น้องเขย...ที่เคยเสียว 4
“อื้ออ…ช้าๆ ก่อน “
“ทำไมอย่าบอกว่าคุณจะเสร็จแล้วนะ…นี่คุณคิดถึงผมขนาดนั้นเลยหรอนิสา”
เขานี่มันร้ายจริงๆ มือหนึ่งบี้หัวนมของฉัน อีกมือหนึ่งก็กดถูลงไปที่ติ่งเสียวย้ำๆ ไม่หยุดเลย เหมือนรู้ว่าฉันชอบก็ยิ่งย้ำให้ฉันเสียวจนแทบทนไม่ไหว ตั้งใจจะเอาคืนที่ฉันทรมานเขาเมื่อตะกี้นี้ละสินะไอ้คนบ้า
ตับ ตับ ตับ
เขาเริ่มบทกระแทกแท่งรักใหญ่โตในจังหวะหนักหน่วงเข้ามาอีกครั้งถึงจะไม่บ้าบิ่นเท่าครั้งแรกแต่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่ามันสามารถทำให้เธอเสร็จรัวๆ ได้อีกเช่นเคยให้ตายเถอะเขานี่มันร้ายจริงๆ
“ทีนี้ผมจะเอาคืนบ้างละนะ”
เขาก้มลงไปจับเหมือนบีบคอฉันเล็กน้อยแล้วลากลิ้นอุ่นๆ เลียไปตามกรอบหน้าสวยที่กำลังเผยออ้าปากหอบหายใจอยู่ด้วยความทรมานจากความเสียวจวนเจียนจะขาดใจเขากระซิบบอกฉันเบาๆ ด้วยน้ำเสียงแหบพร่าที่แสนจะทรงเสน่ห์ก่อนจะหยัดตัวขึ้นไปแล้วประคองจังหวะหนักหน่วงมั่นคงเอาไว้
มือหนึ่งเขาขยำขยี้นมชั้นจนมันแดงช้ำไปหมด อีกมือหนึ่งก็กดคลึงติ่งเสียวของชั้นไปพร้อมๆ กันเพียงเท่านั้นก็สามารถรู้สึกได้ถึงร่องรักสีหวานที่มันตอดกระตุกและปล่อยหยาดน้ำใสๆ ให้ไหลเยิ้มออกมามากมายจากการเสร็จสมนำไปก่อน นี่เขาจงใจทรมานฉันชัดๆ
“ผมตกหลุมรักคุณเข้าให้แล้ว นิสา…อ๊าา “
“มากกว่านี้อีกสิคะอื้อ… ทำให้ฉันเห็นมากกว่านี้อีกสิคะ”
ไม่รู้ทำใหม่ยิ่งเขาบอกรักให้ได้ยินความสุขมันก็เออล้นออกมาเสียอย่างนั้นเขาประกบจูบลงมาครั้งแล้วครั้งเล่าดูดชิมความหวานจากปากของฉันราวกับเด็กน้อย.. ฉันไม่อาจจะปฏิเสธความเสียวเหล่านี้ได้เลย..ฉันเฝ้ารอคอยมัน รอคอยให้เขาเติมเต็มให้ฉัน
“หึหึ จัดให้ครับ .. ตับ ตับ ตับ!! “
“อ้ะ อ้ะ อ้ะ คุณ อื้ออออ”
“ถ้าคุณครางดังขนาดนี้เดี๋ยวคนอื่นจะได้ยินเอานะ “
ไม่น่าไปยั่วเขาเลยกระแทกใส่มาไม่ยั้งจนฉันแทบกลั้นเสียงไม่อยู่..ก็ไม่อยู่จริงๆ นั่นแหละให้ทำยังไงมันเสียวจนฉันสมองเบลอไปหมดฉันอยากให้เขากระแทกฉันอย่างนี้ตลอดไปเลยจะได้ไหมนะ
แฮ่กๆ ชั้นยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองเอาไว้เนื้อตัวชั้นแดงไปทั้งตัวจากการถูกกระทำอย่างหนักแบบนี้แต่ยิ่งได้อารมณ์อย่างบอกไม่ถูกถ้าเป็นเขาคนนี้ฉันยอม..ยอมให้ทำอะไรก็ได้
“คุณนี่เสร็จเก่งจังเลยนะผมชอบจัง.. อืมส์.. แล้วก็รักมากด้วย “
“ชะ ..ชั้นก็รักคุณ อะ อื้ออ อ๊าาา”
ตับ ตับ ตับ!!
คำพูดของฉัน ทำเขาชะงักไปชั่วครู่ก่อนเขาจะยิ้มออกมาแล้วรัวสะโพกใส่ฉันราวกับตั้งใจจะให้ฉันขาดใจตายในอ้อมกอดของเขา
ฉันเสร็จครั้งแล้วครั้งเล่าจนขาอ่อนเนื้อตัวไร้เรี่ยวแรงแล้ว
“พูดอีกทีได้ไหมนิสา..
เขาจ้องมองฉันตาไม่กระพริบเน้นสะโพกกระแทกเข้ามาไม่หยุดคาดคั้นต้องการคำตอบหัวใจฉันมันแทบจะหยุดเต้นแล้วในนาทีนี้แต่ก็ต้องกัดฟันพูดออกไป..
“ชั้นรักคุณ.. “
“ตับ ตับ ตับ” …
“อ๊าา อ๊าาากรี้ดดดด / อืมส์..อ๊าาา “
ความสุขที่สุดในตอนนี้คือการที่เราใจตรงกันและถึงจุดสุดยอดของความสุขไปพร้อมๆ กัน เขาโอบกอดฉันเอาไว้แบบนั้นแนบแนบราวกับว่ากลัวฉันจะหายไป ..
เรื่องมันน่าจะจบลงได้ด้วยดีใช่ไหม..เปล่าค่ะ หลังจากนั้นมันก็ดีอยู่ช่วงนึงแล้วเขาก็ถูกย้ายไปที่อื่นชั้นเองก็ถูกย้ายมาที่ไทยอย่างที่ชั้นต้องการในตอนแรกเราค่อยๆ ห่างหายกันไปถึงแม้จะยังหลงเหลือเศษเสี้ยวความคิดถึงอยู่ภายในลึกๆ
แต่ก็เป็นเวลาที่ยากลำบากและเนิ่นนานเหลือเกินในวันนี้ชั้นได้ใช้ชีวิตโดยการเดินต่อไปข้างหน้าพบปะผู้คนใหม่ๆ … ชั้นมีความรักอีกครั้ง วันนี้เขาพาชั้นมาที่บ้านเพื่อแนะนำตัวให้กับครอบครัวของเขาได้รู้จัก
นี่เป็นจุดเริ่มต้นที่ดี เพียงแต่ว่า มันจะดีกว่านี่ถ้าคนตรงหน้าชั้นในตอนนี้คือ เขาคนนั้น
“สวัสดีครับผมอดิเทพเป็นน้องชายของพี่จักรยินดีที่ได้รู้จักครับ”
จบ.
