MY BABY ง้อรักนางฟ้าตัวน้อย

ออสเตรเลีย

ณ ย่านเดอะร็อคส์เป็นย่านเก่าแก่แห่งหนึ่งของออสเตรเลียที่เต็มไปด้วยมนต์เสน่ห์อันน่าค้นหา เนื่องจากเป็นชุมชนที่ชาวยุโรปได้เข้ามาตั้งถิ่นฐานเมื่อ 200 ปีที่ผ่านมา ทำให้ย่านแห่งนี้เป็นที่เที่ยวออสเตรเลียที่คงซึ่งความโบราณสไตล์ยุโรปเอาไว้ โดยในปัจจุบันก็ได้มีการปรับเปลี่ยนเป็นร้านอาหาร คาเฟ่ และแหล่งช็อปปิ้งแบบวอล์คกิ้งสตรีทต่างๆ มากมาย รวมไปถึงสินค้างานดีไซน์และของที่ระลึกที่มีรูปแบบไม่ซ้ำใคร ไม่ว่าจะเป็น บูมเมอแรง ภาพวาด ของตกแต่งบ้านสุดเก๋ โปสต์การ์ด และอื่นๆ อีกมากมาย ซึ่งหากใครไม่รู้ว่าจะซื้ออะไรไปฝากคนที่บ้านก็สามารถมาเดินดูของที่ย่านแห่งนี้ได้

และตอนนี้ฉันกำลังเดินหาร้านคาเฟ่ในรีวิวที่ฉันตามหาอยู่ ตอนนี้ขอแนะตัวหน่อยก็แล้วกันนะคะ ฉันนางสาวลลิตา ปัทมกุล ชื่อเล่นชื่อใบข้าวค่าาา ตอนนี้กำลังมาเปิดประสบการณ์เที่ยวต่างประเทศคนเดียวครั้งแรกค่ะ ตอนนี้ฉันพึ่งเรียนจบมาและชอบทำขนมแต่ไม่ได้เรียนทำขนมมานะคะ ส่วนมากตอนเรียนอยู่ฉันจะทำขนมขายออนไลน์ ตั้งแต่นั้นมาก็ชอบการทำขนม พอจบมาว่าจะเปิดร้านทำขนมน่ารักๆ สักที่ที่หนึ่ง เพราะฉันพอจะมีเงินเก็บจากที่ขายขนมแล้วก็งานพาร์ทไทม์ในตอนที่เรียนอยู่จำนวนหนึ่ง ตอนนี้ฉันอยู่ตัวคนเดียวค่ะ เพราะคุณพ่อและคุณแม่ของฉันท่านด่วนจากไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อ5ปีก่อน ก่อนที่ฉันจะจบม.6 ถามว่าฉันเสียไหมจาการจากไปของพวกท่านทั้งสองคน ต้องยอมรับว่าเสียใจมาก แต่ฉันต้องอยู่ให้ได้ เพราะครอบครัวฉันบอกเสมอว่าอย่าเสียใจอะไรนานๆ เพราะมีแต่ผลเสีย จงยิ้มและมีความสุขกับปัจจุบันเข้าไว้ ตอนนี้ฉันก็มีความสุขกับสิ่งที่ฉันเป็นอยู่ค่ะ การมาเที่ยวครั้งนี้ก็มาพักผ่อนก่อนที่จะไปเปิดร้านคาเฟ่ในอนาคต ฉันมาที่นี่ได้5วันแล้วค่ะฉันไปเที่ยวทุกที่ที่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวขึ้นชื่อหมดแล้ว ต่อมาเลยจะลองหารีวิวคาเฟ่ที่คนเขามาเที่ยวก่อนได้เขียนไว้ ก็มาเจอรีวิวที่เขียนว่าดีมากอยู่แถวย่านเดอะร็อคส์ อ้ะ ฉันเจอแล้วละค่ะ

“เอ่อ ขอลามิงตันหนึ่งที่ แล้วก็มอคค่าที่หนึ่งค่ะ” ฉันเดินเข้ามาในร้านและมองไปที่ตู้เค้กก่อนจะมองไปเห็นขนมที่ไม่รู้จักเลยจะลองสั่งมาลองชิมดู หลังจากที่รับขนมมาฉันก็มองหาที่นั่งก่อนที่จะลองมือชิมทันที ลามิงตันที่ฉันสั่งมาก็มีรสชาติประมาณว่าเป็นเค้กสปันจ์เคลือบด้วยช็อกโกแลตไอซิ่งบางๆ แล้วนำไปคลุกกับมะพร้าวอบแห้ง มีไส้เป็นแยม น่าจะเป็นแยมรสราสเบอร์รี่ พอได้ลองแล้วก็อร่อยมากสมและที่ได้รีวิวไปตั้ง5ดาว

“เฮ้อออ พรุ่งนี้ต้องกลับแล้วหรอเนี่ย เสียดายอยากอยู่นานกว่านี้อีกอ่าาาา” ตอนนี้ฉันนอนเกลือกกลิ้งอยู่บนที่นอนพร้อมกับบ่นไปด้วย ฉันกลับมาถึงที่พักได้สักพักแล้วละค่ะ พรุ่งนี้จะต้องกลับแล้วแต่ฉันจองเป็นไฟล์ทตอนหนึ่งทุ่ม เผื่อจะได้เที่ยวนานขึ้นอีกสักนิด แต่เห็นว่าที่พักที่ฉันจองมาเขามีคลับอยู่ด้านล่างเห็นว่าเป็นที่นิยมมากคนเต็มตลอดฉันว่าจะลองลงไปดูสักนิด เพราะยังไงพรุ่งนี้ก็มีเวลาเยอะเผื่อฉันอาจจะแฮงค์เพราะฉันมันเป็นพวกคออ่อนไม่ค่อยสันทัดเรื่องพวกนี้หรอกแต่เป็นเรื่องขนมนี่ฉันสู้ตายค่ะ มีเวลาอีกเยอะกว่าคลับจะเปิดงั้นของีบสักหน่อยก็แล้วกันสักสามทุ่มค่อยไป ดูนาฬิกาได้ไม่นานภาพเบื้องหน้าก็มือดับด้วความเหนื่อยล้าจากการเที่ยวมาทั้งวันทันที

