Episode-00 INTRO

ถึงฉันผู้ที่กำลังจะหมดศรัทธาในความรัก หากมีความรักอีกครั้งฉันขอให้ใครคนนั้นอย่าทำให้ฉันสูญเสียความเป็นตัวเองอีกเลย

ฉันขอให้เขาคนนั้นเป็นความสบายใจเป็นที่พักพิงและปลอดภัยสำหรับฉัน ขณะเดียวกันก็หวังว่าตัวเองจะไม่พบเจอความเจ็บปวดเหมือนที่ผ่านมาอีก ถ้าเป็นไปได้ก็อยากเป็นคนที่ใครสักคนรู้สึกโชคดีที่มีฉันอยู่ในชีวิตของเขา

มีคนเคยบอกไว้ว่าถ้าเรารักถูกคนมันไม่มีอะไรต้องเหนื่อยไม่ว่าจะเป็นร่างกายหรือความรู้สึก เราจะได้ทั้งความสบายใจและความรัก เขาจะถนอมหัวใจของเราและรักเราอย่างดีที่สุด แต่ว่าเขาคนนั้นเป็นใครฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน …

ฉันเคยใช้ชีวิตเพื่อรอใครคนหนึ่ง จะทำอะไรที่ไหนก็เผื่อเวลาให้เขาตลอด เผื่อวันนี้เขาว่างเผื่อวันนี้เขาอยากเจอ ซึ่งเขาก็ไม่เคยว่างและไม่เคยอยากเจอฉันเลย

เขาเป็นความรักของฉันมานาน นานจนคิดว่าชีวิตนี้คงรักใครไม่ได้อีกแล้ว ต่อให้เลิกกันฉันก็คงจะครองความโสดไปตลอดชีวิตล่ะมั้ง แต่นั่นมันก็แค่ความคิดในช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้นแหละ แค่ความรักเด็ก ๆ

ความอดทนสุดท้ายของคนอื่นเป็นยังไงฉันไม่รู้ แต่ความอดทนสุดท้ายของฉันคือตอนที่รู้สึกตัวและเข้าใจว่าตัวเองไม่จำเป็นต้องอดทนกับอะไรแบบนี้เลย จะว่าไปก็เสียเวลาชีวิตมานานเหมือนกัน วันที่เจ็บปวดที่สุดคนที่อยู่กับฉันก็คือตัวฉันเอง และมันก็ทำให้ฉันหยุดทำทุกอย่างเพื่อเขา ไม่รอ ไม่ตาม ยอมรับความจริงว่าทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว ไม่รักก็คือไม่รัก

เขาคือผู้ที่ครองวัยเยาว์ของฉันแล้วก็เป็นคนที่ทำให้ฉันกลัว ... กลัวการตกหลุมรัก กลัวการเริ่มต้นใหม่

หลายครั้งที่ฉันพบเจอคนที่ถูกใจและรู้สึกว่าความสัมพันธ์มันไปกันได้ดีก็มักจะมีอีกความรู้สึกหนึ่งแทรกเข้ามาและพยายามจบความสัมพันธ์เพื่อที่ตัวเองจะได้ไม่เจ็บอีกโดยไม่สนว่าคนคนนั้นจะรู้สึกยังไง แต่สุดท้ายก็หลงรักการอยู่คนเดียว ฉันใช้ชีวิตคนเดียวได้เก่งมากแต่ใครมันจะอยู่ตัวคนเดียวไปตลอดชีวิตล่ะจริงไหม?

“ร้องไห้กลางสายฝนก็ใช่ว่าคนอื่นจะไม่รู้หรอกนะว่าร้องไห้”

“...” ใครคนหนึ่งกางร่มให้ฉันและจูงมือพาฉันข้ามถนนโดยที่เขาเอาตัวเองไปอยู่ฝั่งที่รถขับมาตลอด ฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นใครแต่เขาทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัยมากเลย

----------------------------------

“ใครสั่งใครสอนให้จีบคนที่ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้วะ”

“จีบคนที่ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ยังไม่น่ากลัวเท่ากับจีบคนที่เขารักตัวเองเลยนะ เขารู้ว่าต้องใช้ชีวิตยังไงและใช้ชีวิตคนเดียวได้เก่ง การมีแฟนสำหรับเขาคือมันต้องดีกว่าอยู่คนเดียว”

“รู้แบบนี้แล้วมึงก็ยังยืนยันที่จะจีบ?”

“ก็ชอบ...น่ารัก!”

“อาการนี้น่าจะเรียกว่าหลงเด็กนะไม่น่าจะเป็นแค่ความชอบ”

“ก็ถ้าเด็กมันน่าหลงก็หลงเถอะ”

“ฮั่นแน่...”