ตอนที่9 Killing festival (2)

วันต่อมาเซิฟเวอร์ประเทศไทยเวลา 9.00 น. เขตสลัมของเมืองหลวง

ชายสวมฮู้ดที่เป็น 1 ในกลุ่ม PKer ได้มาที่ตึกร้างตามที่เขาได้นัดกับชายปริศนาเอาไว้ เมื่อเขามาถึงก็เข้าไปภายในตึกทันที

" ว่าไง ได้มารึเปล่า? "

" ได้มาแล้วรายชื่อของ PKK ที่อยู่ในท๊อปแร๊งค์ " ชายสวมฮู้ดยื่นเอกสารเล่มหนึ่งให้ชายปริศนา

" ขอบใจมาก ถ้างั้นก็ขั้นต่อไปเลย "

ชายปริศนายื่นคำขอแลกเปลี่ยนกับชายสวมฮู้ด เมื่อการขอถูกยอมรับชายปริศนาก็มอบเงินจำนวน 500 ล้านเครดิตให้กับชายสวมฮู้ด

" เงินนี่....ให้ชั้นเหรอ? "

" ไม่ได้ให้ไปเฉยๆหรอกนะ นายจงเอาเงินจำนวนนั้นไปตั้งกิลด์ขึ้นมาแล้วก็รับแต่เฉพาะพวก PKer หรือคนที่อยากเป็นด้วยก็ได้อย่างต่ำต้องให้ได้ 300 คนหาให้ได้ในอีก 2 วัน ส่วนเงินที่เหลือก็เอาไปซื้ออาวุธกับไอเทมให้กับพวกสมาชิกในกิลด์ซะแล้วชั้นจะติดต่อไปอีกทีเพื่อจะบอกแผนการขั้นต่อไป "

" แค่นี้เองน่ะเหรอ? "

" ใช่ แค่นั้นก็พอแล้ว เอาล่ะชั้นขอไปจัดการตามแผนของชั้นล่ะนะ " แล้วชายปริศนาก็ออกจากเกมส์ไป

วันเดียวกัน เวลา 18.45 น. ณ กิลด์ฮอลของกิลด์ Avalance กิลด์ที่ขวัญสังกัดอยู่

Guild hall เป็นห้องพักของกิลด์แต่ละกิลด์ที่อยู่ภายในของตึกกิลด์ซึ่งภายในจะมีห้องของสมาชิกกิลด์แต่ละคน ซึ่งขนาดของกิลด์ฮอลนั้นจะขึ้นอยู่กับจำนวนของสมาชิกในกิลด์ แต่ละกิลด์จะต้องจ่ายภาษีกิลด์ตามขนาดของกิลด์ฮอล (ยิ่งใหญ่ยิ่งแพง)

ขวัญกำลังนั่งถอนหายใจอยู่ภายในโถงของกิลด์ฮอลเพราะชนาวินและชิเอริไม่สามารถเข้ามาในเกมส์ได้ซึ่งในขณะนั้นชนาวินกำลังอ่านหนังสืออย่างหนักเพื่อที่จะสอบในอีก 2 วันส่วนชิเอริก็กำลังซ้อมเพื่อแสดงไลฟ์คอนเสิร์ตในวันพรุ่งนี้

" น่าเบื่อจังเลยน้า ไม่มีอะไรทำเลย... "

" เป็นอะไรไปขวัญ เห็นนั่งถอนหายใจมาพักนึงแล้ว? " หญิงสาวผมดำยาวตาคมคนหนึ่งเดินเข้ามาทักขวัญ

" อ๊ะ มาสเตอร์รินวันนี้มาไวจังนะคะ "

" ก็จะมาหาซื้อของซะหน่อยน่ะ ว่าแต่เป็นอะไรงั้นเหรอ? "

" กำลังเบื่อน่ะค่ะว่าวันนี้ไม่มีอะไรทำเลย "

" ไม่ไปปาร์ตี้กับชนาวินเหรอ? "

