Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
นักเขียน
นิยาย
เซี่ยชิงหลี ดรุณีเปลี่ยนชะตาพลิกอนาคต
68.0K·Zueyหลายปีที่ใช้ชีวิตเป็นสายลับ หลังจากตายเซี่ยชิงหลีได้เข้าไปอยู่ในร่างหญิงใบ้ในยุคโบราณ ทั้งชีวิตไม่เคยได้อยู่ดีๆ หลังจากนี้เธอจะทำให้ครอบครัวใหม่มีแต่ความสุข เซี่ยชิงหลี สายลับที่แฝงตัวในนามหมอเถื่อนได้รับมอบหมายให้เจาะเอาข้อมูลลับของกลุ่มวิจัยมนุษย์ จากสถาบันวิจัยเถื่อน ทว่าเกิดการทรยศขึ้นภายในองค์กรทำให้สถานะตนเองถูกเปิดโปง การทรมานทุกรูปแบบได้เริ่มขึ้นเพื่อรีดเค้นเอาความลับ กว่าครึ่งปีที่ต้องทนทุกข์ทรมาน ทว่าฝ่ายศัตรูก็มิได้สิ่งใดจากปากของตน สองศูนย์แปด คือรหัสของเซี่ยชิงหลี พวกมันได้ไปเพียงเท่านั้น ทว่าต่อมาเธอได้ถูกส่งตัวไปยังห้องทดลองวิจัยเพื่อทดลองยาพิษ สามปีที่ติดอยู่ที่นั่นกว่าจะหลบหนีออกมาได้ ภายหลังจากส่งข้อมูลลับให้กับทางองค์กร ที่อยู่ของตนกลับถูกถล่มด้วยละเบิดนาปาล์มลูกใหญ่ เสียงสุดท้ายที่เซี่ยชิงหลีได้ยินคือคำบอกลาจากหัวหน้าครูฝึกของเธอ ตนถูกทิ้งแล้วสินะ... ********************************************* ม่านหมอกยามเช้าลอยอ้อยอิ่งอยู่เหนือพื้นดินและยอดไม้ ละอองน้ำค้างยัง เกาะพราวอยู่บนใบหญ้า เปล่งประกายระยิบระยับเมื่อกระทบกับแสงอาทิตย์ดวงน้อยที่กำลังคลี่แสงออก แม้รอบกายจะดูสวยงามจนมิอาจละสายตา ทว่า...ที่นี่คือที่ไหน! ดวงตาดำขลับสำรวจรอบกายอย่างระมัดระวังตามความเคยชินที่ฝึกเป็นประจำ ทำให้ร่างกายจดจำและกลายเป็นสัญชาตญาณ ไร้แผ่นดินที่แห้งแล้ง ไร้การต่อสู้ ไร้เสียงกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว ไร้เสียงปืนและระเบิด ************************************************* ร่างบางพึมพำเสียงเบา สมองยังไม่ทันได้ประมวลผลว่าเหตุใดตนเองยังคงมีชีวิตอยู่ วินาทีต่อมากลับมีผู้หญิงคนหนึ่งพุ่งตัวเข้าหาอย่างรวดเร็วจนไม่อาจหลบได้ทัน เซี่ยชิงหลีตกอยู่ภายใต้อ้อมแขนของหญิงสาวแปลกหน้า ท่าทางที่ดูเป็นกังวลและซุ่มเสียงที่เหมือนกำลังตำหนิตนเองทำให้คนพูดไม่ออก ดวงตากลมโตจดจ้องใบหน้าของหญิงสาวผู้นั้นด้วยท่าทีงงงัน พลันเสียงอื้ออึงก็ดังขึ้นในหัวราวกับประทัดแตก ความเจ็บปวดบางอย่างกรีดแทงเข้าไปในส่วนลึกของประสาท เซี่ยชิงหลียกมือขึ้นกุมหัวของตนด้วยสีหน้าเจ็บปวด แต่แล้วเสียงนั้นก็หายไป ความโล่งสบายเกิดขึ้นในชั่วขณะ ในหัวราวกับถูกกระชากบางอย่างออกไป “....