EP03 น่าค้นหา

หญิงสาวจำใจเดินตามผู้ชายตรงหน้าอย่างเลี่ยงไม่ได้เพราะดูแล้วเหมือนจะมีอิทธิพลไม่น้อย

แกร๊ก!! ประตูบานใหญ่ถูกเปิดออกซึ่งปรากฏใบหน้าหล่อคมเข้มนั่งรอเธออยู่ก่อนแล้ว

"คะ..คุณเป็นใครคะ ต้องการอะไร?" ไร้เสียงตอบรับจากบุคคลที่เธอคุยด้วยจนรู้สึกขนลุกไปหมด

"Huh, interesting. Would you like to be my girl?" (หึ น่าสนใจ เธออยากเป็นผู้หญิงของฉันไหม) แม้ใบหน้าของเขาจะดูหล่อเหลาไม่น้อยกว่าคนที่เธอแอบชอบอยู่ไม่ก็ตามแต่เธอกลัวมากกว่าจะมาคลั่งใคล้

"ขอโทษด้วยนะคะเราไม่เคยรู้จักกันและฉันก็มีศักดิ์ศรีมากพอที่จะไม่เสียตัวเเลกเงิน!!" ทำไมทุกคนที่เธอเจอถึงอยากจะได้เธอนัก

"ไม่เสียแรงที่ฉันสนใจ เธอดูหน้าค้นหาไม่น้อยเลย" นิ้วเรียวยาวเกลี่ยปอยผมที่ปรกหน้าของเธอออกเบาๆ

"..."

"จำชื่อฉันเอาไว้เผื่อวันไหนเราได้...ขึ้นเตียงด้วยกัน"

"ทุเรศ" ร่างเล็กก่นด่าเขาออกมาอย่างไม่เกรงกลัวซึ่งเขาก็ไม่ได้สนใจอะไร

"ฉัน คาลวิน ซานติอาโก อีไล" (Calvin Santiago Eli) สิ้นเสียงมาเฟียหนุ่มเอ่ยขึ้นร่างเล็กถึงกับไปไม่เป็น

"..."

"จำกันไม่ได้เลยสินะคุณว่าที่คู่หมั้น!" คาลวินผู้ชายที่เป็นว่าที่คู่หมั้นเธอ!!

อะไรจะโลกกลมขนาดนั้น

'คาลวินเค้ากำลังจะกลับมาเตรียมตัวเป็นเจ้าสาวดีๆล่ะ ธุรกิจหลายร้อยล้านมันขึ้นอยู่กับลูก'

ผู้ชายที่ครอบครัวเธอจับคู่ไว้ให้กลับมาแล้วงั้นหรอ?

"นะ..นี่พี่กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่" เธอกับเขาเคยเป็นเพื่อนเล่นสมัยเด็กด้วยกันแต่ตอนนี้เขาเปลี่ยนไปมาก

"หึ ฉันกลับมาทวงของที่มันควรจะเป็นของฉันคืน!!" เขารับรู้มาตลอดว่าเธอกำลังตามจีบไอ้มาเฟียใหญ่นั่นคิดว่าเขาไม่รู้หรอ ซึ่งมันก็อยู่ที่นี่เช่นกัน

"มะ..หมายความว่ายังไง?" ร่างเล็กถอยหลังกรูดเพราะคนตรงหน้าน่ากลัวเกินไป

"เรื่องหมั้นมันก็แค่ธุรกิจฉันไม่เคยรักคุณ อีกอย่างฉันก็รักคนอื่นไปแล้วด้วย" ร่างเล็กเถียงขาดใจให้ตายยังไงเธอก็ไม่หมั้นเด็ดขาด!!

"ฉันจะรอดูแล้วกัน" ยิ่งมองคนตรงหน้าก็ยิ่งเอ็นดูเธอยังเป็นเด็กไม่เปลี่ยน

"อย่าลืมว่าเรายังไม่หมั้นกัน!! คุณไม่มีสิทธิ์มาก้าวก่ายชีวิตของฉัน ฉันจะรักจะชอบใครมันก็เรื่องของฉัน!" ร่างเล็กเดินออกไปโดยที่ไม่หันกลับมาอีกเลย

"ไปส่งเธอ"

"ครับนาย"

ร่างเล็กเดินลงมาด้วยความหัวเสียวันนี้มันเป็นวันซวยอะไรของเธอนักหนาถึงมีแต่คนน่ารำคาญ

อีกด้าน

"นายครับคุณฟีน่าเธอเพิ่งออกมาจากห้องไอ้คาลวินได้ไม่นานมานี้เองครับ"

"อืม ตามดูห่างๆ ฉันอยากจะรู้ว่าเข้าหาฉันจริงๆเพราะเหตุผลอะไร ถ้าเป็นนักต่อฉันไม่เก็บไว้แน่" ที่เเท้เธอก็เหมือนผู้หญิงทุกคนที่ทำทุกอย่างเพื่อเงินสินะ

"สืบประวัติเธอมาให้ด้วยเอาให้ด่วนที่สุด" เขายังไม่ได้สืบประวัติครอบครัวเธอเลยเพราะคิดว่าไม่มีอะไรน่าสนใจไปกว่าการเป็นผู้หญิงที่ทำทุกอย่างเพื่อเงิน

แต่ตอนนี้ความคิดเขามันเปลี่ยนเพราะเธอเหมือนจะรู้จักกับคู่แข่งทางธุรกิจของเขา

"ครับนาย"

"ฟีน่า ฟีโอน่า เจเนซิส ทายาทคนเล็กของเกรย์สัน เจเนซิส มีพี่ชายคนโต โนอาห์ เจเนซิส"

"เอ่อ..."