" หมอนั่นจะมีสอบอีก 2 วันน่ะค่ะ ตอนนี้คงกำลังเคร่งกับการอ่านหนังสืออยู่ "

" งั้นเหรอ ขยันจังนะ "

จากนั้นรินก็นั่งลงเพื่อเซ็คราคาไอเทมที่อยู่ในรายการของร้านฝากขาย

" มาสเตอร์รินจะซื้ออะไรเหรอคะ? "

" ก็อยากจะหาดูอาวุธดีๆสักอันน่ะ "

" เอ๋....ขนาดมี legendary weapon อยู่แล้วยังจะหาของมาแทนอีกเหรอคะ? "

" มันก็ต้องมีของสำรองใช้บ้างสิ Eclipse ของชั้นก็เหมือนเรดควีนของชนาวินนั่นแหล่ะมันมีผลข้างเคียงเวลาใช้สกิลเหมือนกันนะ "

" ถึงอย่างนั้นก็น่าอิจฉาอยู่ดีนั่นแหล่ะค่ะ ชั้นเองก็อยากได้มาใช้มั่งจัง "

" ถ้าได้มาก็ดีนะกิลด์เราคงโหดขึ้นอีกเยอะแต่เสียใจด้วยนะ Legendary weapon ของการ์เดี้ยนน่ะมีเจ้าของไปแล้ว"

" เอ๋? มีแบบนั้นด้วยเหรอคะ? "

ตอนนั้นเองรินก็เปิดข้อมูลของ Legendary weapon ให้ขวัญดู

Legendary weapon ไม่ได้พบเจอกันง่ายๆ มันเป็นเหมือนอีเว้นท์ที่เกิดขึ้นแบบสุ่ม ไม่มีพิกัดและเวลาที่แน่นอน ซึ่งพื้นที่นั้นเรียกว่า Void of honor เมื่อเข้าไปในนั้นแล้วผู้ที่เข้าไปจะต้องต่อสู้กับตนเองที่ใช้ Legendary weapon อยู่หากสามารถเอาชนะได้ก็จะได้อาวุธนั่นมาครอบครอง Legendary weapon มีเพียง 10 ชิ้นเท่านั้นในเกมส์

" ซึ่งเท่าที่ชั้นรู้ในตอนนี้มี Legendary weapon ปรากฎออกมาแล้ว 5 อย่าง

1. Red queen sword ของชนาวิน

2. Eclipse ของริน

3. Arc angle ของการ์เดี้ยนคนหนึ่งในเซิฟเวอร์อังกฤษ

4. Gilgames ของมาเทียลอาร์ททิสคนหนึ่งในเซิฟเวอร์ไอร์แลนด์

5.Ebony & Ivory ของกันสลิงเกอร์คนหนึ่งในเซิฟเวอร์อเมริกา

เท่าที่ชั้นรู้มาก็มีแค่นี้แหล่ะ "

รินอธิบายยืดยาวจนขวัญหลับไปจากนั้นรินก็ปลุกขวัญให้ตื่นโดยการปิดจมูกซึ่งขวัญก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะหายใจไม่ออก จากนั้นรินก็นั่งดูรายการไอเทมต่อไป

" อืม...รู้สึกว่าวันนี้มีของถูกซื้อไปเยอะเหมือนกันแฮะ " รินเห็นรายการไอเทมที่ถูกขายไป

" อาจจะเพราะระบบกิลด์วอร์กำลังใกล้เข้ามามั้งคะ "

" อือ ท่าจะจริงเพราะวันนี้ชั้นเห็นคนมาสมัครเข้ากิลด์ที่โถงชั้นล่างกันเยอะมากเลยนะ "

" งั้นพวกเราเองก็หาคาเพิ่มกันเถอะค่ะ "

" เรื่องนั้นไม่จำเป็นหรอก แค่เธอดึงตัวชนาวินมาได้ก็พอแล้ว "

" ชั้นก็เคยชวนแล้วนะคะแต่เค้าไม่สนใจเลย "

