สานสัมพันธ์ 6/4

“หืม พร้อมขนาดนั้นเลยเหรอบลู”

เจ๊พราวยิ้มอย่างเอ็นดู อาจจะดูเหมือนคนบ้าผู้ชาย แต่ถ้าบ้าแล้วขยันทำงานถือว่าเป็นแรงบวก ต้องสนับสนุน

“เจ๊ไม่รู้สะแล้ว บลูเนี่ยมันมือพรีเซนต์ ถึงจะเรียนไม่เก่งแต่เรื่องพูดเก่งนี่ไว้ใจบลูได้ บลูพูดหน้าชั้นมาตั้งแต่อนุบาลสองสบายมาก”

บุรฉัตรยืดอกบอกอย่างภาคภูมิใจ สมัยอยู่โรงเรียนเธอเป็นพิธีกรงานโรงเรียนมาแทบทุกงาน

“ดีเลยถ้าบลูมีความสามารถเจ๊จะผลักดันเอง บริษัทกำลังส่งเสริมให้ปั้นเทรนเนอร์รุ่นใหม่เป็นStar Talent ส่งเสริมหน้าใหม่ไฟแรงให้ก้าวมาเป็นเทรนเนอร์คอยสอนตัวแทนใหม่ คนที่ได้รับคัดเลือกมีเงินเดือนให้ด้วยนะ”

“ว้าวมีเงินเดือนให้ด้วยเหรอเจ๊”

ถ้ามีเงินเดือนก็เหมือนเธอมีรายได้ประจำ เยี่ยมเลย

“ใช่มีเงินเดือนให้ และยังมีโค้ดตัวแทนสามารถขายประกันได้ตามปกติด้วย เรียกได้ว่าได้รายได้สองทางเลยนะ และบลูยังจะได้เข้าสำนักงานใหญ่ทุกอาทิตย์ด้วย”

เข้าสำนักงานใหญ่ทุกอาทิตย์งั้นเหรอเธอก็จะได้เจอ ติณห์บ่อยๆน่ะสิ

“เจ๊บลูอยากทำ บลูต้องทำยังไงบ้าง”

นี่น่าจะเป็นทางให้เธอมีโอกาสที่จะได้เจอคุณติณห์บ่อยๆ

ดูสิทางที่เธอกับเขาจะได้บรรจบกันใกล้เข้ามาแล้ว บุรฉัตรยิ้มอย่างยินดี

แบบนี้เรียกว่าความรักทำให้คนดีขึ้นใช่ไหม โอ๊ยอีบลูดีใจ งานก็ดี รักก็ทำท่าจะรุ่งดวงมึงกำลังขึ้นแล้วโว้ยยยย

“หาลูกค้ามาเยอะๆจนผลงานโดดเด่น ทำความเข้าใจกับแผนประกันทุกแผนให้ได้มากที่สุด แล้วที่เหลือก็เตรียมตัว เจ๊จะผลักดันเอง”

บุรฉัตรยิ้มดีใจ ได้สิอะไรก็ทำได้ทั้งนั้นแหละ ถ้ามันจะทำให้เส้นทางรักของเธอกับติณห์เป็นจริงขึ้นมาได้บ้าง

นอกจากงานขายประกันแล้วอีกงานหนึ่งที่ทางแนทตี้ช่วยหาให้คือ งานพริตตี้

เพื่อนที่อยู่ในวงการของแนทตี้แนะนำให้ทำคอมการ์ดหรือโปรไฟล์อันประกอบไปด้วยรูปถ่าย น้ำหนัก ส่วนสูง สัดส่วนของบุรฉัตรไปเสนอ เวลาที่มีงานที่น่าสนใจจะส่งให้

วันนี้ทั้งคู่เลยต้องแต่งหน้าทำผมสวมชุดสวยกว่าปกติเพื่อทำโปรไฟล์ โดยที่แนทตี้เป็นคนแต่งหน้าทำผมให้บุรฉัตรอย่างประณีต

“บลูมึงสวยว่ะ”

แนทตี้จับคางของบุรฉัตรเอียงไปมา ปกติบุรฉัตรก็สวยอยู่แล้วพอวันนี้แต่งหน้าเข้าไปยิ่งสวยกว่าเดิมอีก ตากลมโตหน้าเรียวเล็กปากกระจับได้รูปสวย จมูกงอนสวยทรงแบบสาวเกาหลี

พอแต่งออกมาโดดเด่นมาก นี่เพื่อนเธอสวยกว่าดาราเสียอีก เสียอย่างเดียวมันไม่เรียบร้อยกระโดกกระเดกไปหน่อย ถ้ามันยืนนิ่งๆฉีกยิ้มสวยๆนี่เป็นนางเอกได้เลย แต่พอพูดออกมาแต่ละทีนางร้ายชัดๆ

หรือไม่ก็ตลกหญิง

“สวยพอที่จะเป็นสะใภ้หมื่นล้านได้ไหมมึง”

บุรฉัตรรับกระจกจากเพื่อนมาดู แล้วเอียงซ้ายเอียงขวามองตัวเองอย่างพึงพอใจ นารีมีรูปเป็นทรัพย์คำนี้เคยได้ยินมานาน ความสวยประมาณนี้พอจะหาทรัพย์ได้สักหมื่นล้านไหม

“ก็พอได้อยู่นะมึง ได้ดีแล้วอย่าลืมเพื่อนล่ะ”

แนทตี้ปิดปากหัวเราะอย่างมีจริต แม้เรื่องจริงจะไกลเกินฝัน แต่การได้พูดเล่นกันก็พอทำให้จิตใจกระชุ่มกระชวยแลดูชีวิตมีความหวังขึ้นมาทันที

“โอ๊ย ไม่ลืมหรอกค่ะเพื่อน รับรองถ้าอีบลูได้เป็นคุณนายพิริยะกุลคุณนายบลูคนนี้จะเอามึงไปเป็นเลขา โอเคไหมคะคุณเลขาแนทตี้”

ทั้งสองคนยกมือขึ้นมาแปะกันแล้วหัวเราะอย่างสนุกสนาน

“มาค่ะคุณนายบลู แต่งหน้าทำผมเสร็จแล้วไปเปลี่ยนชุดค่ะ เดี๋ยวเลขาแนทตี้จะถ่ายรูปให้”

แนทตี้ยื่นชุดสูทเข้ารูปให้กับบุรฉัตร เมื่อเธอสวมชุดออกมาแนทตี้ถึงกับเอ่ยปากชม

“มึงแต่งตัวแบบนี้ดูไฮโซมากเลยบลู”

ชุดนี้แนทตี้ลงทุนไปขอยืมมาจากเพื่อนที่เป็นพริตตี้เลยนะ โชคดีที่รายนั้นทำหน้าอกมาทรงโตประมาณบุรฉัตรได้ เพื่อนรักของเธอเลยใส่ชุดนี้ได้พอดี

“สวยเนอะแนทตี้ เดี๋ยวถ้ากูได้เงินค่าคอมมาจะซื้อชุดแบบนี้มาติดตู้ไว้สักสองชุดดีไหม จะได้เอาไว้ใส่ไปประชุมเผื่อได้เป็นStar Talent แบบที่เจ๊พราวบอก”

บุรฉัตรเอียงซ้ายเอียงขวามองตัวเองอย่างพึงพอใจ นี่มึงก็พอจะเป็นไฮโซกับเขาได้เหมือนกันนะบลู ไก่งามเพราะขนคนงามเพราะแต่งจริงๆ แต่คงต้องหาเงินมาซื้อขนสวยๆให้กับตัวเองก่อนนะ

***