"มีอะไรก็ว่ามา!"

"เธอเป็นว่าที่คู่หมั้นของคุณคาวิลครับ" สิ้นเสียงใบหน้าคมเข้มถึงกับยิ้มมุมปากด้วยความเจ้าเล่ห์ในเมื่อมันพยายามจะแข่งขันธุรกิจกับเขาเขาก็จะแย่งผู้หญิงของมันมา

ซึ่งเขาก็ได้เปรียบเพราะเธอก็สนใจเขาไม่น้อย

"อืม ออกไปได้แล้ว"

calcius : แด๊ดอนุญาตให้หนูคบกันผู้หญิงคนนั้นเหมือนเดิม โอเคมั้ย

Kelly : จริงหรอคะ แด๊ดพิสูจน์มาแล้วใช่มั้ยคะ

calcius : อืม พรุ่งนี้ชวนเธอมาทานข้าวสิ

Kelly : ขอบคุณค่ะ

Kelly : รักแด๊ดนะคะ

calcius : อืม แด๊ดก็รักหนู

วันต่อมา

ร่างเล็กเดินเข้ามาในคฤหาสน์หรูอีกครั้งหลังจากที่วันนั้นเธอก็ไม่ได้มาอีกเลย

"อ้าวหนูฟีน่ามาอีกแล้วหรอจ๊ะ" ประโยคทักทายจากน้องเมียเจ้าของบ้านฟังผ่านๆ ก็เหมือนทักทายนั่นแหละแต่ถ้าฟังดีๆ มันแผงไปด้วยความเหน็บแนม

"สวัสดีค่ะน้าพิมพ์" ร่างเล็กจำใจยกมือไหว้ตามมารยาท เน้นว่ามารยาท! เพราะเธอดูออกว่าผู้หญิงคนนี้ไม่จริงใจต่อเธอตั้งแต่วันแรกืที่พบหน้า

"พอดีเคลลี่บอกว่าคุณอาชวนฟีน่ามาทานข้าวที่บ้านด้วยน่ะค่ะ" เธอเน้นคำว่าคุณอาจนใบหน้าของพิมพิมานิ่งเฉยไป

".."

"ฟีน่าไม่คิดว่าจะเจอน้าพิมพ์อีกนึกว่าไปทำงานน่ะค่ะ อ๋อแล้วน้าพิมพ์ทำงานอะไรหรอคะเห็นปกติเวลาฟีน่ามาฟีน่าก็เห็นน้าพิมพ์อยู่บ้านทุกวัน"

พิมพิมากัดฟันกรอดแม้ในใจจะอยากตบเด็กนี่ขนาดไหนก็ตามแต่ก็ต้องคีปลุคเป็นผู้หญิงแสนดีเอาไว้

"ฟีน่า!" เคลลี่เรียกชื่อเธอพอดีก่อนที่พิมพิมาจะตอบกลับมา

"ไม่เจอกันนานเลยนะสบายดีมั้ย" เธอเอ่ยถามเพื่อนสาวคนสนิท

"ก็ดีอ่ะแต่เหงาไปหน่อย" ยิ่งพูดยิ่งเบื่อหน่ายเพราะสามสี่วันมานี้เธออยู่แต่ภายในบ้านอย่างเดียวไม่ได้ออกไปเที่ยวไหนเลย

"ก็เคลลี่น่ะสิจ๊ะถูกพี่แคลกักบริเวณเห็นบอกว่าคบเพื่อนไม่ดีกลัวว่าจะพากันเป็นเด็กใจแตก!! แต่น้าก็ไม่รู้ว่าก็เพื่อนคนไหนหรอกหนูไม่ต้องคิดมากนะจ๊ะเพราะเพื่อนผู้หญิงคนนั้นคงไม่ใช่หนูฟีน่าหรอกจริงมั้ยจ๊ะ" หญิงสาวรู้ดีว่าบุคคลตรงหน้ากล่าววาจาเหน็บแนมเธออย่างเห็นได้ชัด

"ค่ะแต่ก็แปลกนะคะทำไมวันนี้คุณอาถึงชวนฟีน่ามาทานข้าวก็ไม่รู้สงสัยติดใจฟีน่า โอ๊ะ ติดใจอาหารที่ฟีน่าช่วยทำเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว" มาสิกวนประสาทมาเธอก็กวนประสาทกลับ!!

"จ๊ะ" พิมพิมาทำได้เพียงแค่แทรกยิ้มด้วยความแสนดีออกไปแต่ภายในแทบอยากจะกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง

"เอ่อ ไปห้องฉันดีกว่าเนอะ" เคลลี่รับรู้ถึงกลิ่นไม่ดีจึงชวนคุยเปลี่ยนเรื่อง

"อืม ไปกันเถอะแถวนี้บรรยากาศไม่ค่อยจะดีเหม็นกลิ่นสาบอะไรก็ไม่รู้" เธอจงใจเหน็บแนมน้องเมียเจ้าของบ้านอย่างหมั่นไส้

เป็นแค่น้องเมียแต่ทำตัวเหมือนเป็นเมียเจ้าของบ้านเองซะงั้น!!

สองสาวปล่อยให้พิมพิมายืนกำหมัดแน่นโกรธจัดอยู่คนเดียวโดยที่ทำอะไรไม่ได้นอกจากเก็บอารมณ์

"คอยดูเถอะฉันจะกำจัดแกให้ได้ ถ้าฉันไม่ได้ใครก็อย่าหวังว่าจะได้เขาเหมือนกัน!!"