ตอนที่ 5 เสพรักมิรู้ตื่น

“ไม่เอานะคะ มันไม่ดี” เธอพยายามขืนกายไว้ แต่ก็ไม่เป็นผล เมื่อตอนนี้ถูกเหวี่ยงร่างไปกับเตียงกว้างเสียแล้ว และที่สำคัญมังกรร้ายของชายหนุ่มช่างน่ากลัวเหลือเกิน มันทั้งใหญ่ ทั้งยาว จนไม่อยากจะคิดว่ามันคือตัวตนที่แท้จริงของชายคนที่แอบรัก

“มันดีออกนะคลีน เชื่อฉันเธอจะต้องชอบมัน” ว่าพลางคืบคลานร่างหนาของตนขึ้นทาบทับคนที่นอนสั่นกายไปมาบนเตียงด้วยความตื่นกลัว

ภานุวัฒน์ถูแก่นกายของตนที่หน้าท้องของสาวเจ้าด้วยความหยอกเย้า พร้อมกับดึงเสื้อยืดสีชมพูของคีชฎาขึ้น ก่อนจะดึงถอดทิ้งออกไปให้พ้นทาง เหลือทิ้งไว้แต่บราตัวสวยที่ยังห่อหุ้มทรวงอิ่มไว้

“ว้าย!....คลีนอายค่ะนายหัว คลีนกลัว” เอ่ยแผ่วเบา พร้อมกับเอามือปิดทรวงอกอิ่มของตนที่ชายหนุ่มกำลังจ้องมองด้วยสายตาหื่นกระหาย

“กลัวทำไม ผู้หญิงทุกคนก็ต้องเจอทั้งนั้น จะต่างกันตรงที่ของฉันมันใหญ่ ใหญ่เอามันด้วยนะคลีน” เอ่ยเสียงพร่า พร้อมกับลูบไล้ใบหน้าเนียนอย่างหลงใหล

คีชฎาพยายามบิดกายหนีด้วยความกลัว แต่ร่างกายของเธอมันกลับอ่อนแรงลงเฉียบพัน จนทำให้เธอนึกโกรธตัวเองเป็นยิ่งนัก

“ไม่เอานะนายหัว คลีนมีแฟนแล้ว คลีนจะเก็บพรหมจรรย์ไว้ให้เขา” ร้องห้ามเสียงดังฟังชัด จนทำให้คนที่อารมณ์ดีที่จะได้กินหญ้าอ่อนอดหน้าบึ้งขึ้นทันที

“ไอ้ไก่อ่อนนั่นมันสู้ฉันไม่ได้หรอก นอนกับฉันดีกว่า “ ว่าแล้วก็ไม่รอช้าที่จะปล่อยให้กระต่ายน้อยไหวตัวทัน ชายหนุ่มจัดการถอดกระชากบราสีหวานของเธอออกให้พ้นทาง เมื่อเห็นความขาวนวลเนียน อวบใหญ่อยู่ตรงหน้า ภานุวัฒน์ก็ก้มลงใช้ปลายลิ้นร้อนของตนตวัดดูดกลืนยอดถันสีชมพูของสาวเจ้าอย่างตื่นเต้น

“ยะ!....อย่า!...คลีนกลัว คลีนเกลียดนายหัว” สั่งห้ามพร้อมกับมือเล็กพยายามผลักหน้าชายหนุ่มออกให้พ้นหน้าอกของตน

“ไม่ได้ขอให้มารักนิ แค่อยากเอา อย่าดิ้น อย่าเล่นตัวให้น่ารำคาญน่า เธออยากเข้ามาให้ฉันกินเองนะสาวน้อย” ว่าแล้วก็จับมือเล็กทั้งสองข้างที่พยายามจะผลักตัวเองออกจับตรึงไว้บนหัวด้วยมือข้างเดียว

“ไม่!...คลีนไม่ยอม คลีนไม่ต้องการ ก็คลีนขอโทษนายหัวแล้วไงคะ” ว่าพลางดิ้น ถึงแม้มือจะขยับไม่ได้ แต่ตัวก็ยังขยับได้ สาวน้อยไม่ลดละความพยายาม แต่ก็ไร้ผล เมื่อร่างหนานั้นทั้งใหญ่ทั้งโต กดทับร่างตนไว้จนกระดิกตัวไม่ได้

