เริ่มเลอ..(9)

"รับรองว่าเซ็กซ์ของฉันทำให้เธอลืมไม่ลงเลยล่ะ"น้าออสตินโน้มมาพูดกับฉันเบา ๆ ที่ข้างหู คำพูดน้ำเสียงมันทำให้ฉันขนลุกไปทั้งตัว แล้วกลืนน้ำลายลงคอเฮือกใหญ่

"ม..มุกไปได้แล้วใช่ไหมคะ"ฉันกำกระเป๋าที่ใส่ตราประจำตระกูลไว้แน่น แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ

"อืม...แต่อย่าลืมคืนนี้เจอกัน"ฉันผงกหัวรับแล้วหันหลังรีบก้าวขาเดินออกมาจากห้องหรูทันที

"เฮ้อ..."พอประตูปิดฉันก็ต้องพ่นลมหายใจออกมาอย่างหนัก

"ทำไมเขาดูน่ากลัวชะมัด"แล้วหรี่ตามองไปที่ประตูก่อนที่จะก้าวขาเดินไปที่ลิฟต์

ฉันรีบขับรถมายังโรงพยาบาลทันที เพราะตอนนี้พ่อยังคงรักษาตัวอยู่ที่นั้น พอมาถึงหยิบกระเป๋าแล้วเดินเข้าไปด้านในห้องพักฟื้นของพ่อ

"อ้าว..ยัยมุก"นั้นเป็นเสียงแม่ของฉัน

"พ่อเป็นไงบ้าง"ฉันหันมายิ้มหวานให้แม่แล้วเดินตรงไปที่เตียง ซึ่งมีพ่อนอนอยู่ พอฉันเดินไปถึงข้างเตียงท่านหันมาที่ฉันแล้วคลี่ยิ้มให้บาง ๆ

"พ่อ..มุกมีอะไรจะให้ดู"ว่าแล้วฉันก็ล้วงเข้าไปในกระเป๋าแล้วหยิบตราประจำตระกูลขึ้นมา ทันทีที่พ่อเห็นท่านก็รีบหยัดกายลุกขึ้นนั่งเอาหลังพิงหัวเตียงสีหน้าตื่นเต้น

"ตราประจำตระกูล"ท่านรับตรานั้นไปสีหน้าดูสดใสกว่าเมื่อกี้

"...."ท่านยังคงดูมันแล้วพลิกไปดูที่ฐาน

"ของแท้...มุกไปเอามาจากไหนเสี่ยมงคลยอมขาย?"

"อืม"ฉันตอบกลับไปสั้น ๆ แต่นั้นมันเป็นการโกหกแน่นอนว่าฉันไม่ได้ซื้อมา

"พ่อดีใจมากเลยรู้ไหมที่ตราประจำตระกูลก็ตกมาอยู่ที่ตระกูลของเรา...เธอบอกหมอด้วยนะว่าฉันจะกลับบ้านแล้ว"ประโยคสุดท้ายพ่อหันไปบอกกับแม่ด้วยสีหน้ายิ้มแย้มไม่ต่างกับแม่ มันทำให้ฉันรู้สึกดี แต่ก็ไม่สุดเพราะฉันยังมีเรื่องกังวล..

"มุก พรุ่งนี้พ่อจะเข้าบริษัทให้เลขาเตรียมห้องประชุมใหญ่ไว้ด้วยนะ"ฉันเงยหน้าขึ้นมองผู้เป็นพ่อพร้อมกับขมวดคิ้วด้วยความสงสัย

"พ่อจะประชุม?...เรื่องอะไรคะ"

"พ่อจะแต่งตั้งมุกเป็นประธานบริษัทไงล่ะ"

"ห๊ะ!"ฉันอุทานออกมาด้วยความตกใจ เป็นประธานบริษัท? พ่อยังป่วยอยู่ใช่ไหมเนี่ย

"พ่อ...มุกว่า..."

