บทย่อ
ใบหน้าดุดันของเขาทำให้เธอหวาดกลัว ยอมรับว่าเขาหล่อเหลา แต่ใบหน้าเถื่อนน่าดู “จับฉันมาทำไม” “มาปล้ำให้หายอยาก” “ไอ้คนบ้าป่าเถื่อน บ้านเมืองมีเขื่อนมีแปนะ คิดจะจับใครมาข่มขืนแบบนี้ได้ยังไงกัน”
1
“ครีมนางอัปสรสวรรค์ของเรา ใช้แล้วดี ใช้แล้วฟิน ใช้ชาตินี้ขาวยันชาติหน้า สวยผ่องเป็นยองใย ใครๆ ก็ติดใจ สนใจทิ้งข้อความเอาไว้หรือชักแชทมานะคะ”
การ Live สดโฆษณาขายครีมที่บรรยายสรรพคุณมากมายก่ายกองขายดีเป็นเทน้ำเทท่า รายได้ดีอย่าบอกใครเชียวล่ะ
“ดีมากเลยจ้ะนิ้ง นี่ค่าตอบแทนจ้ะ”
กัลยาหรือพี่แก้วหยิบซองเงินยื่นให้เธอ อีกฝ่ายเป็นแม่ค้าขายของออนไลน์ จึงมักจ้างเธอมารีวิวสินค้า ทั้งยาลดน้ำหนัก ครีมหน้าขาวใส อาหารเสริมยี่ห้อต่างๆ ที่อีกฝ่ายวางขายอยู่ ไม่ได้ทำอะไรมากหรอก แค่มาถือๆ แล้วถ่ายรูปลงโฆษณา พวกอาหารเสริมก็แค่ชงๆ ดื่มขณะ Live สด แค่นั้นก็ได้เงินแล้ว
จริงๆ เธอไม่ได้อยากทำอาชีพนี้นักหรอก แต่เพราะสถานการณ์บีบบังคับ มารดาของเธอเป็นโรคเส้นเลือดสมองตีบเดินไม่ได้ ต้องใช้เงินรักษา ซึ่งรักษาโรงพยาบาลของรัฐก็ได้ แต่ยาไม่มีคุณภาพ เพราะเป็นยาพื้นๆ มีคนแนะนำให้ไปหาหมอเฉพาะทางที่คลินิกแห่งหนึ่ง ต้องใช้เงินจำนวนมาก แล้วท่านก็อาการดีขึ้น ตอนนี้เธอเสียเงินเท่าไหร่ก็ยอมเพราะมีกันอยู่แค่สองคนแม่ลูก กอปรกับเธอมีผิวที่สวย หุ่นดีเพราะชอบดูแลตัวเองมาตั้งแต่เด็ก เจอกัลยาเข้า อีกฝ่ายเลยชักชวนมาถ่ายรูปลงโฆษณาในเพจให้
ถามว่าเธอรู้ตื้นลึกหนาบางของการโฆษณาชวนเชื่อนี้ไหม เธอรู้อยู่เต็มอกว่าอะไรเป็นอะไร อย. ปลอม ครีมก็กวนๆ เอา ไม่ได้ผลิตจากโรงงานได้มาตรฐานอะไร อาหารเสริมก็เป็นพวกนมบ้าง ผงผลไม้หอมๆ จากส่วนผสมหลายอย่างที่เอามาแต่งกลิ่นบ้าง หลอกลวงไปว่ากินแล้วขาว กินแล้วหุ่นดี อกฟูรูฟิต ที่เต็มไปด้วยการหลอกลวง และไม่ได้ผลจริง อีกทั้งยังทำร้ายร่างกายอีกด้วย
แต่แปลก สาวไทยชอบกันนักเรื่องผิวขาว ผอมบาง ยอมทำทุกอย่างยกเว้นการออกกำลังกาย เธอเองถึงจะไม่ได้ร่ำรวยนัก แต่ก็หาเวลาออกกำลังกายยืดเส้นยืดสายประจำ และดูแลผิวพรรณเป็นอย่างดี ไม่ต้องใช้ครีมแพงๆ หรืออะไรหรอก แค่ทาโลชั่นประจำ ขัดผิว พอกผิวกับพวกสมุนไพรไทย ขมิ้น มะขามเปียก นมสด น้ำผึ้ง ผิวก็ดูดีแล้ว ทาพวกกันแดดแค่นี้ก็ไม่หมองคล้ำแล้วล่ะ
