ตอนที่6

“อย่างนั้นแหละ..ไป...ออกไปหาคุณคิณกัน”

นิชาโล่งอกไปทีที่อย่างน้อยเพื่อนเธอก็ยอมฟังที่เธอพูด

“อืมม..”

//ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วยนะ//

ณดาเดินตามนิชาออกมาด้วยสีหน้าเรียบเฉยเธอไม่อยากจะหันไปมองหน้าคนที่นั่งรออยู่ด้านนอกเลยด้วยซ้ำ

“นิดพร้อมจะพาคุณคิณไปแล้วค่ะ”

นิชาเดินออกมาจากห้องหลังจากที่คุยกับณดาเรียบร้อยแล้วเธอเดินเข้าไปหาอคิณด้วยสีหน้ายิ้มแย้มบอกข่าวดีกับเขาว่าเพื่อนเธอพร้อมที่จะพาเขาไปทุกที่ที่อยากไปแล้ว

“ดีเลยครับงั้นไปกันเลย”

อคิณรีบลุกขึ้นพร้อมเดินนำหญิงสาวไปที่รถของเขาที่จอดอยู่ที่ลานจอดรถของที่นี่ทันที

“เชิญครับ”

ชายหนุ่มเปิดประตูรถหรูของเขาให้หญิงสาวได้เข้าไปนั่งด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์ให้หญิงสาวนั้นระแวงเขาเล่น

“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะหนูนิด”

หลังจากที่ขับรถออกมาได้สักพักแล้วอคิณก็หาเรื่องคุยกับหญิงสาวอยากรู้ว่าปฏิกิริยาของเธอเมื่ออยู่กับเขาสองต่อสองจะเป็นแบบไหน

“ไม่ได้อยากเจอค่ะ”

ณดาตอบคำถามชายหนุ่มสั้นๆโดยที่ไม่มองอีกฝ่าย

“แต่ผมอยากเจอคุณใจจะขาด”

อคิณยังหาคำพูดกวนโมโหเธออยู่เรื่อยยิ่งเธอไม่อยากเจอเขาก็จะคอยวนเวียนอยู่ในชีวิตของเธอไม่ให้ได้เป็นสุขกันเลยทีเดียวณดาพยายามนับเลขในใจเพื่อไม่ให้เธอโมโหไปมากกว่านี้และพยายามไม่สนใจคำพูดของเขา

“ทางข้างหน้าเลี้ยวซ้ายค่ะ”

ทางด้านหน้าเป็นทางแยกหญิงสาวจึงรีบบอกทางชายหนุ่มก่อนที่จะถึง

“นี่คุณคิณจะพานิดไปที่ไหนทำไมไม่ไปทางที่นิดบอกคะ”

ณดาเริ่มอยู่ไม่สุขเมื่อชายหนุ่มพาเธอออกนอกเส้นทางไม่ไปตามทางที่เธอบอกเธอรู้สึกไม่ค่อยไว้ใจเขาตั้งแต่คราแรกแล้วตอนนี้เขาก็เลี้ยวรถเข้ามาในบ้านไม้เรือนไทยหลังหนึ่งที่ดูแล้วไม่น่าจะมีคนอยู่ด้านในให้เธอร้องขอความช่วยเหลือด้วย

“จะพาคุณไปรื้อฟื้นวันวานไง..”

อคิณตอบหญิงสาวด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นพร้อมจอดรถที่หน้าบ้านของเขาที่ซื้อเอาไว้ก่อนหน้านี้

“เลวที่สุด”

ณดาไม่คิดว่าชายหนุ่มจะทำเรื่องเลวๆแบบนี้กับเธอได้อีกเขาเห็นเธอเป็นตัวอะไรกันแน่เธอรีบเปิดประตูรถและรีบวิ่งหนีหมายจะออกไปที่ถนนใหญ่ให้เร็วที่สุด

“จะไปไหน”

“อื้อ...อ่อยย”

คนตัวเล็กขาสั้นอย่างเธอหรือจะไวเท่าคนตัวโตขายาวๆที่ก้าวไม่กี่ทีก็ถึงตัวเธออย่างเขาชายหนุ่มรวบตัวหญิงสาวพร้อมเอามือปิดปากของเธอเอาไว้ก่อนจะพาเข้าบ้านไปอย่างรวดเร็ว

พลั้ก

เมื่อเข้าห้องมาได้อคิณก็โยนหญิงสาวลงที่เตียงอย่างไม่ถนอมและล็อกประตูมิดชิด

“ไอ้บ้า”

หญิงสาวอดที่จะสบถด่าคนตรงหน้าออกมาไม่ได้ที่เขาเห็นเธอเป็นที่ระบายความใคร่หรืออย่างไร

แคว้ก..

“อ๊าย”

ชายหนุ่มไม่สนใจคำต่อว่าอะไรของหญิงสาวทั้งนั้นเขากระชากเสื้อเธอไม่กี่ครั้งก็ขาดวิ่นจนเผยให้เห็นบราสีหวานพร้อมเนินสองเต้าขาวอวบนูนที่ประจักแก่สายตาของเขาอยู่

พลั้กกก

“โอ้ยยยย..”

