Chapter 2

หลังจากทานไอศกรีมเสร็จทั้งสองคนก็มาเดินเล่นซื้อของใช้ทั่วไป ดีน่าวนเวียนอยู่กับของแบรนด์เนมโดยมีวีช่วยเลือกเป็นเพื่อน ไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมเวลาเขาส่งของให้หญิงสาวแล้วเธอถูกใจ เพราะเขาสังเกตความชอบเธอต่างๆ ทั้งการกินการอยู่สิ่งของที่เธอใช้ ทุกอย่างเขาจำได้หมด

"หนูชอบนี้ใช่มะ"

"หือ... ตาถึงอ่ะพี่วีนี่นะ"

ดีน่ายิ้มออกมาก่อนจะหยิบไปทันที เธอไม่ชอบเลือกนานถ้าเห็นแล้วถูกใจก็หยิบทันที เธอวางจะชำระเงินแต่ว่าวีเสนอจ่ายให้ซะก่อน

"พี่ซื้อให้"

"ไม่ต้องค่ะ มันแพงดีน่าซื้อเอง"

หญิงสาวค่อนข้างเกรงใจเขาอยู่ไม่น้อย แค่พาออกมาทานข้าวทานไอศกรีมก็ดีมากแล้ว อีกอย่างพี่ชายไม่ชอบให้ไปไหนกับพี่วีเห็นว่าเขาเจ้าชู้มีผู้หญิงเยอะ คงกลัวเธอจะถูกดักตบกลางทางล่ะมั่ง เธอจึงเลี่ยงรับของจากเขศเพราะเกรงใจด้วย

"เวลาพี่ซื้ออะไรให้ทำไมเราไม่ชอบเอาอ่ะ แล้วทำไมคนอื่นให้ถึงยิ้มแก้มปริดีใจขนาดนั้น"

เขาเอ่ยถามอย่างสงสัย ทีตอนที่เป็นชายปริศนาส่งของให้นี้ใช้แทบทุกอย่างแถมยังดูชอบอีก แต่พอเขาซื้อให้ทีไรไม่ยอมรับไว้ซะอย่างนั้น น่าน้อยใจชะมัดเลย

"คือว่า... พี่ธีสั่งไว้ค่ะ"

เธอเอ่ยออกมาตามตรง วีถึงกับถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งๆ ไอ้พี่ชายตัวดีนี่ก็ดักทางเก่งซะเหลือเกิน ดักเขาตั้งแต่สี่ปีที่แล้วจนมาถึงตอนนี้หันไปดักทางน้องสาวต่ออีก มันจะอะไรนักหนาเขาทำขนาดนี้แล้วยังไม่พอจะพิสูจน์ความรักความหวังดีอะไรบ้างเลยเหรอไง

"ก็ไม่ต้องบอกมันสิว่าพี่ซื้อให้ ปกติเราซื้อตลอดอยู่แล้วพี่ชายเราไม่สงสัยหรอก"

ดีน่ามองเขาอย่างลังเล เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันด้วยจะมาซื้อนั่นซื้อนี่ให้ก็ดูจะแปลกๆไปหน่อย เธอเงยหน้ามองเขาก่อนจะพยักหน้าเบาๆ

"ก็ได้ค่ะ แต่ว่าห้ามบอกพี่ธีนะคะไม่งั้นเขาจะบ่น"

"โอเคตามนี้ค่ะ"

เขาส่งบัตรของตัวเองไปให้พนักงานก่อนจะช่วยถือของแล้วพากันเดินออกไปซื้ออย่างอื่นต่อ

"ตั้งแต่ฝึกงานเสร็จดีน่าไม่ได้ไปไหนเลย จะไปทำงานโรงแรมก็ไม่ชอบเท่าไหร่น่าเบื่อมากเลยค่ะ"

เธอระบายกับชายหนุ่มไปด้วยพร้อมกับเลือกชุดสวยๆ ที่บ้านก็มีธุรกิจหลายอย่างแต่มันไม่ใช่ความชอบของเธอเลย ของเธอมากทางแฟชั่นและความสวยความงามมากกว่า โดยเฉพาะแบรนด์เนมพวกนี้เธอรู้จักหมดแหละ วีมองหญิงสาวที่ดูมีความสุขในการเลือกของนั่นนี่ประกับตัวเองก็คิดอะไรดีๆออก

