อาหารเช้า

ผมพยายามเดินให้เป็นปกติ ผมเจ็บที่ช่องทางน้อยๆ เเต่เเค่นี้น้องเจมทนได้! พอเดินมาถึงผมก็ไม่เห็นใครที่ห้องนั่งเล่น ผมเลยเดินไปที่ห้องครัว เห็นพี่บาบินั่งจิบกาเเฟอยู่ที่โต๊ะ

"พี่บาบิ มอนิ่งครับ"

"อืม มอนิ่ง" พี่บาบิตอบโดยไม่มองหน้าผม เพราะกำลังอ่านหนึ่งสืออยู่ในมือ ภาพนี้ทำให้พี่บาบิดูหล่อมาก ออร่าความคุณชายกระจายออกมากระทบกับสายตาผมอย่างจัง

"ทานอาหารเช้ากันรึยังครับ" ตอนนี้ผมสวมบทบาทผู้ชายเเสนสุภาพ ผมยอมรับเลยว่าผมรู้สึกเกรงนิดๆ

"ยังเลย อีกสักพักเเหละ เดี้ยวพวกนั้นก็ลงมา" น้ำเสียงอ่อนโยนกล่าวขึ้นตบท้ายด้วยรอยยิ้มละมุนใจ สงสัยวันนี้จะเป็นวันหยุดทุกคนดูไม่รีบร้อนหรือมีท่าทีว่าจะออกไปไหน

"มีอะไรที่อยากทานเป็นพิเศษไมครับ" ผมเดินไปค้นที่ตู้เย็นหาของที่พอจะทำอาหารได้

"อืมอยากกิน................." ผมหันมารอคอยคำตอบจากพี่บาบิ

"อะไรครับ"

"อยากกิน อืมมม" พี่บาบิทำหน้าครุ่นคิดอยู่นาน ผมก็รอคอยเงียบๆ จนในที่สุดก็เอ่ยออากมา

"ไม่อะ" ผมถึงกับหนาเหวอ ไอ้เราก็อุตสาห์คอย

"ดูทำหน้าเข้า ข้าวผัดๆ ก็ได้ 55555" พี่บาบิว่าขำๆ พี่บาบิไม่ได้กวนผมเล่นใช่ไหม

"คร้าบๆ " ผมที่ไม่รู้จะตอบอะไร ว่าก่อนหันมาหาของในตู้เย็นต่อ พี่บาบิก็ไม่ได้พูดอะไรอีกนั่งจิบกาเเฟอ่านหนังสือเงียบๆ ผมจัดการหุงขาวเเละหันผักสองสามอย่าง

"เห้ย บาบิตีท้ายครัวกูหรอ" พี่เวกัสที่เดินเขามาในห้องครัวพูดขึ้น ข้างหลังมีพี่เเจยอนที่เดินลงมาพร้อมกัน

"ตีอะไรกันครับ ผมนั่งอยู่เฉยๆ เนี่ย"

"อี๋ พูดสุภาพขนลุกกกก"พี่เวกัสพูดจีบปากจีบคอ ดูน่าหมั่นไส้สุดๆ

"555555"พี่บาบิก็ยังคงหัวเราะตอบด้วยหน้ายิ้มๆ

"ที่รักทำอะไรหรอ" พี่เวกัสไม่พูดเปล่า เดินเข้ามาสวมกอดผมที่กำลังหันผักอยู่ เเละเอาคางเกยไหล่ผม

"ที่รักอะไรกันครับ ปล่อยเลย"

"ทีเมื่อคืนยังเรียกได้เลย"

"พี่เวกัส!! "คนอะไรหน้าไม่อายพูดมาได้คนเยอะเเยะ

" ทำอะไรกินอะ"

"ข้าวผัดครับ"

"อืม น่ากินจัง" พี่เวกัสงับปากเบาๆ เขาที่ไหล่เล็กของผม

"พี่เวกัส เห็นมีดในมือเจมไมครับ"

"อู้ยคนอะไรน่าตาก็น่ารัก เเต่โหดจัง" พูดเเบบนั้นเเต่มือตุ๊กเเกก็ยังติดเเน่นอยู่ที่เอวผม

"ปล่อยครับ เจมเตือนเป็นครั้งสุดท้าย"

"เชอะ ไปก็ได้"

จุ๊บ!

พี่เวกัสหอมเเก้มเร็วๆ ก่อนจะรีบวิ่งหนีไปที่ห้องนั่งเล่น ที่มีพี่เเจยอนกับพี่บาบินั่งดูทีวีอยู่ ผมส่ายหัวตามน้อยๆ เพราะนิสัยที่ดูเด็กไม่เข้ากับร่างกายที่เหมือนหมีเอาซะเลย

ผมหันมาสนใจทำอาหารต่อ หันนู้นหันนี้ระหว่างรอข้าวสุกผมทำอาหารเก่งพอสมควร เพราะก่อนหน้านี้ ตอนกลางคืนก็ทำงาน กว่าจะฟื้นใช้ชีวิตต่อก็ตอนสายหรือไม่ก็กลางวัน เเล้วผมก็ไม่ชอบกินอาหารที่จำเจ เลยชอบซื้อของสดมายัดใส้ตู้เย็นไว้ เเล้วก็ขี้เกียจออกไปซื้อทำให้ผมต้องทำอาหารกินเองอยู่บ่อยๆ

