ตอนที่ 7 อีกนิดนะ
ดวงตาคมกริบเบิกกว้างขึ้นอย่างตกตะลึง เมื่อความงามตรงหน้าปรากฏแก่สายตา ดอกไม้ดอกโตสีชมพูอ่อนที่มีหยาดน้ำหวานเกาะพราวจนสะท้อนแสงแวววาว กลีบดอกบอบบาง ติ่งเกสรสาวเล็กๆ นั่นบวมเป่งด้วยมีเลือดหลั่งไหลมาหล่อเลี้ยงอย่างมากล้น ช่องทางรักเล็กแคบแทบมองไม่เห็นทางเข้าทำให้เขาต้องกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เธอสวยงามเหลือเกิน สวยไปทั้งตัว ไร้ที่ติ แม้ในจุดที่ลึกลับแบบนี้
และความงดงามตรงหน้าก็ทำให้เขาไม่อาจทานทนได้อีกต่อไป อยากรู้เหลือเกินว่าดอกไม้สีหวานแสนสวยของเธอ จะมีกลิ่นหอมหวานชวนฝันอย่างภาพลักษณ์แสนสวยนั้นหรือเปล่า
จึงทำในสิ่งที่ไม่เคยทำกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน ด้วยการก้มลงสูดกลิ่นดอกไม้ของเธอจนสุดปอด
กลิ่นหอมอ่อนๆ เฉพาะตัวของเธอทำให้เขาอมยิ้มแล้วอดใจไม่ไหวที่จะแตะลิ้นลงไปที่ติ่งเกสรสาวบวมเป่งของเธอเบาๆ
ร่างงามสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจผสมกับความกระสันซ่านรัญจวน จนต้องเปล่งเสียงร้องครางหวานๆ ออกมาอย่างยากที่จะห้ามให้คนทำอมยิ้มภูมิใจ
“อ๊ะ อือ คุณ..”
“หวานมาก ปล่อยน้ำของคุณออกมาให้ผมกินเยอะๆ นะครับ ปั้นหยา อืมมมม”
ลิ้นสากปาดไล้ที่กลีบกุหลาบงามจนทั่ว กวาดต้อนเก็บกินหยาดน้ำหวานที่ถูกปล่อยออกมาอย่างไม่มีวันหมด แล้วตวัดลิ้นระรัวที่ติ่งเกสรสาวของเธอในจังหวะเร่าร้อน สลับกับดูดดึงเกสรของเธอแรงๆ
“อ๊า อย่า อื้อ”
แม้ปากจะร้องห้าม แต่มือเล็กกลับยื่นไปสอดเข้าที่กลุ่มผมรองทรงสั้น แล้วกำจิกแรงขึ้นตามจังหวะที่เขากระทำกับเธอ
เสียงลิ้นร้ายกับริมฝีปากกระทบกับกลีบดอกไม้ผ่านของเหลวฉ่ำเยิ้มเกิดเป็นเสียงดังลามกสะท้อนก้องเข้าสู่โสตประสาทของคนทั้งคู่ ยิ่งเร้าอารมณ์ของหญิงสาวให้เตลิดเปิดเปิงจนยากที่จะกู่กลับ
ร่างงามที่ไม่เคยต้องมือชายเกร็งสะท้าน ส่ายหน้าหลับตาพริ้ม ขาเรียวสั่นระริกปลายเท้างองุ้ม ก่อนจะกระตุกเฮือกกรีดร้องสุดเสียง แตะขอบสวรรค์ครั้งแรกในชีวิตด้วยปลายลิ้นของผู้ชายแปลกหน้า
“อืม ปั้นหยา คุณเสร็จแล้ว”
ชายหนุ่มกลัดมันกวาดต้อนเก็บกินหยาดน้ำหวานที่เธอปลดปล่อยออกมาจนหมดทุกหยาดหยด แล้วตวัดปลายลิ้นระรัวที่ติ่งเกสรอีกครั้งเพื่อเรียกความพร้อมให้เธออีกหน
“อื้อ มะ ไม่ พอแล้ว”
“อะไรครับปั้นหยา ผมยังไม่ได้ทำอะไรคุณเลยนะ จะพอได้ไงครับ”
เขาถอดกางเกงนอนขายาวของตัวเองทิ้งอย่างรวดเร็ว แล้วหยัดกายขึ้นนั่งตัวตรง เปิดเผยเรือนร่างสุดเพอร์เฟคให้เธอได้เห็นเต็มตาทั้งตัวเป็นครั้งแรก
ปัณยตาไล่สายตามองต้นแขนแข็งแกร่งที่มีมังกรสุดเท่ สบตากับเจ้ามังกรตัวนั้นที่อยู่บนหน้าอกหนั่นแน่น ไล่ลงมาที่ซิกซ์แพ็กขึ้นลอนกล้ามชัด ก่อนจะเบิกตากว้างด้วยความตกใจเมื่อสบตากับลูกชายคนโตของเขาอย่างเต็มตา
ท่อนเนื้อขนาดใหญ่โตตั้งโด่มีเส้นเลือดปูดโปนทั่วลำ แถมกระตุกเบาๆ ด้วยท่าทีเกรี้ยวกราดดุดัน ปลายหัวเบ่งบานสีชมพูสดวาววับเพราะมีน้ำใสๆ ไหลเยิ้มยืดยาวจนถึงก้อนเนื้อกลมๆ สองลูก ทุกส่วนของเขาเป็นสีชมพูหวานน่ารัก แต่ขนาดและท่าทีเกรี้ยวกราดของมันไม่ได้ดูน่ารักเลยสักนิด
เธอกระถดตัวหนีแต่ก็ทำไม่ได้อย่างใจนึก เมื่อเขาคว้าข้อเท้าของเธอแล้วดึงกลับมานอนแผ่หลาที่เดิม ก่อนจะลดตัวลงมาคร่อมร่างกักกั้นเธอเอาไว้ไม่ให้ดิ้นหนีไปไหนอีก
“คุณ..ฉะ ฉัน..”
