ตอนที่ 1 พบกัน[2]

เธอชี้ลูกสอนไปที่เดมอน แล้วเลือกปิดโหมดฟอลโล่ จากนั้นเธอก็กลับมายืนนิ่ง

“อินปล่อยมือทำไมครับ”

“อินจะปิดเกมแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ” พูดจบอินก็ไม่รอฟังว่าเขาจะพูดอะไร รีบออกจากเกมทันที

อินทรา นั่งมองโทรศัพท์ในมืออยู่พักใหญ่ โดยที่เธอไม่ได้รู้ตัวเลยว่า มีหยดน้ำไหลออกมาจากดวงตา ผ่านไปอีกหลายนาที อินก็เดินออกจากห้องเช่า

เธอเดินไปเรื่อยเปื่อย บางครั้งก็ยกฝ่ามือขึ้นมามองดู ก่อนจะมองไปยังผู้คนรอบกาย

ความจริงรูปร่างของอินทราไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่อะไร ถ้ามองดีๆ ออกจะน่ารักด้วยซ้ำ ผมของเธอยาวจนถึงเอว แต่เธอกลับชอบขมวดมันไว้บนหัวอย่างลวกๆ ผิวค่อนไปทางขาวเหลือง ใบหน้าเรียวเล็กปากนิดจมูกหน่อย ตาสองชั้นกลมโต นัยน์ตาโศกเล็กน้อย ไม่ใช่ว่าไม่เคยมีผู้ชายมาจีบเธอ เพียงแต่คนพวกนั้นทนความน่าเบื่อของเธอไม่ได้

ส่วนพวกผู้ชายที่หวังจะหลอกฟัน ก็ทนรอไม่ไหว เพราะอินเป็นคนคิดช้า กว่าจะนึกได้ว่าตัวเองต้องพูดอะไร บางทีก็ใช้เวลาเป็นวันสองวัน

อย่างเรื่องที่เกิดขึ้นในเกม อินยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเธอเป็นอะไร เธอแค่อยากอยู่ใกล้เดมอน อยากได้ยินเสียง ชอบที่เขาจูงมือ พอคิดถึงเดมอนขึ้นมา อินก็ตัดสินใจเดินกลับห้อง คว้าโทรศัพท์ ล็อกอินกลับเข้าไปในเกมอีกครั้ง

“เป็นอะไรไปครับ เกิดอะไรขึ้นกับคุณที่นั่นหรือเปล่า”

พอเข้ามาปุ๊บ อินก็ได้ยินเสียงที่อยากได้ยินทันที จนเธอยิ้มออก แต่กลับลืมตอบคำถามของเขา

“อิน เป็นอะไรไป”

“ปะ..เปล่าค่ะ อินแค่ตกใจที่ได้ยินเสียงคุณ”

“ผมรอคุณอยู่”

มีข้อความขึ้นเป็นภาษาอังกฤษว่า ‘เดมอนต้องการให้คุณติดตาม’ เด้งขึ้นที่หน้าจอของเธอ อินจึงกดรับ จากนั้นเขาก็เข้ามาจับมือเธอเหมือนเดิม

“อินทำผมตกใจ”

“ขอโทษค่ะ”

“ไม่เป็นอะไรครับ ไปกันเถอะ”

เดมอนจูงมืออินขึ้นไปบนเรือ ซึ่งมีเสียงพูดคุยกันเต็มไปหมด

“พวกเขาคุยกันในแชทเวิร์ล คุณถึงได้ยิน คุณเห็นสัญลักษณ์รูปโลกนั่นไหม ถ้าคุณไม่อยากฟังก็แค่กดปิดไป หรือลดเสียงลง ส่วนที่เราคุยกันเรียกว่าไพรเวทแชท จะมีแค่คุณกับผมทำนั้นที่ได้ยินกันและกัน อินเข้าใจไหมครับ”

“เข้าใจค่ะ”

เดมอนพาเธอเดินขึ้นไปบนดาดฟ้าเรือ เพื่อดูภาพบรรยากาศในเกม ไม่รู้ว่าอินคิดไปเองหรือเปล่า แต่เธอรู้สึกโรแมนติกเอามากๆ จนอดจ้องไปยังใบหน้าของเดมอนไม่ได้

ตัวละครเดมอนไม่เพียงแค่มีหน้าตาหล่อเหลา แต่รูปร่างยังดูดีเอามากๆ ยิ่งอยู่ในชุดรัดรูปสีดำพร้อมกับด้านหลังสะพายดาบสีดำเล่มใหญ่ ยิ่งดูเท่และยังดูอันตรายในเวลาเดียวกัน อินมองไปยังผู้เล่นที่ใช้ตัวละครผู้ชายคนอื่นๆ แต่ไม่มีใครดูโดดเด่นเหมือนเดมอนเลยสักคน จนกระทั่งเธอไปเห็นชายหญิงคู่หนึ่งกำลังยืนจูบกัน เธอจึงมองตาค้าง เพราะภาพมันดูสมจริงสมจังมาก จนเธอแทบจะแยกไม่ออก