ไม่นาน ข้าวผัดสีสวยก็เสร็จพร้อมทาน ผมตักใส่จานเเละเดินไปจัดโต๊ะ เตรียมน้ำออกมาจากตู้เย็น

"ทุกคน ข้าวผัดเสร็จเเล้วครับ "

"คร้าบบบบบ" หลังจากเสียงตอบรับไม่นานผู้ชายร่างสูงทั้งสามก็ค่อยๆ ทยอยเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะ

"หู้ย หอมจังเลย "พี่เวกัสมาดมเเถวคอผม

" หยุดเลยนะครับ "

"เเหะๆ " พี่เวกัสหัวเราะเเห้งๆ ก่อนจะเดินไปนั่งที่เก้าอี้

"สวัสดีอย่างเป็นทางการนะครับ ผมเจม ต่อจากนี้ไปก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วนนะครับ" ผมกล่าวหลังจากทุกคนนั่งรวมที่โต๊ะ ก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้ของตัวเอง

" จะรับฝากทั้งเนื้อทั้งตัวเลยครับบ พี่ชื่อเวกัสนะ"

"พี่บาบิ55555"

"พี่ชื่อเเจฮยอน" ทุกคนเเนะนำตัวเองเสร็จผมก็ค่อยโล่งใจหน่อย ที่ทุกคนดูเป็นกันเองมาก ถึงพี่เเจยอนจะไม่ได้พูดอะไร เเต่พี่เขาก็ไม่เเสดงท่าทีเลวร้ายอะไร

พวกเรานั่งคุยกันเรื่องทั่วๆ ไปดิน ฟ้า อากาศ ส่วนมากจะเป็นพี่บาบิเเละเวกัสพูด พี่เเจฮยอนพูดบ้างเป็นบ้างครั้ง ส่วนผมก็อือๆ อ่อๆ ตามน้ำไปจนตอนนี้ผมเริ่มหายเกรงไปได้เยอะเลย เป็นธรรมดาเนอะผมไม่เคยรู้จักกับพวกพี่ๆ มาก่อนก็อดจะเกรงไม่ได้อยู่ดี

" เเจยอน ไปเล่นเกมกัน"

"เคๆ " หลังจากกินอิ่มพี่เวกัสก็ชวนพี่เเจยอนไปเล่นเกมที่ห้องนั่งเล่น

"พี่บาบิ ไม่ไปหรอครับ"

"ไม่อะ พี่ไม่ชอบเล่นอะ"

"อ่อ ครับบ"

"ม่ะ พี่ช่วยเก็บ" ผมเเละพี่บาบิช่วยกันเก็บถ้วยจานไปไว้ในอ่าง

"เเล้วมีอะไรขาดเหลือรึเปล่า" พี่บาบิที่นังอยู่ที่โต๊ะกินข้าวถามขึ้น ส่วนผมกกำลังล้างจานอยู่ที่อ่าง

"เจมว่าจะไปซื้อพวกของสด กับพวกฝงซักน้ำยาล้างอะครับ"

"ซื้อของเข้าหออะหรอ"

" ครับ"

"เดี้ยว พี่ไปด้วย เพราะเงินซื้อของอยู่ที่พี่"

"อ่ออ ไม่เป็นไรครับ เจมออกก่อนเเล้วมาเบิกทีหลังก็ได้"

"ไปคนเดียวจะถือไว้ได้ไง"

"เจมซื้อนิดเดียวครับ ที่หอก็พอมีอยู่"

"เเต่พี่อยากไปช่วยถือนะ"

"เเต่ว่า...."

"เห้ย เวกัสจัดปาร์ตี้ต้อนรับเจมกันไหม" พี่บาบิตะโกนถามพี่เวกัสที่อยู่คนละห้อง

"เอาดิๆ " พี่เวกัสก็ตอบตกลงอย่างรวดเร็ว

"เห็นไหม พี่ต้องไปซื้อของมาทำปาร์ตี้ด้วย ไปเนอะ"พี่บาบิพูดตบด้วยรอยยิมพิชิตใจอีกหนึ่งดอก

"เอ่อ..งั้นก็ได้ครับ" ผมที่กำลังเช็ดมือหลังจากล้างจานเสร็จ

"งั้นเดี้ยวค่อยไป รอพี่เเปป" พี่บาบิเดินขึ้นไปที่ชั้นสอง ที่ผมพยายามห้ามไม่ให้พี่บาบิไป ไม่ใช่อะไรหรอกครับ คุณคิดภาพเวลาไอดอลไปเดินห้างออกไหมถึงจะปิดหน้ามิดยังไงก็เถอะ พวกเเฟนครับก็ต้องมองออกอยู่ดี ชอบมีข่าวออกมาบ่อยๆ ไอดอลวงนู้นวงนี้วิ่งหนีเเฟนคลับ พอคิดภาพตาม เเล้วผมนี้ ถึงกับเหนื่อยใจรอ ไม่เเน่อ่านจะได้เหนื่อยกายด้วยเพราะ อาจจะได้วิ่งหน้าตั้ง เห้ออออออออออออออ