ตอนที่2 Boy meet Girl

2 ปีให้หลัง 

     แม้ว่าจะเกิดเหตุการณ์รุนแรงขึ้นในการทดสอบเกมส์ UUO ดร.,มิคอท ที่เป็นผู้คิดค้นวิชั่นเกียร์และเป็นผู้ริเริ่มโครงการ UUO ก็ปิดข่าวเรื่องที่เกิดขึ้นและยังพัฒนาตัวเกมส์ต่อไป จนในที่สุดตัวเกมส์ก็ถูกพัฒนาขึ้นมาจนสมบูรณ์ทำให้เป็นที่ฮือฮาไปทั่วโลก และ ดร.มิคอท ก็จัดแถลงการณ์เปิดตัวเกมส์ UUO อย่างยิ่งใหญ่ ภายในงานเธอถูกเหล่านักข่าวรุมล้อมเพื่อสัมภาษณ์

วันที่ 25 สิงหาคม ปี ค.ส. 2102 ณ ตึก World trade center 2 นิวยอร์ค สถานที่จัดงานแถลงข่าวเปิดตัว Union Universe Online 

" ยินดีด้วยนะครับ ดร.มิคอท ที่สามารถพัฒนาเกมส์นี้ได้สำเร็จ "

" ขอบคุณค่ะ " มิคอทตอบด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

" วิชั่นเกียร์คืออุปกรณ์การเล่นเกมส์แบบใหม่สินะคะ?" 

" จริงๆแล้วชั้นไม่ได้แค่สร้างมันขึ้นมาเพื่อเล่นเกมส์อย่างเดียวหรอกนะคะ แต่สร้างมันขึ้นมาเพื่อให้เหล่าผู้ป่วยหรือผู้พิการที่ไม่สามารถออกไปสู่โลกภายนอกได้ใช้มันเพื่อพบปะผู้คนในโลกภายนอกบ้าง "

คำตอบของมิคอททำให้ตัวเธอดูดีมากนักข่าวแต่ละคนต่างรู้สึกชื่นชมในตัวของมิคอทเป็นอย่างมาก การสัมภาษณ์ยังคงมีต่อไปจนกระทั่งมาถึงคำถาม คำถามหนึ่ง

"  ไม่ทราบว่าเหล่าผู้ร่วมทดสอบกว่า 300 คนในตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างคะ " เมื่อคำถามนี้ดังขึ้นก็ทำให้มิคอทถึงกับหน้าซีดอย่างเห็นได้ชัด แต่เธอก็พยายามยิ้มกลบเกลื่อน

" พวกเค้าถูกตั้งให้เป็น Games Master ค่ะ เนื่องจากตัวเกมส์มีเซิฟเวอร์อยู่ในทุกประเทศทั่วโลกทางเราจึงไม่สามารถดูแลได้อย่างทั่วถึงจึงต้องให้ผู้ทดสอบเป็นผู้ดูแลเซิฟเวอร์ของประเทศตนเอง"

ประเทศไทย วันที่ 30 กันยายน ปี ค.ส.2102 ณ อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ เวลา 8.30 น.

     ทีวีจอยักษ์ที่ถูกติดตั้งไว้ที่นั่นกำลังฉายโฆษณาของเกมส์ UUO ที่กำลังโด่งดังอยู่ในขณะนั้น ในกลุ่มคนที่กำลังเร่งรีบที่จะเดินทางไปทำงานและไปโรงเรียนมีชายหนุ่มผมสีเงินคนหนึ่งยืนดูโฆษณานั้นอยู่บนทางข้ามจนโฆษณาจบ เมื่อจบเขาก็ส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะหยิบหูฟังขึ้นมาสวมและเดินไปยังสถานณีรถไฟฟ้า เขาขึ้นรถไฟที่เข้ามายัง

