Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
นักเขียน
นิยาย
บ่วงรักพันธนาการลวง
1.0K·ฆีตาเธอทั้งรักและวาดฝันความรักที่เกิดขึ้นระหว่างเขาและเธอเอาไว้มากแต่ทุกอย่างก็พังทลายลงในคราเดียวด้วยคำพูดแสนดูถูกจากปากเขาผู้ชายที่เธอรัก... “คุณมาทำให้อังรักคุณทั้งๆที่คุณไม่ได้รู้สึกอะไรกับอังสักนิด” “ผมขอโทษ แต่ผมขอพูดให้อังเข้าใจทีเดียวเลยนะว่า ผู้หญิงแบบอังผมไม่คว้าเอามาทำเมียแน่นอน” เพี๊ยะ! “ผมขอโทษแล้วกัน ผมคิดว่าสำหรับอังเงินคงเป็นทางออกที่ดีที่สุด ผมเองก็ไม่ใช่คนเห็นแก่ตัวที่จะเอาแต่ได้จากอังฝ่ายเดียว อังเองก็ได้จากผมเหมือนกัน” เขายื่นเช็คใบหนึ่งให้เธอ ในนั้นเขียนจำนวนเงินแปดหลักเอาไว้ “คุณ! คุณมาทำอะไร” ทั้งๆที่บอกเขาบอกให้เธอลืมเขาไปเสียเถอะ เพราะเธอไม่มีชาติตระกูลไม่คู่ควรกับเขา แต่ตอนนี้กลับปีนขึ้นมาหาเธอเสียเอง เขาทำแบบนั้นทำไมกัน! “มาตามเมีย” มองใบหน้านวลแล้วยิ้มกริ่ม “กับลูก” เขาเบนสายตาต่ำลงไปที่หน้าท้องที่นูนขึ้นมาตามอายุครรภ์ “ฉันไม่ใช่เมียคุณ เพราะฉันไม่มีวันคว้าคนอย่างคุณมาทำผัว!” “ปากร้ายจังนะ จับจูบดีไหม” “ออกไปนะ! อย่ามาใกล้ตัวฉัน ไหนบอกว่าจะไม่เอาผู้หญิงแบบฉันทำเมียแล้วจะมายุ่งกับฉันทำไมอีก” ร่างอุ้ยอ้ายก้าวถอยหลังจนชนเข้ากับเตียง จนต้องทรุดนั่งลงเพราะเกรงว่าจะล้ม “ผมแค่จะมาตามอังกับลูกกลับบ้าน” พลางเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ “อย่ามาใกล้ฉันนะ” อังศุมาลินเบี่ยงตัวหนี เอามือกุมท้องอย่างหวงแหน “อังใจร้ายกับผมมากนะ ไม่ยอมบอกผมซักคำว่ากำลังท้องลูกของเราอยู่” เสียงเข้มตัดพ้อ
บ่วงรักพันธนาการใจ
3.0K·ฆีตางานแต่งงานที่วาดฝันไว้ไม่ได้สวยหรูอย่างที่คิด กลับมีแต่คราบน้ำตาทั้งงาน เมื่อเจ้าบ่าวหนีกับกับพี่สาวของเธอ และประจานให้เธออับอายไปทั่วทั้งงาน วันเวลาผ่านไปเหมือนหัวใจที่บอบช้ำจะกลับมาแข็งแกร่งเหมือนเดิม แต่เขาดันกลับเข้ามาในชีวิตเธออีกครั้ง ขอโอกาสให้คนเลวๆอย่างเขาได้แก้ตัว ทั้งๆที่เขากำลังจะแต่งงานกับพี่สาวของเธอ.... “ริน อย่าทำแบบนี้นะผมไม่ชอบ” วิณณ์กระชากร่างบางเข้ามาในอ้อมกอด และพันธนาการเธอไว้ไม่ให้หนีไปไหนได้ “ฉันทำอะไร” ณิสรินทร์พยายามดิ้นให้หลุดจากอ้อมแขนเขา แต่ดูเหมือนมันจะไม่มีประโยชน์ เพราะเมื่อเธอยิ่งดิ้น เขายิ่งกอดเธอแน่นมากกว่าเดิม “ก็ออกไปกับผู้ชายอื่นไง รินเป็นเมียผมนะ ออกไปกับมันดึกๆดื่นๆได้ยังไง” “ฉันไม่ใช่เมียคุณจะให้ต้องพูดอีกสักกี่ครั้ง!” หญิงสาวทุบอกคนร่างโตแต่ก็ไม่เป็นผล ชายหนุ่มพยายามจะก้มลงมาจูบปิดปากเธอเสียให้ได้ “แล้วที่น้ำมนต์เกิดมาไม่ใช่เพราะความเป็นผัวเมียกันหรอ หรือว่าเพื่อนกันเขาทำกันลึกซึ้งแนบเนื้อขนาดนั้น” ณิสรินทร์ขึงตาใส่ชายหนุ่มด้วยความโมโห ตอนนี้เธอไม่มีสิทธิ์จะทำอะไรเขาได้ แค่ขยับตัวยังทำไม่ได้เลย “นี่หุบปากนะ น้ำมนต์เป็นลูกฉัน” “หรือว่าต้องมีอีกให้คนล่ะ ถึงจะยอมรับฮึ”