"พี่ว่าจะชวนไอ้ธีมันหุ้นร่วมกันเปิดโครงการใหม่ จะทำเป็นแบรนด์ช็อปของแบรนด์เนมนำเข้ามาทั่วโลกเลย เราจะทำเป็นศูนย์กลางที่ใหญ่ที่สุดในประเทศเลย ดีน่าสนใจทำมั้ยคะ"

หญิงสาวตาโตทันที แบบนี้ล่ะชอบเลยไปหุ้นด้วยดีกว่ารับรองว่าสนุกและได้ทำในสิ่งที่ชอบตามที่คาดหวังไว้

"เอาสิคะ แบบนี้ชอบเลยดีน่าถนัด"

"แต่เราไปคุยกับพี่ชายเราเองนะว่าจะยอมให้มาทำงานกับพี่หรือเปล่า"

"ทำงานนี่คะไม่เห็นจะเกี่ยวเลย ยังไงก็ต้องยอมอยู่แล้ว ไม่งั้นเดี๋ยวให้คุณพ่อคุยให้รับรองว่าพี่ธีไม่กล้าปฏิเสธหรอกค่ะ"

เธอเอ่ยออกมาอย่างมั่นใจ ถ้าเป็นคำสั่งของคุณพ่อพี่ธีทำอะไรไม่ได้อยู่แล้ว วียิ้มมุมปากออกมาทันที เขาตัดสินใจแล้วว่าจะเริ่มจีบหญิงสาวจริงจังโดยอยู่ในนามวีรพัฒน์ ไม่ใช่ชายปริศนาที่คอยส่งของให้ตลอดเวลาที่ผ่านมา เพราะเขาเคยรับปากเพื่อนแล้วว่าจะไม่เปิดตัวเด็ดขาด

"เก่งมากเดี๋ยวนี้หัดต่อรองพี่ชายเป็นแล้ว"

"ดีน่าโตแล้วนะจะให้ทำตามคำสั่งตลอดเหมือนตอนเด็กไม่ได้หรอกค่ะ เรียนจบแล้วต้องทำอะไรเป็นของตัวเองบ้าง เดี๋ยวดีน่าจะไปคุยกับคุณพ่อนัดกันไว้ก่อน พี่วีไปคุยกับพี่ธีเรื่องนี้นะคะ แล้วถ้าพี่ธีมาบอกคุณพ่อเดี๋ยวให้ท่านบอกว่าดีน่าจะทำด้วย"

"โอเค ตกลงตามนี้"

ทั้งสองคนเกี่ยวก้อยสัญญากันอย่างมั่นอกมั่นใจ จริงๆมันเป็นแผนที่เขาอยากจะใกล้ชิดเธอมากขึ้นโดยที่ไอ้ธีไม่สามารถมาเฝ้าดูแลได้ตลอด ยิ่งตอนนี้มันมีเมียแล้วด้วยตามติดน้องสาวไม่ได้เด็ดขาด

วีมาส่งดีน่ากลับบ้านเวลานี้ไม่เจอพี่ชายของเธอแน่นอนเพราะมันกำลังประชุมอยู่ หญิงสาวหันมายกมือไหว้ขอบคุณชายหนุ่ม ทั้งพาไปกินของอร่อยทั้งซื้อให้วันนี้เขาใจดีมากเลย

"ขอบคุณนะคะที่มาส่ง ขอบคุณสำหรับวันนี้ด้วย"

เธอยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดี กำลังจะหันไปลงจากรถแต่ก็ถูกชายหนุ่มคว้ามือไว้เสียก่อน

"ดีน่า..."

"คะ... ว่ายังไงเอ่ย"

หญิงสาวมองสบตาเขาเอ่ยถามอย่างสงสัย เขาลังเลเล็กน้อยว่าจะพูดดีมั้ย

"คือว่าพี่..."