" จะไปยากอะไรล่ะ เอาตัวเข้าแลกสิเอาตัวเข้าแลก " รินยิ้มแบบน่าสงสัย

" จ..จะไปทำแบบนั้นได้ยังไงล่ะค้า...........!! "

ด้านชนาวินที่อ่านหนังสืออย่าหนักก็กำลังหยุดพักสายตาครู่หนึ่ง เขายืดตัวเพื่อให้หายปวดหลังแล้วหันไปมองวิชั่นเกียร์ที่วางอยู่บนหัวเตียงในตอนนั้นชนาวินไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเขาเองกำลังเดินเข้าไปใกล้มันเรื่อยๆแต่เขาก็เรียกสติกลับมาได้

" ไม่ได้ๆ ต้องอดทนอีก 2 วัน " แต่หลังจากนั้นเค้ากลับเข้าเว็บบอร์ดของเกมส์

ในเว็บบอร์ดของเกมส์เข้าได้เจอกับกระทู้หัวข้อหนึ่งซึ่งเนื้อหาของมันคือประกาศรับพวก PKer เข้าร่วมกิลด์

" พวกเลวๆก็ต้องอยู่ร่วมกันสินะ " ชนาวินไม่ได้สงสัยอะไรกับเรื่องนี้เลย

เวลาเดียวกัน ณ ห้องเช่าห้องหนึ่งในตัวเมืองเชียงใหม่

ภายในห้องพักถูกปิดม่านและปิดไฟจนแทบมืดสนิทซึ่งมีเพียงแสงไฟจากจอคอมพิวเตอร์ที่ให้แสงสว่างที่นั่นมีชายคนหนึ่งกำลังดูข้อมูลบางอย่างอยู่

" อืม...พวกที่เลเวลต่ำกว่า 50 คงไม่มีปัญหาอะไรที่เหลือก็มีแค่ 30 คนสินะ ว่าแต่จะส่งไปที่ไหนดีล่ะเนี่ย...."

ชายคนนั้นกำลังเช็คสถานที่ต่างๆจากแผนที่ซึ่งลักษณะของแผนที่นั้นเหมือนกับแผนที่โลกเป็นอย่างมาก จากนั้นชายคนนั้นก็แสยะยิ้มออกมา

" โอเค ตามนี้แหล่ะ ดูสิว่าพวกแกจะรอดมาได้ยังไง... "

2 วันต่อมา เวลา 12.15 น. ณ สถานีรถไฟฟ้าสยาม

ชนาวินกำลังจะขึ้นรถไฟฟ้าเพื่อกลับไปที่บ้านแต่ก่อนหน้านั้นเข้าก็เข้าไปเดินที่ Digital gate square เพื่อหาซื้ออุปกรณ์ของวิชั่นเกียร์ ในขณะที่กำลังเดินดูของอยู่นั้นก็มีคนมายืนมองเขาแต่ชนาวินไม่รู้ตัว

" ชนาวินจะซื้อวิชั่นเกียร์เหรอ? " คนที่ยืนมองเขาพูดทักทำให้ชนาวินถึงกับสะดุ้ง

" ธ...เธอคือ...!? "

" ชั้น เมย์ ไงพวกเราอยู่คลาสเดียวกันจำไม่ได้เหรอ? "

" อ...เอ่อ โทษทีนะชั้น....."

" ไม่เป็นไรๆ ปกติชนาวินไม่ค่อยได้คุยกับใครนี่นา แล้ว....จะซื้อวิชั่นเกียร์เหรอ? "

" แค่จะมาซื้ออุปกรณ์น่ะ ที่บ้านชั้นมีอยู่แล้ว "

" เอ๋..ไม่จริงน่ะ ชนาวินเล่นเกมส์ด้วยงั้นเหรอ? "

ชนาวินทำท่าเขินอายเล็กน้อยเพราะไม่คิดว่าจะถูกเพื่อนมาเห็นตอนที่เลือกซื้ออุปกรณ์ในการเล่นเกมส์ แต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนักแล้วก็เดินเลือกอุปกรณ์ต่อไป

" อือ...เท่าที่ดูราคามันก็ไม่แพงเท่าไหร่นะวิชั่นเกียร์เนี่ย "