“ไม่ยอมแสดงว่ายอมนะสาวน้อย” เอ่ยพลางลูบไล้ร่องอกอวบหยุ่นของเธอ พร้อมกับบีบคลึงเบาๆ

“อ๊ะ!...” เผลอครางออกมาด้วยความไร้เดียงสา

“ถามหน่อยเถอะคลีน แฟนเธอมันไม่เคยทำให้เหรอ ถึงได้ทำเหมือนไม่เคย” ปากพูดแต่ตาจ้องมองทรวงสล้างตรงหน้าด้วยความปรารถนา

“คะ...คือมันเป็นเรื่องส่วนตัวของคลีน จะเคยหรือไม่เคยก็เรื่องของคลีน นายหัวเป็นคนนอกไม่เกี่ยว”

“หึหึ พูดแบบนี้แสดงว่าไม่เคย จำไว้นะว่าเกี่ยวไม่เกี่ยวยังไง ที่มันเกี่ยวเพราะฉันจะเป็นผัวเธอไงเด็กน้อย” ว่าแล้วก็ทาบทับปากหนาปิดปากเล็กที่กำลังจะเอื้อนเอ่ยออกมาทันที

ลิ้นร้อนของชายหนุ่มซอกซอนเข้าไปในปากอิ่มไม่ยาก ด้วยความที่มีประสบการณ์เหนือกว่า จึงทำให้สาวน้อยใต้ร่างพ่ายแพ้ต่อลิ้นร้อนของตน เขากวาดลิ้มชิมกลืนกินความหอมหวานในโพรงปากเล็กอย่างย่ามใจ

คนตัวเล็กทำอะไรไม่ได้เมื่อมือก็ถูกมือหนาจับรวบตรึงไว้เหนือหัว แถมร่างก็ถูกทับทาบด้วยร่างใหญ่โตของบุรุษเหนือร่าง แล้วน้ำตาเจ้ากรรมก็ไหลอาบแก้มนวลออกมา เมื่อคิดว่าก่อนหน้านี้ปากของเขาจูบกับผู้หญิงคนนั้นเหมือนกับที่กำลังทำกับตน ยิ่งคิดน้ำตาก็ยิ่งไหล จนทำให้เกิดเสียงสะอื้นในลำคอ จนทำให้คนที่กำลังเมามันกับการจูบปากน้อยๆ ต้องถอนปากออกมาดูว่าสาวเจ้าร้องไห้ด้วยเรื่องอันใด

“ร้องไห้ทำไม รำคาญ เดี๋ยวก็ครวญครางร้องขอฉันเองแหละสาวน้อย” ไม่สนว่าหญิงสาวจะร้องไห้ ก็ในเมื่อตอนนี้เขาตื่นเต็มกายแล้ว ตื่นตั้งแต่กับแม่นางแบบหน้า หมวยแล้ว ถ้าเธอไม่เข้ามาขัดจังหวะป่านนี้คงเสร็จสมอารมณ์ไปหลายรอบแล้ว

“คลีนเกลียดนายหัว พรุ่งนี้คลีนจะกลับไปทำงานแล้ว ไม่อยู่แล้วแบบนี้ ฮึก!...” เอ่ยปนเสียงสะอื้น

“ลามาตั้ง 5 วัน ขอฉันกินให้อิ่มก่อนสิ หลังจากนั้นค่อยเอาของเหลือไปถวายแฟนเธอ” ไม่มีทางหรอกว่าจะได้กลับไปทำงาน ภานุวัฒน์เชื่อความรู้สึกของตัวเอง ถ้าหากได้ครอบครองคนตัวเล็กนี้แล้วเขาจะไม่มีทางปล่อยให้หลุดมือไป จะผูกมัดไว้ไปตลอดเลย ความรู้สึกลึกๆ มันบอกออกมาแบบนั้น

“ไม่ คลีนไม่ยอมเป็นของเล่นของใครทั้งนั้น ผู้หญิงเราอยากนอน อยากมีอะไรกับคนที่รักเท่านั้น ไม่ใช่คนที่เกลียด ไม่ใช่เจอผู้ชายที่ไหนจะนอนได้กับทุกคน คลีนไม่ใช่ผู้หญิงขายตัวนะ” เธอโต้กลับเขาด้วยเสียงดังฟังชัด