"ว่าไงคะพูดมาสิดีน่ารอฟังอยู่"

เขาสูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงจริงจัง

"พี่จะจีบดีน่าได้มั้ย"

"ห๊ะ! ถามจริง"

หญิงสาวตาโตอย่างตกใจ ไม่คิดว่าเขาจะพูดแบบนี้ออกมาด้วยซ้ำ คนอย่างเขานะเหรอจะมาจีบเธอ อีกอย่างพี่ชายก็บอกว่าเขาเจ้าชู้มีสาวๆเยอะไม่เหมาะกับเธอหรอก เธอจึงไม่คิดว่าเขาจะคิดอะไรแบบนี้กับเธอ

"พี่จะจีบดีน่าจริงๆนะ"

"พี่วีนะเหรอจะจีบดีน่า ตลกโคตรๆ"

"เอ้า! ไม่เชื่ออีก"

"กะล่อนแบบนี้ไม่ใช่สเปคอ่ะ ไปหาเอาข้างหน้าโน่น บั๊ยยยยย"

ดีน่าโบกมือบ๊ายบายชายหนุ่มก่อนจะพยายามเดินลงจากรถ แต่มีหรือที่เขาจะยอม ครั้งนี้เขาตัดสินใจเด็ดขาดแล้วว่ายังไงก็จะต้องได้สานความสัมพันธ์กับเธอและเขาต้องได้หญิงสาวมาครองครอง

"พี่พูดจริงนะดีน่า พี่ชอบเรามานานแล้ว"

ดีน่ามองสบตาเขาในแววตามันมีแต่ความจริงใจในคำพูด เขาไม่ได้หลบสายตาหรือมีแววตาที่โกหกเลยแม้แต่น้อย เธอลังเลเป็นอย่างมากถ้าเขาเจ้าชู้จริงๆจะมาจีบเธอทำไม

"ดีน่าไม่ชอบเป็นของเล่นนะ"

"ใครจะให้เป็นของเล่น พี่จะจีบมาเป็นแม่ของลูกสิ"

เขาอมยิ้มก่อนจะกุมมือหญิงสาวไว้ เธอมองการกระทำของเขาก่อนจะเอ่ยออกมา

"พี่ธีบอกว่าพี่วีเจ้าชู้มาก มีสาวๆเยอะ ดีน่าไม่ชอบผู้ชายเจ้าชู้"

"รับรองว่าไม่มีให้กวนใจค่ะ เปิดโอกาสให้พี่หน่อยได้มั้ย แต่ว่าขออย่างหนึ่ง"

"ขออะไรคะ"

"อย่าให้ไอ้ธีรู้เรื่องนี้ ไม่งั้นมันจะขัดขวางทุกวิธี"

เธอพอรู้ว่าพี่ชายชอบกันผู้ชายคนอื่นให้ออกห่างจากเธอ รวมถึงพี่วีด้วยแต่เธอคิดว่าพี่วีเป็นพี่ชายและเขาไม่ได้คิดอะไรกับเธอแบบนั้น แต่วันนี้มันไม่ใช่แล้วเขามาสารภาพว่าชอบเธอมานานแสดงว่าพี่ธีคงกันท่าไว้อยู่บ้างถึงได้ต้องแอบแบบนี้

"ทำไมเพิ่งมาจีบคะ"

"ก็พี่ชายเรานั้นแหละที่ขัดขวางไม่ให้พี่มาจีบเรานะ แต่ตอนนี้ไม่สนใจแล้วพี่จะจีบ ให้โอกาสพี่นะ"

เขาเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจังมาก ดีน่านิ่งเงียบไปซักพักก่อนจะพยักหน้าพร้อมกับยิ้มออกมา

"ลองดูก็ได้ค่ะ ดีน่าให้โอกาสพี่วีก็ได้"

เขาดีใจเป็นอย่างมากที่เธอยอมให้เขาได้แสดงออกบ้าง ทั้งสองคนมองสบตากันก่อนจะยิ้มออกมา

"ดีน่าเข้าบ้านแล้วนะคะ"

"งั้นพี่โทรหาได้ใช่มั้ย"

หญิงสาวพยักหน้ายิ้มๆก่อนจะเดินลงรถไปทันที เขามองตามร่างบางออกไปก่อนจะยิ้มคนเดียวในรถเหมือนคนบ้า

'ต้องเริ่มจีบอย่างจริงจังแล้ว ไม่งั้นคนอื่นจะคาบไปกินแทน'