Friend With Benefit : 2

​

Mafia Part

.

ผมยืนกอดอกรออีกฝ่ายอย่างใจเย็น ห้องน้ำที่นี่แบ่งแยกชายหญิงชัดเจนไม่ได้ห่างกันมากนักแต่ปลอดภัยกว่าที่อื่นหลายเท่า ช่วงเวลานี้มีคนเดินมาเข้าห้องน้ำประปราย แต่ถึงอย่างนั้นมีผู้หญิงหลายคนพยายามเข้ามาชวนคุยด้วย ผมไม่ได้ปฏิเสธแต่ก็ไม่ได้ตอบรับ เมื่อพวกเธอรู้สึกว่าสิ่งที่ทำมันไร้ประโยชน์ก็ยอมเดินจากไปเอง

นี่คือวิธีรับมือผู้หญิงในแบบของผม ผู้ชายเย็นชาที่หลายคนคิดว่าน่าค้นหา แต่แท้จริงแล้วก็คือผู้ชายไร้ความรู้สึกและน่ารำคาญคนหนึ่งเท่านั้น ผู้หญิงที่ต้องการจะเข้ามาในโลกของผมส่วนมากมักจะทนไม่ไหวและเป็นฝ่ายถอยออกไปเอง เพราะฉะนั้นผมจึงเป็นคนเดียวในกลุ่มที่ไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องผู้หญิงเท่าไหร่นัก

ตึก ตึก ตึก

รองเท้าส้นสูงสีน้ำเงินเข้มมาหยุดอยู่ตรงหน้าผม กลิ่นหอมจาง ๆ ที่แสนคุ้นเคยทำให้ผมรู้ทันทีว่าคนที่ยืนอยู่คือใครโดยไม่ต้องเงยหน้าขึ้นมอง

“นายกำลังใช้วิธีสกปรกบังคับฉัน”

“ฉันเปล่า”

“แต่นายกำลังทำ!”

ผมเงยหน้าขึ้นมองคนที่เริ่มอารมณ์เสีย นับดาวมีนิสัยคล้ายผมหลายอย่าง โดยเฉพาะเรื่องเก็บอารมณ์ทุกอย่างไว้ภายใต้ใบหน้านิ่งเรียบหรือบางครั้งก็เชิดรั้นถือดีนั้น ไม่บ่อยนักหรอกที่เธอจะแสดงความรู้สึกออกมาให้ใครเห็น

อ้อ ยกเว้นเวลาอยู่บนเตียงน่ะนะ

“ไปคุยกันที่รถ”

สิ้นคำของผมนับดาวก็สะบัดหน้าและเดินนำไปทันที ไม่จำเป็นต้องบอกเธอก็รู้ว่ารถคันไหนคือคันของผม ก็เธอได้เป็นตุ๊กตาหน้ารถมาแล้วทุกคัน ถ้าไม่รู้คงเสียชื่อหัวกระทิแห่งการตลาดแย่

“นายทำแบบนี้ทำไม” ทันทีที่ประตูรถปิดลงยัยตัวแสบก็หันมาจวกผมต่อทันที ใบหน้าที่ตกแต่งสวยงามฉายแววไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด

“ฉันทำอะไร”

“ทำอะไรงั้นหรอ” เธอส่งเสียงเฮอะในลำคอ “นายกำลังขู่ฉันด้วยวิธีสกปรก”

“เธอจงใจหลบหน้าฉันก่อน”

“ฉันไม่ได้ทำ”

“เธอทำ” ผมยังตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ “เป็นอาทิตย์แล้วนะที่เธอเลี่ยงที่จะมาหาฉัน

“ฉันมีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธ เรามันไม่มีข้อผูกมัดอยู่แล้ว ในเมื่อฉันไม่อยากแล้วฉันจะไปหานายทำไม”

ถ้อยคำที่ทำเหมือนว่าผมเป็นแค่ที่ระบายอารมณ์ทางเพศทำให้ผมไม่พอใจ และยิ่งโกรธขึ้นไปอีกเมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะเปิดประตูรถเพื่อหนีหน้าผมอีกครั้ง

แต่โทษที เธอหมดโอกาสหนีตั้งแต่วินาทีที่เธอก้าวขึ้นมาบนรถของผมแล้ว

หมับ!

