9 ความสัมพันธ์หนึ่งปี

มินิคูเปอร์คันโปรดของเวลล์วิ่งเข้ามาจอดที่ลานจอดรถของตึกคณะศิลปะศาสตร์ ร่างบางก้าวลงจากรถด้วยชุดนักศึกษาสุดเรียบร้อย

ติ๊ง!

เสียงแจ้งเตือนไลน์ดังขึ้น หญิงสาวหยิบมือถือออกจากกระเป๋าขึ้นมาเปิดดู ก็ได้เห็นว่าเป็นไลน์ของคริส

LINE

Kris : ตอนลงจากรถเห็นกางเกงในคุณด้วย วันนี้ใส่สีขาว สีโปรดผมเลย

Well : มาเรียนเหรอ อยู่ตรงไหน

เวลล์เงยหน้าจากมือถือแล้วมองหาคริส แล้วก็เห็นว่าเขากำลังยืนสูบบุหรี่พิงรถสปอร์ตอยู่ไม่ไกล คริสเรียนชั้นปีที่สี่ของคณะบริหารแต่จะชอบมาจอดรถที่ลาดจอดของตึกศิลปศาสตร์ในทุกวันที่เวลล์มีเรียน

เวลาผ่านไปหนึ่งปี ทั้งสองคนยังคงไปมาหาสู่และมีความสัมพันธ์บนเตียงกันอยู่ตลอด พวกเขาไม่ได้ยอมรับว่าสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ และรู้ใจกันยิ่งกว่าคนในครอบครัว ทุกอย่างเป็นมาอย่างนั้นเสมอ ตอนเช้าเวลล์มาเรียน ตอนเย็นคริสเข้าไปคุมผับ ตกดึกทั้งสองก็มาเจอกันที่คอนโดของคริส ทำอย่างนี้จนเหมือนจะเป็นกิจวัตร เว้นแต่ช่วงหลังๆที่คริสงานยุ่ง ทั้งเรื่องเรียนและเรื่องผับ เลยทำให้ทั้งสองไม่ค่อยได้เจอกัน

“ยืนตากแดดทำไม ร้อนจะตาย” เวลล์เดินเข้าไปหาคริส

“ผมรอคุณ” เขาคิดถึง อยากจะเธอ แต่ไม่เคยพูดมันออกไป

“รอทำไม”

“ไม่ได้เจอหลายวัน อยากได้กลิ่น”

ฟอด!

คริสดึงเวลล์เข้าไปยันติดกับรถของเขาแล้วก้มลงหอมแก้มฟอดใหญ่โดยที่ไม่สนใจว่าจะมีใครมาเห็น หรือว่าที่นี่จะเป็นสถานศึกษา

“เป็นหมาหรือไง”

“อือ…อยากเลีย”

“รำคาญน่า” เพราะเธองอน เลยทำท่าทีแข็งขืนกับเขา งอนที่เขาหายหน้าหายตาไปหลายวันทำให้เธอคิดถึงจนแทบบ้า

“ขอจับหน่อยดิ…อยากรู้ว่าเหมือนเดิมไหม ไม่ได้เห็นมาหลายวัน”

หมับ!

คริสไม่รอฟังคำตอบเวลล์ เขาล้วงเข้าใต้กระโปรงเธอแล้วคว้าหมับเอาเนินเนื้อที่อยู่ภายใต้ชั้นในสีขาว

“คริส!” เวลล์คว้ามือคริสออกอย่างรวดเร็วและไม่พอใจ

“ทำไมวันนี้คุณหยิ่ง”

“นี่มันที่ไหนล่ะ จะมาล้วงแบบนี้ไม่ได้”

“งั้นไปคอนโดกัน”

“เวลล์มีเรียน”

“เรื่องเรียนมาที่หนึ่ง” คริสรู้ดีว่าเขาไม่อาจสู้การเรียนของเวลล์ได้ เช่นเดียวกับเวลล์ที่ไม่เคยเรียกร้องอะไรจากเขาเลย

“ไว้เลิกเรียนก็ได้นี่”

“วันนี้ไม่ได้” คริสถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย เขาเองก็ต้องการเธอแทบทนไม่ไหว แต่เพราะช่วงนี้มีเรื่องวุ่นวายที่ผับเลยทำให้อยู่กับเธอไม่ได้

“งั้นก็อด” เวลล์ยิ้ม

“ได้เอากับคนอื่นบ้างไหมช่วงที่ผมยุ่งๆ” ถามออกไปทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจว่าผู้หญิงตรงหน้ามีแต่เขาคนเดียว

“ปีหนึ่ง…เด็กนิเทศ” เวลล์ตอบเสียงเรียบ

“เด็กปีหนึ่งเนี่ยนะ” เขายิ้มถาม อยากหยิกแก้มคนชอบโกหก

“เลิกพูดเรื่องเวลล์เถอะ คุณเองก็ไปกับโมนานี่” เวลล์พูดเรื่องจริง เธอรู้ว่าวันก่อนคริสไปกับโมนา เพื่อนคณะเดียวกับเธอที่ประกาศไปทั่วว่าเป็นเจ้าของคริส

“ครับ” และเขาก็ไม่ปฏิเสธ

“พอๆ เราจะไม่พูดเรื่องนี้กันอีก” ตามที่ตกลงกันไว้คือสองคนจะไม่พูดถึงคู่ที่พาไปนอนด้วย

ปัก!

