MY PERSISTENT หัวใจกำราบรัก

140.0K · จบแล้ว
AngelBell
48
บท
52.0K
ยอดวิว
8.0
การให้คะแนน

บทย่อ

จากน้องสาวของเพื่อนสนิทอย่าง ‘เฌอลินณ์’ กลายมาเป็นคู่นอนแก้เหงาให้กับเสือร้ายอย่าง ‘พอร์ช’ จนกระทั่งเวลาล่วงเลยมาถึงสองปีความสัมพันธ์บ้า ๆ นี้จบลงอย่างง่ายดายเพียงเพราะ ‘ตัวจริงในหัวใจ’ ของเขากลับมา โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าตัวเองกำลังจะเป็น...พ่อคน

นิยายรักโรแมนติกนิยายรักประธานแต่งงานสายฟ้าแลบดราม่ารักแรกพบเศรษฐีพาลูกกหนีเด็กเรียน21+

บทนำ

บทนำ

“อ่า...แรงกว่านี้ได้ไหมลินณ์”

เสียงทุ้มแหบพร่าที่เต็มไปด้วยความต้องการเอ่ยขึ้นก่อนที่มือหนาจะเคลื่อนไปบีบเคล้นตามเนื้อเนียนจากกายสาวที่ตอนนี้กำลังควบคุมตัวตนของเขาเอาไว้อยู่ สะโพกมนเร่งจังหวะขึ้นลงตามที่ชายหนุ่มบอกพลางเงยหน้าขึ้นและกัดปากแน่นเมื่อรู้สึกใกล้จะถึงฝั่งฝัน

“ละ...ลินณ์จุก”

“ขย่มเองจุกเอง” ใบหน้าหล่อเหลามองหญิงสาวบนร่างที่กำลังบรรเลงกิจกรรมบนเตียงอันแสนหนักหน่วง เมื่อรอยยิ้มร้ายปรากฏพลันทำให้คนตัวเล็กทุบกำปั้นน้อยลงบนอกแกร่งเพราะถูกเย้ยหยันอย่างน่าหมั่นไส้เป็นที่สุด

“พี่พอร์ชก็ชอบให้ลินณ์ขึ้นให้ไม่ใช่เหรอ”

“อืม ชอบ”

พรึ่บ!

“ว้าย!” หญิงสาวร้องขึ้นเมื่ออยู่ ๆ ก็ถูกวงแขนแกร่งจับที่เอวบางก่อนจะพลิกร่างของเธอให้นอนอยู่ใต้ร่างของเขาขณะที่ตัวตนยังคงสอดประสานกันอยู่

“พี่ไม่ให้เสร็จง่าย ๆ หรอก” เมื่อช่องทางรักของเธอกำลังตอดรัดความเป็นชายของเขาถี่ยิบคนตัวโตก็จัดการให้เธออยู่ใต้อาณัติของเขาก่อนจะจับต้นขาของเธอให้แยกออกและกระแทกแก่นกายเข้าไปจนหญิงสาวเบ้หน้าและหันหนี

“อึก...พะ...พี่พอร์ชอย่าแกล้งลินณ์” เสียงหวานเอ่ยแผ่วในลำคอเมื่อแก่นกายใหญ่โตเสียดสีกับช่องทางรัก

เธอต้องการเขา...! ต้องการเขามากที่สุดแต่คน

ใจร้ายกลับรู้ทันในความคิดของเธอ เขาถึงได้แกล้งเธอให้ทรมานแบบนี้!

เขาตั้งใจจะทรมานเธอให้อ้อนวอนเพียงแต่เขา

ร้องเรียกเขาซ้ำ ๆ ร้ายกาจ...ร้ายกาจที่สุด

“ไหน ลินณ์ครางดัง ๆ หน่อย” ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงใกล้กับคนตัวเล็กเพราะอยากได้ยินเสียงคราง

หวาน ๆ จากปากเธอที่ร้องเรียกเพียงแต่เขาคนเดียวเท่านั้น

“อื้อ...ลินณ์ไม่ไหวแล้วพี่พอร์ช!”

“ไม่ไหวเหรอ...” ชายหนุ่มกระตุกยิ้มและถอดถอนตัวตนออกมาจนคนตัวเล็กผวารีบโอบกอดร่างแกร่งเอาไว้ แก่นกายใหญ่โตถูไถที่ร่องสวาทช้า ๆ จนน้ำหวานไหลทะลักออกมาเป็นจำนวนมาก ยิ่งเห็นกายสาวสวยบิดเร้าก็ยิ่ง

ทำให้เขาอยากแกล้งเธอยิ่งขึ้น

“อ๊ะ ลินณ์...ลินณ์อยาก...” เธอกัดปากแน่นเมื่อเริ่มทนกับความต้องการภายในร่างกายไม่ไหวแต่คนเจ้าเล่ห์ยิ่งแกล้งเธอหนักข้อจนเอ่ยออกมาไม่เป็นภาษาเพราะความเสียวซ่าน

“ตอนนี้ลินณ์เซ็กซี่มากเลยรู้ไหม” เสียงทุ้มนุ่มหูเอ่ยพลางกัดขบเบา ๆ อย่างนึกหยอกล้อ ภาพสวยงามตรงหน้าทำให้อารมณ์ภายในใจของเขาพลุ่งพล่านจนแทบควบคุมตัวเองไว้ไม่อยู่

และไม่รู้ว่านับต่อจากนี้เขาจะอ่อนโยนและถนอมเธอได้อีกหรือไม่!