“นี่ ปล่อยนะ”

“ไม่อยากใช่ไหม” ผมดึงเธอเข้ามาใกล้จนอกอวบที่ผมชอบเสียดสีกับแผ่นอกกว้างของผมไปมา “ฉันจะทำให้เธออยากเอง อยากจนต้องร้องขอมันจากฉันทั้งคืนเชียวล่ะ นับดาว”

“ไม่นะ อื้อ!”

ผมเบื่อที่จะฟังถ้อยคำปฏิเสธจากเธออีกแล้ว ผมใช้ปากของตัวเองประกบลงบนริมฝีปากสีแดงของเธอทันที รสชาติลิปสติกทำให้ผมรู้สึกไม่ชอบใจนัก แต่เมื่อมีความนุ่มหวานของเธอมาหักล้างก็ถือว่าพอรับได้

ร่างในอ้อมกอดดิ้นไปมาอย่างไม่ยินยอมเพียงไม่กี่วินาทีก็อ่อนลง ผมอาศัยจังหวะนั้นส่งลิ้นเข้าไปในโพรงปากของเธอออย่างรวดเร็ว เรียกเสียงครางเบา ๆ จากในลำคอของเธอได้เป็นอย่างดี รสชาติค็อกเทลหวาน ๆ ทำให้ภายในของนับดาวหวานกว่าที่เคย ผมรีบใช้ลิ้นร้อน ๆ สำรวจรสชาติแปลกใหม่ไปทั่วและเก็บเกี่ยวความหวานนั้นมาเป็นของตัวเองอย่างเห็นแก่ตัว รอเพียงไม่นานลิ้นเล็ก ๆ ที่แสนซนก็เริ่มส่งเข้ามาในโพรงปากของผมบ้าง

นับดาวยกแขนขึ้นคล้องคอผมพร้อมจูบตอบอย่างคุ้นเคย ผมใช้จังหวะที่ไม่ต้องยึดตัวของเธอเลื่อนมือไปสัมผัสผิวเนื้อด้านหลังที่แสนนุ่มลื่นไปมาเบา ๆ

และในตอนนั้นเองที่ผมได้รู้ว่าชุดเดรสรัดรูปของเธอเปลือยหลังไปเกินครึ่ง ตอนที่เห็นนับดาวในผับ ด้วยแสงที่มีน้อยและผมยาว ๆ ของเธอที่ปิดไว้ทำให้ผมไม่สามารถเห็นชุดที่เธอใส่ได้ชัดเจนมากนัก พอมาได้รู้ทีหลังแบบนี้ก็ยิ่งทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิดยิ่งขึ้นไปอีก เธอไม่เคยระวังตัวเลยเวลาไปไหนมาไหนกับกลุ่มสายรหัส ทั้ง ๆ ที่ไอ้เมฆจ้องจะกลืนกินร่างเพรียวบางนี้ทั้งตัวขนาดนั้น

ผมระบายความหงุดหงิดทั้งหมดด้วยจูบที่เร้าร้อนกว่าเดิม มือหนาใหญ่ลงแรงบีบเนื้อตัวของนับดาวด้วยน้ำหนักที่มากกว่าปกติ ถือเป็นการลงโทษคนที่แต่งตัวโป๊ออกมาในสถานที่ที่มีแต่เสื้อและจระเข้แบบนี้

นับดาวทุบอกผมเมื่อเริ่มตอบสนองจูบและหายใจไม่ทัน ผมยอมผละริมฝีปากออกเพื่อให้อีกคนได้พักหายใจ ก่อนจะอดยิ้มออกมาไม่ได้เมื่อเห็นสภาพของคนตรงหน้า

“จะฆ่ากันหรือไง” เธอเอ่ยถามเสียงสั่น ริมฝีปากที่เคยแดงเพราะลิปสติกตอนนี้กลับแดงเพราะแรงดูดดึงจากผม ผมที่ดัดมาสวยงามฟูนิด ๆ ดวงตาที่เคยเฉี่ยวสวยตอนนี้ฉ่ำไปด้วยน้ำตาของความต้องการ

“ลงโทษ”

“ลงโทษ?”

