


นิยาย


คือเธอ รริสา
การที่รับคำชวนมาเยือนที่บ้านเพื่อนมิตรภาพที่ดีมันเป็นเรื่องที่ดีสำหรับคนต่างถิ่นแบบเขา "หวัดดีเจ้าปี้ๆอ้ายๆกู่คนเจ้า" รสารู้ว่าพี่สาวของเธอหนูอิงได้มาเรียนที่ม. X ที่เชียงใหม่เธอก็เลยตั้งใจจะเลี้ยงตอนรับพี่สาวโดยวานให้พี่ชายอย่างวาคิมไปชวน... ในขณะที่เตรียมของอยู่ที่บ้านเธอก็ได้ยินเสียงรถวิ่งเข้ามาไม่ใช่แค่คันเดียวเข้ามาพร้อมกัน 2 คันเธอก็เดินออกไปดูก็มองเห็นคนกลุ่มใหญ่ไม่ใช่มีเพียงแค่พี่หนูอิง,พี่หนูจ๋า,พี่เจ้าคุณและพี่วาคิมแต่มีคนอื่นรวมอยู่ด้วย.. ตามนิสัยเจ้าของบ้านแบบเธอก็เลยเดินออกมาแต่เสียงไปก่อนหน้านั้นแล้ว.. บาสในวันนี้ตั้งใจจะไปทักทายหนูอิงเฉยๆพี่คุณชวนให้มารู้จักคุณอาตัวเขาเองคิดว่าเป็นเรื่องที่ดีก็เลยมาตามคำชวนหรือเปล่า พอมาถึงก็รู้ด้วยว่าคุณอาของพี่คุณเป็นเพื่อนสนิทของพี่ชายผมเอง เสียงใสๆของใครบางคนทำผมชะเง้อตามองมาหาทันที ตัวเขาว่ารู้สึกชอบในน้ำเสียงนี้มากเพียงแค่เจอหน้าผมก็ถึงกับอึ้งน่ารักของเธอเข้าจังๆ... "รสาทำไมพูดเหนือเนี่ย" เสียงของที่หนูจ๋าพี่พูดขึ้นมาทันที.. "ก่อน้องชอบนิ" ( - _ - )( _ _ ) "เราคิดหรือว่าคนอื่นเขาจะเข้าใจเห็นไหมเพื่อนพี่หนูอิงทำหน้างงเลย" คนที่หนูจ๋าพูดถึงก็คือบาสที่ยืนอยู่นิ่งๆจริงๆเขาไม่ได้งงแต่เขาตกหลุมอากาศอย่างจัง... เธอหันไปมองคนที่ยืนมองหน้าเธอนิ่งๆแล้วเธอก็เดินเข้าไปใกล้ๆ "อ้ายจื่อหยังงงหยังเจ้า" ^_^ ตัวเขาหลุดภวังค์ทันทีแล้วยิ้มให้ "สวยครับ" "ห๊ก..อะหยังงามเจ้า" ? นาทีนี้ผมไม่รู้จะตอบว่ายังไงจะตอบว่าหนูสวยผมก็โดนกินหัวสิครับ เพราะตอนที่ผมหลุดจากภวังผมจับรังสีอำมหิตได้ใกล้ไม่ไกลว่าที่พ่อตาของผมนั้นเอง ได้แต่ยิ้มแหย่ๆ "เอ้า..ถามบ่อตอบเป็นหยังนี้"? "ไม่ต้องถามแล้วรสาไปเลยไปเตรียมของเลย" วาคิมบอกน้องสาว "มีอะไรให้ช่วยไหมครับ...


ลุ้นรักสาวรุ่นพี่? รักนะเด็กโง่
อืม...พี่ว่ารอโตกว่านี้ไหมค่ะ พี่ว่านะกรฝนจ๋าสาวน้อยวัย18ปี ว้าวุ่นเลยเจอเด็กน้อยมาขอเป็นแฟน พิรตาได้กล่าวไว้?


