เพื่อนพี่ชาย 03 เหตุผล

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เวลา 15.45 น.

เสียงเคาะประตูที่หน้าห้องดัง ฉันลุกจากเตียงเดินไปเปิดพร้อมใบหน้าบึ้งตึง รู้อยู่แล้วว่าใครมาเคาะประตู ร่างอันคุ้นเคยเดินเข้ามาในห้องโดยไม่พูดอะไรสักคำ จะโกรธฉันงั้นเหรอ ฉันไหมที่ควรโกรธเขา ตัดสินใจอะไรไม่ถามฉันสักคำ

“พี่รู้ว่าดื้อไม่ได้เป็นแฟนกับไอ้เอิ๊ก เพราะชาตินี้ไอ้เอิ๊กมันไม่มีทางเป็นแฟนกับใคร และถ้ามันมีสติมันก็จะไม่เอาดื้อเด็ดขาด” พี่เบนซ์พูดเมื่อเขาหย่อนก้นลงนั่งที่เตียงลายอนิเมะยอดฮิตเรื่องหนึ่งที่ฉันชื่นชอบที่สุดในเวลานี้ ฉันเพิ่งเปลี่ยนเป็นลายนี้หลังจากที่รื้อผืนเก่าทิ้งไป

“แล้วไงคะ พี่รู้แล้วยังไง ทำไมยังให้น้องไปยุ่งกับเขา ทำไมต้องให้เราแต่งงานกัน ใช่ว่าพี่เบนซ์ไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิง ถ้าเจอเหตุการณ์แบบเบลสักสิบคนพี่เบนซ์ไม่รับผิดชอบด้วยการแต่งงานทุกคนเลยเหรอ ทำไมพี่เบนซ์ต้องบังคับพี่เอิ๊กแบบนั้น มันคือความผิดพลาดนะพี่เบนซ์ เขาเมาเบลก็เมาจนลืมล็อคห้อง เบลผิดเองที่แอบไปกินเหล้า” ฉันงอน โกรธ โมโหพี่ชาย อับอายมากด้วย

ภายนอกมองมามันเหมือนฉันอยากได้พี่เอิ๊กจนถึงขั้นวางแผนล่อลวงพี่เอิ๊กให้ตกเป็นของฉันในบ้านของฉัน คนไม่รู้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต้องมองฉันแบบนั้นแน่

“เพราะงานวันนี้คนรู้เยอะไงดื้อ แล้วพี่จะให้น้องเสียหายได้ไง พี่รับปากพ่อกับแม่ไว้แล้วว่าจะดูแลน้องให้ดี ปิดปากเพื่อนพี่อะได้ แต่ที่สำคัญคนที่รู้ก็น้ากลอย ดื้อก็รู้ว่าถ้าพี่เฉยทุกอย่างจะแย่ ถ้าน้ากลอยไม่มาเห็นอาจจะเงียบได้” พี่เบนซ์ดึงฉันไปนั่งข้างกาย ถึงจะมีเหตุผลแค่ไหน ฉันก็ไม่อยากเข้าใจอยู่ดี

“ถึงจะพูดอย่างนั้นเบลก็ไม่อยากเข้าใจอยู่ดี ทำไมเบลต้องแต่งกับพี่เอิ๊ก” นี่ไงข้อนี้ไงที่ฉันไม่เข้าใจ แค่แกล้งบอกว่าคบกันไม่ได้เหรอ คนเป็นแฟนได้กันมันไม่ได้แปลกสักหน่อย บอกว่าคบกัน สักพักก็เลิกกัน ทำไมต้องไปถึงการแต่งงานด้วย

“เพราะมันทำน้องพี่แล้วไง มันแตะต้องน้องสาวของพี่มันก็ต้องรับผิดชอบ”

“ก็แกล้งบอกว่าคบกันก็ได้ นานไปก็เลิกกัน”

“ถ้าพี่ทำแบบนั้น เพื่อนคนอื่น ๆ ก็อาจจะเห็นน้องสาวของพี่เป็นของเล่นข้างทาง คนไหนอยากเล่นเมื่อไหร่ก็ได้ ต่อให้ดื้อจะเป็นเด็กดื้อในสายตาพี่ แต่ดื้อไม่มีทางทันคนแบบเพื่อนพี่ ที่ดื้อเห็นมันพูดดีกับดื้อก็เพราะดื้อเป็นน้องพี่ แต่ว่าถ้าตัดข้อที่ดื้อเป็นน้องสาวคนเดียวของพี่ออกไปพวกมันคงกลายเป็นอีกแบบนึง แบบที่ดื้อไม่เคยเห็นและก็ไม่ต้องการจะเห็น” พอพูดมาแบบนี้ ฉันจะเถียงอะไร สิ่งที่พี่ชายอธิบายทำให้ฉันนึกถึงเหตุการณ์บนเตียงอันดุเดือดระหว่างฉันกับพี่เอิ๊ก คราวนี้จึงวกกลับมาถามว่าเหตุผลอะไรที่ฉันไม่ต้องแต่งงานกับพี่เอิ๊ก ในเมื่อเรามีอะไรกันแล้วจริง ๆ แม่เลี้ยงก็เห็นแล้วจริง ๆ

“เบลเพิ่งจะ 20 นะพี่เบนซ์ เบลยังไม่ได้ใช้ชีวิตวัยรุ่นเลย”

“ก็ยังไม่ได้แต่งไง หมั้นไว้ก่อน”

“พี่เบนซ์ทำไมไม่เข้าใจเบลเลย เบลยังมีโอกาสเจอคนอีกตั้งเยอะ เบลไม่อยากใช้ชีวิตกับคนที่จมปลักอยู่กับอดีตอย่างพี่เอิ๊ก เบล...”

“แล้วทำไมน้องไม่คิดบ้างว่าที่เพื่อนพี่เป็นแบบนั้นเพราะมันเป็นคนรักมั่นคง แล้วถ้าน้องทำให้มันรักได้ น้องจะเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุด”

“พี่เบนซ์! ถึงเบลจะเป็นแบบนี้ แต่เบลไม่ได้หัวอ่อนขนาดนั้น ถ้าพี่เอิ๊กอยากเริ่มต้นใหม่จริง ๆ มันไม่จำเป็นต้องเป็นเบลเลย มีผู้หญิงอีกตั้งเยอะที่อยากได้เขา” ขมวดมุ่นคิ้วใส่พี่ชาย เห็นฉันแบบนี้แต่ฉันไม่ได้โง่ขนาดจะมองไม่ออกไหม ทำอย่างกับว่าฉันไม่รู้จักพี่เอิ๊กมาก่อน