Ep1 จุดเริ่มต้น

"เราได้ตัวเธอมาเเล้วครับนายย" เสียงเข้มของกลุ่มชายฉกรรจ์กลุ่มหนึ่งเอ่ยขึ้นท่ามกลางความสั่นเทาของร่างบางที่ถูกคลุมศีรษะอยู่ด้วยความกลัว

"ฮรึก ปล่อยฉันนะ! ปล่อยฉันนนน ปล่อย!!" เสียงเล็กตะโกนในความมืดภายใต้ผ้าคลุม

ชายชุดดำถอดผ้าคลุมหัวอเกนออก แต่ต้องตกใจเพราะเจอกับคนที่ไม่เห็นหน้ากันมาเเล้วเป็นปีแต่วันนี้กลับมาลักพาตัวเธอ

"ไงสาวน้อย ไม่เจอกันนานเลยนะ" เสียงเย็นชากล่าวออกมาราวกับคนไม่รู้จักกัน

"พะ พี่คินณ์" เธอแทบไม่เชื่อว่าเขามายืนอยู่ตรงนี้ ผู้ชายคนนี้คือแฟนเก่าที่แสนเลวของเธอเอง

"ใช่ฉันเอง" มาเฟียหนุ่มตอบเสียงราบเรียบแววตาเย็นชาต่างจากอดีตแฟนหนุ่มของเธออย่างสิ้นเชิง

"พี่จับอเกนมาทำไม ปล่อยนะ!" เธอขลุกดิ้นพยายามแกะเชือกที่มัดมือเธอออกและตะโกนด้วยความโมโหอย่างลืมตัวว่าตอนนี้ตัวเองเป็นเพียงลูกไก่ในกำมือของเขา จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด!

"อยากรู้มั้ยทำไม? หึ" เขายิ้มเยาะอย่างเจ้าเล่ห์ ภาคินจับบีบคางสาวสวยให้เงยหน้าขึ้นมามองหน้าเค้า

"เพราะเธอคือน้องสาวเพื่อนรักฉันไงล่ะ" พูดจบก็สะบัดหน้าเธอไปอีกทางจนเธอน้ำตาคลอ

"ต่อไปนี้เธอต้องอยู่กับฉันจนเธอต้องอยากตายเลยล่ะ ฉันจะทำให้เธอรู้ว่านรกเป็นยังไง" เขาเอ่ยเสียงเข้มพรางจ้องหน้าเธอด้วยแววตาเย้ยหยันอย่างเก็บไม่มิด

"ฮรึก พี่มันคนใจร้าย ทำไมพี่ต้องเปลี่ยนไปด้วย หนูไม่เข้าใจเลย" เธอร้องไห้ทั้งน้ำตาหนึ่งปีที่ผ่านมาเขาทำอะไรมาถึงเปลี่ยนไปเช่นนี้

"พี่คินณ์ที่แสนดีของหนูหายไปไหน" เธอมองเขาทั้งน้ำตาอย่างตัดพ้อ แฟนแสนดีคนนั้นของเธอเขาไปไหนแล้ว ทำไมตอนนี้มีเพียงผู้ชายใจร้ายตรงหน้าเธอคนนี้กลับมาแทน

"หยุดพูดถึงอดีตห่าเหวนั่นซะ! ฉันรำคาญเรื่องไร้สาระนั่นเต็มทนแล้ว!" เขาตะคอกออกมาเสียงดังจนเธอสะดุ้งตกใจ

"ไม่!! หนูจะพูดพี่ไม่มีสิทธิ์มาห้าม!" เธอตะคอกกลับไปหวังว่าเขาจะมีสติ

"หึ สิทธิ์การเป็นผู้ชายคนแรกของเธอไงล่ะสาวน้อย" มือหนาบีบปลายคางเล็กจ้องเข้าที่ดวงตสกลมโตของเธอด้วยแววตาดูถูกเธอราวกับลืมไปแล้วว่าเคยรักกันมากแค่ไหน

"พี่อย่ามาพูดอะไรแบบนี้นะ น่ารังเกียจ!"

