Ep4 เริ่มรุก

7:30 AM

@พัชระเมธากุล

"ริน ริน ลูก แต่งตัวเสร็จรึยัง"

"เสร็จเเล้วค่ะม๊า"

"มาลูกพี่เค้ามารอเเล้ว"

"พี่เค้าจะพารินไปไหนคะ"

"ไปบริษัทน่ะลูก อีกไม่กี่เดือนลูกก็จะจบเเล้วม๊าจะให้ลูกไปทำงานเป็นเลขาพี่ติณห์เค้าน่ะลูก"

"ห้ะ ม๊าคะ คือรินได้ที่ฝึกงานเเล้ว"

"แม่คุยกับทางมหาลัยเเล้วยังไงเราก็จะเป็นทองแผ่นเดียวกันอยู่แล้วทำกับพี่เค้าดีที่สุดนะลูก"

"โธ่!!! ม๊าคะ!!!!"

ปี๊ดๆๆๆๆ ~~~~

คุณแม่สวัสดีครับ

"สวัสดีดีจ่ะลูก"

"ทานข้าวมายังลูก"

"ทานมาเเล้วครับ"

"จ้ะลูก"

"เสร็จยังคะน้องรินไปกันค่ะ"

"ค่ะพี่ติณห์"

@บริษัทในเครือวราธร

"ทันทีที่รถ Ferrari 488 GTB สีดำวิ่งเข้ามาในบริษัทนำเข้ารถหรู"

"สวัสดีค่ะท่านประธาน เเล้วก็"

"เอ่อ สวัสดีค่ะหนูชื่อ นรินดาค่ะ หนูคือ"

"ว่าที่ภรรยาของผมเองแม่ของรินฝากน้องมาเรียนรู้งาน"

ทันทีที่มาเฟียหนุ่มแนะนำตัวว่าที่ภรรยาพนักงานที่อยู่ใกล้ๆ ได้ยินต่างตกใจเพราะไม่มีใครได้ยินข่าวเรื่อง การแต่งงาน

"อ่า อ่าค่ะ เชิญค่ะคุณริน"

"ขอบคุณค่ะ"

ทันทีที่เข้ามาในห้องทำงานนรินดาก็เจอเข้าที่เลขาหน้าห้องที่ทำหน้าไม่สบอารมณ์เมื่อเจอเธอเดินมากับเจ้านาย

"สวัสดีค่ะคุณติณห์ เอ้ย ท่านประธาน"

ทันทีที่เลขาสาวแกล้งเรียกผิดเพื่อให้นรินดารู้ว่าตนไม่ใช่แค่เลขาหน้าห้องอย่างเดียวแต่คือ เลขาบนเตียง

ทันทีที่มาติณห์ดูออกว่าเธอตั้งใจพูดให้นรินดารับรู้มาเฟียหนุ่มได้แต่มองค้อนใส่เลขา

"นี่น้องรินว่าที่ภรรยาผมเคารพเธอด้วย"

ทันทีที่พูดจบ นรินดาได้แต่ยิ้มในความสะใจ คิดจะเล่นกับใครไม่เล่นดูก็รู้ว่าอยากเปิดศึก หึ งั้นคอยดูเเล้วกันใครจะชนะ

"พี่ติณห์ข๋าาา"

"หือออออ" มาเฟียหนุ่มทำหน้างง

มาเฟียหนุ่มหันหน้ามามองนรินดาเพราะปกติรินไม่เคยทำท่าทีออดอ้อนซบอกเค้าแบบนี้ให้เขาได้เห็นเลยสักครั้ง คงหึงสิท่่าน่ารักจัง

"ข๋าา ว่าไงคะ"

"รินหิวน่ะค่ะ เราเข้า ห้อง กันดีกว่ามั้ยคะ รินร้อนบรรยากาศแถวนี้ไม่ค่อยดีเหม็นกินเน่าๆ น่ะค่ะ"

ทันทีที่เลขาสาวได้ยินคำแซะจากนรินดาได้แต่ขบกรามแน่นแต่ทำอะไรไม่ได้ได้แต่เก็บความรู้สึกเกลียดข้างใน

"อ่า หรอคะ"

"ค่ะ ไปกันเถอะ"

"ครับบบบ"

