[กุญแจมือ] Chapter 2 เล่นอยู่กับไฟ 3 NC

ตึกตัก! ตึกตัก! ตึกตัก!

“ซี๊ดด อา...”

เสียงจากลำคอของเขาทุ้มต่ำน่าหลงใหล หัวใจของโมรายิ่งกระหน่ำเต้นแรงจนหล่อนกลัวว่าหัวใจจะวาย หญิงสาวพยายามจินตนาการใบหน้าของการินมาทับหน้าเขา แต่โมราก็เปลี่ยนใจเมื่อคิดถึงเสียงของเขาที่หล่อนได้ยินเมื่อตอนเย็นวันนี้

‘พี่กันต์ เอ้อ...’

ตอนนั้นโมรายกมือขึ้นทัดผมไว้หลังใบหู หล่อนอายแก้มแดง แต่ก็คิดว่ามันได้เวลาที่หล่อนกับเขาจะถึงขั้นนั้นกันแล้ว ตั้งแต่เด็กจนโต เขาคอยดูแลหล่อนอย่างดี เข้าอกเข้าใจ เป็นพี่ชายที่แสนดีเสมอ

เขาไปรับส่งหล่อนที่โรงเรียนเป็นประจำ จนหล่อนเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว เขายังตามรับส่งหล่อนอยู่เลย จนไม่มีผู้ชายคนไหนกล้าเข้ามาจีบ

เขามักแอบมองหล่อนด้วยสายตาของ ‘ชายหนุ่มมองหญิงสาว’ โมราก็แก้มแดงเสมอ แต่เมื่อหล่อนกลั้นใจหันไปมอง เขาก็จะมองไปทางอื่น

บางทีหน้าใบหูของเขาก็แดงไปหมด เห็นมั้ย เขาเขินหล่อน เขาชอบหล่อน เหมือนที่หล่อนก็หลงรักเขาจนจะโงหัวไม่ขึ้นอยู่แล้ว

แต่ความสัมพันธ์มันก็ไม่คืบหน้าไปมากกว่านั้น หยุดอยู่แค่นี้มาหลายปีแล้ว ตั้งแต่หล่อนนมตั้งเต้า จนตอนนี้นมของหล่อนจะใหญ่กว่าแม่วัวจากฟาร์มอยู่แล้วเนี่ย!

วันนี้เขารดน้ำต้นไม้อยู่ พ่อของเขาก็ไม่อยู่บ้านด้วย เห็นว่าลุงการันต์จะไปต่างจังหวัดหลายวันเลย หล่อนเลยตัดสินใจว่าจะบอกรักเขา และจะยินยอมถ้าเขาอุ้มหล่อนเข้าบ้าน หรือจะทำอย่างว่ากับหล่อนบนพื้นหญ้าเปียก ๆ นั่นเลยก็ได้

‘หนะ หนู หนู... หนูรักพี่ค่ะ!!!’

โมราจับมือตัวเองแน่น หล่อนหลับหูหลับตาตะโกนออกไปสุดเสียง ตัวสั่นเทาไปหมดด้วยความตื่นเต้น แม้ว่าจะรู้คำตอบอยู่แล้ว แต่หญิงสาวก็อดกลัวไม่ได้ กลัวไปหมด กลัวเขาไม่รัก กลัวว่าที่ผ่านมาหล่อนคิดไปเอง

การินเงียบไปเลย โมราเลยค่อย ๆ หรี่ตามองเขาอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ แล้วหล่อนก็เห็นว่าเขามองหล่อนด้วยสายตาที่บอกอารมณ์ไม่ถูกเลย

แต่ที่แน่ ๆ บางวูบในดวงตาคู่นั้น เขาดูเสียใจกับเหตุการณ์วันนี้ แล้วเขาก็พูดคำนั้นออกมา

‘พี่ไม่คู่ควรกับหมวยหรอก’

การินไม่ตอบรับ ไม่ปฏิเสธ ไม่พูดสักคำว่าเขารักหล่อน เหมือนที่หล่อนรักเขามั้ย หรือว่าไม่รัก! หรือว่าเห็นหล่อนเป็นแค่น้องสาว อะไรก็ได้ โมราต้องการมากกว่านี้

แต่เขาก็ไม่อธิบายอะไรเลย แถมยังเดินเข้าบ้านไปด้วย โดยไม่หันมามองหล่อนอีก

โมราน้ำตาไหลอาบแก้ม หล่อนวิ่งออกมาจากบ้านเขา แล่นไปหาแอมแปร์ถึงคอนโดมิเนียม ร้องห่มร้องไห้กับเพื่อน นี่เขาเห็นหล่อนเป็นอะไร นางฟ้านางสวรรค์ที่ไหนเหรอ แค่หล่อนเป็นเด็กเรียน ไม่เกเร ไม่เคยมีเรื่องผู้ชายเข้ามา นี่คือหล่อนสูงส่งมากนักเหรอ

‘ฉันอยากใจแตก! แกมีผู้ชายแนะนำฉันมั้ยแอม’

โมราตะโกนบอกเพื่อนสนิททั้งน้ำตา นั่นคือสาเหตุที่แอมแปร์และผองเพื่อนพาหล่อนมาที่โฮสต์คลับลับ ๆ ที่พวกแอมแปร์มักจะมาใช้บริการกันเป็นประจำตอนค่ำ ๆ วันศุกร์

“อา!!!”

เสียงครางของชายหนุ่มดังลั่น เขามองร่างกายอ่อนปวกเปียกเสื้อผ้าหลุดลุ่ยของหล่อน แล้วรูดชักอยู่อย่างนั้นได้ไม่นาน น้ำขาวขุ่นก็พุ่งกระฉูดเข้าใส่ร่างในชุดนักศึกษาของโมรา จนหล่อนต้องหลับตาหันหน้าหนีด้วยความตกใจ

แปะ แปะ แปะ

เสียงน้ำสีขาวหยดลงร่างกายและเสื้อผ้าของนักศึกษาสาว เรียกสติโมราให้รู้ว่าตอนนี้หล่อนกำลังทำอะไร

หัวใจของสาวบริสุทธิ์เต้นระส่ำ

หล่อนกำลัง ‘เล่นอยู่กับไฟ’

ต้องหยุดเดี๋ยวนี้! หรือทำต่อไป...

โมราลืมตามองชายหนุ่ม เขาเสร็จได้เซ็กซี่เหลือเกิน โอ... หล่อนคงหยุดไม่ไหว

ถ้าการินไม่รักหล่อน หล่อนก็มีสิทธิ์จะทำอะไรกับร่างกายของตัวเอง ‘กับใคร’ ก็ได้ ไม่เห็นต้องเก็บพรหมจรรย์ไว้ให้ผู้ชายที่ไม่ต้องการหล่อนคนนั้นแล้วนี่!

คิดได้แบบนั้น นักศึกษาสาวก็อ้าขาออกกว้าง แม้ยังมีกระโปรงพลีทบดบังกลีบพรหมจรรย์ แต่ท่วงท่าของหล่อนก็น่าขยี้จนแท่งมหัศจรรย์ของเขาเด้งผึงแข็งขึ้นอีกหนทันตา!

“เข้ามาสิ...”

เสียงของหล่อนสั่นเทา แต่โมราก็ตัดสินใจได้เด็ดขาดแล้ว เมื่อเยื่อพรหมจรรย์ขาด หล่อนจะเป็นอิสระจากความรักของการิน หล่อนสัญญา!

“แทงเข้ามาได้เลย”