รักนะยัยเตี้ย
คำโปรย "คุณไม่ชอบให้เด็กนั้นมาวุ่นวาย ครับแม่" เจ้าคุณในวัย15ปีบ่นกับมารดาในเช้าวันหยุด "พี่คุณครับ ปกติม๊าเห็นน้องมาคุยกับน้องหนูจ๋านะลูก ม๊าไม่เห็นน้องจะวุ่นวายอย่างที่พี่คุณเลย " เจ้าเอยกล่าวขึ้นมาหลังจากที่ลูกชายคนโตพูดถึง หนูอิง (ลูกสาวพี่ภู&นารา) "แต่.." จริงๆว่าไม่ชอบไม่ใช่และน้องก็ไม่วุ่นวายกับเขาแต่อิจฉาหรอ.. "เราควจแยกแยะครับลูก" ไม่รู้ว่าบังเอิญได้ยินหรือแอบฟัง "หนูก็ว่าควรแยกแยะค่ะ "เกี่ยวไรด้วยเด็กแก่แดดแบบเธอ ห๊ะยัยเด็กแคระ "แคระตรงไหน หนูจะ150แล้วนี้หนู่พึ่งเข้าม.1เอง "เตี้ยกว่า หนูจ๋า "พี่หนูจ๋าจะขึ้นม.4แล้วเผื่อลืม เจ้าเอยมองคนโน้นที่คนนี้ที่คู่กัดกันแบบนี้ อนาคตได้คู่กันแน่ๆ...ปล.เธออยากได้เองแระ❤️ ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ สุดท้ายท้าย...เป็นพี่คุณเองที่มารู้ว่าแอบรักน้องโดนไม่รู้ตัว...... และสิ่งที่เขาต้องทำคือครอบครองน้อง.....และน้องนั้นก็มีใจ ความรักที่แอบมีใจให้กันมันเป็นเรื่องที่ดี ความสุขจะอยู่กับเราทุกเมื่อเมื่อความรักนำพา...


ภรรยาที่(ไม่)รักของภากร
ภากร หนุ่มหล่อฉายาตี๋หน้าหยก ลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น เขาเป็นที่กินเรียบ ท่าเทียบกับธันวา ที่ว่าแน่ไม่ติดฝุ่น เพราะเขามีฉายานามว่า 'เสือซ่อนเล็บ' วดี เด็กสาวที่ใช้ชีวิตอย่างโดดเดียวแต่เยาว์ แต่ทว่าในวันหนึ่งได้ช่วยเหลือ ผู้หญิงที่ถูกคนทำร้ายเกือบหมดสติและพาส่งรักษาตัว จนทำให้เธอถูกคนใจดี...เก็บเลี้ยงดูปูเสื่อออย่างดี...คาดหวังให้เป็นลูกสะใภ้ "แม่หวัดดีครับ กลับมาแล้วสิครับคิดถึงแม่จังเลย "ปากหวานนะเอาไปไว้ใช้กับคนของแกเถอะ 'แม่ก็ผมก็มาแล้วไงครับ" "เข้ามาข้างในสิเดี๋ยวแม่จะแนะนำให้รู้จักน้อง" "เหมือนผมจะเข้าใจว่าผมเป็นลูกคนเดียวนะครับแม่" "ไม่พูดเลยก็จะไม่ว่าอะไรหุบปากไป" "ผมไม่อยากเจอหรอก ยัยเด็กโสโครกคนนั้นนะ" ฉันแทบจะบึนปากใส่ไอ้ลูกชายเสียจัง เมื่อตะกี้ยังมองน้องตาไม่กระพริบเลย ลูกสาวฉันออกจะสวย จะสั่งตบปากเท่าอายุก็กลัวปากแตก จะด่าพ่อแม่ว่าไม่สั่สอนมันก็ลูกฉัน ขอมองค้อนให้1กรุป.. "หนูทำให้ค่ะถือว่าไถ่โทษที่ยึดห้องไป" ผมเหล่หางตามองดูแบบว่าสร้างภาพปะเด็กนี้เข้าหาแม่ได้ถูกทางมาก "อาสาแล้วก็ไปทำซิ นั่งบื้ออยู่ทำไม" ฉันหันไปมองแบบว่าตาใสและยิ้มให้อ่อนๆหันมาคุยกับคุณแม่ "โอก้าซังขา นามิไปทำความสะอาดให้คุณ..ลุงนะคะ ตอนแรกผมกะจะยิ้มให้แบบว่า..แต่มาสะดุดหูกับคำว่าลุงนี้แระ ผมอายุ 22-23 เรียกลุงได้ไง "ใครลุงเธอ มาคุยกันให้รู้เรื่องเลยนะ ยัยเด็กโสโครก" #ไม่รู้ว่าภากรจะโดนสยบไหมแต่เสือร้ายเยี่ยงเขา ก็มีสเป็คนะคร๊าบ สเป็คที่ว่าคือคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาเมื่อตะกี้นี้แระ แต่เขาไปคนไม่ชอบผูกมัดเฉย