"แล้วมันจริงมั้ยล่ะ ก็เธอนอนแหกขาให้ฉันเอาตลอดเวลา 3 ปีเลยนิ คอนโดตัวเองก็ไม่เคยกลับ ติดผู้ชายไปวันๆ" เขาพูดเย้ยหยันเธอเมื่อครั้งอดีตที่เคยรักกัน

เพี๊ยะ!! เสียงอะเกนตบหน้ามาเฟียหนุ่มอย่างแรงพร้อมตะโกนแสกหน้าเขากลับไป

"พี่อย่ามาพูดอะไรแบบนี้นะ ขยะแขยง" คราวนี้เป็นเธอที่มองหน้าเขาอย่างรังเกียจ

"ขยะแขยงยังไงฉันก็ผัวเธอ คืนนี้ฉันจะทบทวนความจำให้เธอเองจะได้จำได้สักทีว่าฉันผัวเธอแล้วก็ห้ามมาพูดว่าฉันไม่มีสิทธิ์ทั้งที่ฉันเอาเธอจนหลวม ตั้งเเต่เลิกกันไปเอามากี่คนเเล้วล่ะ พังหมดแล้วมั้ง" เขากระตุกยิ้มมุมปากแววตาลอบมองร่างกายของเธออย่างดูถูกจนเธอถลึงตาใส่

"พี่มันเลว" เธอพูดตัดพ้อทั้งน้ำตา

"หึ ฉันเลวได้มากกว่านี้อีก" เขาเช็ดเลือดมุมปากใช้ลิ้นดันกระพุ่งแก้มมองเธออย่างโกรธเคือง

"จำคืนนี้ไว้ให้ดี แล้วอย่ามาท้าทายคนอย่างฉัน" เขาพูดเสียงรอดไรฟัน

"เอาตัวเธอไปไว้ห้องฉันเดี๋ยวฉันตามไป" เขาหั่นมาสั่งลูกน้อง

"ครับนาย" ลูกน้องโค้งหัวเเล้วพาอเกนไป

"แล้วอย่าให้เธอเป็นรอย เดี๋ยวนางบำเรอฉันไม่อร่อย" จ้องมองหน้าอกอวบของเธออย่างไม่วางตา

"ครับนาย"

อีกฝั่งของวายุ

"ได้เรื่องยังไงบ้าง!?" เขาหันมาทางลูกน้องคนสนิทที่เดินเข้ามาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

"เราเจอ GPS จากสร้อยคอของคุณหนูแล้วครับนาย" เจคมือขวาคนสนิทตอบมาเฟียหนุ่ม

"น้องสาวกูอยู่ที่ไหน!?" เขาอยากจะรู้ใจจะขาด ตอนนี้เขาร้อนรนแทบบ้ากลัวว่าน้องสาวผู้เป็นที่รักจะเป็นอะไรขึ้นมา

"เอ่อ.." เจคพูดเสียงละล่ำละลัก

"กูถาม!!!" เขาพูดอีกครั้งด้วยเสียงเกรี้ยวกราด

"บ้านคุณภาคินณ์ครับ!" มือขวาหนุ่มตอบเสียงเข้มเมื่อผู้เป็นนายเริ่มที่จะโกรธเพราะเขาลีลาที่จะตอบคำถามเจ้านาย

"ไอ้ภาคินณ์ ไอ้เพื่อนชั่ว!" มาเฟียหนุ่มขบกรามแน่น โกรธที่อดีตเพื่อนรักลักพาตัวน้องสาวคนเดียวของเขาไป และใช่ว่าเขาจะไม่รู้ว่าจุดประสงค์ที่มันพาตัวอเกนไปเพราะอะไร

หากไม่ใช่เพราะต้องการแก้แค้นตัวของเขาเอง...

"นายครับ ผมเกรงว่ามันจะเป็นเหมือนเรื่องคุณนิน" เจเคไม่อยากพูดมากนัก

"เตรียมอาวุธกำลังคนกูจะบุกบ้านมัน" วายุพูดเสียงรอดไรฟันอย่างโมโห

"นายครับเราว่า เอ่อ ใจเย็นก่อน อย่าวู่วาม" ลูกน้องคนสนิทกล่าวเตือนสติเจ้านายหนุ่ม

"มึงจะให้กูใจเย็นได้ยังไง น้องกูหายทั้งคน!" วายุหันมาตวาดใส่ลูกน้องคนสนิทอย่างโมโหและลืมตัว

Rrrrr Rrrr Rrrrr

[ไง~ วายุเพื่อนรัก สบายดีมั้ยไม่ได้เจอกันนานเลยนะ] ปลายสายพูดออกมาราวกับไม่ได้เป็นอะไรสักนิด