“หลังจากนี้ก่อนนะค่อยมาพูดกัน” ว่าแล้วก็ไม่สนใจจะรับฟังอะไรอีกแล้ว แล้วแต่สาวเจ้าจะพูดมา ตอนนี้เขาปล่อยมือเล็กให้เป็นอิสระเสียแล้ว ร่างหนาเลื่อนมายังสะโพกงอนเพื่อถอดกางเกงยีนขาสั้นที่คีชฎาใส่ ใช่เธอขัดขืนไม่ยอมให้ถอด แถมดิ้นไปดิ้นมา แต่มีหรือจะสู้แรงผู้ชายตัวโตอย่างเขาได้ เมื่อถอดได้แล้วเขาก็ยิ้มมองอย่างสะใจ พร้อมกับตวัดลิ้นออกมาเลียริมฝีปากของตนด้วยความ เจ้าเล่ห์

“ยะ!...อย่า...นะ...ว้าย!...” ร้องห้ามได้เท่านั้นเมื่อมือหนาจับเรียวขาที่พยายามหนีบไว้ก่อนหน้านั้นแยกออกจากกัน มือเล็กก็รีบปกปิดส่วนสงวนของตนด้วยความอาย

“จะปิดทำไมคลีน” ว่าแล้วก็ก้มลงไปซุกซบกับเนินสาวที่สาวเจ้าเอามือปิดไว้ ส่วนมือหนาทั้งสองข้างก็จับเรียวขางามแยกออกจากกันไว้ เพราะถ้าปล่อยเมื่อไหร่มีหวังได้หนีบคอเขาแน่ๆ

“คลีนกลัว คลีนอาย” เอ่ยแผ่วเบา แทบจะไม่ได้ยิน

“ไม่ต้องกลัวหรอก เดี๋ยวก็ชิน 5 วันนี้เราจะสนุก มีความสุขไปด้วยกันนะคลีน” ว่าแล้วก็ตวัดปลายลิ้นหนาไล่เลียไปตามต้นขานวลเนียนงามที่อยู่ใกล้กับส่วนสงวนสลับเปลี่ยนข้างไปมา

“อื้อ!...ซี้ด!....” คีชฎาเผลอครวญครางสูดปากด้วยความเสียวซ่านอย่างลืมตัว มือเล็กที่ปกปิดก่อนหน้านี้ก็เปลี่ยนที่ไปอยู่ข้างลำตัวจิกผ้าปูที่นอนแล้ว ด้วยความแปลกใหม่และไม่เคยผ่านมือชายจึงทำอะไรออกมาแบบไม่รู้ตัว

นายหัวหนุ่มเห็นว่าสาวน้อยอ่อนหัดเรื่องรักได้อ่อนไหวผ่อนปรนไปตามสัมผัสของตนแล้ว จึงปล่อยมือหนาที่ยึดเรียวขาทั้งสองข้างให้เป็นอิสระ แล้วมาจับลูบไล้เนินสวาทที่ปกคลุมไปด้วยขนแกะที่นุ่มมือที่ปกปิดส่วนที่ซ่อนเร้นภายใน ใบหน้าคมจึงซุกซบเข้าหาสวนดอกไม้เพื่อจะได้ชิมรสชาติของดอกไม้ แล้วนิ้วมือใหญ่ข้างขวาก็สอดแทรกเข้าไปโพรงดอกไม้

“อ๊ะ....เจ็บ!...” ร่างเล็กสะดุ้งด้วยความเจ็บ เมื่อถูกรุกล้ำเข้าหา

“ไม่เจ็บสาวน้อย แค่มือฉันเอง แค่นี้ยังเบสิคไปคลีน” เอ่ยเสียงแหบพร่า ก่อนจะก้มลงไปใช้ปลายลิ้นสอดแทรกเข้าไปในโพรงดอกไม้ที่ตนนำนิ้วเข้าไปเปิดทางก่อนหน้านี้ นิ้วร้อนชักเข้าชักออก พร้อมกับปลายลิ้นร้อนที่ตวัดรัวเร็วเพื่อให้น้ำหวานของสาวเจ้าหลั่งไหลออกมา แล้วน้ำหวานของเกสรก็ไหลอาบรินออกมาตามช่องทางของดอกไม้ ลิ้นร้อนกวาดน้ำหวานทุกหยาดหยดกลืนกินด้วยความเอร็ดอร่อย