สยบรักนายนักสืบ
เพราะความว่า "ไม่ชอบเด็ก" แต่ความคิดของคนสองคนมันส่วนทาง จึงทำให้เรื่องราว ของพ่อแง่แม่งอน จนมาเจอกันอีกครั้ง น้องหั่นผมที่ยาวสลวยทิ้ง ทำผมรู้สึกผิดเด็กสาว วัย17ปี หน้าตาออกไปทางตุ๊กตาญี่ปุ่น หลงไหลได้ปลื้มรุ่นพี่ณวันหยุดสุดสัปดาห์ เธอกลับมาบ้านที่ชลบุรีและบังเอิญเจอ พี่ชายที่แอบปลื้ม ทันเผลอเลอ บอกความในใจ"คือว่า หนูชอบพี่คะฉันหลังจากหลุดคำพูดบ้าๆออกไป แต่กัยได้ยินในสิ่งทีบั่นทอนควาใรู้สึกเอามากๆ เลยถอยหลังเข้าบ้านทัน"หนูขอตัวคะ ขอโทษที่ล้ำเส้นที่จริงผมจะบอกว่า น้องนารายังเด็กไปครับรอ


กำราบรักนายเพลย์บอย
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ พยายามที่หลบหลีกก็เหมือนยิ่งเจอ ไม่เข้าใจเลย ไม่ชอบแบบแต่ดันได้แบบนี้ เหมือน สุภาษิตที่ว่า ยิ่งเกลียดยิ่งเจอไม่เคยเชื่อแต่ดันมาเจอกับตัวเอง จากวันที่บังเอิญมารับงานปรัปปรุง ร้านให้ พี่ธัน ใช่ค่ะ ผู้ว่าจ้างงานตกแต่ง คนใหม่ที่ ขา (เจ้าขางับ) ได้รับคือ ผับ One night ผับดังในย่าน มหาลัยชื่อดัง เจ้าของขึ้นชื่อ เพลย์บอยตัวพ่อ พี่ธันวา เพื่อนรัก พี่คีย์ สามี หนูเอยเพื่อนรักของขาเอง แรกเริ่มก็ไม่เท่าไหร่ เราไม่รู้ว่าเราเกลียดอะไรในตัวพี่ธัน ในคืนหนึ่งที่บังเอิญเจอ และบังเอิญได้จูบกัน ความรู้สึกช๊อตฟิลมากกว่า ขยะแขยง 2ปีผ่าน การกลับเจอกันอีกครั้ง พี่ธันพยายาม รุกมากฉันก็พยายามหนีมากเช่นกัน แต่ทว่า ดันแพ้ทางคน ร่างสูง ตอนซะจนมุม เพียงถูกสัมผัสไม่ได้แขยงอย่างที่คิด ความสัมผัสเลย เกินเลย ทุกสัมผัส ของพี่หวาบหวาม ชวนสยิว แต่ทุกสัมผัสคือการบอกรักอย่างจริงแท้ แต่คนหื่นก็คือคนหื่น วันยังค่ำ อีกครั้งไม่รู้แต่ที่รู้คือ ฉันไม่สบาย