สถานณีในทันที ในชั่วโมงเร่งด่วนภายในรถไฟนั้นมีผู้คนแออัดอย่างมา ชายคนนั้นพยายามเบียดเสียดกับผู้อื่น

" สถานณีต่อไปสยาม Next station siam "

เมื่อเสียงประกาศดังขึ้นเขาก็รีบขยับตัวไปยังฝั่งขวาของรถเพื่อเตรียมที่จะลง เมื่อรถเทียบชานชาลาคนจำนวนมากก็พากันลงที่สถานณีนี้รวมถึงชายผมสีเงินด้วย เมื่อลงจากสถานณีเขาก็เดินทางไปยังมหาวิทยาลัยที่เขาเรียนอยู่ คลาสเรียนของเขาเริ่มตอน 9 โมง ในช่วงที่เรียนเขานั่งทำหน้าเบื่อหน่ายตลอดคลาสจนกระทั่งจบคลาสในเวลา 12.00 น.

" เฮ้อ จบแล้วๆ อุตส่าห์ตื่นเช้ามาเพื่อเรียนแค่วิชาเดียวเนี่ยนะเซ็งสุดๆ " นักศึกษาในห้องเรียนบ่น

" นี่มันก็แค่วอร์มเครื่องเท่านั้นแหล่ะ บ่ายนี้อย่าลืมไปรวมตัวที่พาราก้อนก็แล้วกัน "

" เอ้อ จริงสิวันนี้นี่หว่า ลืมไปเลยนะเนี่ย "

" ชั้นอุตส่าห์ไปจองตั๋วให้นะยะ ถ้าลืมล่ะน่าดู "

นักศึกษากลุ่มนึงคุยกันเสียงดังชายหนุ่มผมสีเงินฟังพวกเขาพูดจนจบแล้วลุกขึ้นพร้อมสะพายกระเป๋า

" อ๊ะ จริงสิชวนวินไปด้วยดีกว่า ชนาวิน ชนาวิน " นักศึกษาหญิงคนหนึ่งเรียกชื่อของชายหุ่มผมเงินทำให้เขาต้องหยุดแล้วหันไปมอง นักศึกษาหญิงคนนั้นก็เดินเข้ามาหาเขา

" วันนี้พวกเราจะไปดูคอนเสิร์ตของชิเอริกัน นายสนใจไปด้วยกันกับพวกเรามั้ย? " นักศึกษาหญิงถาม

" จะไปชวนมันทำไมว้า ชั้นไม่เคยเห็นมันไปไหนกับใครสักที " นักศึกษาชายคนหนึ่งพูด ชายผมสีเงินเหล่ไปมองชายที่พูดครู่นึงก่อนที่จะพูด

" โทษทีพอดีชั้นมีธุระน่ะพวกเธอไปกันเถอะ "

ชายหนุ่มพูดแล้วเดินออกจากห้องเรียนไป หลังจากนั้นเขาก็มาที่สถานณีรถไฟฟ้าสยามและได้เห็นแผ่นป้ายคอนเสิร์ตที่กำลังจะจัดขึ้นในช่วงบ่ายถูกติดอยู่ที่ลานด้านหน้าของพาราก้อน แต่เขาก็ไม่สนใจแล้วขึ้นรถไฟฟ้ากลับมาที่อนุสาวรีย์เพื่อเดินทางกลับบ้าน

" กลับมาแล้วครับ " ชายหนุ่มพูดทันทีเมื่อเปิดประตูเข้าบ้านแต่ก็ไร้ซึ่งเสียงตอบรับ

" บ้ารึเปล่านะเรา รู้ทั้งรู้ว่าไม่มีใครอยู่สักคน "

