One Night Stand 3 คิดว่าฝันไปแต่ที่ไหนได้มันเป็นเรื่องจริง!

เช้าวันต่อมา

“อ่าส์...นะหนูเสียวจัง”

“นิ่ง ๆ หน่อย”

“แต่หนูไม่เคย..อื้อออออ เบาหน่อยค่ะ...”

“จะใส่แล้วนะ” เสียงกระซิบข้างหูที่ชวนหลงใหล

“บะเบาหน่อยนะคะ เจ้าขาไม่เคย...”

“เรื่องนั้นก็ไม่รู้สินะ...”

สวบบบบ!!!!!

“กรี๊ดดดดดด อุ๊บ!” ฉันรีบเอามือปิดปากตัวเองเมื่อรู้ว่าสิ่งที่เจอเมื่อกี้นี้คือความฝัน

“เฮ้อออ~เกือบไปแล้วเจ้าขา เอ๊ะ?” ฉันที่ตื่นจากความฝันประหลายก็ต้องตกใจเมื่อมองไปรอบ ๆ ห้องนอนมันไม่ใช่ห้องของฉันน่ะสิ แถมความฝันเมื่อกี้นั่นก็คือ...ฉันฝันว่าตัวเองกำลังมีอะไรกับชายแปลกหน้าแม้ว่าจะหล่อก็เถอะ...-////-

แต่ความสงสัยก็เกิดขึ้นอีกเมื่อฉันรู้สึกเจ็บ ๆ ปวด ๆ ตามร่างกายทั้งปวดเอวทั้งเจ็บ...

“ยะอย่าบอกนะ0_0!” พรึ่บ! ฉันเปิดผ้าห่มดูอย่างสงสัยเหมือนนางเอกในละครก็พบว่าร่างกายของฉันไม่ได้เสื้อสักชิ้นแถมยังมีรอยแดงแปลก ๆ เต็มไปหมด ไม่นะ...เรื่องเมื่อคืนนี้มันไม่ใช่ความฝัน T.T ฉะฉันเสียตัวให้ใครไปอะ?? จำไม่ได้เลย

“สุดหล่อออออ~คืนนี้ไปนอนกับเจ๊ป่ะ?”

แล้วความทรงจำเมื่อคืนก็ไหลเข้ามา...

“จะเจ๊เหรอ?” แต่เหมือนผู้ชายคนนั้นจะอายุมากกว่าฉันนะ?

แปะ! ฮืออออ~ เจ้าขาแกทำอะไรลงไปได้กับใคร? ได้ยังไง? และเขาจะเป็นโรคร้ายไหมแล้วป้องกันหรือเปล่า?? ฉันเอามือปิดหน้าตัวเองอย่างเครียด ๆ ก่อนจะบ่นในใจ

“ฮึก! แกมันบ้าเจ้าขา! ฮือออออ”

แกร๊ด!

“ร้องไห้ทำไม?” เสียงคุ้น ๆ ของใครบางคนไหนจะเสียงเปิดประตูอีกเขาถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบฉันเลยทำใจก่อนจะเงยหน้ามอง เพราะถ้าคนที่ฉันได้เมื่อคืนแก่คราวพ่อหรือว่าเป็นอาเสี่ยพุงพลุ้ยขึ้นมาจะทำยังไง T///T

“ฮึก!”

“เงยหน้ามองฉันสิ” เสียงเดินเข้ามาใกล้ทำให้ฉันไม่กล้ามองหน้าเขาแถมน้ำเสียงเหมือนบังคับนั่นอีก

“มะไม่...” หมับ!

“มอง...หน้าผัวเธอหน่อยเจ้าขา” เขาใช้มือจับแก้มของฉันก่อนจะเงยหน้าขึ้นและหน้าของหน้าใกล้ฉันเพียงเซนเดียวเท่านั้นนนนนน

“คะคุณสิง0_0!” ฉันเรียกคนตรงหน้าอย่างตกใจเพราะเขา...เป็นเหมือนไอดอลของฉันด้านแฟชั่นและการออกแบบเสื้อผ้า

“รู้จักฉันก็ดีจะได้ไม่ต้องพูดกันมาก..” จะไม่รู้จักได้ยังไงเล่าไม่ว่าผลงานไหนของเขาฉันก็ติดตามแม้จะไม่มีปัญญาซื้อคอลเล็กชันของเขาก็เถอะ

อย่าบอกนะว่าคนที่ฉันได้เมื่อคืน...!!!

