Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
นักเขียน
นิยาย
นางร้ายยั่วสวาท
25.0K·จินดารัตน์เมื่อเขาแสดงออกว่าเกลียดเธอนักเกลียดเธอหนา มีหรือที่เธอจะยอม คนที่ชอบเอาชนะอย่างเธอไม่มีทางยอมแพ้ เกลียดเธอนัก เธอจะเอาคืนคนอย่างเขาโดยการ…”ฟันแล้วทิ้ง!” เธอจะทำให้เขาหลงรักเธอแล้วจะสลัดเขาทิ้งเพื่อความสะใจ “คนอย่างเมย่า..ฆ่าได้แต่หยามไม่ได้! ฉันจะเอาชนะนายให้ได้ เกลียดฉันมากนักใช่มั้ย ฉันจะทำให้นายหลงรัก หลังจากนั้น..ฉันจะฟันนายแล้วทิ้ง!” “ฉันไม่ใช่ผู้ชายขายบริการ! เธอบังอาจมาทำกับฉันอย่างนี้ได้ยังไง! ยัยนางร้ายยั่วสวาท!” ……………… รินณภัทร : “ติดใจบทสวาทของฉันแล้วใช่มั้ย…” มัสยา : “เปล่า! ฉันแค่ไม่อยากเสี่ยงติดโรค..นายสะอาดไม่ใช่เหรอ?” รินณภัทร : “มันน่า...นักนะ ยัยตัวแสบ!” ………………
พรากรัก..บังใจ
4.0K·จินดารัตน์เขา..พรากหัวใจไปจากเธอเพียงหนึ่ง เธอ..พรากดวงใจไปจากเขาถึงสอง แอนดริว..(ดริว) หนุ่มหล่อรวยเพลย์บอย ปากแข็ง ปากไม่ตรงกับใจ ไม่แคร์ไม่สนใจ ไม่เชื่อในความรัก ต้องการเพียงความสัมพันธ์ทางกาย ไม่ต้องการการผูกมัด ดาริกา..(พราว) สาวหวานเรียบร้อย หยิ่งในศักดิ์ศรี คิดว่าความรักเป็นสิ่งสำคัญ แต่ศักดิ์ศรีคุณค่าของตนเองก็สำคัญไม่น้อยกว่าสิ่งอื่นใด เมื่อสองคนที่ต่างกันสุดขั้วต้องมาใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน การแต่งงานที่ไม่ได้เริ่มต้นจากความรัก ความเข้าใจผิดทำให้ต้องพรากจากกัน เมื่อเขาพรากหัวใจไปจากเธอ.. เธอก็พรากดวงใจไปจากเขาเช่นกัน เรื่องราวความทิฐิของทั้งคู่จะลงเอยกันอย่างไร..ติดตามอ่านบทสรุปของเขาและเธอได้ใน..“ พรากรัก..บังใจ ”
แค้นร้าย..พ่ายรัก
5.0K·จินดารัตน์เมื่อเขาเอาความแค้นมาลงที่เธอ ส่วนเธอต้องมาชดใช้ในสิ่งที่ไม่ได้ทำ ความรักที่ก่อตัวขึ้นท่ามกลางความแค้น สุดท้ายแล้ว..ใครจะชนะใครจะพ่ายแพ้ ………………………………………… "ฉันจะทำให้เธอท้องแล้วส่งกลับไปให้พ่อเธอเจ็บปวดใจที่ลูกสาวเป็นฝ่ายถูกย่ำยี!" "ไอ้คนป่าเถื่อนอย่าคิดทำอะไรบ้าๆกับฉันนะ" "ฉันไม่ได้คิดจะทำบ้าๆแต่ฉันจะทำจริงๆ! ในเมื่อพ่อของเธอทำให้น้องฉันท้องฉันก็จะทำให้เธอท้องเหมือนกัน!" ………………………………………… “กรี๊ดดด..เอามันออกไป! ไอ้ป่าเถื่อน ฉันเจ็บ!” “เอาออกไม่ได้!” “ทำไม!” “ยังจะถามอีก..ก็กุหลาบเธอทั้งตอดทั้งบีบทั้งรัดฉันอย่างนี้จะเอาออกได้ยังไง เดี๋ยวฉันจะเอาออก แต่เธอต้องทำตามที่ฉันบอกนะ..” โมกข์บอกพร้อมกับลูบไล้เอวบางแล้วจับเอวคอดนั้นกดตรึงไว้ “แกรีบบอกมา..เอามันออกไปเร็วๆ ฉันเจ็บ..” “หายใจเข้าลึกๆ หายใจออกยาวๆ อย่าเกร็ง” โมกข์บอก ลดาก็ทำตามที่เขาบอก แต่ทำไมเธอยิ่งทำก็ยิ่งรู้สึกว่ามันยังฝังเข้ามา..เข้าลึกขึ้นๆ “ไหนว่าจะเอาออกไง! ฮื้อออออ~” …………………………………………