ชายหนุ่มเข้ามาในบ้านแล้วถอดรองเท้ากองไว้บนพื้น เขาโยนกระเป๋าลงบนโซฟาในห้องนั่งเล่นแล้วนั่งลงบนโซฟา เขามองไปที่รูปใบหนึ่งซึ่งตั้งอยู่บนตู้โชว์ขนาดเล็กตรงผนังห้องซึ่งรูปใบนั้นเป็นรูปครอวครัวของเขา ชายหนุ่มรู้สึกเหงาเล็กน้อยที่ต้องอยู่บ้านคนเดียว เขาถอนหายใจยาวหนึ่งครั้งก่อนที่จะลุกขึ้นไปล๊อตประตูหน้าบ้าน

" ถึงจะยังกลางวันอยู่ก็เล่นสักหน่อยแล้วกัน "

ชายหนุ่มเดินขึ้นไปยังห้องนอนของตัวเองบนชั้น 2 ภายในห้องมีวิชั่นเกียร์วางอยู่บนเตียง เขาหยิบมันขึ้นมาแล้วนั่งลงบนเก้าอี้ที่โต๊ะอ่านหนังสือ เขาเปิดการทำงานของวิชั่นเกียร์และมันทำให้เขาเข้าไปยังเกมส์ UUO เมื่อเขาเข้ามาในเกมส์เขาก็เปิดรายชื่อเพื่อนขึ้นมา

" ไม่ออนเลยสักคนแฮะคงจะไปดูคอนเสิร์ตล่ะมั้ง ช่างเถอะไปโซโล่ก่อนก็แล้วกัน "

ชายหนุ่มเดินทางไปยังดันเจี้ยนที่เป็นป่าแห่งหนึ่ง ทันทีที่เขาก้าวเท้าเข้าไปในเขตดันเจี้ยนก็มีมอนสเตอร์ปรากฎตัวมาโจมตีเขาทันที แต่ดูเหมือนว่าระดับเลเวลของเขาจะสูงกว่ามอนสเตอร์ในดันเจี้ยนมากทำให้เขาจัดการพวกมันได้อย่างง่ายดาย

" แบบนี้เสียเวลาเปล่า วิ่งรวดเดียวให้ถึงบอสเลยก็แล้วกัน "

เขาหยิบไอเทมอย่างนึงออกมาชื่อของมันก็คือ Stealth Potion ผลของมันสามารถทำให้ผู้ใช้เคลื่อนที่ได้รวดเร็วขึ้นและสามารถผ่านมอนสเตอร์ได้โดยที่ไม่โดนโจมตี เขาวิ่งยาวรวดเดียวไปถึงห้องบอสของดันเจี่ยนนี้และพบว่ามีผู้เล่นกลุ่มหนึ่งกำลังต่อสู้กับบอสอยู่

" มีคนมาก่อนแล้วงั้นเหรอ? ช่างเถอะรอให้พวกนั้นไปแล้วเราค่อยจัดการตัวต่อไปก็แล้วกัน " ชายหนุ่มแอบดูอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ใกล้ๆกับพื้นที่ต่อสู้ ไม่นานนักบอสก็ถูกจัดการมีผู้เล่นคนหนึ่งดีใจกว่าเพื่อน

" สำเร็จแล้ว สำเร็จแล้ว ในที่สุดก็ผ่านเควสแล้ว!! " ผู้เล่นหญิงคนหนึ่งดีใจกระโดดโลดเต้นใหญ่

" เอ้า รีบไปเก็บไอเทมเควสซะสิจะได้กลับกัน "

" ค่า..." 

ผู้เล่นหญิงรีบเข้าไปเก็บไอเทมที่ตกอยู่ ในตอนนั้นเองที่ผู้เล่นซึ่งเป็นหัวหน้ากลุ่มได้ทำการยกเลิกปาร์ตี้ทำให้

ไอเทมเควสหายไป

" เอ๋? เดี๋ยวสิทำไมถึง...? " ผู้เล่นหญิงตกใจมาก เธอหันกลับมามองพวกเพื่อนแต่คนพวกนั้นกำลังเงื้ออาวุธเพื่อที่จะโจมตีใส่ผู้เล่นหญิงคนนั้น ผู้เล่นคนหนึ่งโจมตีใส่เธอจนกระเด็นออกไปไกล