“ผู้ชายเมื่อคืนคือ...!!?” ฉันมองหน้าหล่อ ๆ ของเขาอย่างตกตะลึง

“อืม ฉันเองที่เป็นผัวเธอ หึ” เขายิ้มมุมนิด ๆ ตามสไตร์หล่อนิ่ง พ่อเย็นชาของเขาคุณสิงแห่งแบรนด์ราชสีห์...

“ตะแต่เมื่อคืนนี้เจ้าขาเมาจำอะไรไม่ได้ไม่นับได้ไหมคะ...อ๊ะ!” ฉันถอยหนีทันทีเมื่อคุณสิงขึ้นมาคร่อมฉันบนเตียง

“งั้นทำใหม่ตอนนี้เลยเพราะเธอจะได้ไม่ลืม...”

“มะไม่ใช่อย่างงั้น.. อื้อออ~” ฉันพยายามปฏิเสธแต่คุณสิงเขาก็กดจูบลงมาความรู้สึกเมื่อคืนเริ่มกลับมาและเป็นการบอกว่าเรื่องเมื่อคืนนี้มันคือความจริงไม่ได้ฝันไป... นะนี่ฉันได้กับไอดอลของฉันเลยเหรอ??

จ๊วบบบ

“อ่าส์...อื้ออออ”

Rrrr

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมันไม่ใช่ของฉัน... คงเป็นของผู้ชายที่กำลังคร่อมร่างของฉันอยู่ตอนนี้

“อ๊ะ คุณสิงโทรศัพท์ค่ะ”

“แม่ง! ใครวะ?!” เขาสบถอย่างอารมณ์เสียก่อนจะลุกออกไปจากตัวของฉัน ฉันรีบถอนหายใจอย่างโล่งอกก่อนจะรีบคว้าเสื้อผ้าของฉันที่กองอยู่ที่พื้นและเข้าห้องน้ำไป...

“โอ๊ยยย!!” แต่เพราะรีบลุกไปหน่อยเลยเจ็บตรงนั้นที่โดนกระทำเมื่อคืนนี้

แกร๊ด! เมื่อใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยฉันก็รีบออกมาและอยากกลับคอนโดเร็ว ๆ แล้ว...

“จะไปไหน?” และขณะที่มือของฉันกำลังบิดประตูเพื่อหนีเขาออกไปนั้นเสียงของเขาก็ดังขึ้น

คุยโทรศัพท์เสร็จไวจังวะ..

“กะกลับคอนโดค่ะ” ฉันก้มหน้าลงอย่างกลัว ๆ

“ใครให้เธอกลับ?” เขาถามและค่อย ๆ เดินเข้ามาหาฉันทำให้เอาหลังดันประตูไว้แน่น

“จะเจ้าขา...ไม่สิ ฉันอนุญาตตัวเองได้ค่ะ!”

“เหรอ... แต่ฉันไม่สนใจว่าเธอจะอยากกลับไหมเพราะฉันไม่ให้เธอกลับ”

“ผะเผด็จการ!”

“จะด่าฉันเธอยังปากสั่นอยู่เลยนะแม่กวางน้อย...” เขาโน้มตัวก้มลงมาหาที่ตอนนี้ตัว

“กะกวาง..หนูไม่ใช่กวางนะ!!” ฉันเถียงกลับ

“ไม่ใช่กวางแล้วเป็นอะไร หืมมม?” ช่วยเอาหน้าหล่อ ๆ ออกไปหน่อยได้ไหมมมมมมม >..<

“ปะเป็นคะ...”

“เป็นเมียสินะ” เป็นคนจะบอกว่าเป็นคนนนนน ไม่ใช่เมีย!!!

“คุณสิง!”

“ทำไมเหรอ...เมีย?”

“ฉะฉัน...”

“ถ้าแทนตัวเองว่าฉันเมื่อไหร่ฉันจะบดปากเธอให้ดู”

“0////0”

Rrr

“แม่งเอ๊ย!! โทรมาทำเหี้ยอะไรอะอีกวะ?!”

ผลัก!!

ปังงงง!!!!

ฉันอาศัยจังหวะที่เขากำลังหงุดหงิดกับโทรศัพท์ผลักอกเขาออกและรีบเปิดประตูหนีออกมาก่อนจะวิ่ง ๆ หนีอย่างไม่ลืมหูลืมตา!!!

ตึกตัก! ตึกตัก! ตึกตัก!

ฉันเอามือกำหน้าอกตัวเองที่มันกำลังเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง...

“ถึงจะเป็นคุณสิงก็เถอะ...ฉะฉันจะไม่มีความรักแล้ว จริง ๆ นะ!”