One Night Stand 5: หนี

วันต่อมา...

“หาววววว~”

และแล้ววันนี้ก็มาถึงวันแต่งงานของพี่พิมและเป็นวันที่ฉันต้องเป็นเพื่อนของเจ้าสาวของพี่พิมเนื่องจากเพื่อนอีกคนมาไม่ได้ ส่วนฉันก็ต้องแหกขี้ตาตื่นมาแทนทั้งที่อยากจะนอนยาว ๆ แท้ ๆ เลย

“หาวน่าเกลียดหุบปากหน่อยเจ้าขา” เสียงของพี่พิมบอก

“ก็เจ้าง่วงอะ...T^T”

“ทนหน่อยงานเช้าจบแกก็ไปนอนรองานตอนเย็น” พี่พิมบอกเพราะงานวันนี้มีสองพาสคือช่วงเช้างานหมั้นเพื่อนเจ้าสาวต้องแต่งชุดไทย ช่วงค่ำเป็นงานเลี้ยงปาร์ตี้ไปเพื่อนเจ้าสาวต้องแต่งชุดราตรีที่ตัดเอาไว้

“ค่า~” ฉันตอบรับทั้งที่ตาของฉันใกล้จะปิดลงทุกทีแล้วเพราะตื่นตั้งแต่ตี 4 เพื่อมาแต่งตัว

“ได้เวลาแล้วไปกันเถอะ...”

และแล้วก็ได้เวลาเริ่มพิธีสักทีโดยเพื่อนเจ้าสาวเจ้าบ่าวก็มีหน้าที่ยื่น ๆ ยิ้ม ๆ ช่วยถือนั่นดินี่หน่อย โดยตลอดงานฉันก็...

“หาววววว >._<

“จะรีบไปไหน?” เสียงคุ้น ๆ ทำให้ฉันคอย ๆ ลืมตามองก็จะพบว่าฉันกำลังอยู่ในอ้อมกอดของคุณสิงนั่นเอง ทำไมหนีไม่พ้นนนนสักทีนะ!

“ปะไป ไป...นอน!” ฉันตอบเพราะต่อให้บอกว่าหนีอะไรมาก็คงไม่เชื่อเพราะฉันเคยบอกไปแล้วก็คนบ้านนั้นไง... แม้แต่พี่พิมก็ไม่เชื่อเหมือนกันเพราะเราเป็นญาติกันไง...

“ง่วงขนาดนั้นเลย?”

“กะก็เจ้าตื่นเช้าไงเล่า...” เอาจริงตอนเจอไอ้เพลย์ตาฉันสว่างไปแล้ว

“พอดีเลย..” เขาพูดแต่ไม่ยอมปล่อยมือออกจากเอวของฉัน

“อะไรคะ?”

“ฉันก็ง่วงนอนเหมือนกันแต่ไม่มีเพื่อนนอน เธอไปนอนเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ”

“จะเจ้าอยากนอนคนเดียว!”

“ฉันแปลกที่นอนไม่หลับเพราะงั้นไปนอนเป็นเพื่อนหน่อย..” หมับ! เขาพูดก่อนจะปล่อยมือจากเอวมาจับมือแทน -_-^

“ไม่อ้าวววววว” ฉันพยายามแรงดึงของเขาที่พยายามลากฉันไปนอนด้วยเรื่องอะไรฉันต้องไป >.<

“อย่าดื้อเจ้าขา”

“แหนะ! คุณสิงนั่นแหละที่ดื้อเจ้าไม่ดื้ออออออ~” ฉันเถียงกลับ

“หึ” เขาอมยิ้มนิดหน่อยไม่ได้พูดอะไรทำเอาฉันทำตัวไม่ถูกนะ!

“เจ้าขาไม่อยากไปก็อย่าไปบังคับสิครับ พี่สิง” เสียงของไอ้เพลย์พร้อมการปรากฏตัวของมัน -_- ยัง ยังมีหน้าตามมาอีกนะ!

“หืม? พี่ไม่เห็นเราคิดว่าไม่มานะเพลย์” เหมือนสนิทกันเลยอะ

คุณสิงอย่าไปสนิทกับคนอย่างมันนนนนนน

“งานแต่งงานพี่สาวผม...ผมก็ต้องมาสิครับแต่ว่าพี่สิงปล่อยเจ้าขาก่อนดีกว่าเดี๋ยวผมพานอน...เอง” ไอ้นี่มันจาน่าโดนตบ

“รู้จัก?”

“ครับ เราญาติกันและผมคงรับไม่ได้ถ้าพี่ทำอะไรรุนแรงกับญาติ...ของผม” ใครเป็นของมันกันอะ??

และทั้งคู่ก็หันมามองฉันอย่างกดดันแน่นอนว่าฉันไม่ไปกับไอ้เพลย์แน่นอนอะ!

“นะหนูไปกับคุณสิงก็ได้...”

“หึ ค่อยว่าง่ายหน่อยแทนตัวเองว่าหนูก็น่ารักดี” หมับ! เขายื่นมือมาลูบหัวของฉันโดยทุกการกระทำอยู่ในสายตาของเพลย์ตลอด...

“เจ้าขาจะไปรบกวนพี่สิงทำไมละ...ไปนอนกับเพลย์ดีกว่าเหมือนตอนเด็ก ๆ ไง” ตอนเด็ก ๆ ไม่เคยนอนด้วยสักหน่อย ไอ้มั่ว!

พรึ่บ!

“อ๊ะ!”

“พี่ชอบดูแลเด็กโดยเฉพาะเด็กอย่างเจ้าขาเพราะงั้นไม่รบกวนพี่หรอก...” เขาอุ้มฉันขึ้นแนบอกก่อนจะเดินออกมาจากตรงนั้นทันที...