“ไม่ต้องกลัวนะครับ มันชอบคุณนะ ปั้นหยา”
พูดจบก็เอียงหน้าลงประกบปากบดจูบเธออย่างเร่าร้อนจนเธอหัวหมุนเคว้งตามที่เขาชักนำอีกครั้ง
ปากร้อนไถลออกมาซุกไซ้ดูดดึงที่ซอกคอหอมจนเกิดรอยแดงเป็นจ้ำจุดใหญ่ มือใหญ่บีบขยำเคล้นคลึงหน้าอกอวบอย่างมันมือทั้งสองข้างสลับกัน
ในขณะที่เธอกำลังล่องลอยไปกับมนต์สะกดของเขา ขาเรียวถูกต้นขาแกร่งดันให้แบอ้ากว้างขึ้นอีกนิดเพื่อรองรับเรือนกายหนา
ตัวตนใหญ่โตถูกนำมาจดจ่อที่ปากทางรักฉ่ำเยิ้ม เขาควานหาปลอกป้องกันที่วางเตรียมเอาไว้หลายชิ้น ลังเลเล็กน้อยแล้วโยนมันทิ้งเพราะอยากสัมผัสดอกไม้สีหวานและช่องทางลึกลับภายในของเธอแบบที่ไม่มีอะไรมากั้น ทั้งที่ไม่เคยคิดจะทำอะไรเสี่ยงๆ แบบนี้มาก่อนเลยสักครั้งในชีวิต
เมื่อตัดสินใจได้ที่จะเข้าไปสำรวจความงามของเธอโดยปราศจากสิ่งกีดขวาง จึงยกใบหน้าขึ้นมามองสบตาปรือปรอยแสนหวานของเธอ เขานำปลายหัวเบ่งบานสีชมพูนั้นมาลากไล้ขึ้นลงที่กลีบดอกไม้ฉ่ำน้ำ แล้วบดบี้ติ่งเกสรบวมเป่งของเธอแรงๆ
“อือ ขะ คุณ..”
“ที่รัก เรียกผมว่า ที่รัก..”
สิ้นเสียงแหบพร่านั้น เขาก็กดแทรกท่อนลำใหญ่โตเข้าสู่ช่องทางรักของเธอทีละนิดอย่างใจเย็น แต่เข้าไปได้เพียงแค่ส่วนปลายหัวก็รู้สึกอึดอัด ความคับแน่นทำเอาเขาขมวดคิ้วมุ่นด้วยความแปลกใจ
“อือ ที่รัก..”
เธอยกมือขึ้นมาดันที่ลอนกล้ามท้อง ไม่ยอมให้เขารุกรานเธอไปมากกว่านี้
“ครับ ปั้นหยา อีกนิดนะ”
เขากลั้นใจกัดกรามกรอด แล้วออกแรงกดท่อนร้อนชำแรกเข้าไปในช่องทางรักของเธอทีเดียวจนสุดโคน
“อา..ปั้นหยา”
คนตัวบางผวากอดรัดร่างแกร่งไว้แน่น ตัวสั่นสะท้าน กรีดร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บปวด
“อ๊าย เอาออกไป ฉันเจ็บ”
สุทธิรักษ์เบิกตากว้างมองใบหน้างามที่ส่ายหน้าไปมาราวกับเห็นเป็นของประหลาด ไม่ผิดแน่ แรงตอดรัดระรัวและพยายามบีบรัดผลักไสท่อนร้อนของเขาออกไปจากร่างกายเธอ ทำเอาเขาปวดหนึบไปทั้งลำ แม้จะไม่เคย แต่เขารู้ได้ในทันทีว่าเขาได้ทำลายความบริสุทธิ์ของเธอไปเรียบร้อยแล้ว
“ปั้นหยา นี่คุณ..”
