

นิยาย

หนี้รักซ่อนหัวใจ
+++++++++++++++++++ เพราะหนี้สิน ทำให้ศรุตต้องมาอยู่กับหล่อน ทั้งที่มีคนรักอยู่ก่อนแล้ว และเขารักและบูชาคนรักของตัวเองมากที่สุด … รักและไว้ใจ … จนไม่คิดเลยว่า หล่อนจะทิ้งเขาไปอย่างง่ายดายเมื่อรู้ว่าเขากลายเป็นคนล้มละลาย ชีวิตที่โหดร้าย สุดท้ายยังโชคดีที่มีพิพัฒน์ พ่อของพริมาเขามาช่วยเหลือ และแลกข้อเสนอที่เขาไม่อาจจะปฏิเสธ การแต่งงานอาจจะไม่มีความรักบ้างก็ได้…ต่างคนต่างทำหน้าที่ ในเมื่อพริมาต้องการแต่งงานกับเขาเพื่อสนองความพอใจของพ่อตัวเอง เพื่อมรดก เพื่ออำนาจและทุกอย่าง เขาก็แต่งงานกับหล่อนเพื่อเงินมาฟื้นฟูบริษัทเท่านั้นเอง…สุดท้ายเมื่อทุกอย่างคลี่คลาย ก็ต่างคนต่างเดินแยกทาง เขาไม่อยากอยู่ในภาวะแบบนี้ ภาวะที่ไร้ศักดิ์ศรี ไม่มีคุณค่า เป็นแค่ของเล่นชิ้นหนึ่งของตระกูลไฮโซหมื่นล้านของพริมา +++++++++++++++

ดวงใจในรอยรัก
“อิ่มหรือยังป่าน” นิรมลกลับมาในเวลาไม่นานหลังจากนั้น สายป่านวางตะเกียบ หยิบโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าสะพายขึ้นมากดดูข้อความที่ทางบ้านส่งมาหา บริกรเข้ามาเก็บเงิน ขณะที่ภาคภูมิยื่นธนบัตรให้อาชวิน “หารกันเถอะครับ... อย่าเลี้ยงเลย เกรงใจคุณวิน” “ไม่เป็นไรหรอก เรื่องเล็กน้อย ไว้คุณค่อยเลี้ยงผมกลับวันหลังก็ได้” “ไม่ได้หรอกค่ะ... หรือไม่อย่างนั้นคุณวินเลี้ยงป่านก็ได้ ส่วนของนิให้พี่ภูมิจ่าย” นิรมลเสนอข้อตกลงระหว่างกลาง ยิ้มเผล่ให้ว่าที่สามีตัวเองก่อนจะบอก... “ฝึกไว้ก่อน จะเป็นสามีก็ต้องหัดเลี้ยงภรรยา” คำบอกนั้นทำให้คนที่กำลังจะหยิบบัตรเครดิตของตัวเองออกมาจ่ายหยุดชะงัก... หากว่าที่เจ้าสาวสังเกตสักนิดคงเห็นว่าใบหูของช่างกล้องคนพิเศษเป็นสีแดงเรื่อขึ้น... เช่นเดียวกับสายป่านที่แก้มร้อนวาบ ก้มหน้าประหนึ่งคนร้อนตัว

