กระบี่เลือดมังกร (Blood Dragon Sword)

สายลมเย็นยะเยือกพัดผ่าน หุบเขาหมื่นบุปผา ในยามสนธยา แสงสุดท้ายของดวงอาทิตย์สาดส่องเป็นสีแดงฉาน ราวกับโลหิตที่ไหลนองพื้นดิน กลิ่นหอมหวานของหมู่มวลบุปผา กลับกลายเป็นกลิ่นคาวคลุ้งของเลือดสดๆ ที่ปกคลุมไปทั่วบริเวณ ความเงียบสงัดอันน่าขนลุก ปกคลุมซากศพของนักดาบแห่ง ตระกูลเฉิง ผู้เคยเกรียงไกร

ร่างของ เฉิงหลง ในวัยเยาว์ นอนจมกองเลือด ดวงตาทั้งสองเบิกโพลง มองไปยังร่างไร้วิญญาณของบิดา มารดา และญาติพี่น้องที่ล้มตายราวใบไม้ร่วง คราบน้ำตาและเลือดไหลปะปนกันบนใบหน้าเล็กๆ ของเขา ความเจ็บปวดทางกายมิอาจเทียบเท่าความเจ็บปวดในหัวใจ ที่ถูกคมกระบี่แห่งความทรยศฟาดฟันจนแหลกสลาย

ภาพของ เหยียนเทียนฮุย หัวหน้า ตระกูลเหยียน ผู้มีใบหน้าเหี้ยมเกรียมและดวงตาเย็นชา ยังคงติดตรึงอยู่ในมโนสำนึกของเฉิงหลง เสียงหัวเราะเยาะเย้ยและคำประกาศก้องกังวานถึงการครอบครอง "กระบี่มังกรคำราม" ดังก้องอยู่ในหู ราวกับเสียงเพรียกแห่งยมทูต

เฉิงหลงกัดฟันแน่น ความแค้นถาโถมเข้ามาในจิตใจราวกับคลื่นพายุ เขาต้องรอด! เขาต้องแข็งแกร่งขึ้น! เขาจะต้องกลับมาทวงคืนทุกสิ่งทุกอย่าง!

ในห้วงแห่งความเป็นความตาย แสงสว่างเรืองรองปรากฏขึ้น ร่างของชายชราผมขาวโพลน ดวงตาเปล่งประกายราวหมู่ดาว ปรากฏกายเบื้องหน้าเด็กน้อยที่กำลังสิ้นหวัง ผู้นั้นคือ เทียนอู๋เซิง ปรมาจารย์ลึกลับแห่ง สำนักเทียนซาน ผู้มาพร้อมกับโชคชะตาที่พลิกผัน

"หนุ่มน้อยเอ๋ย... ความแค้นมิได้นำมาซึ่งความสุข จงใช้มันเป็นพลังขับเคลื่อนตนเอง" เสียงทุ้มนุ่มลึกดังก้องในโสตประสาทของเฉิงหลง ก่อนที่สติของเขาจะดับวูบไป

สิบปีต่อมา...

ภายใต้เงาของ เทือกเขาเทียนซาน ยอดเขาสูงเสียดฟ้าที่ปกคลุมด้วยหิมะตลอดทั้งปี ร่างของชายหนุ่มในชุดสีดำทะมึน เคลื่อนไหวอย่างเงียบเชียบราวพยัคฆ์ร้าย ดวงตาคมกริบภายใต้รอยแผลเป็นพาดเฉียง บ่งบอกถึงความมุ่งมั่นอันแรงกล้า กระบี่ในมือเปล่งประกายเย็นเยียบ ราวกับน้ำแข็งพันปีที่พร้อมจะปลิดชีพทุกสิ่งที่ขวางหน้า

เฉิงหลง ในวัยยี่สิบห้าปี ได้ถือกำเนิดใหม่ภายใต้การสั่งสอนของเทียนอู๋เซิง วิชาการต่อสู้ของเขาแข็งแกร่งดุจมังกรเหินฟ้า ฝีมือกระบี่ลึกล้ำเกินหยั่งถึง หัวใจของเขายังคงถูกพันธนาการด้วยโซ่ตรวนแห่งความแค้น แต่ในความมืดมิดนั้น ยังคงมีประกายแห่งความหวังริบหรี่ รอคอยวันที่เขาจะกลับสู่ยุทธภพ เพื่อสะสางบัญชีเลือดที่ตระกูลเหยียนได้ก่อไว้