กริ่งงงง กริ่งงงง

ฉันตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงรบกวนทันที

“อ่า สามทุ่มแล้วหรอเนี่ย” พอดูนาฬิกาเสร็จก็ลุกเดินไปขว้าผ้าเช็ดตัวก่อนจะเดินไปชำระร่างกายล่าความเหนื่อยล้าที่เที่ยวมาทั้งวัน

“อืมมม ใส่ชุดไหนดีน่า ไม่ค่อยมีชุดสวยๆ เลยน่ะเราเนี่ย เอาตัวนี้ละกัน” ฉันเลือกชุดที่ใส่วันนี้เป็นเดรสเกาะอกสีชมพูอ่อน เลือกเสร็จฉันก็เดินไปแต่งหน้าต่อทันที

ลา~ลา~ลา~ลา~

ฮัมเพลงไปแต่งหน้าไป ลุคที่ฉันแต่งในวันนี้เป็นลุคเบาๆ แต่งเหมือนไม่แต่งเพราะฉันไม่ค่อยถนัดแต่งหน้าเท่าไหร่ก็จะแต่งแต่แนวเดิมๆ

เมื่อแต่งตัวเสร็จฉันก็เดินออกมาจากห้อง ก่อนจะกดลิฟต์ลงไปที่ชั้นล่างทันที ทันทีที่มาถึงก็เห็นผู้คนมากมายต่อแถวเพื่อเข้าไปใช้บริการ อ่าแถวยาวชะมัดหรือจะไม่ไปแล้วดีน่ะ ฉันที่บ่นอยู่ในใจก็เหลือบไปเห็นทางเข้าอีกทางหนึ่งที่เขียนว่าเฉพาะผู้ที่ใช้บริการห้องพักของโรงแรม เมื่อเห็นดังนั้นฉันก็เดินไปที่ทางเข้านั้นทันทีแล้วยื่นคีย์การ์ดของห้องให้การ์ดหน้าประตูตรวจทันทีและเขาให้เข้ามาอย่างรวดเร็วโดยที่ไม่ดูอะไรเพิ่มเติม อืมดีแหะ ทันที่ที่ฉันเข้ามาก็ตรงไปที่บาร์ทันทีเพราะมาคนเดียวนี่น่า เปิดโต๊ะก็เสียดายตังค์

“รับเครื่องดื่มอะไรดีครับคุณผู้หญิง” บาร์เทนเดอร์ที่เห็นฉันนั่งลงก็ถามฉันด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดีทันที

“เอ่ออ เอาเครื่องดื่มที่ไม่แรงมากแล้วก็ไม่ขมนะคะ” ฉันสั่งไปยังงั้นเพราะไม่รู้ชื่อเครื่องดื่มแต่ละชนิดหรอกว่าเป็นยังไงแต่ถามเรื่องขนมฉันได้นะคะ ตอบได้หมด555

“นี่ครับ คุณผู้หญิง Clover Club มีส่วนผสมของเหล้าจิน ราสเบอร์รี่ มะนาว ไข่ขาว รสชาติอมเปรี้ยวหวาน แถมเป็นค็อกเทลเบาๆ ไม่แรงเพราะงั้นดื่มได้สบายใจหายห่วงได้เลยครับ”

“ขอบคุณค่ะ” ฉันได้ลองจิบเครื่องดื่มที่บาร์เทนเดอร์แนะนำก็อร่อยจริงๆ นั้นแหละ อร่อยเกินไปจนหมดไปหลายแก้วแล้ว ตอนนี้ก็เริ่มมึนๆ แล้ว

พรึบ

มีคนเดินมานั่งที่บาร์ข้างๆ ฉัน ซึ่งฉันก็ไม่ได้สนใจเพราะมันเป็นที่นั่งสำหรับนักท่องราตรีที่มาคนเดียวอยู่แล้ว

“สวัสดีครับ มาคนเดียวหรอครับ” ตอนแรกที่บอกไม่สนใจ แต่ตอนนี้คงต้องเปลี่ยนความคิดใหม่เพราะเขาเป็นฝ่ายทักฉันก่อน

“ค่ะ ฉันมาคนเดียว” ฉันก็ตอบไปตามมารยาทก่อนที่จะหันกลับมาสนใจเครื่องดื่มของตัวเองต่อ

“มาคนเดียว งั้นให้ผมอยู่เป็นเพื่อนคุยไหมครับเผื่อคุณจะเหงา”

“ไม่เป็นไรค่ะฉันไม่ได้เหงา” ฉันตอบตัดประโยคทันทีเพื่อที่จะให้เขาเลิกสนใจฉัน

“ผมอาเธอร์นะครับ แล้วคุณละชื่ออะไร” ฉันกรอกตามองบนทันทีที่เขายังเซ้าซี้ฉันไม่เลิก