ทันทีที่เข้ามาในห้องนรินการปล่อยมือเล็กออกจากแขนแกร่งทันที แล้วจึงเดินเข้าไปนั่งที่โซฟาใกล้ๆ โต๊ะทำงานมาติณห์

"น้องรินเป็นอะไรรึเปล่าคะ ไม่พอใจอะไรพี่รึเปล่า"

"เปล่าค่ะ รินไม่ได้เป็นอะไร" นรินดาตอบคำถามเสร็จจึงเงียบไปมาติณห์เห็นท่าไม่ดีจึงไม่ถามอะไร สักพักจึงพูดขึ้น

แนั่นมันเเค่อดีตพี่ค่ะ หนูไม่ต้องคิดมากนะ พี่มีเเค่หนูคนเดียวไม่ต้องห่วง"

"รินก็ไม่ได้ว่าอะไรนิคะมาอธิบายให้รินฟังทำไม"

"หรอคะพี่เห็นมีเด็กหึงนะ"

"ใครหึงพี่หรอคะ ไม่มี๊~~~"

"หืมมมม เสียงสูงเชียวนะคะ"

"ก็เราไม่ได้เป็นอะไรกันนี่คคะรินจะหึงทำไมกัน"

"งั้นอยากเป็นมั้ยล่ะคะ"

"พูดบ้าอะไรคะ อย่ามาล้อเล่นนะ"

"พี่ไม่ได้พูดเล่นพี่จริงจัง เรามาลองคบกันมั้ยคะ"

"ไม่ค่ะ รินยังไม่เชื่อใจพี่ติณห์"

"พี่หยุดเเล้วจริงๆ นะตั้งเเต่เจอหนูอ่ะ พี่สัญญา"

"ไม่ค่ะ รินอยากไปเข้าห้องน้ำ"

ในขณะที่นรินดากำลังเดินไปแต่ต้องตกใจเพราะพามาติณห์ดึงลงไปนั่งบนตก

"อ๊ะ พี่ติณห์ ปล่อยรินนะคะ"

"ไม่ค่ะ พี่ไม่ปล่อยจนกว่าเราจะพูดกันให้รู้เรื่อง"

"ต...แต่รินไม่มีอะไรจะพูดเเล้ว ปล่อยค่ะ"

ฟอดด!!!!

"อ๊ะ" นรินดารีบบเอามือจับแก้มตัวเองแก้เขินทันที

"คนฉวยโอกาส นิสัยไม่ดี"

"ใช่ค่ะ พี่ฉวยโอกาสแต่นิสัยไม่ดีต้องเป็บแบบนี้"

"อ๊ะ พี่ติณห์เอามือออกไปนะ อ๊ะะ~~~~"

ทันทีที่พูดจบมาติณห์ได้เอามือซุกจับเข้าในชุดเดรสที่นรินดาทันทีจับเข้าอกอวยเกินขนาดบีมเค้นนวดทันที

"อ๊ะ พี่ติณห์ปล่อย~ เอามือออกไปนะ"

ทันทีที่มือแกร่งบีบเค้นฟินมือนรินดาก็ ขัดขืน ดิ้น หาทางหนี

ฟอด!! มาติณห์ หอมแก้มนวลทันที

"คนนิสัยไม่ดี" นรินดาพูดกลบเกลื่อนความเขิน

"งั้นถ้าเรายังไม่พร้อมพี่ก็จะไม่บังคับแต่พรุ่งนี้พี่จะเริ่มจีบเราเตรียมตัวไว้เถอะ เดี๋ยวได้ท้องก่อนแต่ง หึ~~~~"

"บ้าา พูดอะไรของพี่ก็ไม่รู้"

"พี่พูดจริงครับ หึ~~~~"

"รินไปเข้าห้องน้ำเเล้ว"

"ให้มีช่วยมั้ยคะ"

"ไม่ค่ะไปไกลๆเลย คนนิสัยไม่ดี หืยย"

"ไม่ต้องเขินยังไงเธอก็ต้องเป็น เมีย พี่อยู่ดี"

ทันทีที่ร่างบางเดินเข้าห้องน้ำไปมาติณห์ก็แซวตามหลังคนตัวเล็กแล็วก็นั่งยิ้มคนเดียว