"มุกเหมาะสมที่จะเป็นผู้บริหารงานแทนพ่อที่สุดแล้ว"ยังพูดไม่จบประโยคพ่อของฉันก็ยกมือมาลูบที่หัวแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและเอ็นดู

"แต่..."

"ไม่ต้องมาแต่..แกเหมาะสมที่สุดแล้วยัยมุก"เป็นแม่ที่แทรกพูดขึ้น

"แล้วกวางล่ะคะ..."

"โอ๊ย..ขานั้นจะไปคาดหวังอะไรได้วัน ๆ มีแต่เที่ยวกับดื่ม บริษัทเคยเข้าบ้างหรือเปล่าเถอะ"แม่พูดแกมบ่นก่อนที่จะเดินไปเก็บของใส่กระเป๋า ฉันได้แต่มองท่านแล้วลอบหายใจออกมาเบา ๆ

คุยกันได้สักพักฉันก็ขอตัวกลับ..เพราะจะเข้าบริษัทเพื่อเคลียร์งานต่อ ตกเย็นฉันก็ขับรถกลับมาที่บ้านพอเข้าห้องมาก็โยนกระเป๋าไปที่โซฟาแล้วหย่อนก้นนั่งเอนหลังพิงพยักพร้อมกับพ่นลมหายใจออกมาหนัก ๆ 'เฮ้อ'แล้วนึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาในวันนี้

"มึเซ็กซ์กับฉัน"แล้วในหัวก็ผุดคำพูดของน้าออสตินขึ้นมา ทำเอาฉันขนหัวลุกไปหมด ครืนนน ครืนนน ฉันสะดุ้งโหย่งเมื่อเสียงโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋าจู่ ๆ ก็ดังขึ้น พอตั้งสติได้ก็ล้วงเข้าไปในกระเป๋าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู เมื่อเห็นสายโทรเข้าฉันก็กดรับมือสั่น ๆ

"ฮะ..ฮาโหลค่ะ"

(อีกหนึ่งชั่วโมงมาที่คอนโดฉัน)นั้นเป็นเสียงของคนที่ฉันนึกถึงเมื่อกี้

"คะ.."พอสิ้นเสียงชายหนุ่มก็กดวางสายทันที ฉันมองดูที่โทรศัพท์แล้วพ่นลมหายใจอีกแล้ว นี้ฉันกำลังจะไปเสียตัวให้น้าของผู้ชายที่ฉันเคยหลงรักงั้นเหรอ

หนึ่งชั่วโมงต่อมา

ตอนนี้ฉันยืนอยู่ที่หน้าห้องของน้าออสตินพอรวมรวบความกล้าได้ก็กดไปที่ออดหน้าห้อง และไม่นานประตูก็เปิดออกมาพร้อมกับชายหนุ่มร่างสูงใบหน้าหล่อเหลาราวฟ้าประทาน เขายกยิ้มมุมปากแล้วขยับร่างตัวเองเล็กน้อยเพื่อให้ฉันเดินเข้าไป

พอชายร่างสูงปิดประตูแล้วฉันก็หันไปที่เขา

"ให้มุกทำอะไรบ้าง"ฉันเอ่ยถามอย่างอาย ๆ ก็ฉันไม่รู้หนิ

"ไปรอฉันในห้อง"น้าออสตินว่าแล้วก็กระตุกยกยิ้ม..ฉันก้มหน้างุดในตอนนี้หัวใจเต้นแทบไม่เป็นจังหวะเลย

จากนั้นฉันก็พาตัวเองเข้าไปในห้องนอนส่วนตัวของน้าออสติน พอเดินมาถึงที่เตียงฉันต้องเบิกตากว้าง เมื่อเห็นกุญแจมือ ผ้าผูกตาสีดำ และแส้ วางไว้บนเตียง แอ๊ดดดด ฉันหันขวับไปที่ประตูที่เปิดเข้ามาพร้อมร่างชายหนุ่มในมือถือแก้วไวน์

