลับหนูนะคะ” มีนาเอ่ยเสียงอู้อี้ในอ้อมแขนของเขา อินทัชยิ้มขำ

“ฉันไม่ทำอะไรหนูหรอกน่า” เขาตอบด้วยความทะเล้น ก่อนจะก้มลงจุมพิตที่หน้าผากของเธอเบาๆ

“ขอบคุณนะคะพ่อเลี้ยง ขอบคุณที่ดูแลหนู” มีนาพึมพำอย่างซาบซึ้ง เธอหลับตาลงอย่างสบายใจในอ้อมแขนที่อบอุ่นและปลอดภัยของเขา