“ฉันเจ็บ คุณเอาออกไปได้ไหม ขอร้อง”
“ผมขอโทษ ผมไม่รู้ว่าคุณไม่เคย แต่ผมออกไปจากตัวคุณไม่ได้แล้ว ผมจะทำให้คุณรู้สึกดีเดี๋ยวนี้ อย่าเกร็งนะครับ แล้วปล่อยใจไปกับผม”
เขาโน้มใบหน้าเอาริมฝีปากอุ่นร้อนแตะริมฝีปากนุ่มนิ่มสั่นระริกของเธอเบาๆ อย่างหยอกเย้าอยู่หลายครั้ง แล้วยกใบหน้ามามองสบตาเธออีกครั้ง
“ปั้นหยา ให้ผมทำให้คุณมีความสุขนะครับ”
ดวงตากลมโตที่มีหยาดน้ำตาเอ่อคลอหน่วย มองสบตาเขาราวกับลูกนกปีกหักต้องการที่พึ่ง เธอดูบอบบางน่าทะนุถนอม ต่างจากภาพลักษณ์ก่อนหน้านี้ของเธอโดนสิ้นเชิง มันทำให้เขาใจอ่อนยวบ ทั้งสงสารและปรารถนาเธออย่างแรงกล้า จนไม่อาจจะหักห้ามใจได้อีก
เธอหลับตาลงช้าๆ อย่างยอมจำนน เผยอปากจิ้มลิ้มสีชมพูขึ้นช้าๆ เธอน่ารักเหลือเกินจนหัวใจแกร่งเต้นระรัว
“ปั้นหยา..”
เขาเอียงใบหน้าก้มลงประกบจูบเธอเบาๆ แล้วเพิ่มแรงบดเบียดเคล้าคลึงกลีบปากตามแรงกระสัน มือเล็กที่จิกเล็บลงบนแผ่นหลังแกร่งผ่อนคลายลง แล้วโอบแขนกอดรัดเขาแน่นขึ้น พร้อมกับขยับปากบดจูบแลกลิ้นกันนัวเนีย
เมื่อเธอเริ่มผ่อนคลาย สะโพกสอบเคลื่อนไหวบดหมุนวนเนิบนาบให้เธอได้ปรับตัว ผนังบอบบางแน่นหนึบดูดรั้งเขาเอาไว้จนเสียวสะบั้นสุดปลายเท้า จึงผละริมฝีปากออกมา แล้วแหงนเงยใบหน้าหล่อเหลา ขมวดคิ้วเล็กน้อย หลับตาพริ้ม เผยอปากร้องครางเสียงแหบพร่าด้วยความรัญจวน
“อา..โคตรแน่น ซี้ดดดด”
“อ๊า อือ”
ความเจ็บปวดจนร่างแทบแยกในคราแรก แปลเปลี่ยนเป็นความกระสันซ่านสุดรัญจวน นี่เองหรอกหรือ เซ็กซ์ที่เขาว่าดี มันเสียวซ่านสุดจะบรรยายจริงๆ
“ปั้นหยา หายเจ็บแล้วใช่ไหม ซี้ดดดด ผมทนไม่ไหวแล้ว ของคุณโคตรแน่นเลย ขอเอาแรงๆ ได้ไหมครับ”
ใบหน้างามแดงซ่านด้วยความอาย ผู้ชายหน้าไม่อายพูดจาลามกกับเธอ ทั้งที่รู้ว่านี่คือครั้งแรก แม้จะใจกล้าก้าวขึ้นเตียงกับเขาอย่างง่ายดาย แต่เธอก็ไม่ได้หน้าด้านขนาดนั้น และเขาเองก็รู้ดี ว่าเธออายกับถ้อยคำลามกของเขา จึงก้มลงหอมแก้มเธอฟอดใหญ่ให้รางวัลคนน่ารัก
เขารู้แล้วว่าไม่ควรรอคำตอบจากเธอ สะโพกสอบจึงขยับถอยหลัง ถอดถอนท่อนร้อนออกมาช้าๆ จนแทบหลุดออกมาจากร่องรักแน่นหนึบ เหลือเพียงปลายหัวบานๆ เท่านั้นที่ยังเชื่อมต่อสอดประสานอยู่ในร่างกายของเธอ
“ผมขอเข้าไปในตัวคุณอีกนะครับ ได้ไหม”
