บทที่ 4 งานแฟนซีหน้ากาก

เสียงติ๊ดเบาๆ ดังจากการปลดล็อก iPad ลินน์ลากปลายนิ้วไปที่รายชื่อผู้ติดต่อ แล้วกดโทรออกหา ‘ฟ้า’ เลขาคนสนิทที่อยู่กับเธอมานานหลายปี โทรออกไปไม่นานนัก ปลายสายก็รับสายทันที

“พี่ลินน์” เสียงหวานใสของฟ้าดังขึ้นแว่วๆ ท่ามกลางเสียงพิมพ์คีย์บอร์ดที่อยู่เบื้องหลัง “พี่ลินน์มีอะไรให้ฟ้าช่วยหรือเปล่าคะ?”

“ฟ้าช่วยพี่หาข้อมูลเกี่ยวกับ CEO MatchOn คนที่ชื่อคิณห์ วรเศรษฐ์นภาลัยหน่อยสิ” ลินน์พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แต่สายตาที่จ้องจอเหมือนกำลังลอบวิเคราะห์บางอย่างลึกซึ้งราวกับหุ่นยนต์ประมวลผล

“โอ๊ะ…แหม พี่ลินน์เริ่มสนใจคุณคิณห์แล้วใช่มั้ยเนี่ย” ฟ้าหัวเราะเบาๆ อย่างรู้ทัน ก่อนเปลี่ยนเป็นโหมดจริงจัง “เดี๋ยวฟ้าลองเช็กฐานข้อมูลพีอาร์ ดูในโปรไฟล์อีเวนต์ล่าสุดให้ก่อนนะคะ… แป๊บนึงนะคะ”

เสียงพิมพ์คีย์บอร์ดดังเร็วขึ้นเป็นระยะ ลินน์เดินไปยืนริมหน้าต่าง มองสายฝนที่ยังไม่ยอมหยุดตก

ไม่นานนัก… ฟ้าก็กลับมาพร้อมข่าวที่น่าสนใจยิ่งกว่า

“พี่ลินน์! เจอแล้วค่ะ” ฟ้าบอกเธอ เธอเดินกลับมาที่ iPad อีกครั้ง ฟ้าพูดต่ออีกว่า “คุณคิณห์จะจัดงานเปิดตัวแอปใหม่ของ MatchOn วันพรุ่งนี้ค่ำค่ะ เป็นเวอร์ชันใหม่ที่เขาเรียกว่า MatchOn Elite เจาะกลุ่มคนระดับ High Profile โดยเฉพาะ” ฟ้าพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ลินน์ขมวดคิ้วเล็กน้อย “แล้วจัดที่ไหน?” ลินน์ถามด้วยความอยากรู้

“ที่ The Empyrean Hall ค่ะ ห้องจัดเลี้ยงหรูบนชั้น 60 ของโรงแรม Nivalis…ธีมงานคือ ‘Fancy Masquerade – When Data Meets Destiny ‘ส่วนชื่องานภาษาไทยมีชื่อว่า ‘งานแฟนซีหน้ากาก จุดตัดของข้อมูลและพรหมลิขิต’” ฟ้าเว้นวรรค และบอกต่ออีกว่า “เขาจำกัดผู้เข้าร่วมแค่ 100 คนเท่านั้นค่ะ ต้องมีการคัดเลือกและได้รับเชิญเป็นพิเศษค่ะ” ฟ้าพูดจริงจัง ลินน์ยกคิ้วเล็กน้อย

“แล้วเรามีบัตรเชิญหรือเปล่า?” ลินน์ถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง ฟ้าหัวเราะอย่างภูมิใจ

“ฟ้าจัดการไว้เรียบร้อยค่ะ บังเอิญรู้จักกับเอเจนซี่ PR ที่รับงานจัดงานนี้ แล้วก็อ้อนมาได้บัตรมา 1 ใบค่ะ” ฟ้าพูดด้วยน้ำเสียงแจ่มใส ลินน์จับปลายผ้าขนหนูแน่นขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยเสียงนิ่ง

“ดี… แล้วฝากส่งเดรสกับหน้ากากให้ด้วยนะ ขอสีดำทอง ดูแพงแต่ไม่หวาน ฟ้าเข้าใจฉันดี” ลินน์พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ฟ้าตอบรับทันที

“จัดให้เลยค่ะพี่ลินน์ เดี๋ยวฟ้าส่งไปถึงคอนโดพรุ่งนี้บ่ายเลยนะคะ” ฟ้าพูดจบ ลินน์วางสายก่อนจะถอนหายใจเบาๆ

“เมื่อข้อมูลแม่นยำคือสิ่งที่เขาเชื่อ… ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าเขาจะจัดการกับ ‘ความไม่แม่นยำที่เรียกว่าผู้หญิง’ ได้แค่ไหน” ลินน์ยกยิ้มที่มุมปากอย่างกับนางจิ๊งจองจอมเจ้าเล่ห์ เธอเดินไปที่โต๊ะเครื่องสำอาง มือเรียวเปิดกล่องเครื่องประทินผิว เธอคิดว่าคืนนี้เธอจะพักผ่อนเต็มที่

เพราะพรุ่งนี้…เธออาจต้องเผชิญหน้ากับชายที่บอกว่าไม่เชื่อในพรหมลิขิต