“ฟังก์ชันในเกมครับ เป็นฟังก์ชันก์ที่ต้องเสียเงินซื้อ” ตอนแรกอินทิรายังไม่เข้าใจ ว่าเดมอนหมายถึงอะไร แต่พอเขาอธิบายเพิ่มเติมเธอถึงได้รู้

“จูบไงครับ ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายชายหรือฝ่ายหญิงก็ซื้อได้ ใช้ได้เหมือนกัน ตอนนี้ของพวกเรามีแค่กอด

พอเดมอนพูดจบ ข้อความก็เด้งขึ้นที่หน้าจอของเธอ ‘เดมอนต้องการกอดคุณ’ อินเลยกดรับ เพียงเท่านั้น เดมอนก็เข้ามากอดเธอราวกับเป็นคู่รัก ภาพที่เห็น ทำให้หัวใจของอินเต้นแรงจนแทบกระดอนออกจากอก รู้สึกร้อนวูบวาบไปตามร่างกายและใบหน้า เธอรู้สึกเหมือนเขากำลังกอดเธอจริงๆ

“อินชอบให้ผมกอดไหม”

“ชะ..ชอบค่ะ” อินทราตอบเสียงสั่น

“ผมก็ชอบกอดคุณ”

น้ำเสียงของเดมอน ทำให้อินเริ่มรู้สึกแปลกๆ เหมือนว่าเวลานี้เขากำลังสัมผัสเธออยู่ ร่างกายรู้สึกหวาบหวิวจนบอกไม่ถูก

พวกเรายืนกอดกันอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งเรือเข้าไปจอดท่า เขาถึงได้ผละออก

“พร้อมจะไปผจญภัยกับผมหรือยังครับ”

“พร้อมค่ะ”

อินถูกจูงมือลงจากเรือ พอลงมาเธอก็เห็นตัวละครผู้หญิงที่เคยเข้ามาจับมือเดมอน ยืนอยู่แถวท่าเรือ และกำลังจะเดินเข้ามาหา

อินไม่รู้ว่าทั้งสองคุยอะไรกัน แต่เธอเริ่มรู้สึกไม่ค่อยดี จนคิดจะกดปิดโหมด

อยู่ๆ ก็มีข้อความเด้งขึ้นหน้าจอ ‘เชิญเข้ากลุ่มแชท’ อินเลยจำต้องกดรับ

“Hola” เหมือนว่าผู้หญิงคนนั้นจะทักทายเธอเป็นภาษาต่างชาติ เธอก็เลยตอบกลับไปด้วยคำทักทายภาษากลางๆ “Hi”

“คุณกดไปที่สัญลักษณ์ตัวอักษร แล้วกอดแปลภาษา AI จะแปลภาษาให้คุณแบบอัตโนมัติครับ” เดมอนบอกเธอ

อินทำตามที่เขาบอก จากนั้นเธอก็ได้ยินคนทั้งสองคุยกันเป็นภาษาไทย

“เดมอน ฉันพึ่งซื้อวีไอพีมา พวกเราเข้าไปเล่นในห้องเซ็กส์พลัสกันไหมคะ” เฮร่า ถาม

“ไม่ดีกว่าครับ ผมอยากพาเพื่อนไปผจญภัย”

“เสียดายจัง ฉันยอมเสียเงินก็เพราะคุณเลยนะเนี่ย”

“คุณลองชวนคนอื่นเถอะครับ ผมต้องขอตัว”

อินถูกพาเดินแยกออกมา จากนั้นเดมอนก็สั่งให้เธอลบแชทกลุ่มเมื่อครู่ทิ้ง

“ห้องเซ็กส์พลัสคืออะไรเหรอคะ” ความจริงอินไม่ได้เป็นคนช่างถาม แต่ไม่รู้ทำไม ครั้งนี้เธอถึงได้ถามออกไป

“ห้องลับที่ต้องจ่ายเงินในราคาแพงถึงจะได้เข้าไป มันเหมือนดินแดนมหัศจรรย์สำหรับใครหลายๆ คน อินอยากเข้าไปไหมครับ ถ้าอินอยากเข้า ผมจะพาเข้าไป”

“อย่าเลยค่ะ คุณพึ่งบอกเองว่ามันต้องใช้เงินมาก”

“สำหรับอิน ไม่มากหรอกครับ”

ได้ยินอย่างนั้น ริมฝีปากของอินทราก็เม้มสนิท รู้สึกเขินขึ้นมาเสียดื้อๆ เธอเลยไม่ได้ตอบเขา

“อินรอผมเดี๋ยวนะ อย่าขยับไปไหน ผมรีล็อก แป๊บเดียว”

“ค่ะ”