หญิงสาวใช้สองมือปิดของสงวนของเธอเอาไว้เมื่อชายหนุ่มย่ำกายเข้ามาใกล้เธอก็รวบรวมพลังใช้เท้าของเธอถีบคนตัวโตที่กำลังจะรังแก

พลั้กกก

หญิงสาวรีบฉวยโอกาสที่ชายหนุ่มยังไม่ได้ตั้งตัวลุกขึ้นหนีแต่ก็โดนอีกฝ่ายลากไปโยนที่เตียงอยู่ดีทั้งใช้ร่างใหญ่ของเขาขึ้นคร่อมตัวหญิงสาวเอาไว้ไม่ให้ดิ้นหนีไปไหนได้

“ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ”

ณดาดิ้นจนสุดแรงเกิดเธอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาจ้องจะทำร้ายและทำลายศักดิ์ศรีของเธอด้วย

“จะดิ้นไปทำไมยังไงก็ไม่รอดอยู่ดี”

อคิณยิ้มกริ่มยังไงหญิงสาวก็ไม่รอดมือเขาอยู่ดีเขาจะทำให้เธอไม่เหลือศักดิ์ศรีของตัวเองแม้แต่น้อยอย่างที่เขาเคยได้รับ

เพี๊ยะ...

ณดาฟาดมือบางไปที่หน้าของชายหนุ่มอย่างสุดทนเกลียดคำพูดของผู้ชายตรงหน้าเธอที่สุดเขาเคยแสดงบทคนที่แสนดีจนเธอเชื่อใจหญิงสาวคิดโทษตัวเองที่โง่ให้เขาหลอกได้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“อื้มมมมม”

อคิณไม่ยอมให้ตัวเองเจ็บฟรีเขาก้มลงบดเบียดริมฝีปากหนาพร้อมดูดคลึงไปที่ริมฝีปากของหญิงสาวอย่างรุนแรงป่าเถื่อนจนต่างคนต่างได้กลิ่นคาวเลือด

“อื้ออ...”

ณดายังมิวายดิ้นหนีที่จะเอาตัวรอดจากคนตัวโตตอนนี้เนื้อตัวเธอระบมไปหมดจากการขัดขืนชายหนุ่มน้ำตาของเธอไหลพรากลงมาอย่างหยุดไม่อยู่ความรู้สึกเจ็บปวดในใจมันเจ็บเกินกว่าที่เธอจะรับได้

“อยู่นิ่งๆแล้วเธอจะไม่เจ็บตัว”

“อื้อ..ฮือๆๆ..ปล่อย..ฮือๆ..อ๊ายย”

อคิณบดเบียดกดจูบดูดคลึงเนื้อตัวของหญิงสาวอย่างรุนแรงบ้างก็ขบกัดจนเป็นรอยแดงเรียกเสียงร้องของหญิงสาวยิ่งเธอพยายามดิ้นหนีเขามากเท่าไรเธอก็ยิ่งโดนกระทำที่รุนแรงมากเท่านั้นเสื้อผ้าของเธอขาดวิ่นจนไม่เหลือชิ้นดีด้วยฝีมือของผู้ชายที่กำลังบ้าคลั่งอยู่บนตัวของเธอ

“ไม่นะ..อ๊ายยย”

ณดารู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างกำลังแทรกกลางระหว่างตัวเธอเข้ามาสิ่งนั้นทำให้เธอต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บและจุกถึงเธอจะเคยผ่านเรื่องนี้มาแล้วแต่เธอก็ไม่ใช่ว่าจะรู้สึกว่ามันจะชินเพราะเธอเคยมีอะไรกับชายหนุ่มแค่ครั้งเดียวเท่านั้นเมื่อสี่ปีก่อนแถมเธอก็ยังผ่าตัดคลอดนีน่าออกมาด้วยทำให้ช่องทางรักของเธอค่อนข้างคับแน่นสิ่งที่แปลกปลอมที่มันกำลังเหลื่อมล้ำเข้ามาในตัวเธอทำให้เธอเจ็บจนเหมือนครั้งแรกที่เธอมีอะไรกับเขา

“..อ่าส์..อืมมม..”

“อ๊ายย”

ช่องทางรักที่คับแน่นของหญิงสาวทำให้ชายหนุ่มต้องสบถเสียงออกมาจนลำคอขึ้นเอ็นพร้อมทั้งกดเบียดตัวตนของเขาเข้าไปจนสุดไม่ได้ห่วงว่าหญิงสาวจะมีอาการอย่างไรยิ่งเธอร้องเจ็บปวดเขายิ่งชอบใจ

“อื้อ..ฮือๆๆ..”

ชายหนุ่มยังคงถาโถมบทรักที่ไม่มีความนุ่มนวลให้หญิงสาวตอนนี้เธอตัวโยนตามแรงกระแทกของเขาทรงผมที่มัดเป็นหางม้าตอนนี้ยางรัดผมขาดจนเรือนผมแผ่กระจายดูไม่ได้น้ำตาของเธอไหลไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเนื้อตัวแดงก่ำไปด้วยรอยฟันรอยแรงบีบของชายหนุ่มร่างกายของหญิงสาวแทบจะแตกเป็นเสี่ยงๆเมื่อชายหนุ่มบดเบียดตัวของเขาเข้ามาที่ตัวของเธอ

“ปล่อย..พอได้แล้ว..ฮือๆๆ..”

ณดาเริ่มไม่ไหวกับการกระทำของเขาแล้วท่าทีจะหยุดนั้นมันไม่มีให้เธอเห็นจนหญิงสาวต้องร้องขอด้วยน้ำตา

“อื้ออ..มม”

อคิณเริ่มรำคาญเสียงร้องของเธอจึงต้องก้มลงบดจูบริมฝีปากบางเอาไว้เพื่อไม่ให้เธอมีเสียงเล็ดลอดออกมาตอนนี้เขากำลังมีความสุขกับการกระทำที่ป่าเถื่อนของเขาโดยไม่สนใจคำทัดทานผิดชอบชั่วดีของหญิงสาวสักนิดเดียวเธอยิ่งเจ็บปวดยิ่งน่าพอใจ