รักร้ายของภาคินัย
เชื่อกันไหมว่า คำว่าบังเอิญ ไม่มีอยู่จริง บังเอิญเจอ ถ้าพรหมไม่ลิขิต ต่อให้อยู่ใกล้แค่เอื้อม เราก็ไม่มีทางได้เจอกัน.. ในขณะ ที่ฉันกำลังเร่งรีบ ออกจาก งานเลี้ยงงานแต่ของ เพื่อนสาวคนสนิท (เจ้าเอย) ณโรงแรมErawan เพื่อจะเดินทางไปที่นัดหมาย ฉันกับได้เสียงของใครคนหนึ่ง ที่ไม่อยากได้ยินและประชันหน้า ณ ตอนนี้...พี่คิณ ผู้ชายคนแรกที่เปิดซิงฉัน... "จะรีบไปไหนครับ น้องลิซ่า ฉันหันไปตามเสียง ที่เรียกขานชื่อของฉันทันที... "เรารู้จักกันหรอคะ" "จุ๊ๆ หึ! หนูจำคนแรกของตัวเองไม่ได้ งั้นเรามาทวนซ้ำความทรงจำกันไหมครับ" แล้วผมก็ก้าวยาวๆ เพื่อประชิดตัว แล้วจับเด็กดื้อขึ้นพาดบ่า เดินไปยังลานจอดรถของโรงแรมทันที "คุณคะ ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้ คุณๆๆ" "พี่ให้โอกาส เรียกใหม่อีกครั้งครับ น้องลิซ่า" ใช่ครับผู้หญิงคนนี้คือคนที่ผมตามหา มาเกือบ3ปีเต็ม แถมยังอยู่ใต้จมูก ผมดีๆนี้เอง "ปล่อยลิซ่า ลงก่อนค่ะพี่คิณ" "ปล่อยแน่ครับ แต่เราต้องคุยกันก่อน" ผมกดรีโมท เปิดประตูรถ วางตัวน้องที่เบาะข้างคนขับ จ้องหน้าน้องเขียงบังคับ "อย่าแม้แต่จะคิดหนี ไม่งั้นพี่ตามถึงห้อง พี่ว่าหนูดี วางน้องลง แล้วอ้อมตัวไปอีกฝั่ง ขึ้นรถแล้วหันไปคุยกับคนตัวเล็ก "วันนั้นพี่บอกให้ รอพี่ หนูหายไปไหนมา พี่ตามหาหนู แทบทุกจุด ในกรุงปารีส" "หึ !ให้มันอดีตไปเถอะพี่คิณ อดีตคืออดีต คิดเสนว่า แค่เปิดประสบการณ์ค่ะ " อืมดีครับ งั้นเรามาเปิดประสบการณ์กันอีกรอบ นะครับ" แล้วผมก็กระชากรถออก พุ่งสู่ที่หมายอย่างเร็ว....


Bad Love ทวงรักน้อง สาวข้างบ้าน
ใครจะ คิดได้ ว่า การขึ้นศาลใน ฐานะทนายมือใหม่ จะได้เจอกับ "ผู้พิพากษา" คีตะพัฒน์ พี่คีย์ พี่ชายที่คอยอยู่ข้างๆบ้าน และการกับมา พบกันอีกครั้ง นานนับ 7ปี โดยทีไม่มีติดต่อหากันเลย "หลังจากเหตุการ ณ์ ครั้งนั้น จนมาพบเขาอีกครั้ง เลยได้รู้ว่าเขาเป็น “ผู้พิพากษา” ตามที่เขาฝันไว้ และกำลัง นั่งแท่น บรรลังก์ ตัดสินคดี ที่เธอ “เป็นทนาย ฝ่ายโจทย์” พรนับพัน เจ้าเอย “ทนายสาวไฟแรง” วัย 25ปี เกิดออกการตื่นตะหนก ขึ้นมาทันที่ ถึงขั้น... ซ๊อลฟิล” เมื่อ ย้ำเท้าเดิน เข้า มาศาลสูง เพื่อมาฟังคำให้การ และยื่นคำร้องต่อ ศาล ให้กับลูกความของเธอ จาก ความมั่นใจเต็ม 100 ของเธอ เมื่อเจอหน้าเขา อดีต ที่ปวดใจ มันย้อนคืน..... เธอ ยืน นับลมหาย อยู่ครู่หนึ่ง เพื่อเดินหน้าเผชิญ เมื่อหลบไม่ได้ก็ เผชิญหน้ากัน ฝั่ง ชายหนุ่ม คิตะพัฒน์ ผู้พิพากษา วัย 31ปี เมื่อดวงตาคมกริบ ของเขา หันมาเจอ เธอ เจ้าเอย น้องสาวข้างๆบ้านของเขา ที่ขาดการติดต่อนานนับ 7ปี เขาไม่มีความตกใจเลย ที่เจอเธอ เพราะเขาแอบตามดู การพัฒนาการ ของเธอ แบบไม่เปิดเผย รู้ถึงความเคลื่อนไหว และ สถานภาพ ของเธอ ผ่านนักสืบ เพื่อนรักของเขาเอง ไอ้ภู ภูผา เจ้าของสำนักงานนักสือ เอกชน วัย31ปี