" เพราะว่าเกมส์ UUO มีเซิฟเวอร์อยู่ทุกประเทศไงล่ะ ราคาของมันเลยไม่แพงเพราะทุกคนจะได้เล่นมันได้ "

" แล้วถ้าเข้าไปเล่นเกมส์เราจะสร้างตัวละครได้ยังไงกันล่ะ? "

" วิชั่นเกียร์น่ะจะมีตัวแสกนใบหน้าของเราซึ่งมัจจะกลายเป็นใบหน้าของตัวละครในเกมส์ สิ่งที่เราสามารถปรับแก้ในเกมส์ได้มีแค่ขนาดของร่างกางเท่านั้นแหล่ะ ที่ทำแบบนี้ก็เพราะป้องกันพวกหลอกลวงที่ชอบข้ามเพศน่ะ " (เช่นชายเล่นเป็นหญิง)

จากนั้นชนาวินก็อธิบายเรื่องต่างๆเกี่ยวกับวิชั่นเกียร์ให้เมย์ฟัง เขาอธิบายอยู่ราวครึ่งชั่วโมง

" ระบบคร่าวๆก็มีเท่านี้แหล่ะ " หลังจากที่ชนาวินพูดจบเมย์ก็ยิ้มและหัวเราะเบาๆ

" ม..มีอะไรเหรอ? "

" เปล่าหรอก ชั้นแค่ไม่คิดว่าชนาวินจะเป็นคนพูดเก่งขนาดนี้นะเนี่ย " คำพูดของเมย์ทำเอาชนาวินเขินหน้าแดง

" เอาล่ะตัดสินใจละ "

ทันใดนั้นเมย์ก็เดินไปหยิบวิชั่นเกียร์กล่องหนึ่งมา

" ชั้นซื้อเจ้านี่ก็แล้วกัน "

" อ..เอาจริงเหรอ? "

" ฟังจากที่ชนาวินพูดแล้วมันน่าสนุกดีน่ะเลยอยากจะลองเล่นดูแต่คำขออยู่หนึ่งอย่าง "

" อะไรเหรอ? "

" นายต้องสอนชั้นเล่นด้วยนะได้มั้ย? "

" ได้สิไม่มีปัญหา "

" สัญญาแล้วนะ "

จากนั้นเมย์ก็ซื้อวิชั่นเกียร์แล้วทั้งคู่ก็ออกจากร้านแล้วเดินขึ้นยังสถานีรถไฟฟ้า

" ชั้นจะไปสายสีลมแล้วนายล่ะ? "

" ชั้นจะย้อนไปอนุสาวรีย์น่ะ "

" โอเคงั้นแยกกันตรงนี้นะ อ๊ะ จริงสิชั้นขอเรียกนายว่าวินเฉยๆได้มั้ย? "

" ได้ ตามสบายเลย "

" ถ้างั้นไว้เจอกันในเกมส์นะ บาย "

แล้วทั้งสองก็แยกกันไป ระหว่างทางกลับบ้านชนาวินก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไปตลอดทางและเมื่อถึงบ้านเขาก็อาบน้ำและทานข้าวจนเรียบร้อยจากนั้นก็ล๊อคบ้านแล้วเดินขึ้นไปยังห้องนอนของตัวเอง

" เอาล่ะ ขอชดเชยในช่วง 3 วันที่ผ่านมานี่หน่อยเถอะ " ชนาวินพูดแล้วเข้าเกมส์ไป

เมื่อเข้ามาในเกมส์ชนาวินก็ถูกแสงของดวงอาทิตย์ส่องใส่ดวงตาจนแทบมองไม่เห็น

" อะไรเนี่ย ทำไมวันนี้เมืองหลวงแดดแรงจัง? "

เมื่อม่านตาของเขาเริ่มปรับแสงได้เขาก็พบว่าตัวเองอยู่ริมทะเลสาปแห่งหนึ่ง

" ที่นี่มัน.....ที่ไหนกันเนี่ย................!! "

To be continued