มนต์รักคืนใจ
“คุณไหวไหม” หน้าซีดๆ ทำให้คนนำทริปรู้สึกสงสาร ยื่นแอมโมเนียในมือให้อีกฝ่ายดมเพื่อให้รู้สึกดีขึ้น เจ้าตัวคงไม่คุ้นชินเรือโต้คลื่น ยิ่งช่วงฤดูมรสุมด้วยแล้ว คนส่วนใหญ่จะเชื่อคำแนะนำของทางร้าน ไม่ค่อยออกทริปกัน ยกเว้นเสียแต่นักดำน้ำที่ค่อนข้างชำนาญ ฝ่ากระแสใต้น้ำได้เก่งๆ โธมัสถึงจะยอมให้ออกเรือไป “อีกประเดี๋ยวจะถึงฝั่งแล้ว คุณอดทนอีกนิด นอนนิ่งๆ กับเรือนะ” สปีดโบ๊ตแล่นฉิว กลับมายังฝั่งก่อนที่พายุจะเข้า แข่งกับเวลา ก่อนที่ลูกค้าคนเดียวของวันจะขย้อนอาเจียนเอามื้ออาหารออกมาจนไม่เหลืออะไรติดท้อง เข้มรู้ว่าคนตรงหน้ามีท่าทีประหลาด เพราะเขาดูไม่ชอบการดำน้ำเลยแม้แต่น้อย หากกระนั้น เจ้าตัวยังแอบถ่ายรูปเขาไปอีกหลายครั้งโดยที่คิดว่าเขาไม่รับรู้... ตรงกันข้าม ชายหนุ่มชาวทะเลกลับให้คำตอบตัวเองไม่ได้ว่า ในตัวเขาจะมีอะไร ที่มีค่าพอแก่การสนใจให้มาสืบหา... เงินทองที่เก็บมาได้จากการทำงานในร้านดำน้ำก็ไม่ได้มากมาย พอกินพอเก็บนิดหน่อยในแต่ละเดือนเท่านั้นเอง หรืออาจจะมี... แต่ความทรงจำส่วนที่ไม่สมบูรณ์ของเขาก็เลือนราง เหมือนเป็นภาพที่มีฝ้าสีดำระบายทับอยู่ มองฝ่าไปไม่เห็น เขาจำอะไรในอดีตไม่ได้เลย ยกเว้นเหตุการณ์ตอนเด็กที่มีบ้านหลังใหญ่ มีคนมากมายที่เขาจำไม่ได้ว่าเป็นใคร มีอ้อมกอดของใครสักคนที่อบอุ่นมาก มีอาหารเอร็ดอร่อยที่ดูไม่ลำบากเหมือนที่เป็นอยู่ตอนนี้ เขาเป็นใคร... สามปีที่ผ่านมาทำให้นายเข้มรู้สึกทดท้อ ปลงกับความต้องการอยากรู้เรื่องราวในอดีต หัวสมองกลับถูกใช้ไปกับความคิดที่ว่า จะทำอย่างไรให้ตัวเองอยู่รอดไปได้ ไม่อดตายในแต่ละวัน โชคดีที่เจ้านายฝรั่งทั้งสองคนเป็นคนใจกว้าง ให้โอกาสและตอบแทนงานตามความสามารถอย่างเต็มที่ หากไม่ได้โธมัสช่วยสอนวิชาดำน้ำแล้ว เขาคงหาเลี้ยงชีพด้วยอาชีพอื่นที่ลำบากมากกว่านี้แน่นอน

มนต์รักคืนใจ The Beginning
“มิตารักคุณนะคะ คุณภู... มิตาอยากอยู่กับคุณอย่างนี้ไปตลอดชีวิต ต่อให้คุณจะหายไปสุดหล้าฟ้าเขียวยังไง มิตาก็จะไปตามคุณกลับมาให้เราได้อยู่ด้วยกัน” ภูรินทร์หัวเราะ ลูบศีรษะหล่อนเบาๆ ก่อนจะบอก “ผมไม่ทิ้งคุณไปไหนหรอก รมิตา...ต่อให้ผมตกระกำลำบาก หรือสูญเสียความทรงจำ แต่ผมก็จะทำทุกอย่างให้ได้อยู่ใกล้กับคุณ” “สัญญานะ” “สัญญา”

เล่ห์ร้อยดวงใจ
...เพราะเงิน ทำให้หล่อนเลือกเจ้าสัวแก่ๆ คนนั้นแทนที่จะเป็นเขา...เพราะหล่อนไม่เคยรู้เลยว่า เขามีมากกว่าเจ้าสัวเป็นร้อยเท่าทบทวี....

ดั่งใจรักลวง
หนึ่งล้านห้าแสนบาท จำนวนเงินที่สูงลิบกลับทำให้เขานึกถึงใครอีกคนหนึ่ง... ค่าตัวของหล่อนนั้น น้อยกว่าพ่อโคตัวนี้เสียด้วยซ้ำไป ตุลยามี ‘ราคา’ น้อยกว่าโคพันธุ์แท้ตรงหน้าเขาอีกหรือ? ...ฉันขอคุยเรื่องแม่น่ะค่ะ... สีหน้าซีดขาวของหล่อนในวันที่เจอกันครั้งแรกนั้นเขายังจำได้ถนัดตา ผู้หญิงตัวเล็กที่ดูน่าเวทนาเพราะการกระทำของแม่ตัวเอง ...ฉันจะขอผัดผ่อน ฉันเข้าใจนะคะว่ามันเป็นเงินจำนวนมาก แต่ว่าถ้าคุณจะกรุณา ฉันจะขอผัดออกไปก่อนได้ไหมคะ ฉันกำลังพยายามหาเงินมาใช้หนี้ให้คุณ อาจจะไม่เร็วเท่าไร แต่รับรองว่าฉันไม่เบี้ยวคุณแน่นอน....