เจ้าได้ยินที่แม่พูดหรือไม่!! หลีเอ๋อ!! เกิดอะไรขึ้น ลูกไม่สบายหรือเจ็บตรงไหนบอกแม่มา” ฟังออกแล้ว!! ในที่สุดตนเองก็สามารถฟังผู้หญิงตรงหน้าเข้าใจ มหัศจรรย์จริงๆ “ชิ! คนก็หาเจอแล้วยังต้องร้องไห้คร่ำครวญอันใดอีก” จางซุนโหรวที่ตามขึ้นเขาในตอนเช้าเพื่อดูลาดเลาเอ่ยเหน็บแนม หญิงสาวหันขวับไปในทันที ความทรงจำหนึ่งพลันแล่นเข้ามาในหัว ทว่าครั้งนี้กลับต่างออกไปเพราะมันคือความทรงจำของคนอื่น และนั่นทำให้ร่างกายของเซี่ยชิงหลีทำไปตามสัญชาตญาณเดิม หญิงสาวพุ่งเข้าคว้าลำคอสตรีนางนั้นด้วยใบหน้าสงบนิ่ง ดวงตาเย็นชาจ้องมองไปยังนางราวกับกำลังมองคนตาย หลายปีที่ต้องคุกคลีอยู่กับความตาย ทำให้กลิ่นอายที่แผ่ออกมาดูน่าพลั่นพรึง บัดนี้เซี่ยชิงหลีรู้แน่ชัดแล้วว่าตนไม่ได้อยู่ที่โลกเดิมที่คุ้นเคย และร่างที่ตนมาอาศัยอยู่เจ้าของเดิมถูกสังหารอย่างโหดเหี้ยมจากคนในครอบครัว ชีวิตที่สองนี้ต้องมาอยู่ในยุคโบราณที่แสนแปลกประหลาด แต่นางก็สามารถยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างรวดเร็ว ทว่า...หากไม่แก้แค้นใจดวงนี้คงมิอาจสงบได้ หญิงสาวออกแรงอีกครั้งใบหน้าของคนที่ตกอยู่ภายใต้กรงเล็บของเธอ เริ่มบิดเบี้ยวเขียวคล้ำเพราะขาดอากาศหายใจ เซี่ยชิงหลีรู้ดีว่าหากออกแรงเพิ่มอีกเล็กน้อย คอเล็กๆ ที่แสนบอบบางคงจะหักอย่างง่ายดาย “หลี่เอ๋อ!! หยุดเดี๋ยวนี้!! ปล่อยป้าสะใภ้ของลูกเร็วเข้า!!” ราวกับได้รับคำสั่งจากผู้บัญชาการ หญิงสาวปล่อยมือโดยอัตโนมัติ แม้จะรู้สึกมึนงงในปฏิกิริยาของตนและเหมือนการควบคุมร่างกายนี้ช่างเป็นไปอย่างยากลำบาก เห็นทีในอนาคตต้องฝึกฝนให้ร่างกายนี้สามารถตามทันความเร็วที่เคยฝึกในชีวิตก่อน “แค่ก!! แค่ก!! แค่ก!!” หญิงผู้เคราะห์ร้ายรีบสูดอากาศเข้าปอดเพื่อให้ตนเองมีชีวิตอยู่ แม้จะถูกทำให้เกือบตายทว่าก็ยังไม่รู้สึกสลด นางชีนิ้วมายังเซี่ยชิงหลีด้วยท่าทางเอาเรื่อง หลังจากกลับมาเป็นปกติจึงร้องโวยวายด้วยสีหน้าเดือดดาล
เกิดใหม่ในฐานะคุณหนูตระกูลพาน
21.0K·Zueyจะมีสิ่งใดน่าทุกข์ใจไปมากกว่าการถูกคนในครอบครัวรังเกียจ ภายหลังจากมารดาเสียชีวิต เด็กน้อยอายุห้าขวบต้องพยายามดิ้นรนเอาชีวิตรอดไปให้ได้พร้อมกับน้องสาวที่พึ่งลืมตาดูโลก อีกทั้งน้องชายฝาแฝดที่พึ่งเกิดมายังถูกจับแยกออกไป หลี่อันหนิง เด็กสาวผู้เกิดมาพร้อมกับโชคชะตาที่ไม่เหมือนผู้ใดนอกจากต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอดจากคนในครอบครัว ตลอดชีวิตนางยังไม่เคยได้รับอุ่นไอจากผู้เป็นบิดาที่ยังเหลืออยู่ จนกระทั่งลมหายใจสุดท้ายของชีวิต นางก็ยังไม่รู้เลยว่าเหตุใดสวรรค์ถึงได้กำหนดชะตาชีวิตเช่นนี้ให้กับตน เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง เด็กสาวพบว่าตนเองกลับมายังอดีตในช่วงเวลาที่ทุกอย่างสามารถแก้ไขได้ พร้อมกับความสามารถที่ไม่มีมนุษย์คนไหนทำได้เหมือนอย่างนาง หลี่อันหนิงได้เริ่มวางแผนแก้แค้นให้กับตนและช่วยเหลือน้องทั้งสองมิให้มีชะตากรรมดั่งชาติที่แล้ว ************************************************************ “ท่านแม่!! ท่านแม่!! ตื่นสิเจ้าคะ นอนที่นี่ไม่ได้นะเดี๋ยวจะไม่สบายเอา” ร่างเล็กแกรนแกะเอาเสื่อที่ห่อม้วนร่างของมารดาออก ก่อนจะเขย่ากายที่เย็นชืดไปนานแล้วของนาง ทว่าในระหว่างที่สายฝนกำลังเทกระหน่ำลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา เสียงร้องแผ่วเบาราวกับลูกแมวน้อยก็ดังขึ้น หลี่อันหนิงมองไปยังช่วงขาของมารดาเห็นบางสิ่งกำลังขยับไหว นางจึงเลิกชุดสีขาวที่เปรอะเปื้อนไปด้วยโลหิตของมารดาขึ้น บัดดลร่างเล็กของเด็กทารกที่กำลังดิ้นรนเอาชีวิตรอดก็ปรากฏแก่สายตา ด้วยสัญชาตญาณ เด็กน้อยในวัยห้าขวบรีบถอดเสื้อคลุมด้านนอกอันเปียกชื้นไปด้วยละอองน้ำฝนออกมาห่อร่างเล็กของน้องสาวเอาไว้ ส่วนตนเองก็เอาแต่เอ่ยพึมพำว่า ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร พี่สาวจะดูแลน้องเอง หลี่อันหนิงกอดเด็กทารกเอาไว้ในอ้อมแขน ใช้ร่างกายเล็กจ้อยของตนกำบังลมฝนให้น้องน้อยอย่างกล้าหาญ ******************************************************** ร่างเล็กนั่งตากฝนอยู่บนเขาเป็นเวลาเนิ่นนาน เพราะหาหนทางกลับเรือนเฉกเช่นผู้ใหญ่ไม่ได้ กายของเด็กน้อยเริ่มสั่นสะท้านเสียงฟันของนางกระทบกันดังกึกกัก ก่อนสติสุดท้ายของเด็กหญิงจะดับวูบไป หลี่อันหนิงคล้ายมองเห็นมารดาของตนที่นอนอยู่เบื้องหน้าลุกขึ้นมาตระกองกอดนางเอาไว้แนบอก ก่อนกระซิบน้ำเสียงอ่อนโยนว่า ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร แม่อยู่นี่แล้ว เสียงเพลงกล่อมเด็กที่มารดาเคยร้องกล่อมตนยามค่ำคืนยังคงดังก้องประทับในโสต หลี่อันหนิงหลับไปทั้งรอยยิ้มโดยไม่รู้ว่าเกิดสิ่งใดขึ้นต่อจากนั้น
ทะลุมิติมาช่วยชีวิตตัวร้ายคนโปรดของระบบ
15.0K·Zueyเพราะเหตุผลบางอย่างทำให้ลู่หยวนซีต้องทะลุมิติเข้ามาอยู่ในนิยายเล่มหนึ่งที่เนื้อเรื่องตัวร้ายต้องตายไปอย่างโดดเดี่ยว แต่ระบบที่น่าสงสัยกลับต้องการให้เธอช่วยชีวิตเขาเพื่อแลกกับการกลับไปยังโลกเดิมของเธอ ลูหยวนซี หญิงสาวที่ถูกเพื่อนรักหักหลังแอบคบกับแฟนของเธอทั้งยังถูกแย่งงานแรกไป เพียงเพราะเธอเป็นแค่เด็กกำพร้าไร้คนหนุนหลัง และเพราะเรื่องนี้ทำให้เธอเสียใจมากไม่อาจทนเห็นคนทั้งสองได้อีก จึงคิดกลับบ้านเกิดของตน แต่ระหว่างทางได้เกิดอุบัติเหตุภูเขาถล่มทำให้รถประจำทางที่เธอนั่งมาถูกฝังเอาไว้พร้อมกับร่างของเธอ หลังจากที่หน่วยกู้ภัยได้กู้ร่างของเธอกลับมาและพบว่าเธอยังคงมีชีวิติยู่ แต่ดวงวิญญาณของลู่หยวนซีได้ออกจากร่างไปแล้วและนั่นทำให้เธอได้พบกับบางสิ่งที่แนะนำตัวเองว่าเขาคือระบบอัตโนมัติ ที่มาจากอีกมิติหนึ่งที่เจริญกว่าโลกของเธอ ระบบนั้นต้องการให้เธอทำงานให้เขาแลกกับการช่วยร่างที่กำลังนอนเป็นผักของเธอ และเมื่อลู่หยวนซีรับปากทำงานให้เขาทำให้เธอต้องเข้ามาอยู่ในร่างของสาวใช้นางหนึ่งที่ไม่มีบทบาทอะไรเลยในนิยาย แต่กลับเป็นตัวการที่ทำให้ตัวร้ายที่ระบบต้องการช่วยชีวิตตายเร็วขึ้น *********************************************************** “ลู่หยวนซี เลิกมองดูแล้วช่วยเขาซะที เธอคงไม่อยากตายตามกู้จิ่งเหยียนไปอีกคนใช่ไหม” เสียงดุดันของระบบดังขึ้นภายในหัวของนาง เจ้าบ้านี่กล้าขู่ข้าอย่างนั้นหรือ ใครขอให้ส่งข้ามาที่นี่กันเล่า เก่งจริงทำไมไม่มาทำเอง ลู่หยวนซีแอบบ่นในใจทั้งที่รู้ว่าเจ้าระบบจะต้องได้ยินแน่ แต่นางก็ไม่ได้สนใจ “แล้วจะต้องทำยังไง คุณก็รู้ว่าฉันไม่ใช่หมอ ไม่รู้วิธีช่วยชีวิตคน” ************************************************************** ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ Zuey
ท่านอดีตสามีข้าผิดไปแล้ว
33.0K·Zueyเสียงกรีดร้องด้วยความสิ้นหวังดังออกมาจากห้องเล็กในเรือนที่ใกล้ผุพังท้ายจวนตระกูลซ่ง ดวงตาปูดโปนของเถียนสวี่ หลันจ้องมองเดรัจฉานมนุษย์ทั้งห้า ที่กำลังย่ำยีร่างกายของนางด้วยดวงตาแดงก่ำ ตอนนี้นางสิ้นไร้เรี่ยวแรงที่จะขัดขืนอีกต่อไปแล้ว กว่าสองปีที่ถูกขังเอาไว้ในห้องที่เล็กแคบและเหม็นอับแห่งนี้ กว่าสองปีที่นางถูกทรมานและย่ำยีจากบุรุษมากหน้าหลายตา พวกที่มีจิตใจวิปริตชมชอบร่างกายที่พิการของสตรี ต่างก็จ่ายเงินให้สามีนางเพื่อที่จะได้สำเร็จความใคร่กับร่างกายที่ไร้แขนขาของนาง นางเคียดแค้นและชิงชังแต่กลับไม่สามารถทำสิ่งใดได้ ตอนนี้นางสำนึกผิดแล้วต่อกรรมที่นางกระทำเอาไว้กับอดีตสามีหากสามารถย้อนเวลากลับไปได้ นางจะไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับพวกเขาอีก
ย้อนเวลากลับมาเป็นท่านแม่
65.0K·Zueyเฉียวลู่ นักแสดงแถวหน้าของจีนมีข่าวฉาวออกมาทำให้ทางต้นสังกัดของเธอสั่งให้เธองดออกสื่อชั่วคราว จึงเป็นโอกาสที่หาได้ยากสำหรับคนงานยุ่งตลอดทั้งปีของเธอที่จะได้พักผ่อน เฉียวลู่เดินทางกลับบ้านเกิดของเธอและการกลับไปครั้งนี้ทำให้ชีวิตของเฉียวลู่เปลี่ยนไปตลอดการ ฉีหมิงเยี่ยน อนุชาองค์เล็กของฮ่องเต้แห่งแคว้นฉี ถูกลอบปลงพระชนม์ระหว่างที่เดินทางมาทำหน้าที่เจรจาสงบศึกกับเเเคว้นเซียว