"ไอคิน มึง~~~ มึงอย่ามาเล่นลิ้นกับกู เอาน้องกูคืนมา!!" วายุตะโกนลั่นมือถือด้วยความโกรธที่ยังได้ยินเสียงหยอกล้อของอดีตเพื่อนสนิทอย่างภาคิณณ์ที่ยังคงลอยหน้าลอยตา

[จุ๊ๆ ใจเย็นๆ น้องมึงยังไม่เป็นอะไรหรอก กูยังไม่ฆ่าตายตอนนี้หรอก เมียกูกูจะฆ่าทำไมกันหล่ะวายุ]

"มึงอย่าทำอะไรอเกนนะ น้องกูไม่เกี่ยวมึงมาเคลียร์กับกูตัวต่อตัว" เขาพยายามพูดอย่างใจเย็นเพราะน้องสาวคนเดียวอยู่ในมือมันซึ่งตอนนี้เขาเสียเปรียบ

[กูไม่อยากเสวนากับคนเลวอย่างมึงว่ะเพื่อนรักอยากฟังเสียงน้องมึงมั้ยล่ะ]

[พี่วายุ ช่วยอเดนด้วย พี่วายุ!!] เสียงหวานดังลั่นแทรกขึ้นมา

"อเกนๆ อเกนๆ เป็นอะไรรึเปล่า" เขาถามออกไปอย่างร้อนรนเมื่อได้ยินเสียงน้องสาวร้องลั่นด้วยความตื่นตกใจ

[น้องกลัว ฮรึก]

"ไอคิน มึง มึงทำอะไรน้องกู!" วายุตวาดลั่นอย่างหมดความอดทน

[กูไม่ทำอะไรน้องมึงหรอก แต่กูจะทำแบบที่มึงเคยทำกับน้องสาวกู หวังว่ามึงจะจำได้ว่ามึงทำเลวระยำอะไรกับน้องสาวกูไว้?"

[แล้วไม่ต้องห่วง]

"ไอคินมึงทำอะไรเธอ"

[น้องมึงกูเอามาหลายครั้งเเล้วเอาครั้งนี้อีกจะเป็นไรไป หึ เป็นผัวเมียกันนอนด้วยกันจะเป็นไร อ๋อ ไม่สินางบำเรอ เพราะกูเลิกกันนานเเล้ว]

"ไอคิน มึง!!"

[แค่นี้แหละ กูเอานางบำเรอก่อน กูเอาจนพอใจเมื่อไหร่เดี๋ยวกูส่งคืนแล้วกันนะ หึ] ปลายสายหัวเราะในลำคอก่อนจะตัดสายไปในขณะที่เขาพูดยังไม่ทันจบ

"ไอคิน ไอคินณ์"

ติ๊ด!!

Talk อเกน

พี่คินเปลี่ยนไปเเล้วจริงๆ เค้าไม่ใช่คนที่เเสนดีคนนั้น และใช่ เราเคยคบกันได้ 3 ปี พึ่งมาเลิกกันเมื่อปีที่เเล้วเพราะ ฉันไปเจอเค้านอนกับคนอื่น และเรื่องที่เค้าตัดขาดกับพี่วายุเรื่องเกิดวันเดียวกัน และที่บอกว่าฉันเสียตัวให้พี่เค้าหลายครั้ง ใช่ฉันเสียความบริสุทธิ์ให้พี่เค้าตอนอายุ 18 ตลอดเวลาที่เราคบกันตอนเรียนมหาลัยฉันแทบไม่กลับคอนโดฉันเลยล่ะ เพราะเราสองคนนอนด้วยกันแทบจะทุกวันทั้งที่ครอบครัวฉันไม่เคยรู้ความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับพี่คินเลยสักคน

และสาเหตุที่พี่ชายฉันกับพี่คินตัดขาดความเป็นเพื่อนก็เพราะพี่วายุทำพี่นินน้องสาวพี่คินณ์ท้องเพราะพี่วายุเมาเพราะอกหักจาก แฟนเก่า แต่เรื่องราวมันไม่ใช่แค่นั้นน่ะสิ แฟนเก่าพี่ชายฉันและแฟนเก่าของฉันคบชู้กัน นั่นแหละสาเหตุที่พี่ชายฉันนำมันไปลงกับพี่นิน