“อือ” เมื่อทนกับความต้องการของตัวเองไม่ไหว มือเล็กจับศีรษะของคนบนร่างก่อนยันร่างกายขึ้นและ

ทาบทับริมฝีปากลงอย่างหนักหน่วงและดูดดึง ส่วนมืออีกข้างก็จับแก่นกายที่สวมอุปกรณ์ป้องกันเข้ามาในร่างกายของเธออย่างรวดเร็ว

ชายหนุ่มชะงักไปเล็กน้อยกับการกระทำของเธอแต่ก็หลับตาพริ้มตอบรับสัมผัสเย้ายวนของเธอเช่นกัน มือหนาผลักคนตัวเล็กให้นอนราบไปกับเตียงและโน้มใบหน้าบด

ริมฝีปากย้ำลงไปอีกครั้ง เอวหนาสอบเข้าหาความอ่อนนุ่มจนสุดลำกายก่อนจะเร่งจังหวะเข้าออกอย่างหนักหน่วงจนคนตัวเล็กสั่นคลอนไปตามแรงที่เขาส่ง

“อือ พะ...พี่พอร์ช” หญิงสาวมองคนบนร่างด้วยแววตาฉ่ำปรือโอบกอดคอหนาไว้แน่นราวกับว่าเขาเป็น

ที่พักพิงที่ดีที่สุด

“อ่า...” เสียงคำรามดังกึกก้องเมื่อแก่นกายถูกตอดรัดจนปวดหนึบ เขากัดกรามแน่นและออกแรงกระแทกความใหญ่โตเข้าไปจนสุดลำกายพร้อมกับเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นเมื่อใกล้จะเสร็จสม

ร่างสูงผละออกจากร่างกายขาวเนียนและกดต้นขาเธอไว้สอบสะโพกเข้าหาตอกตรึงร่างกายถาโถมใส่คน

ตัวเล็กอย่างไม่หยุดยั้ง

จนกระทั่ง...

“อ่า!” น้ำรักสีขาวขุ่นปลดปล่อยออกมาในอุปกรณ์ป้องกันจนแทบเอ่อล้น มือหนาจัดการถอดมันออกและเหวี่ยงทิ้งลงพื้นอย่างไม่ไยดีก่อนจะจัดท่าทางของคนตัวเล็กที่กำลังนอนหอบหายใจขึ้นมานั่งบนตักแกร่งของเขา

“อือ ลินณ์ไม่ไหว...อ๊ะ!” เมื่อส่งเสียงร้องขอก็ต้องเบ้หน้าเมื่อความใหญ่โตสอดแทรกเข้ามาในร่างกายอีกครั้ง

ไม่รอช้าร่างสูงจับเอวคอดให้ขยับขึ้นลงตามแรงบังคับขณะที่ริมฝีปากก็กำลังดูดเม้มไปตามผิวกายสาวจนตอนนี้เต็มไปด้วยร่องรอยรักที่เขาตั้งใจฝากฝังไว้บนตัวของเธออย่างชัดเจน

“ขย่มแรง ๆ”

“อื้อลินณ์...อ๊ะ! พี่พอร์ช ลินณ์จุกนะ” สะโพกหนาสวนขึ้นมาทำให้หญิงสาวสะดุ้งโหยงตกใจเมื่อเธอเผลอเขาก็ใช้จังหวะนี้รวบเอวบางและกระแทกความใหญ่โตสวนขึ้นไปโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว

มือเล็กจิกเกร็งที่แผ่นหลังกว้างเพื่อระบายความเสียวซ่าน ริมฝีปากบางสีแดงสดก็ร้องครางแผ่วหวิวจนไม่เป็นศัพท์

“อึก...บะ...เบาหน่อยได้ไหมคะอ๊า...”

“เสร็จตรงนี้แล้วไปต่อที่ห้องน้ำกัน”

“ไม่!” เธอรีบร้องปฏิเสธทันควัน แค่นี้เธอก็หมดแรงเหนื่อยจะตายอยู่แล้วเขายังจะรังแกเธอได้ลงคออีกหรือ!?