เพราะได้รับบาดเจ็บสาหัสทำให้ชินอ๋องความจำเสื่อมและได้รับการช่วยเหลือจากพ่อลูกตระกูลเฉียว เซียวยิ่น ฮ่องเต้แคว้นเซียวมีพระสนมมากมายเเต่กลับไม่สามารถให้กำเนิดพระโอรสได้ โหรหลวงได้ทำนายเอาไว้ว่าในอนาคตองค์รัชทายาทที่แท้จริงจะกลับมา เซียวยิ่นจึงมีรับสั่งให้ทหารออกตามหาพระโอรสและอดีตฮองเฮาของตนอย่างลับๆ ฉินอี้เหยา ได้รับบาดเจ็บสาหัสร่างลอยตามแม่น้ำมาพร้อมกับเด็กทารกในอ้อมแขนเมื่อฟื้นขึ้นมานางจึงแสร้งจำเรื่องราวในอดีตไม่ได้ เพื่อให้นางและบุตรชายมีชีวิตรอดต่อไป
ทวงแค้น ลิขิตชะตารัก
14.0K·Zueyหยวนหมิงผู้เป็นแม่ทัพพิทักษ์แคว้นฉินมานานเกือบยี่สิบปี ต้องเสียชีวิตลงที่สนามรบ หยวนชิงหลิง บุตรสาวคนโตของแม่ทัพหยวนหมิงผู้ที่เป็นดั่งเสาหลักของครอบครัว หลังจากที่บิดาต้องเสียชีวิตไป ร่างของหยวนหมิงยังไม่ทันได้ถูกฝังในสุสานของตระกูล หยวนชิงหลิงก็ได้รับพระราชโองการแต่ตั้งให้เป็นท่านหญิงลู่จิว เพื่อเป็นหนึ่งในสตรีบรรณาการที่ถูกส่งตัวไปยังแคว้นเซี่ย ก่อนนางออกเดินทางจากแคว้นฉินไป นางได้ช่วยเหลือบุรุษชุดดำเอาไว้ และยังได้รู้เรื่องราวบางอย่างที่เกี่ยวกับการตายของบิดา ที่ไม่น่าเกิดจากการต่อสู้ในสนามรบ จากอดีตคนรักที่ทอดทิ้งนางไป หยวนชิงหลิงต้องการตามหาความจริงนางจึงได้เข้าหาจิ้นอ๋องแม่ทัพแคว้นเซี่ย เพื่อสืบหาความจริงเกี่ยวกับการตายของบิดา ทั้งยังมีความลับสี่ร้อยปีเกี่ยวกับบรรพบุรุษที่นางไม่เคยได้รู้
ทวงชะตาชายาอ๋องตัวร้าย
27.0K·Zueyเจิ้งซูอี้ บุตรสาวของจวนแม่ทัพเจิ้งถูกธนูยิงจนได้รับบาดเจ็บสาหัส ทำให้วิญญาณของนางหลุดไปเข้าร่างของหลิวอันอันหญิงสาวชาวบ้านที่ถูกท่านย่าทุบตีจนเกือบตาย เมื่อทั้งสองได้สติฟื้นคืนกลับมา จึงพบว่าตนเองได้มาอยู่ในร่างของคนอื่นไปเสียแล้ว เจิ้งซูอี้จึงต้องใช้ชีวิตในร่างของหลิวอันอันเพื่อต่อกรกับท่านย่าและคนตระกูลหลิว ซีหยวนไห่หนานได้ออกไปทำภารกิจตามรับสั่งของฮ่องเต้ ทำให้เขาได้พบกับเด็กสาวที่แปลกประหลาดแต่กลับให้ความรู้สึกคุ้นเคยผู้หนึ่งโดยบังเอิญ เขารู้สึกสนใจจึงตามดูชีวิตของนางทุกวันจนกระทั่งความสนใจธรรมดาหลายเป็นความรู้สึกที่แสนพิเศษ
ยอดชายาจอมจักรพรรดิ
50.0K·Zueyเมื่อหยางซินเยว่ถูกหักหลังจากคนที่ไว้ใจจนตัวเองต้องตายพอได้เกิดใหม่ในดินแดนที่แปลกประหลาดยังถูกน้องสาวต่างมารดารังแกแถมบิดาผู้ให้กำเนิดยังรังเกียจที่ไร้พลังทั้งยังต้องค้นหาชาติกำเนิดที่เเท้จริงของตน หยางซินเยว่ นักโจรกรรม สาวพราวเสน่ห์หลุดมาอยู่ในดินเเดนต่างมิติ ที่เรียกว่าทวีป 'ชิวหลิง' "แม้โลกนี้จะไม่เหมือนที่ที่ฉันจากมา