อยู่ๆก็มีกระป๋องน้ำอัดลมลอยมาโดนหัวคริสเข้าเต็ม แบบที่ว่าแม่นสุดๆ

“ใครวะ!” คริสหันขวับ

“ไง…ไอ้หมาล่าเนื้อ” เสียงเนปาลดังขึ้นก่อนที่เธอจะเดินเข้ามา

“ยัยเชื้อร้าย” คริสเอ่ยเบาๆ

“ลานจอดรถคณะตัวเองก็มี จะมาเบียดเบียนแย่งที่จอดคนอื่นทำไมวะ”

ตุบ!

เนปาลเตะรถสปอร์ตไปหนึ่งที

“อยากโดนตีหรือไง” คริสเดือดขึ้นมาทันที

“ลองดูดิ”

“พอเลย! เป็นอะไรกันนักหนา เจอกันกี่ทีก็ทะเลาะ เวลล์รำคาญ!” เวลล์เบื่อเต็มทนที่คนที่เธอรักทั้งสองไม่เคยลงรอยกันเลย

“เลิกกับมันดิ แล้วมึงจะได้ไม่ต้องเห็นอะไรแบบนี้อีก” เนปาลไม่เคยสนับสนุนให้เวลล์กับคริสคบกันแบบ Friend with benefits

“หุบปากไปเลย ไม่งั้นฉันจะบอกเฮียซันว่าเธอยังรักเขาอยู่”

“เดี๋ยวกูตบแม่งเลย วันไหนที่มึงพูดวันนั้นมึงจะไม่ได้เจออีเวลล์อีก!”

“พอสักทีเถอะ! เนปาล ฉันจะเลิกกับคริสได้ไงในเมื่อเราไม่ได้เป็นอะไรกัน ส่วนคุณ เลิกขู่เพื่อนฉันสักที ไม่มีใครเขาชอบเอาความรักมาล้อเล่นกันหรอกนะ!” เวลล์สุดจะทน เธอทิ้งสองคนชอบทะเลาะไว้ตรงนั้น แล้วเดินออกมาทันที

หนึ่งปีที่ผ่านมาเวลล์ได้เรียนรู้อะไรมากมายจากคริสและเนปาล เธอได้เห็นว่าสังคมของคริสเป็นยังไงและได้รู้ว่าเนปาลมีอีกมุมหนึ่งที่เธอไม่เคยได้เห็น พวกเขาพัวพันกับด้านชีวิตกลางคืน เหล้า ความเร็วอย่างการแข่งรถ เสียงเพลง แสงไฟและอีกมากมาย

เนปาลเคยคบกับซันหรืออาทิตย์ พี่ใหญ่ของแก๊งครามซึ่งเป็นแก๊งที่คอยดูแลผับในย่านดัง ในแก๊งมีสมาชิกสี่คนนั้นคือ ซัน คริส กายและจีน ทั้งสี่เป็นทั้งเพื่อนและพี่น้องที่รักกันมาก พวกเขามาจากครอบครัวคนรวยที่พ่อแม่เป็นเพื่อนกันเลยชวนมาตั้งแก๊งและเปิดผับ เพราะเนปาลเคยคบกับซันเลยทำให้ได้รู้จักคริส และเพราะรู้จักเขาดีเธอเลยไม่ชอบที่เพื่อนรักอย่างเวลล์ต้องไปมีความสัมพันธ์กับเขา

จากที่เคยใช้ชีวิตอย่างสงบ ตั้งแต่เวลล์เจอกับคริสและได้ไปอยู่ในวงล้อมการชกต่อยของเขากับฮิโระในวันนั้น ชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เวลล์ถูกตราหน้าว่าเป็นเด็กเนิร์ดใจแตกที่ตามอ่อยคริส พวกเขาพูดถึงเธออย่างสนุกปาก บ้างว่าเธอนั้นเป็นเด็กเนิร์ดในตอนกลางวันและเป็นอีตัวในตอนกลางคืน พวกเขาไม่เคยสนใจในตัวตนที่แท้จริงของเวลล์ ได้ข่าวมายังไงก็พูดกันไปตามนั้น แต่ที่สุดพวกเขาทำได้เพียงอิจฉาที่ไม่ว่าเธอจะเหลวแหลกยังไงก็ยังเรียนเก่งจนเป็นตัวเต็งเกียรตินิยมอันดับหนึ่งอยู่ดี

น่าแปลกที่ความจริงที่ไม่มีใครรู้คือ ตั้งแต่วันที่เวลล์ได้เจอกับคริสที่บิลลี่เมื่อปีก่อน หลังจากนั้นเธอไม่เคยได้ไปเที่ยวกลางคืนอีกเลย ด้วยเพราะเธอไม่ชอบและเพราะเธอสามารถเจอเขาได้ที่คอนโด…

แต่เหนือเวลล์ยังมีคริส ผู้ชายที่รู้จักเธอดีกว่าใคร เขารู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงฉลาด รู้ว่าทั้งกายและใจเธอมีแต่เขา รู้ว่าเธอรักเขาแต่ต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่สน เพราะเขา…ไม่สามารถมอบสิ่งที่เธอต้องการให้ได้…และสิ่งนั้นคือความรักกับสถานะ