“ใครบอกให้แต่งตัวแบบนี้”

“ไม่เห็นจำเป็นต้องมีใครบอก ฉันโตแล้ว จะแต่งแบบไหนก็ได้”

“เถียงคำไม่ตกฟาก อยากโดนจูบจนหายใจไม่ทันอีกใช่ไหม” คำขู่ไม่จริงจัง(แต่ถ้าได้ก็เอา)นั้นทำให้นับดาวยกมือขึ้นปิดปากเหมือนเด็ก ๆ

“แล้วนี่โนบราด้วยใช่ไหม” ผมถามพร้อมมองทรวงอกที่ดันเนื้อผ้าออกมา เมื่อกี้ที่ลูบหลังเธอทำให้รู้ว่ามันไม่ได้มีสายของบราเซียอย่างที่เคย “เธอนี่มัน...”

“ชุดแบบนี้ใครเขาใส่บรากันล่ะ อ๊ะ”

ปากที่เถียงฉอด ๆ หุบลงทันทีที่ผมดึงตัวเธอขึ้นมาบนตัก รถที่กว้างขวางทำให้ผมสามารถทำอะไร ๆ ได้สะดวก รวมถึงสามารถรังแกคนที่อยู่บนตักได้อีกด้วย

“ทำอะไรของนาย ปล่อยฉันลงนะ”

“ไม่ปล่อย”

“ฉันต้องกลับเข้าไปข้างในนะ อ๊ะ อย่าจับ”

ผมทำเป็นหูทวนลมกับคำห้ามปรามพร้อมเสียงครางของเธอ มือที่ไม่ได้สัมผัสความนุ่มเด้งมานานตะปบเข้าที่ทรวงอกของอีกฝ่ายด้วยแรงที่ไม่เบานัก และสัมผัสที่ได้รับทำให้ผมหอบหายใจแรง เธอโนบราจริง ๆ ไม่ได้ใส่แม้กระทั่งบราปีกนกเหมือนที่ผู้หญิงทั่วไปใส่เวลาใส่ชุดที่ไม่สามารถใส่บราได้

นับดาวเป็นคนหน้าอกสวย ต่อให้ไม่ใส่บราดันทรงหน้าอกก็ไม่หย่อนคล้อยทั้ง ๆ ที่มีขนาดเกินตัว เธอจึงกล้าที่จะโนบราเพราะมั่นใจในรูปร่างของตัวเอง เรื่องนั้นผมรู้ดี...

“เธอนี่ ทำให้ฉันโมโหได้ง่าย ๆ เลยจริง ๆ”

ผมลงน้ำหนักบนอกอวยสองข้างแรงขึ้น ชุดที่เปิดเผยเนื้อตัวของนับดาวทำให้ผมสามารถลวนลามร่างกายนี้ได้อย่างง่ายดาย เพียงไม่นานมือทั้งสองข้างของผมก็ได้สัมผัสเนื้อที่ไร้ผ้ากั้นของเธอ

“นี่อะไร” ผมเอยถามพลางสะกิดอะไรบางอย่างนิ่ม ๆ ที่แปะอยู่กลางความอวบอิ่มด้วยความสงสัย

“ที่แปะหัวนมไง ฉันไม่ได้ใจกล้าพอจะไม่ปิดอะไรเลยอย่างที่นายคิดหรอกนะ อ๊ะ อย่าดึงออกนะเฟีย”

คำห้ามนั้นไม่ได้เข้าหูผมซักนิด ผมดึงสิ่งกีดขวางนั้นออกกอย่างไม่ใยดี ก่อนจะใช้ปลายนิ้วสะกิดลูกเชอรี่แสนหวานที่นุ่มนิ่มไปมาเร็ว ๆ ใช้เวลาเพียงไม่นานลูกเชอรี่ก็ตั้งชันสุกก่ำพร้อมกิน

แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ ผมไม่คิดจะมีอะไรกับนับดาวในรถ นับดาวไม่ใช่ผู้หญิงทั่วไปที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิต

ผมซุกหน้าลงบนคอขาวผ่องของนับดาว กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของเธอทำให้รู้สึกผ่อนคลาย

“ชอบไหม”

“อื้อ เฟีย ไม่ทำในนี้”

“สบายใจได้” ผมลงแรงที่ปลายนิ้วให้หนักขึ้น “ฉันไม่ทำในนี้หรอก เธอต้องสุขสมบนเตียงของฉันเท่านั้น”