แต่ฉันจะใช้ทักษะที่มีเอาชีวิตรอดให้ได้" ไป๋เยี่ยนหลง บุรุษผมสีเงินที่มีพลังยุทธ์ยากหยั่งถึงนิสัยเย็นชาเหี่ยมโหดไม่ไว้หน้า ใครใบหน้าหล่อเหลาที่ทำให้คนตลกตะลึง อวัยวะทั้งห้าราวกับ สวรรค์สรรสร้าง เฉยชาแต่ไม่สูญเสียความงดงาม ระดับพลังปราณแห่ง ทวีป ชิวหลิง ม่วง,คราม,น้ำเงิน,เขียว,เหลือง,ส้ม,แดง ยิ่งมีพลังยุทธ์แก่กล้าสีของพลังก็จะเลื่อนขั้นขึ้น สี แดง คือระดับต่ำสุด สี ม่วง คือระดับสูงสุด แต่ละระดับมีสามขั้นคือ ขั้นต้น,ขั้นกลาง,ขั้นสูง ยังมีระดับที่สูงขึ้นไปกว่าระดับพลังขั้นสีคือ ขั้นสร้างฐานราก ขั้นเจี๋ยตัน ขั้นหยวนหยิง ขั้นสร้างจิตวิญญาณ ขั้นแปลงจิต และถ้าหากฝึกถึงขั้นสร้างฐานราก ผู้ที่มีพลังมากกว่าระดับสีม่วงล้วนถูกขนามนามว่า ปรมาจารย์ยอดยุทธ
ซ่อนลับจดหมายรัก
32.0K·Zueyเสิ่นเยว่เเละหลี่เซวียนต่างไม่รู้ว่าตนเองกำลัง เขียนจดหมายถึงกันเเละกัน เมื่อทั้งสองต้องเเต่งงานจึงต้องเก็บเรื่องนี้เอาไว้เป็นความลับ แล้วความลับนี้จะถูกเก็บไว้ได้นานเเค่ไหน ***************************** หลี่เซวียนหัวเราะกับตนเองราวกับคนบ้า สตรีที่เขาคนึงหาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันนอนอยู่ห้องเดียวกับเขาแต่เขากลับไม่เคยรู้เลย เอาแต่เพ้อหานางราวคนกับเสียสติ นี่คงเป็นเหตุผลที่นางขอทำสัญญากับเขาหนึ่งปี เพราะนางต้องการหย่าขาดกับเขาเพื่อไปอยู่กับสหายลึกลับของนางสินะ นางแอบคุยกับบุรุษอื่นทั้งที่แต่งงานเข้าตระกูลหลี่ของเขาแล้ว ถึงแม้จะเป็นการแต่งงานปลอมๆ แต่นางก็ได้ชื่อว่าเป็นฮูหยินน้อยของจวนแม่ทัพ "เหตุใดถึงได้เหลวไหลเช่นนี้" หลี่เซวียนโมโหจนลืมไปแล้วว่าบุรุษที่เสิ่นเยว่คุยด้วยทางจดหมายคือตนเอง "ข้าไม่มีทางปล่อยเจ้าไปอยู่กับเจ้าคนที่ไม่รู้ชั่วดีกล้าตีท้ายครัวผู้อื่นหรอก" *****************************************
ทะลุมิติมาเป็นตัวละครลับของท่านอ๋องอำมหิต
27.0K·Zueyเซียวอี้เหิงพยายามใช้ลมปราณเพื่อสกัดกั้นอารมณ์ที่กำลังจะปะทุของตน เสียงสวบสาบก็ดังขึ้นทางด้านหลัง คราวนี้เขาเข้าใจได้ในทันทีว่าตนเองถูกวางยาแน่แล้ว น่าตายนักใจกล้าเหลือเกินเขาคงใจดีเกินไปสินะ ในสมองก็คิดอย่างหนึ่งแต่ร่างกายกลับไม่ฟัง เซียวอี้เหิงคว้าตัวอวี้ซูเหยาเข้าหาตนแล้วกระชากเสื้อผ้าของนางออกจนหมด จากนั้นไม่นานเสียงครวญครางก็ดังแว่วออกมาจากบ่อน้ำพุร้อน จนกระทั่งรุ่งสางฤทธิ์ของยาปลุกกำหนัดจึงหมดลง เซียวอี้เหิงลุกออกจากตัวของอวี้ซูเหยาอย่างรังเกียจ สายตาลึกล้ำดำมืดที่เหมือนคมมีดมองร่างเล็กที่หมดสติไปนานแล้ว เหมือนกับกำลังมองคนตาย