" ท...ทำไมถึงทำแบบนี้ล่ะคะ? "

" ฮะๆ โทษทีๆ บังเอิญว่าพวกเรากำลังจะไปล่าบอสที่ให้ของแรร์ราคาแพงน่ะเลยอยากจะเพิ่มเปอร์เซ็นต์ในการดรอปซะหน่อย "

" เพิ่มเปอร์เซ็นต์? หรือว่าพวกคุณจะเป็น!? " 

ในตอนที่ผู้เล่นหญิงกำลังจะโดนโจมตีชนาวินก็เข้ามาใช้ดาบบล๊อคการโจมตีเอาไว้ได้ทัน

" ค....ใครกันน่ะ!? "

" โชคดีจริงที่ผลของไอเทมยังไม่หมด " ชนาวินกระแทกคนที่โจมตีออกไป จากนั้นเขาก็หันไปมองผู้เล่นหญิง

" เมื่อกี้พวกนายพูดว่าเพิ่มเปอร์เซ็นต์สินะ กฎของเกมส์บออกไว้ว่าผู้เล่นที่มีสถาณะเป็น PKers (Player Killer) จะมีโอกาสได้รับไอเทมแรร์เพิ่มขึ้น ชั้นขอเดาว่าพวกนายอยากจะเป็นแบบนั้นสินะ " ชนาวินพูด

" ช..ใช่แล้ว พวกเราอยากได้แรร์ไอเทมบ้างน่ะ "

" อยากได้จนถึงกับต้องหลอกคนอื่นมาฆ่าเลยเนี่ยนะ? "

" พ...พวกเราพึ่งเคยทำเป็นครั้งแรกเองนะ "

ถึงจะได้ยินแบบนั้นแต่ชนาวินก็สังเกตเห็นความผิดปกติที่ชื่อของผู้เล่นกลุ่มนั้น

" คงเสียเงินไปไม่น้อยสินะกับไอเทมเปลี่ยนสีชื่อน่ะจริงๆแล้วไม่ต้องเปลี่ยนก็ได้นะสีแดงก็เป็นสีที่สวยดีออก "

" ชิ ความแตกจนได้ แต่ก็ดีแล้วมีคนมาให้ฆ่าถึง 2 คนแบบนี่เปร์เซ็นต์คงเพิ่มอีกบานเลย " พวกกลุ่มนักฆ่า เข้าล้อมชนาวินและผู้เล่นหญิงเอาไว้

" คิดว่าทำได้....ก็ลองดูสิ " ชนาวินยิ้ม

พวกนักฆ่ากระโจนเข้าใสทั้งคู่ ชนาวินชักดาบของตนออกมาจากด้านหลังแล้วแทงลงไปที่พื้นทำให้เกิดคลื่นพลังกระแทกกลุ่มนักฆ่าจนกระเด็นออกไป จากนั้นชนาวินก็บิดที่ด้ามดาบเหมือนการบิดคันเร่งของมอเตอร์ไซต์ทันใดนั้นดาบก็มีเสียงดังเหมือนเครื่องยนต์พร้อมเปลี่ยนเป็นสีแดง

" ดาบนั่นมัน...Red Queen!! แกมีของแรร์ระดับนั้นอยู่กับตัวด้วยเหรอ!! "

" ถูกต้อง ถ้าอยากได้ชั้นจะยกให้แต่หลังจากที่เอาชนะชั้นได้ก่อนนะ "

ในตอนนั้นเองกลุ่มนักฆ่าก็เล็งเป้าหมายไปที่ชนาวินเพราะต้องการดาบของเขา ทันใดนั้นชนาวินก็ดึงดาบของเขาขึ้นมาจากพื้นแล้วตรงเข้าไปโจมตี การโจมตีของเขารุนแรงมากการฟันเพียงครั้งเดียวสามารถจัดการเป้าหมายได้ในทันที