“เดี๋ยวนี้ลินณ์ดื้อนะ บกพร่องในหน้าที่เหรอ”

ชายหนุ่มถามปนเสียงขำมองหญิงสาวที่เอาแต่ทำหน้าบึ้งมองเขาตาขุ่นเคือง

“Friend with benefits ไม่มีหน้าที่ประจำนะคะ” เธอแย้งอย่างไม่ลดละ ก่อนจะตกลงอยู่ในความสัมพันธ์นี้เธอรับรู้และเข้าใจเป็นอย่างดีว่ามันจะมีแต่เรื่องเซ็กซ์เข้ามาเกี่ยวข้องเท่านั้น

“มั่วนิ่ม” คนตัวโตส่ายหน้าพร้อมกับหัวเราะออกมาเมื่อได้ยินประโยคนั้นจากหญิงสาว

“ใครมั่ว”

“Brother with Benefits ต่างหาก”

ใช่...ใช่ที่สุด

หญิงสาวกัดปากตัวเองแน่นอยู่ ๆ ก็รู้สึกเจ็บแปลบที่หัวใจขึ้นมาดื้อ ๆ คนที่เธอกำลังมีความสัมพันธ์ลับ ๆ มากกว่าสองปีในตอนนี้เขาคือเพื่อนสนิทของพี่ชายเธอ!

เขาเป็นเพื่อนของพี่ชายแท้ ๆ ที่เธอเองก็เจอะเจอเขามาตั้งแต่เด็ก ๆ แต่ไม่คิดเลยว่าในตอนนี้เธอจะอยู่ในสถานะคู่นอนแก้เหงาเท่านั้น!

พรึ่บ!

“อ๊ะ...พี่พอร์ชจะพาลินณ์ไปไหน!” ไม่ทันที่เธอจะคิดอะไรได้มากไปกว่านี้ร่างของเธอก็ลอยหวือเหนือพื้นเมื่อวงแขนแกร่งของคนตัวโตโอบอุ้มร่างของเธอเอาไว้ก่อนที่เขาจะวางเธอลงบนโต๊ะทำงาน

“เปลี่ยนที่”

“นะ...ไหนบอกว่าจะทำในห้องน้ำไง”

“ก็นึกว่าไม่ชอบเปียก ๆ พี่ก็เลยพามาที่โต๊ะทำงานแทน โอเค...งั้นไปทำในห้องน้ำกัน”

“ไอ้บ้า! ไม่ชอบที่ไหนทั้งนั้น! ลินณ์เหนื่อยแล้ว

ไม่เอาแล้ว!” หญิงสาวร้องโวยวายเป็นเด็กพร้อมกับทุบตีคนตรงหน้ายกใหญ่ที่เอาแต่ใจยังรังแกเธอไม่เลิก

“หึ” คนเอาแต่ใจยกยิ้มอย่างพึงพอใจที่กลั่นแกล้งหญิงสาวให้หงุดหงิดได้เช่นตอนนี้ เวลาเธอโมโหกลับยิ่งดูเซ็กซี่ไปอีกแบบ เวลาเธอดื้อรั้นเขาก็ยิ่งอยากปราบพยศ

ยัยตัวร้ายอย่างเธอให้อยู่หมัด

“ยิ้มอะไร ไม่ต้องมายิ้มเลยนะ!”

“รอบนี้รอบสุดท้ายแล้ว พี่จะปล่อยให้ลินณ์นอนโอเคไหม”

“ไม่เชื่อ” เงยหน้ามองเห็นแววตาเจ้าเล่ห์เธอยิ่ง

ไม่เชื่อในคำพูดของเขา อยู่กับเขามาตั้งสองปีทำไมจะไม่รู้ว่าเขาน่ะเจ้าเล่ห์ร้ายกาจมากแค่ไหน

“พี่พูดจริง ๆ นะ รอบสุดท้ายแล้วเนี่ย แต่ต้องจูบพี่ก่อนนะจูบนาน ๆ จนกว่าพี่จะพอใจ” ชายหนุ่มเลิกคิ้วมองเมื่อเสนอข้อต่อรองให้กับเธอ หญิงสาวมองหน้าเขาอย่าง

ชั่งใจเล็กน้อยแต่ก็ยอมตกลงตามข้อเสนอของเขาแต่โดยดี

“ก็ได้ค่ะ”

คนตัวเล็กเคลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้อีกครั้งก่อนจะกดริมฝีปากทาบทับลงอย่างดูดดึง เรียวลิ้นสอดแทรกสัมผัสตอบรับกับคนตัวโตอย่างรู้งานขณะที่มือหนาก็ลูบไล้ไปตามผิวเนียนส่วนสะโพกหนาก็ค่อย ๆ ส่งตัวตนเข้าไปช้า ๆ ตามจังหวะของมัน

สัมผัสหนักหน่วงแต่กลับลึกซึ้งจนเผลอทำให้หัวใจของทั้งสองเต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะ อยู่ ๆ ก็รู้สึกวูบไหว

โอนอ่อนไปโดยปริยาย

อาจจะเป็นแค่ความรู้สึกชั่วคราวเท่านั้น...เสร็จจากบทรักบทเตียงก็จะหลงเหลือเพียงแค่สถานะพี่น้องที่มี

เส้นขีดกั้นความสัมพันธ์เอาไว้อย่างชัดเจน