“เอาเงินไปรักษาแม่นะ วันหลังพี่จะเรียกใช้บริการใหม่”
“ขอบคุณค่ะพี่แก้ว”
เธอยกมือไหว้พี่แก้ว รู้สึกผิดไม่น้อยที่ต้องมาทำอะไรหลอกลวงคนอื่นแบบนี้ แต่เพราะความจำเป็น เธอรับปากกัลยาไปแบบนั้นเอง คิดว่าหากมารดาหายดี เธอก็จะเลิกทำอาชีพนี้ รายได้ดีแต่หลอกลวงคนอื่นมันไม่ไหวจริงๆ
“อุ๊ย! อือๆๆๆ”
เธอร้องเสียงหลงเมื่อโดนถุงดำครอบหัวก่อนจะโดนยัดเข้าไปในรถคันหนึ่ง
นารารู้สึกกลัวมากๆ เธอร้องอู้อี้หายใจแทบไม่ออก
“อย่าดิ้น ไม่งั้นฉันยิงไส้แตกแน่ๆ”
คนขู่จ่อโลหะมาที่ท้องของเธอ เธอสงบนิ่ง ในสมองคิดหาทางเอาตัวรอด ใครกันมาจับเธอเอาไว้แบบนี้
“ลงไป เร็วๆ อย่าคิดหือ”
เขาผลักเธอลงจากรถ ก่อนจะแบกเธอขึ้นบ่าด้วยท่าทีป่าเถื่อน เธอดิ้นรนทุบแผ่นหลังเขา ศีรษะก็ถูกถุงดำครอบเอาไว้ ดีที่มีช่องให้ระบายอากาศ ไม่งั้นขาดใจตายแน่ๆ แถมมือก็ยังโดนมัดเอาไว้เสียอีก
“โอ๊ย!”
เธอร้องเสียงหลงเมื่อโดนโยนมาบนเตียงกว้าง คนที่จับตัวเธอมากระชากถุงดำออกจากศีรษะ
ใบหน้าดุดันของเขาทำให้เธอหวาดกลัว ยอมรับว่าเขาหล่อเหลา แต่ใบหน้าเถื่อนน่าดู
“จับฉันมาทำไม”
“มาปล้ำให้หายอยาก”
“ไอ้คนบ้าป่าเถื่อน บ้านเมืองมีเขื่อนมีแปนะ คิดจะจับใครมาข่มขืนแบบนี้ได้ยังไงกัน”
“หนอย... แม่ตัวดี ปากดีใช่ย่อย เธอหลอกขายครีมทำให้น้องสาวฉันหน้าพัง”
นาราฟังแล้วอ้าปากค้าง ตกใจไม่น้อย เธอเองก็สำนึกว่าทำอะไรลงไป แต่เพราะความจำเป็นต้องหาเงิน
“ฉัน เอ่อ... คือฉัน”
“จะแก้ตัวอะไรอีก หน้าน้องสาวฉันพัง ต้องไปรักษาไม่รู้จะหายไหม แถมไอ้ยาลดความอ้วนของเธอทำให้น้องฉันแทบตาย”
“ฉัน... ฉันไม่ได้ตั้งใจ คือตอนแรกฉันไม่รู้จริงๆ ในฉลากมันมี อย. นี่นา”
เธอยอมรับว่าตอนแรกไม่รู้ เพิ่งมารู้เอาตอนหลัง และคิดว่าได้เงินคราวนี้ก็จะไม่ทำอีกแล้ว
“จะบอกว่าไม่รู้งั้นสิ พูดง่ายเนอะ ทำให้คนอื่นเกือบตายเธอจะรับผิดชอบยังไง”
เขาถามอย่างยียวน สีหน้าของเขาบอกว่าไม่เชื่อ
“ก็ใครจะไปนั่งตรวจสอบ อย.กันล่ะ”
เธออุบอิบตอบ
“พูดปัดความรับผิดชอบ ทำหน้าที่โฆษณาสินค้าไม่ตรวจดูเสียก่อน แถมยังโฆษณาเกินจริงอีก แบบนี้มันน่านัก”