" ม...ไม่จริงน่ะเป็นไปไม่ได้!! " หัวหน้ากลุ่มนักฆ่าตกใจมากเพราะกลุ่มของตัวเองถูกจัดการด้วยการโจมตีเพียงไม่กี่ครั้ง และทันใดนั้นชนาวินก็ใช้ดาบแทงเข้าไปที่กลางหน้าอกของหัวหน้ากลุ่ม

" จะบอกอะไรให้อย่างนะ ดาบนี่น่ะใช้ได้เฉพาะคนที่เลเวล 80 ขึ้นไปเท่านั้นไม่งั้นสกิลของดาบจะไม่ทำงาน "

" ป....80 แค่เดือนเดียวเองน่ะเหรอ!? "

" ใช่ บังเอิญชั้นว่างเยอะน่ะ " ชนาวินพูด

หลังจากที่ถูกจัดการศพของกลุ่มนักฆ่าทั้งหมดก็หายไปหลงเหลือไว้เพียงแต่ไอเทมที่อยู่ภายในตัวของพวกเขา ผู้เล่นหญิงจ้องมองชนาวินด้วยความตกตะลึงแต่ทันใดนั้นเองก็มีหน้าต่างเชิญให้ร่วมปาร์ตี้ปรากฎขึ้นมา

" น...นี่มัน? "

" จะทำเควสไม่ใช่เหรอ? ตอบรับซะสิ "

ชนาวินเข้าร่วมปาร์ตี้กับผู้เล่นหญิงและสามารถจัดการบอสได้อย่างง่ายดาย ผู้เล่นหญิงสามารถผ่านเควสได้เพราะการช่วยเหลือของชนาวิน หลังจากเก็บไอเทมเควสแล้วเธอก็กำลังจะกล่าวขอบคุณทว่าชนาวินได้ยื่นคำขอแลกเปลี่ยนเสียก่อน เขายกไอเทมสวมใส่ทั้งหมดของกลุ่มนักฆ่าให้กับเธอ

" บ...แบบนี้จะดีเหรอคะ? "

" เอาน่าถือเป็นค่าทำขวัญก็แล้วกัน "

ทันทีที่แลกเปลี่ยนเสร็จชนาวินก็ออกจากปาร์ตี้ไป เขาหยิบผลึกวาร์ปออกมาแล้วเริ่มทำการวาร์ป

" คุณชื่ออะไรคะ? " ผู้เล่นหญิงถาม

" ชนาวินครับ คราวหน้าจะเลือกคนช่วยก็ระวังด้วยนะครับ " เมื่อพูดจบเขาก็หายไป

" คุณ...ชนาวินสินะ " เธอยิ้มด้วยใบหน้าที่แดงเล็กน้อย ทันใดนั้นเองก็มีเสียงกริ่งดังขึ้น

" ด..เดี๋ยวสิถึงเวลาแล้วเหรอ!? " 

ผู้เล่นหญิงรีบออกจากเกมส์ในทันที เจ้าของตัวละครนั้นเป็นหญิงสาวที่มีเส้นผมสีฟ้าอ่อน gTvเล่นอยู่ภายในห้องแต่งตัวของสถานที่แห่งหนึ่ง เธอรีบแต่งตัวอย่างเร่งรีบ

" ชิเอริ อีก 5 นาทีนะเตรียมตัวเสร็จรึยัง? "

" ค่า เสร็จแล้วค่า.... " หญิงสาวพูด หลังจากนั้นเธอก็ออกจากห้องแต่งตัวแล้วเดินไปตามทางเดิน

" ชิเอริพร้อมแล้วนะ? "

หญิงสาวพยักหน้าตอบกลับ แล้วเธอก็ก้าวขึ้นเวทีคอนเสิร์ตเพื่อทำการแสดงของเธอ

To be continued