"น..นี่มันอะไรกันคะ"ฉันถามด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักรู้สึกหวาดกลัว ชายหนุ่มหน้าหล่อเหยียดยิ้มสอดมือเข้าไปในกระเป๋าอีกข้างนึงก็กระดกแก้วขึ้นดื่ม

"สิ่งของพวกนั้นนะ...มันจะช่วยให้เราสองคนมีความสุขมากขึ้นยังไงล่ะ"หลังจากที่กลืนไวน์ลงคอชายหนุ่มก็โน้มมาพูดที่ข้างหูฉันและแสยะยิ้มร้าย ก่อนที่จะเดินไปวางแก้วไวน์ไว้ที่โต๊ะ แล้วเดินกลับมาหยิบกุญแจมือ

"หันหลัง"ฉันสะดุ้งโหย่งทำให้กระเป๋าที่ถืออยู่หลุดจากมือหล่นไปที่พื้น

"พะ..พี่ออสติน.มะ มุกกลัว"

"หึ..ไม่ต้องกลัวนะครับ"ชายหนุ่มร่างสูงใช้มือมาจับที่ปลายคางร่างเล็กแล้วยกขึ้น

"ก็ฉันบอกแล้วไง...ฉันจะทำให้เธอลืมเซ็กซ์ของฉันไม่ลงเลย"

"ว้าย.."ฉันกรีดร้องด้วยความตกใจ เพราะอยู่ชายหนุ่มก็จับฉันเหวี่ยงขึ้นไปบนเตียง แล้วรวบมิอฉันทั้งสองไว้ที่ด้านหลัง แกร่ก! นั่นเป็นกุญแจมือที่ปิดลงแล้ว แน่นอนว่ามือทั้งสองของฉันถูกล็อคด้วยกุญแจมือเรียบร้อยแล้ว

ชายหนุ่มกระตุกยิ้มอย่างพึงพอใจ เขาเอามือลูบหัวฉันเบา ๆ มืออีกข้างจับที่เอวคอตไว้หลวม ๆ

"เรามาเริ่มกันเลยดีกว่า"ว่าจบ น้าออสตินก็เอามือทั้งสองประคองที่ใบหน้าฉันแล้วจูบ บด ขยี้อย่างหนักหน่วง เขายังกัดไปที่ริมฝีปากทำให้ฉันได้กลิ่นคาวเลือด

"อื้อ.."ลิ้นร้อนได้สอดเข้าไปในช่องปากพร้อมตวัดกวนวนไปทั่ว เขาทั้งดูด ดุน ริมฝีปากบนและล่างอย่างรุนแรงจนทำให้ฉันรู้สึกตึง ๆ ที่ริมฝีปาก

"อื้อ อื้อ"ฉันออกเสียงในลำคอประท้วงเพื่อให้เขาหยุดเพราะตอนนี้ฉันรู้สึกหายใจไม่ทันแล้ว

"หึ"น้าออสตินผละออกแล้วแสยะยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจ

"...."พอเขาถอนจูบฉันก็สูดอากาศเข้าปอดทันที แล้วพ่นออก

ชายหนุ่มหยิบแส้ที่วางไว้ขึ้นมา..

"พะ พี่จะทำอะไร"ฉันเบิกตากว้างแล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ เขาไม่ตอบอะไรได้แต่ใช้มือรูดที่ปลายแส้ แล้วฟาดมาที่แผ่นหลังของฉัน เปี๊ยะ

"กรี๊ดดดดด"ฉันกรีดร้องด้วยความเจ็บ

"พี่ ออส..ติน..."เปี๊ยะ!

"...มุก จ เจ็บ"เปี๊ยะ!

"พอ เถอะ มุกแสบไปหมดแล้ว ฮืออ"และแล้วน้ำตาฉันก็ไหลออกมาเพราะความเจ็บแสบไปทั่วแผ่นหลัง ชายหนุ่มหยุดกระทำ แล้วเอามือมาจับที่ปลายคางฉันเชิดขึ้น

"อะไรกัน...แค่นี้ทนไม่ไหวแล้วเหรอหึ้ม?"

??????????