EP02 บันทึกของริสา

บันทึกของริสา

ครบรอบวันแต่งงานปีที่หนึ่ง: ‘เฮียบอกริสาว่าวันนี้จะกลับบ้านช้าหน่อย... ช้าในที่นี้สำหรับเฮียคือหกโมงเช้าวันถัดมา’

ครบรอบวันแต่งงานปีที่สอง: ‘เฮียไม่ชอบอาหารรสจัด ทั้งโต๊ะจึงมีแต่อาหารรสจืดที่เฮียนั้นชอบ ริสาตั้งใจเตรียมสิ่งเหล่านี้ไว้สำหรับฉลองครบรอบวันแต่งงานของเรา แต่เฮียก็บอกว่าไม่ชอบอยู่ดี...’

วันนี้คือวันแต่งงานปีที่สาม: ‘ริสาแค่อยากมีเวลาทานมื้อค่ำกับเฮียในวันครบรอบสักครั้ง แต่สุดท้ายแล้วเฮียก็บินไปติดต่องานที่ต่างประเทศ...’

ริสาเด็กสาวขี้เหงาเอาแต่ใจ ลึกๆ แล้วก็มีมุมอ่อนไหวที่ไม่อาจแสดงออกให้ใครได้รับรู้ และแม้แต่ไดอารี่เล่มโปรดที่เจ้าตัวชอบจดบันทึกเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต เธอก็ยังไม่กล้าที่จะระบายความเป็นจริงทั้งหมดลงไปได้เลย

ครบรอบวันแต่งงานปีที่หนึ่ง: ‘ไม่ใช่ว่าเฮียติดงาน แต่เฮียเพียงไม่อยากรีบกลับมาเพื่อเจอหน้าริสาแค่นั้นเอง’

ครบรอบวันแต่งงานปีที่สอง: ‘ไม่ใช่ว่าเฮียชอบหรือไม่ชอบอาหารรสจัด เพียงแต่เฮียแค่ไม่ชอบ อาหารที่ริสาทำก็แค่นั้น’

ครบรอบวันแต่งงานปีที่สาม: ‘ริสาก็เพิ่งรู้วันนี้เอง วันนี้ไม่ได้เป็นแค่เพียงวันครบรอบวันแต่งงานของเรา หากแต่มันเป็นวันเกิดของคนสำคัญของเฮียด้วย’

‘แม้วันนี้จะเป็นวันครบรอบงานแต่งงาน แต่มันก็เป็นแค่เพียงงานแต่งงานกับคนที่ไม่ได้สำคัญสำหรับเฮียเพียงคนหนึ่งเท่านั้น เมื่อรู้ทั้งรู้เช่นนี้แล้ว ริสาจะสู้คนสำคัญที่อยู่ในใจเฮียเสมอมาได้ยังไงไหว’

ริสาไม่ได้บันทึกสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ลงในไดอารี่ หากแต่ในทุกเรื่องราวความเสียใจในสิ่งที่เธอได้รับรู้นั้นกลับตราตรึงอยู่ในหัวใจเธอได้อย่างชัดเจนไม่ลืมเลือน

ไม่ว่าใครก็ตามที่เฝ้ารักและยึดติดกับอีกฝ่ายมากจนเกินไป ความสัมพันธ์นั้นย่อมก่อให้เกิดความอึดอัดใจบ้างเป็นธรรมดา

เช่นเดียวกับการคาดหวังที่เมื่อต้องพบกับความผิดหวัง เช่นนั้นย่อมต้องมีความเสียใจซุกซ่อนอยู่เสมอ เพียงแต่เจ้าตัวจะเก็บซ่อนมันไว้ได้อย่างแนบเนียนหรือไม่นั้น ก็นับเป็นอีกเรื่องหนึ่ง

หากแต่ในกรณีของริสาที่ทั้งรักมาก ทุ่มเทมาก และเลือกที่จะเทหมดหน้าตัก เพียงเพื่อให้ตนนั้นได้มีโอกาสที่จะได้รับความรักจากอีกฝ่าย เมื่อถึงคราวที่ต้องเผชิญหน้ากับความผิดหวัง ความเสียใจที่ต้องเผชิญนั้นย่อมต้องมีมากจนเกินกว่าที่จิตใจของเด็กสาวจะรับไหว

เพียงแค่ความสงสารก็ดี หรือเศษเสี้ยวของความรักและความห่วงใยจากอีกฝ่ายก็ช่าง หากแต่สิ่งเหล่านี้ที่ริสาคาดหวังนั้น เจ้าตัวกลับไม่เคยได้รับมันอีกเลย นับตั้งแต่คราที่เธอได้จดทะเบียนสมรสกับผู้เป็นสามีอย่าง มังกร เฉิน

เฮียไม่ผิด...เฮียแค่ไม่ชอบ แค่ไม่ชอบริสาก็แค่นั้นเอง...